A survey of published studies of in

A survey of published studies of intertidal fish in mangroves
was performed to determine if the degree of variability found for
fish assemblages in Rookery Bay was unique. Using the electronic
search engine Web of Science, we searched for peer-reviewed
research that met the following criteria: (1) the research described
quantitative sampling of fish in the mangrove understory; this did
not include studies that only sampled tidal creeks, and (2) the study
reported somemeasure of variability that made it possible to determine
the standard deviation of the mean fish abundance or biomass
in the intertidal zone. We did not require that sampling be conducted
with similar sampling gear. In the studies identified using
these criteria (Table 2), we found the average coefficient of variation
for estimates of fish abundance and biomass in mangroves
was 112%, comparable to the coefficient of variation (119%) of our
samples from Rookery Bay (Table 2). Although mangrove-forested
coastal systems are often discussed in terms that imply they function
as a homogeneous unit [e.g. the nursery value of mangroves
(Beck et al., 2001; Sheaves, 2005; Sheridan and Hays, 2003)], high
spatial/temporal variability is a feature characteristic of the fishes in
mangroves across broad geographic regions (Clynick and Chapman,
2002; Hindell and Jenkins, 2004; Raposa et al., 2003; Robertson and
Duke, 1990; Sheaves and Johnston, 2009). Consequently, results
from our field study, coupled with this examination of the literature,
provide reason to doubt the utility of fish assemblages to serve
as sensitive indicators of anthropogenic stress in the intertidal zone
of mangrove forests, and perhaps, other habitats (Rose, 2000).
Does a high coefficient of variation disqualify fish abundance
as a useful indicator of impacts? There is no universally accepted
threshold of variability that will preclude statistical detection of
change. Nonetheless, we point out that (Eckert, 2009) concluded
that human impacts on marine macrofauna (i.e. fish and macroinvertebrates)
in Alaska would likely go undetected because their
temporal abundancewashighly variable (meanCV = 89%). Most CVs
reported in our survey were greater than 89%, indicating the effect
of anthropogenic stress is similarly difficult to detect in intertidal
fishes of mangroves due to high spatial and/or temporal variability.
If perturbations are intense and the fish response is large, then
that response might be detectable despite extensive background
variability. However, we have found no indication that intertidal
fish respond consistently to habitat degradation in mangrove
systems. We are aware of two instances in which the intertidal
fish assemblages were compared between unaltered mangrove
forest and anthropogenically impacted sites (Huxham et al., 2004;
Taylor et al., 2007). In each case, the alteration was clear-cutting of
mangrove trees (i.e. complete removal of all or most trees). When
structurally complex mangrove forest is converted to relatively
featureless mudflat by clear-cutting, light levels increase, water
temperatures are elevated, sediment organic content declines,
and the abundance and species composition of algae is changed

Results (Thai) 1:

การสำรวจจากการศึกษาวิจัยที่ตีพิมพ์ของปลา intertidal ในป่าชายเลน
ได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่าระดับของความแปรปรวนพบ
assemblages ปลาในอ่าวอีกาเป็นเอกลักษณ์ ใช้อิเล็กทรอนิกส์
เว็บเครื่องมือค้นหาของวิทยาศาสตร์เราค้นหาสำหรับการทบทวนงานวิจัยพบว่า
เกณฑ์ต่อไปนี้: (1) การวิจัยอธิบาย
สุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณของปลาใน understory ป่าชายเลน; นี้ไม่
ไม่รวมถึงการศึกษาที่ตัวอย่างเพียงธารน้ำขึ้นน้ำลง, และ (2) การศึกษา
รายงาน somemeasure จากความแปรปรวนที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะกำหนด
เบี่ยงเบนมาตรฐานของความอุดมสมบูรณ์ของปลาหมายถึงหรือ
ชีวมวลใน intertidal เน็ต เราไม่จำเป็นต้องมีการสุ่มตัวอย่างที่จะดำเนินการกับเกียร์
สุ่มตัวอย่างที่คล้ายกัน ในการศึกษาที่ระบุโดยใช้เก​​ณฑ์เหล่านี้
(ตารางที่ 2)เราพบว่าค่าเฉลี่ยของค่าสัมประสิทธิ์
รูปแบบสำหรับการประมาณการความอุดมสมบูรณ์ของปลาและมวลชีวภาพในป่าชายเลน
เป็น 112% เมื่อเทียบกับค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลง (119%) ของตัวอย่าง
ของเราจากฝูงอีกาอ่าว (ตารางที่ 2) แม้ว่าระบบป่าชายเลน-ป่า
ชายฝั่งมักจะถูกกล่าวถึงในแง่ที่หมายถึงการที่พวกเขาทำงาน
เป็นหน่วยเหมือนกัน [เช่น มูลค่าเรือนเพาะชำของป่าชายเลน
(Beck, et al, 2001;. มัด, 2005;เชอริแดนและเฮ, 2003)] สูง
อวกาศ / ชั่วคราวแปรปรวนลักษณะคุณลักษณะของปลาในป่าชายเลน
ข้ามขอบเขตทางภูมิศาสตร์กว้าง (clynick และแชปแมน
2002; hindell และเจนกิ้นส์ 2004; Raposa, et al, 2003;. โรเบิร์ต และดยุค
, 1990; มัดและจอห์นสตัน 2009) ดังนั้นผลจากการศึกษา
สาขาของเราควบคู่ไปกับการตรวจสอบของวรรณคดีนี้
ให้เหตุผลที่จะสงสัยยูทิลิตี้ assemblages ปลาที่จะให้บริการ
เป็นตัวชี้วัดที่มีความสำคัญของความเครียดของมนุษย์ใน
โซน intertidal ของป่าโกงกางและบางทีอาจจะอยู่อาศัยอื่น ๆ (กุหลาบ, 2000).
ไม่สูงค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลงตัดสิทธิ์
อุดมสมบูรณ์ปลา ตัวบ่งชี้ที่เป็นประโยชน์ของผลกระทบ? มีเกณฑ์
ไม่ได้รับการยอมรับในระดับสากลของความแปรปรวนที่จะป้องกันการตรวจสอบสถิติของการเป็น
เปลี่ยนแปลง กระนั้นเราชี้ให้เห็นว่า (Eckert, 2009) สรุปว่าผลกระทบ
มนุษย์ macrofauna ทะเล (ปลา ie และ macroinvertebrates)
ในอลาสก้ามีแนวโน้มว่าจะไปตรวจไม่พบเ​​นื่องจากตัวแปร abundancewashighly ของพวกเขา
ชั่วขณะ (meancv = 89%) CVS ที่สุด
รายงานในการสำรวจของเรามีมากกว่า 89% แสดงให้เห็น
ผลกระทบของความเครียดของมนุษย์เป็นเรื่องยากเหมือนกันที่จะตรวจสอบใน intertidal
ปลาจากป่าโกงกางอันเนื่องมาจากความแปรปรวนเชิงพื้นที่และ / หรือสูงชั่วขณะ.
ถ้าเป็นเยี่ยงอย่างที่รุนแรงและการตอบสนองปลาที่มีขนาดใหญ่แล้ว
ตอบสนองที่อาจจะตรวจพบแม้จะมีพื้นหลังที่กว้างขวางแปรปรวน
แต่เราพบว่ามีข้อบ่งชี้ว่าปลา
intertidal ตอบสนองอย่างต่อเนื่องการทำลายถิ่นที่อยู่ในระบบ
ป่าชายเลนไม่ เรามีความตระหนักในสองกรณีที่ intertidal
assemblages ปลาที่ได้มาเปรียบเทียบระหว่างป่าโกงกางไม่เปลี่ยนแปลง
และเว็บไซต์ที่ได้รับผลกระทบ anthropogenically (huxham, et al, 2004;..
Taylor et al, 2007) ในแต่ละกรณีการเปลี่ยนแปลงได้ชัดจากการตัดต้นไม้ป่าชายเลน
(กำจัดสมบูรณ์คือทั้งหมดหรือต้นไม้ส่วนใหญ่) เมื่อป่าชายเลน
โครงสร้างที่ซับซ้อนจะถูกแปลงเป็นหาดเลนที่ค่อนข้าง
จุดเด่นที่ชัดเจนโดยตัดการเพิ่มขึ้นของระดับแสงน้ำ
มีอุณหภูมิสูงอินทรีย์ตะกอนลดลงเนื้อหาและ
องค์ประกอบของความอุดมสมบูรณ์และสายพันธุ์ของสาหร่ายที่มีการเปลี่ยนแปลง

Results (Thai) 2:

สำรวจศึกษาประกาศปลา intertidal ในโกรฟส์
ทำการเพื่อตรวจสอบถ้าพบระดับความแปรผันสำหรับ
assemblages ปลาในอ่าว Rookery ถูกเฉพาะ ใช้อิเล็กทรอนิกส์
กูเกิลเว็บวิทยาศาสตร์ เราค้นหาทบทวนเพียร์
วิจัยที่ตรงตามเงื่อนไขต่อไปนี้: (1) การวิจัยอธิบาย
สุ่มตัวอย่างเชิงปริมาณปลาในป่าชายเลนศึกษา นี้ไม่ได้
ไม่รวมศึกษาเฉพาะ ความลำธารบ่า และ (2) การศึกษา
รายงาน somemeasure ความแปรผันที่ทำได้
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของความอุดมสมบูรณ์หมายถึงปลาหรือชีวมวล
ในโซน intertidal เราไม่ได้ต้องสุ่มตัวอย่างจะดำเนิน
กับเกียร์สุ่มตัวอย่างที่คล้ายกัน ในการศึกษาที่ระบุใช้
เงื่อนไขเหล่านี้ (ตาราง 2), เราพบค่าเฉลี่ยสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน
สำหรับการประเมินความอุดมสมบูรณ์ของปลาและชีวมวลในโกรฟส์
% 112 เทียบเท่ากับค่าสัมประสิทธิ์ของความแปรผัน (119%) ของเรา
ตัวอย่างอ่าว Rookery (ตารางที่ 2) แม้ว่าป่าชายเลนมอง
ระบบชายฝั่งมักกล่าวถึงในแง่ที่เป็นสิทธิ์แบบพวกเขาทำงาน
เป็นหน่วยเหมือน [เช่นค่าเรือนเพาะชำของโกรฟส์
(เบ็คและ al., 2001 Sheaves, 2005 เชอและ Hays, 2003)], สูง
สำหรับความผันผวนปริภูมิ/ขมับเป็นลักษณะของปลาในคุณลักษณะ
โกรฟส์ข้ามภูมิภาคทางภูมิศาสตร์กว้าง (Clynick และแชปแมน,
2002 Hindell และเจงกินส์ 2004 Raposa และ al., 2003 โรเบิร์ตสัน และ
ดุ๊ก 1990 Sheaves กจอห์นสตัน 2009) ดังนั้น ผล
จากการศึกษาของเราฟิลด์ ควบคู่ไปกับการตรวจสอบของวรรณคดี,
ให้เหตุผลในการสงสัยของปลา assemblages เพื่อ
เป็นตัวบ่งชี้สำคัญของความเครียดที่มาของมนุษย์ในโซน intertidal
ของป่าชายเลน และอยู่ที อื่น ๆ อาศัย (โรส 2000) .
ไม่รับรองสัมประสิทธิ์สูงของการเปลี่ยนแปลงความอุดมสมบูรณ์ปลา
เป็นตัวบ่งชี้ประโยชน์ของผลกระทบ มีเป็นแบบไม่ยอม
ขีดจำกัดความแปรผันที่จะห้ามตรวจสถิติ
เปลี่ยนแปลง กระนั้น เราชี้ให้เห็นว่า (Eckert,) 2009 สรุป
บุคคลที่ผลกระทบต่อ macrofauna ทะเล (เช่นปลาและ macroinvertebrates)
ในอลาสก้าจะอาจไปตรวจไม่พบเนื่องจากพวกเขา
แปร abundancewashighly ขมับ (meanCV = 89%) CVs ส่วนใหญ่
รายงานการสำรวจของเราได้มากกว่า 89% แสดงผล
เครียดมาของมนุษย์ได้ในทำนองเดียวกันยากที่จะตรวจพบใน intertidal
ปลาของโกรฟส์เนื่องจากสูงปริภูมิ และ/หรือขมับสำหรับความผันผวนได้
ถ้า perturbations จะรุนแรง และการตอบสนองของปลามีขนาดใหญ่ แล้ว
ที่ตอบสนองอาจตรวจแม้ว่าจะ มีเบื้องหลังมากมาย
สำหรับความผันผวนได้ อย่างไรก็ตาม เราพบข้อบ่งชี้ไม่ว่า intertidal
ปลาตอบการสลายตัวอยู่อาศัยในป่าชายเลนอย่างสม่ำเสมอ
ระบบการ เรามีอินสแตนซ์ที่สองที่ที่ intertidal
ปลา assemblages ได้เปรียบเทียบระหว่างป่าชายเลน unaltered
ป่าและไซต์ anthropogenically คุด (Huxham et al., 2004;
Taylor et al., 2007) ในแต่ละกรณี เปลี่ยนเป็น clear-cutting ของ
ต้นไม้ป่าชายเลน (เช่นสมบูรณ์เอาต้นไม้ส่วนใหญ่ หรือทั้งหมด) เมื่อ
ป่าชายเลนที่ซับซ้อน structurally แปลงไปค่อนข้าง
เพิ่ม mudflat แก่การผักผ่อน โดยระดับแสง clear-cutting น้ำ
มีการยกระดับอุณหภูมิ ตะกอนอินทรีย์เนื้อหา ปฏิเสธ,
และมีเปลี่ยนองค์ประกอบมากมายและสายพันธุ์ของสาหร่าย

Results (Thai) 3:

การสำรวจความคิดเห็นของการศึกษาเผยแพร่ของปลาบริเวณน้ำขึ้นน้ำลงในป่าโกงกาง
ซึ่งจะช่วยทำให้ในการพิจารณาว่าระดับของได้พบสำหรับ assemblages
ปลาในฝูง Bay เป็นที่โดดเด่น การใช้เครื่องมือ
ซึ่งจะช่วยการค้นหาแบบอิเล็กทรอนิกส์ที่เว็บไซต์ของวิทยาศาสตร์เราค้นหาแบบ Peer - การดำเนินงาน
การวิจัยที่ตรงตามเงื่อนไขต่อไปนี้:( 1 )การวิจัยที่อธิบายไว้
ซึ่งจะช่วยการสุ่มตัวอย่างในเชิงปริมาณของปลาใน understory ป่าชายเลนแห่งนี้ก็
ไม่รวมถึงการศึกษาคลองที่มีกระแสน้ำขึ้นเฉพาะตัวอย่างที่และ( 2 )การศึกษาที่
รายงาน somemeasure ของได้ที่ทำให้เป็นไปได้ในการกำหนดมาตรฐานการผูกกับการเบี่ยงเบน(
ซึ่งจะช่วยให้การว่าปลามากมายหรือพลังงานชีวมวล
ซึ่งจะช่วยได้ในเขตน้ำขึ้นน้ำลงได้ เราไม่ได้ต้องการที่จะทำการสุ่มตัวอย่าง
พร้อมด้วยอุปกรณ์การลิ้มลองความเหมือน ในการศึกษาที่ระบุโดยใช้
เกณฑ์เหล่านี้(ตารางที่ 2 )เราพบว่าตัวเลขโดยเฉลี่ยของการเปลี่ยนแปลง
ซึ่งจะช่วยประมาณการของชีวมวลและความอุดมสมบูรณ์ปลาในป่าโกงกาง
ซึ่งจะช่วยเป็น 112% เมื่อเทียบกับตัวเลขของการเปลี่ยนแปลง( 119% )ของ
ตัวอย่างของเราจากฝูง bay (ตารางที่ 2 ) แม้ว่าป่าชายเลน - ป่า
ชายฝั่งระบบจะกล่าวถึงในเงื่อนไขที่มีความหมายว่าพวกเขาทำงาน
ซึ่งจะช่วยเป็นหน่วยที่เป็นเนื้อเดียวกันมัก[เช่นค่าห้องเลี้ยงเด็กของป่าโกงกาง
(ผงกศีรษะ et al . 2001 ฟ่อนข้าว 2005นายเชริและ - ซันเฮส, 2003 )],สูง
ช่อง/ Temporal Key Integrity Protocol ได้เป็นที่โดดเด่นไปด้วยลักษณะเฉพาะของปลาใน
ป่าโกงกางในพื้นที่กว้างในทาง ภูมิศาสตร์ ( clynick และ Chapman ' s Peak ,
2002 ; hindell และว่าไง, 2004 ; raposa et al ., 2003 ; Robertson และ
Duke , 1990 ,รวงข้าวและจอห์นสตันอะทอลล์, 2009 ) ดังนั้นจึงมีผลทำให้ผลผล
ฟิลด์จากการศึกษาของเราพร้อมด้วยการตรวจสอบนี้ของวรรณกรรม
ให้เหตุผลในการไม่ต้องสงสัยเลยว่ายูทิลิตีของ assemblages ปลาเพื่อจัดให้บริการการแสดง
ซึ่งจะช่วยลดความตึงเครียดและความสำคัญของ anthropogenic ในเขตน้ำขึ้นน้ำลงที่
ของป่าโกงกางและอื่นๆอาจจะพืช(เพิ่มขึ้น 2000 )..
ไม่ตัวเลขที่สูงขึ้นๆลงๆขาดคุณสมบัติของความอุดมสมบูรณ์ปลา
เป็นสัญลักษณ์ที่เป็นประโยชน์ของผลกระทบ ไม่มีโดยทั่วไปแล้วได้รับการยอมรับ
เกณฑ์ขั้นต่ำของได้ที่จะขัดขวางการตรวจจับข้อมูลทางสถิติของ
การเปลี่ยนแปลง. เราก็ชี้ให้เห็นว่า( eckert 2009 )สรุป
ว่าผลกระทบของมนุษย์ที่ macrofauna ทางทะเล(เช่น macroinvertebrates และปลา)
อยู่ในอะแลสกาจะไปตรวจไม่พบเพราะตัวแปร
Temporal Key Integrity Protocol abundancewashighly ( meancv = 89% )มีแนวโน้ม ส่วนใหญ่ cvs
ซึ่งจะช่วยในการสำรวจความคิดเห็นของเรามีมากกว่า 89% ซึ่งแสดงผล
ซึ่งจะช่วยผ่อนคลายความเครียด anthropogenic เป็นเรื่องยากในทำนองเดียวกันในการตรวจจับในบริเวณน้ำขึ้นน้ำลง
ปลาของป่าชายเลนเนื่องจากมีการซ้ำซ้อนกันสูงและ/หรือ Temporal Key Integrity Protocol ได้.
หากกระวนกระวายและหวั่นกลัว"โธ่เอ๋ยมีความรุนแรงและการตอบสนองปลาที่มีขนาดใหญ่แล้ว
ซึ่งจะช่วยการตอบกลับที่อาจจะสามารถตรวจพบพื้นหลังที่หลากหลาย
ซึ่งจะช่วยได้. อย่างไรก็ตามเรายังไม่พบการแสดงให้เห็นว่าน้ำขึ้นน้ำลง
ปลาตอบสนองอย่างต่อเนื่องเพื่อการเสื่อม สภาพ ป่าชายเลนที่อยู่ในระบบ
เรายังไม่รู้ว่าในสองกรณีที่บริเวณน้ำขึ้นน้ำลง
ตามมาตรฐานassemblages ปลาอยู่เมื่อเทียบกับระหว่างไซต์ป่าชายเลนและป่า
anthropogenically ได้รับผลกระทบไม่เปลี่ยนแปลง( huxham et al . 2004
Taylor et al . 2007 ) ในแต่ละกรณีการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนมีการตัดต้นไม้
ซึ่งจะช่วยป่าชายเลน(เช่นการถอดเสร็จสมบูรณ์ของทั้งหมดหรือส่วนใหญ่) เมื่อ
ป่าโกงกางเกี่ยวกับการสร้างคอมเพล็กซ์จะถูกแปลงเป็น
mudflat ค่อนข้างโดดเด่นชัดเจนโดยมีการตัดไฟแสดงระดับน้ำเพิ่มขึ้น
อุณหภูมิ สูงจะยกระดับตะกอนเนื้อหาประกอบรัฐธรรมนูญปฏิเสธ
และความหลากหลายและการเขียนสายพันธุ์ของพืชทะเลจำพวกเห็ดรามีการเปลี่ยนแปลง