The humble dish is on the verge of

The humble dish is on the verge of global superstardom
• Published: 4/05/2014 at 06:04 AM
• Newspaper section: Brunch
When you want to eat a quick Thai meal, there are plenty of choices. All kinds of noodle soup dishes, khao man gai (Hainanese chicken and rice), khao moo daeng (rice with Chinese red pork and sauce), kui tio rad na (rice noodles topped with meat, gravy and vegetables) and kui tio pad see iew (rice noodles stir-fried with black soya sauce), for starters.

EASY ENTREE: Above and below, curries are a gateway to the delicious world of Thai cuisine.
Then there are the made-to-order favourites such as fried rice and pad bai kraphrao (meat stir-fried with fresh basil and chillies). But one quick-meal dish that can’t be overlooked is khao kaeng (curry with rice). Its convenience, low price and ability to make an easy and satisfying meal have made it so familiar that its importance and history are often overlooked.
In Thailand, curries have spread through the different parts of the country and been adapted to different environments. Cooks who prepared regional curries have passed the recipes down and preserved their local character. I believe that in the future, Thai khao kaeng dishes will help the whole world to understand Thailand’s food culture.
The term “khao kaeng” itself reflects the nature of Thai food culture. Rice (khao) is a Thai staple, and there are a great number of dishes that are eaten with it. Yum dishes (sour-spicy salads) and yang dishes (grilled foods) are some of the “dry” ones — served without sauce or broth — and tom recipes (boiled dishes), lon (a coconut cream-based sauce eaten with fresh vegetables and fish) and kaeng (curries and soups) are among the liquid ones.
Kaeng dishes combine a whole spectrum of tastes — spicy/hot, sour, salty and sweet — and have ingredients that can include vegetables, fruit and many kinds of meat. When served with rice, the two make a perfect pair.
In the past, most Thais cooked at home. In a typical household, the mother had the authority inside the house and in the kitchen, and the children, both boys and girls, had to help her with the cooking. Their duties included grating coconut, squeezing out the coconut cream, pounding curry paste and peeling and cutting vegetables, as well as measuring out quantities of ingredients as instructed by their mother.
The children absorbed their mother’s preferences and cooking techniques over time. Girls were often closer to their mothers than boys were, so more of this kitchen knowledge was usually transmitted to them, but many men also have good cooking skills passed on to them by their mothers.
Almost all housewives attached great importance to putting food into monks’ begging bowls when they made their morning rounds, and felt that the food given to them had to be the best. They saw its preparation as an important responsibility that brought them great satisfaction. The food to be eaten with rice was prepared on the previous evening and the rice itself was cooked before dawn. When the monks paddled up to each household, the food was placed in a bowl set in the boats. Monks who made their rounds on foot would be accompanied by a novice who carried the bowl and received the offering.
In Isan, only khao niao (sticky rice), hand-pressed into bite-sized balls, was put into the monks’ bowls. The curries and other food to be eaten with it were prepared by individual households on a rotating basis and brought directly to the temple, with grandmothers and other elderly female family relatives taking responsibility to distribute it to the monks for their morning and midday meals. Monks in every part of Thailand knew which families made the tastiest food.
Changes that have taken place both in the repertoire of Thai curries and the way in which they are made and eaten have been caused largely by differences in the natural and cultural environment. Commercially made and sold khao kaeng came onto the scene when Thais began working outside the home more widely, especially when women who had formerly been housewives started taking jobs outside.
At first, cooks would make food and deliver it to private homes in the portable arrangement of stacked bowls and dishes called a pinto. Customers would order a selection of foods, including curries, usually for the evening meal.
The pinto business boomed, but it had its drawbacks. Customers could become bored with the sameness of the flavours and selection of foods brought by a single cook. When people pay for their meals they usually like a choice of dishes and a variety of flavours. As a result, khao kaeng, or curry and rice restaurants appeared.
Customers could eat their food there or take it home, and this style of eating became even more popular with the arrival of new packaging including plastic bags and foam boxes. Restaurants, stalls and pushcarts selling khao kaeng proliferated until they were operating on almost every street, doing business from early morning until well into the evening.
Today, they are popular with everyone because customers waiting for service can choose their favourites from the array of curries and other dishes set out in pots and on trays. They can buy them either in small bowls together with a plate of rice, or poured over the rice to make a one-dish meal. Two or three different choices can be served over the rice, making a meal that is delicious and satisfying. Another attraction is that the prices charged in khao kaeng restaurants have never shot up the way they have with other kinds of food.
The cooks who make khao kaeng for sale have usually learned their recipes, including those for special, regional dishes not widely available, from their mothers or other older relatives. These different kinds of dishes, together with the fresh ingredients and seasonings needed to make them properly, have been passed down through the generations.
Every locality in Thailand has its own culinary identity, each different from the others. For example, the curries made in Phetchaburi are in the Central region style, but use special seafood ingredients of their own because the province has a long coastline.
There we can find kaeng khua sabparot sai hoy malaeng poo tak haeng (a coconut cream curry made with fresh pineapple and sun-dried mussels), kaeng khua bai chakhraam kap poo ma (made with a broom-like herb that grows near the sea and sea crab), pla tu tom kap madan (mackerel stewed with the smooth, sour green fruit called madan in Thai), and yum hoy khraeng sai mamuang dip lae maphrao khua (a sour-chilli hot salad made with cockles, raw green mango and pan-toasted shredded coconut).
Southern specialities include kaeng tai pla (a very hot curry made with fermented fish innards), kaeng lueang (a spicier relative of Central Thai kaeng som), and khua kling (a searingly hot minced meat dish) made with either pork or beef. All can be had in versions that differ from province to province, so that a bowlful made in Songkhla will not be the same in terms of flavour and spiciness as one served in Trang or Surat Thani.
Some dishes native to the North are kaeng ho (a dry curry originally made from leftovers), kaeng khae (a vegetable soup-like dish), larb khua (a gently stir-fried, seasoned chopped meat dish), and yam khanoon awn (a pounded dish made from unripe jackfruit). The dishes eaten in Mae Hong Son, however, are different from those eaten in other northern provinces. Each of these regional cooking styles, with their curries, has been passed down through the generations and taken its own form.
The final reason that I believe khao kaeng will become increasingly widely known and gain popularity throughout the world is that a growing list of Thai dishes have already established themselves abroad.
Prio wan dishes made with chicken or shrimp are already internationally popular, as are kaeng khio wan made with beef or chicken and phanaeng nuea (a thick, coconut cream curry-like dish made with beef).
Maybe khanom jeen nam ya will be the next Thai dish to appear widely on overseas menus, or haw mok (fish and herbs steamed in curried coconut custard), tod mon pla (deep-fried fishcakes), or pla chon pad prik kaeng (snakehead fish stir-fried with chillies and seasonings).
No one can deny that each of these dishes is rich in both flavour and character, and that any favour they find abroad will be well deserved. There are many more just as delicious, each capable of drawing the world’s attention to the matchless diversity of Thailand’s cuisine.

Results (Thai) 1:

จานยังไงก็อยู่เจียน superstardom สากล
•เผยแพร่: 4/05/2014 ที่ 06:04 AM
•ส่วนหนังสือพิมพ์: บรันช์
เมื่อต้องกินอาหารไทยอย่างรวดเร็ว มีตัวเลือกมากมาย ทุกชนิดอาหารซุปก๋วยเตี๋ยว ข้าวมันไก่ (มันไก่และข้าว), ข้าวหมูแดง (ข้าวหมูแดงจีนและซอส) tio กุยนา rad (ก๋วยเตี๋ยวรสเนื้อ ผักและน้ำซอสราดหน้า) และผัด tio กุยดู iew (ก๋วยเตี๋ยวผัดกับซอสถั่วเหลืองสีดำ), อย่า

ENTREE ง่าย: อยู่เหนือ และใต้ แกงจะเป็นประตูสู่โลกของอาหารไทยอร่อย
แล้วมีรายการโปรดทำตามคำสั่งเช่นผัดข้าวและแผ่นไบ kraphrao (เนื้อผัดกับใบกระเพราสดเผ็ด) แต่จานด่วนมื้อหนึ่งที่ไม่สามารถมองข้ามมีข้าวแกง (แกงข้าว) ความสะดวก ราคา และความสามารถในการทำอาหารง่าย และมีความสุขได้ทำให้มันคุ้นเคยจึงให้ความสำคัญและประวัติความเป็นมักจะมองข้าม
ในประเทศไทย แกงได้แพร่กระจายผ่านส่วนต่าง ๆ ของประเทศ และการดัดแปลงให้แตกต่างกัน พ่อครัวที่เตรียมแกงภูมิภาคได้ทอดสูตร และรักษาอักขระท้องถิ่นของตน ผมเชื่อว่า ในอนาคต ไทยเขาแก่งอาหารจะช่วยให้ทั่วโลกเข้าใจวัฒนธรรมอาหารของประเทศไทย.
คำว่า "ข้าวแกง" ตัวเองสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะของวัฒนธรรมอาหารไทย ข้าว (ขาว) เป็นตั๋วเย็บกระดาษไทย และมีจำนวนมากของอาหารที่กินด้วย ยำอาหาร (เปรี้ยวเผ็ดสลัด) และอาหารย่าง (ย่างอาหาร) มี "แห้ง" — ให้บริการ โดยไม่มีซอสหรือซุป — และสูตรต้ม (ต้มอาหาร), โหลน (เป็นมะพร้าวใช้ครีมซอสกินกับผักสดและปลา) และแกง (แกงและซุป) เป็นของเหลว
อาหารแก่งรวมคลื่นทั้งหมดของรสนิยม — / ร้อนเผ็ด เปรี้ยว เค็ม และหวานซึ่งมีส่วนผสมที่สามารถรวมผัก ผลไม้ และเนื้อสัตว์หลายชนิด เมื่อเสิร์ฟพร้อมข้าว ทั้งสองได้เป็นโกคู่
ในอดีต คนไทยส่วนใหญ่รับประทานที่บ้าน ในครัวเรือนทั่วไป แม่มีอำนาจภาย ในบ้าน และ ในครัว และเด็ก ทั้งชายและหญิง มีการช่วยเธอ ด้วยการปรุงอาหาร หน้าที่รวมมะพร้าว grating squeezing วางมะพร้าวครีม แกงห้ำหั่น และปอก และตัดผัก ตลอดจนวัดหาปริมาณของส่วนผสมตามที่แนะนำ โดยแม่ของพวกเขา.
เด็กดูดซึมลักษณะและเทคนิคการทำอาหารของแม่เวลาผ่านไป หญิงมักจะใกล้ชิดกับลูกมากกว่าเด็กผู้ชายได้ เพื่อเพิ่มเติมความรู้ครัวนี้มักจะถูกส่งไป แต่หลายคนยังมีทักษะทำอาหารดีที่ผ่านการพิจารณาไป โดยมารดาของพวกเขา.
เกือบทั้งหมด housewives แนบความสำคัญการวางอาหารลงขันขอทานธุดงค์เมื่อทำรอบเช้าของพวกเขา และรู้สึกว่า อาหารที่ให้พวกเขามีให้ ดีสุด พวกเขาเห็นเตรียมการเป็นความรับผิดชอบที่สำคัญที่นำมาให้พอดี มีเตรียมอาหารรับประทานกับข้าวเย็นก่อนหน้านี้ และมีต้มข้าวเองก่อนรุ่งอรุณ เมื่อพระสงฆ์ paddled ขึ้นแต่ละครัวเรือน อาหารถูกวางลงในชามที่ตั้งอยู่ในเรือ พระสงฆ์ที่ทำของพวกเขารอบเท้าที่จะพร้อม ด้วยสามเณรที่ทำถ้วย และจึงรับ
ในอีสาน เฉพาะเขา niao ถนน (ข้าวเหนียว), มือกดลงขนาดกัดลูก ได้ใส่ลงในชามของพระสงฆ์ ในแกงและอาหารอื่น ๆ สามารถกินกับได้โดยแต่ละครัวเรือนตามหมุน และนำไปวัด grandmothers และผู้สูงอายุหญิงครอบครัวญาติมีความรับผิดชอบแจกจ่ายให้พระสงฆ์สำหรับรับประทานอาหารเช้าและกลางวันโดยตรง พระสงฆ์ในทุกภาคของประเทศไทยรู้ว่าครอบครัวที่ทำอาหาร tastiest
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดทั้งในละครของแกงไทยและวิธีพวกเขาจะทำ และกินเกิด โดยความแตกต่างในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ และวัฒนธรรมมากขึ้น พยายามทำ และขายข้าวแกงมาบนฉากเมื่อคนไทยเริ่มทำงานนอกบ้านกันอย่างแพร่หลายมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้หญิงเดิมเคย housewives เริ่มรับงานนอก
ตอนแรก พ่อครัวจะทำอาหาร และส่งไปบ้านส่วนตัวในการจัดเรียงแบบซ้อนชามและอาหารที่เรียกว่า pinto ลูกค้าจะสั่งอาหาร แกง ปกติสำหรับอาหารเย็นรวมถึงการเลือก
ธุรกิจ pinto boomed แต่มันมีข้อเสียของการ ลูกค้าอาจจะเบื่อกับ sameness ของรสชาติและการเลือกอาหารโดยอาหารที่เดียว เมื่อคนจ่ายค่าอาหารของพวกเขา พวกเขามักจะชอบอาหารและรสชาติหลากหลาย ผล ข้าวแกง หรือร้านอาหารแกงและข้าวปรากฏ.
ลูกค้าสามารถกินอาหารของพวกเขามี หรือใช้ภายในบ้าน และของกินลักษณะนี้เป็นที่นิยมมากที่มาบรรจุใหม่รวมทั้งถุงพลาสติกและกล่องโฟม ร้านอาหาร pushcarts ขายข้าวแกงและร้าน proliferated จนกว่าพวกเขาได้ทำงานเกือบทุกห้อง ทำธุรกิจตั้งแต่เช้าจนกระทั่งเป็นเย็น
วันนี้ พวกเขาได้รับความนิยมกับทุกคน เพราะลูกค้ารอรับบริการสามารถเลือกรายการโปรดของพวกเขาจากอาร์เรย์ของแกงกะหรี่ และอาหารอื่น ๆ ตั้งกระถาง และถาด พวกเขาซื้อในชามเล็กกับจานข้าว หรือ poured ข้าวทำอาหารจานเดียว สอง หรือสามตัวเลือกต่าง ๆ สามารถให้บริการข้าว ทำอาหารที่อร่อย และมีความสุข สถานที่ท่องเที่ยวอื่นคือ ว่า ราคาค่าบริการที่ร้านข้าวแกงมียิงไม่ขึ้นตามที่พวกเขามีอาหารชนิดอื่น
พ่อครัวที่ทำข้าวแกงขายมักจะได้เรียนรู้สูตรของพวกเขา รวมถึงการอาหารพิเศษ ภูมิภาคไม่แพร่ มารดาของพวกเขาหรือญาติเก่า เหล่านี้แตกต่างกันของอาหาร พร้อมด้วยวัตถุดิบสดใหม่และรสที่จำเป็นเพื่อให้เหมาะสม มีการทอดผ่านรุ่นที่.
ทุกท้องถิ่นในประเทศไทยมีเอกลักษณ์ของตัวเองอาหาร แต่ละที่แตกต่างจากผู้อื่น ตัวอย่าง แกงในเพชรบุรีเป็นแบบภาคกลาง แต่ใช้วัตถุดิบอาหารทะเลพิเศษของตนเองเนื่องจากจังหวัดมีชายฝั่งยาว
มีเราสามารถหาแกงมะเขือ sabparot ทรายหอย malaeng ปูตากรามคำแหง (เป็นครีมมะพร้าวแกงสับปะรดสดและหอยแมลงภู่แห้งซัน), แกงมะเขือไบ chakhraam กาบปูม้า (ทำ ด้วยสมุนไพรเช่นไม้กวาดที่ขยายใกล้ทะเลและปูทะเล) ปลาทูต้มกาบ madan (ปลาเลือกกับเรียบ เปรี้ยวสีเขียวผลไม้เรียก madan ในไทย), และยำหอยแคลงไทรมะม่วงดิบแลภูเก็ตมะเขือ (พริกเปรี้ยวร้อนสลัดทำแข็ง มะม่วงดิบสีเขียว และปานนมมะพร้าวหั่น) .
อาหารภาคใต้ มีแกงไตปลา (ความเผ็ดแกงมิตรเครื่องในปลาร้า), แกงเหลือง (ญาติ spicier ของส้มแกงไทยภาคกลาง), มะเขือมูเดราทัน (จานร้อน searingly ลาบ) ทำ ด้วยเนื้อหมูหรือเนื้อ ทั้งหมดจะมีในรุ่นที่แตกต่างจากจังหวัดให้จังหวัด ที่ bowlful ในสงขลาจะไม่เหมือนกลิ่นและฉุนเป็นหนึ่งบริการในตรังสุราษฏร์ธานีได้
บางอาหารพื้นเมืองทางเหนือเป็นแก่งโฮ (แบบแห้งแกงทำจากเหลือ แกงแค (ผักต้มเช่นจาน), (แบบค่อย ๆ ผัดลาบมะเขือจานเนื้อสับปรุงรส), และยำขนุน awn (แว่น ๆ จานทำจากขนุนดิบ ๆ) อาหารที่กินในแม่ฮ่องสอน อย่างไรก็ตาม ได้แตกต่างจากกินในจังหวัดภาคเหนือ แต่ละลักษณะเหล่านี้ภูมิภาคอาหาร กับแกงของพวกเขา ได้รับโดยรุ่นที่ และถ่ายรูปตัวเองแบบนั้น
เหตุผลสุดท้ายที่ผมเชื่อว่า ข้าวแกงจะเป็นมากขึ้นรู้จักกันอย่างกว้างขวาง และได้รับความนิยมทั่วโลก เป็นที่รายการเติบโตของอาหารไทยได้เรียบร้อยเองต่างประเทศ
Prio อาหารหวานที่ทำ ด้วยไก่หรือกุ้งอยู่ในระดับสากลนิยม เป็น แก่งหวานทำ ด้วยเนื้อ หรือไก่ และ phanaeng เหนือ (ตัวหนา ครีมมะพร้าวแกงคล้ายจานทำ ด้วยเนื้อ) .
บางทีขนอมจีนน้ำยาจะเป็นจานถัดไปไทยให้ปรากฏอย่างกว้างขวางบนเมนูต่างประเทศ หรือหมอกฮ่อ (ปลาและสมุนไพรนึ่งสังขยามะพร้าว curried), ปลามอญทอด (ทอด fishcakes), หรือชลปลาผัดพริกแกงปลาช่อนปลาผัดเผ็ดและรส) .
ไม่มีใครสามารถปฏิเสธว่า อาหารแต่ละรสและอักขระ และที่โปรดปรานใด ๆ พวกเขาพบต่างประเทศจะดีสมควร มีหลายคนมากเพียงอาหาร แต่ละความสามารถในการดึงดูดความสนใจของโลกเพื่อเปรียบความหลากหลายของอาหารไทย.

Results (Thai) 3:

จานอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นหมิ่น
superstardom ทั่วโลก - เผยแพร่ : 4 / 05 / 2014 ที่ 06:04 am
ส่วนหนังสือพิมพ์บริการอาหารเช้าและกลางวัน
เมื่อคุณต้องการที่จะกินอาหารไทยด่วน มีมากมายของตัวเลือก ทุกชนิดของอาหารซุปก๋วยเตี๋ยว , ข้าวเพื่อนไทยไหหลำไก่และข้าว ) ข้าวหมูแดง ( ข้าวหมูแดงจีน และซอส ) , กุยติ๋วราดนา ( ข้าว ก๋วยเตี๋ยว ราดหน้าเนื้อน้ำเกรวี่และผัก ) และกุ้ยติ๋วผัดเห็น iew ( หมี่ผัดกับซีอิ๊วดำ ) , สำหรับ starters

ง่ายเข้า : ด้านบนและด้านล่างแกงเป็นประตูสู่โลกที่แสนอร่อยของอาหารไทย
แล้วมีรับสั่งทำจานโปรด เช่น ข้าวผัด และผัดใบ kraphrao ( เนื้อ ผัดใบโหระพาสดและพริก )แต่อาหารจานด่วนที่ไม่ควรมองข้าม คือ ข้าวแกง ( ข้าวแกง ) สะดวก ราคาต่ำและความสามารถเพื่อให้ง่ายและความพึงพอใจของอาหารทำให้มันคุ้นๆว่าประวัติและความสำคัญมักจะมองข้าม
ในประเทศไทย , แกงได้แพร่กระจายผ่านทางส่วนต่างๆ ของประเทศ และได้ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันทำอาหารที่เตรียมแกงในภูมิภาคผ่านสูตรลงอักขระและการเก็บรักษาท้องถิ่นของตน ผมเชื่อว่าในอนาคตไทยข้าวแกงอาหารจะช่วยให้คนทั้งโลกเข้าใจวัฒนธรรมอาหารของไทย
คำว่า " ข้าวแกง " ตัวเองสะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติของวัฒนธรรมอาหารไทย ข้าวไทย ( ข้าว ) เป็นหลัก และมีจำนวนมากของอาหารที่จะกินมันยำอาหาร ( เปรี้ยวเผ็ดสลัด ) และหยางอาหาร ( อาหารย่าง ) คือบางส่วนของ " บริการ " ที่เสิร์ฟโดยไม่ต้องซอส หรือซุปและทอม ( ต้มสูตรอาหาร ) , ลอน ( มะพร้าวครีมซอส กินกับผักสด และปลาที่ใช้ ) และแก่ง ( แกงและซุป ) อยู่ในหมู่คนที่เหลว
แก่งจานรวมสเปกตรัมทั้งหมดของรสเผ็ด - ร้อน เปรี้ยวเค็ม หวาน และมีวัสดุที่สามารถรวมผักและผลไม้หลายชนิดเนื้อ เมื่อเสิร์ฟพร้อมข้าว ทั้งสองเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ
ในอดีต คนไทยส่วนใหญ่ปรุงที่บ้าน ในครัวเรือนทั่วไป แม่มีอำนาจในบ้านในครัว และเด็ก ทั้งชายและหญิง ได้ช่วยเธอทำอาหาร หน้าที่รวมขูดมะพร้าวบีบออก ตำพริกแกงกะทิ และปอกเปลือก และหั่นผัก รวมทั้งวัดที่ออกปริมาณของส่วนผสมที่แนะนำโดยแม่ของพวกเขา .
เด็กดูดซึมความชอบของแม่ของพวกเขาและเทคนิคการปรุงอาหารตลอดเวลา ผู้หญิงมักจะใกล้ชิดกับมารดาของพวกเขามากกว่าผู้ชาย ดังนั้นเพิ่มเติมของครัวนี้ความรู้มักจะสัมพันธ์กับพวกเขาแต่หลายๆคนยังทักษะการทำอาหารผ่านพวกเขาโดยแม่ของพวกเขา .
แม่บ้านเกือบทั้งหมดแนบไสยใส่อาหารลงในชาม เมื่อพวกเขาทำให้พระสงฆ์ ' ขอรอบเช้า และ รู้สึกว่า อาหารให้พวกเขาได้เป็นดีที่สุด เห็นการเตรียมการเป็นสำคัญ ความรับผิดชอบที่นำพวกเขาพึงพอใจมากอาหารที่กินกับข้าวเตรียมไว้ตอนเย็นก่อน ข้าวก็สุก ก่อนรุ่งสาง เมื่อพระสงฆ์ paddled ขึ้นอยู่กับแต่ละครัวเรือน อาหารถูกวางลงในชามตั้งในเรือ พระภิกษุที่ได้ตรวจเท้าจะมาพร้อมกับสามเณรที่ถือชามและได้รับการเสนอ .
ในภาคอีสานเพียงข้าวเหนียว ( ข้าวเหนียว ) , มือกดเป็นขนาดกัดลูก ,ถูกใส่ลงในพระ ' ชาม แกงและอาหารอื่น ๆที่จะกินกับมันถูกเตรียมโดยครัวเรือนในแต่ละฐานหมุนและนำโดยตรงไปยังพระวิหาร กับคุณยายและครอบครัวญาติผู้สูงอายุหญิง ความรับผิดชอบ เพื่อแจกจ่ายให้กับพระสงฆ์ สำหรับอาหารเช้าและเที่ยงวัน พระสงฆ์ในทุกภาคของประเทศไทย ซึ่งครอบครัวก็ทำให้อาหารอร่อยที่สุด
.การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทั้งในละครของแกงเผ็ด และวิธีที่พวกเขาทำและรับประทานได้โดยส่วนใหญ่เกิดจากความแตกต่างในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและทางวัฒนธรรม ทำในเชิงพาณิชย์และขายข้าวแกงมาเข้าฉาก เมื่อคนไทยเริ่มทำงานนอกบ้านมากขึ้นอย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้หญิงที่มีชื่อเป็นแม่บ้านเริ่มใช้งานข้างนอก
ตอนแรก พ่อครัวจะทำอาหารและมอบมันให้กับบ้านส่วนตัวในการพกพาของซ้อนชามและจานเรียกว่าปิ่นโต ลูกค้าสั่ง การเลือกอาหาร ได้แก่ แกง โดยปกติอาหารเย็น .
ปิ่นโตธุรกิจไปได้สวย แต่มันก็มีข้อเสีย ลูกค้าอาจจะกลายเป็นเบื่อกับความเหมือนกันของรสชาติและการเลือกของอาหารที่นำโดยทำเพียงครั้งเดียวเมื่อมีคนจ่ายค่าอาหารของพวกเขาพวกเขามักจะชอบทางเลือกของอาหารและความหลากหลายของรสชาติ ผลคือ ข้าวแกง หรือร้านอาหารข้าวแกงปรากฏ .
ลูกค้าสามารถกินอาหารที่นั่น หรือนำมันกลับบ้าน และลักษณะการกินก็ยิ่งได้รับความนิยม ด้วยการมาถึงของบรรจุภัณฑ์ใหม่ เช่น ถุงพลาสติก กล่อง โฟม ร้านอาหารแผงลอยและรถเข็นขายข้าวแกง proliferated จนกว่าพวกเขาจะถูกดำเนินการในเกือบทุกถนน ทำงานตั้งแต่เช้า จนในตอนเย็น .
วันนี้ พวกเขาเป็นที่นิยมกับทุกคน เพราะลูกค้ารอบริการสามารถเลือกของพวกเขาชื่นชอบจากอาร์เรย์ของแกงและอาหารอื่น ๆที่กำหนดไว้ในกระถางและถาดพวกเขาสามารถซื้อพวกเขาในชามเล็กๆ พร้อมกับจานข้าว หรือเทมากกว่าข้าวเพื่อให้อาหารหนึ่งจาน สอง หรือ สามตัวเลือกที่แตกต่างกันสามารถให้บริการมากกว่าข้าว ทำให้อาหารที่อร่อยและพอใจ ที่น่าสนใจอีกคือ ราคาค่าบริการในข้าวแกงร้านอาหารไม่เคยยิงขึ้นวิธีที่พวกเขามีกับอาหารชนิดอื่นๆ
พ่อครัวที่ทำข้าวแกงขายมักจะเรียนรู้สูตรของพวกเขา รวมทั้ง พิเศษ อาหารไม่ใช้ได้อย่างกว้างขวางในภูมิภาค จากมารดา หรือญาติที่มีอายุมากกว่า เหล่านี้ชนิดของอาหาร พร้อมกับสดส่วนผสมและเครื่องปรุงที่จำเป็นเพื่อให้พวกเขาได้อย่างถูกต้อง ได้รับตกทอดจากรุ่นสู่รุ่น
ทุกท้องถิ่นของไทยมีเอกลักษณ์อาหารของตัวเองแต่ละคนแตกต่างจากคนอื่น ๆ เช่น แกงให้ จังหวัดเพชรบุรี เป็นในรูปแบบของภาคกลาง แต่ใช้วัตถุดิบอาหารทะเลพิเศษของพวกเขาเอง เพราะเป็นจังหวัดที่มีชายฝั่งทะเลยาว .
เราสามารถค้นหาแกงคั่ว sabparot ไทรฮอยแมลงภูตากแหง ( กะทิแกงทำจากสับปะรดสดและดวงอาทิตย์หอยแมลงภู่แห้ง ) , แกงคั่วใบ chakhraam คับปูมาด้วยไม้กวาดเป็นสมุนไพรที่เติบโตอยู่ใกล้ทะเล และ ปู ปลา ทู ทอมคับ มะดัน ( ปลาทูตุ๋นกับเรียบ เปรี้ยวผลไม้สีเขียวเรียกว่า มะดัน ในไทยแล้วยำ ย khraeng ไทรมะม่วงจิ้มแลมะพร้าวคั่ว ( สลัดเปรี้ยวพริกขี้หนูกับหอยแครงดิบ , มะม่วงและกระทะคั่วมะพร้าว ) .
ภาคใต้พิเศษรวมถึงแกงไตปลา ( แกงเผ็ดมากทำจากเครื่องในปลาหมัก ) , แกงเหลือง ( ญาติของคนไทยที่เผ็ดกลางแก่ง ) และขัวกลิ้ง ( searingly ร้อนสับจานเนื้อ ) ทำด้วยเนื้อหมู หรือเนื้อวัวทั้งหมดสามารถมีในรุ่นที่แตกต่างจากจังหวัดเพื่อให้ bowlful ในจังหวัดสงขลาจะไม่เหมือนกันในแง่ของรสชาติ และความเผ็ดที่เสิร์ฟในตรัง หรือสุราษฎร์ธานี
อาหารพื้นเมืองภาคเหนือแกงโฮะ ( พะแนงเดิมทำจากของเหลือ ) , แกงแค ( ซุปผักเหมือนจาน ) , ลาบคั่ว ( ค่อย ๆผัด ปรุงรสลาบจาน )และ ยำขนุนหนาม ( โขลกจานทำจากขนุนสุก ) อาหารที่รับประทานใน แม่ฮ่องสอน แต่จะแตกต่างจากผู้ที่รับประทานในจังหวัดภาคเหนืออื่นๆ แต่ละเหล่านี้ในการปรุงอาหารสไตล์ กับแกง ของพวกเขา ได้รับการถ่ายทอด จากรุ่นสู่รุ่น และถ่ายรูปของตัวเอง
เหตุผลสุดท้ายที่ผมเชื่อว่าข้าวแกงจะกลายเป็นมากขึ้นที่รู้จักแพร่หลายและได้รับความนิยมทั่วโลก คือ รายการที่เพิ่มขึ้นของอาหารไทยได้จัดตั้งขึ้นแล้วตัวเองต่างประเทศ
สำคัญกว่าอาหาร วาน กับไก่ หรือ กุ้งแล้วได้รับความนิยมในระดับสากล เป็นแกงเขียววานด้วยเนื้อหรือไก่พะแนงเนื้อ ( หนาครีมมะพร้าวแกงเหมือนจานทำจากเนื้อ )
บางทีขนมจีนน้ำยา จะเป็นอาหารไทยที่ถัดไปที่จะปรากฏในเมนูต่างประเทศอย่างกว้างขวาง หรือ ฮ่อมก ( ปลานึ่งสมุนไพร ในแกงสังขยามะพร้าว ) , TOD จันทร์ปลา ( ทอด fishcakes ) หรือปลาช่อนผัดพริกแกง ( ปลาช่อน ผัด พริกและเครื่องปรุงรส ) .
ไม่มีใครสามารถปฏิเสธได้ว่า แต่ละของอาหารเหล่านี้อุดมไปด้วยทั้งรสชาติและตัวละคร และความโปรดปรานใด ๆที่พวกเขาพบในต่างประเทศจะดีมากกว่านี้ มีอีกหลายอย่างที่อร่อย แต่ละที่สามารถดึงความสนใจของโลกเพื่อความหลากหลายที่หาตัวจับยากของเมืองไทย

อาหาร