In the early 1800s, the United Stat

In the early 1800s, the United States government did not print paper money but instead minted gold and silver coins called specie. The value of these coins was determined by the value of the metal in the coins themselves. People wanted a safe place to keep their savings of gold and silver coins, so they stored them in banks, which had strong vaults and other measures of security. The bank would give the depositor a receipt, or banknote, as a claim against the gold or silver that had been deposited. When depositors wanted to withdraw money, they would take the banknote to the bank and exchange it for coins. People did not always have to withdraw their money to make purchases, because often sellers would accept the banknotes as payment. Thus banknotes circulated from hand to hand while the gold and silver that backed them, or guaranteed their value, remained in the bank.

Banks often accumulated very large deposits of gold and silver from many individual depositors. Since most of this gold and silver never left the vault, banks would loan out a portion of it for a fee in interest, defraying their costs for operating the bank, while making a profit for themselves. When a bank made a loan it generally issued banknotes, again redeemable for coin, to the borrower. Consequently, a bank would have not only the original depositor’s receipts circulating as money but also the banknotes it had loaned, resulting in more banknotes circulating than it had coins to cover them. Of course, the bank would be holding valuable interest-bearing debts in the form of loans and mortgages, but these were payable in the future, often over many years, while the bank was obligated to redeem its banknotes for coin money on demand.

If the slow and steady income from loans and mortgages no longer satisfied those holding notes, then the bank could become bankrupt. In the ensuing legal troubles many people might lose their savings and the bank’s notes would become worthless, which could be a serious economic blow to both individuals and communities. Therefore, it was very important for banks to keep the public confidence in order to avoid a “run” on the bank where many worried holders of the bank’s notes might try to withdraw their coins all at once.

A conservative loan policy was the best long-range tool not only to keep the public confidence, but also to foster safe development of the economy. There were many pressures on a bank to loan more than it should, however. The biggest pressure was the potential for profit. In theory, the more a bank loaned, the more interest it was owed and the more money it made. But again, this depended on people not removing their coins from the bank. An additional pressure on banks in the early nineteenth century was the great need for capital to expand industry, develop the frontier, and improve such infrastructure as roads and canals. As a source for the large sums of money needed, banks played a vital role in development activities that could not have been financed by individual lenders. Loaning investment capital was a public benefit, but bankers were often pressured to make loans for the civic good that were neither wise for the bank, nor in the long run wise for the public.

For example, one banking practice that was detrimental to the economy could occur when there was a strong market for agricultural products one year. The following year, farmers would pressure banks for loans to expand their operations. In light of the previous year’s record, this would look like a good investment to a bank, which would be inclined to lend more than it normally would to farmers. If the farmers produced a heavy crop due to their improvements, their produce might exceed the demand on the open market, causing prices to drop. Farmers’ net revenue might then be no more than before the bank financed their expansion. Unfortunately, they still would have loan payments to make. This additional burden might cause them to reduce their spending and perhaps contract their operations. Some farmers could even be forced into defaulting on their loans and lose their farms, causing the bank to lose the money it loaned as well as the interest it would have made.

After several years of this process, agricultural products might become scarce and prices for them would rise. Farmers would want to cash in on the new boom with a loan for expansion, and the cycle would begin again. This same process could take place in any area of production or manufacturing. While investment capital is a good thing, excessive speculative lending has the effect of producing a roller coaster, boom-and-bust economy that is less productive for everyone than a more even-growth economy fostered by cautious lending habits.

Following the War of 1812, the United States entered an era of strong economic growth. Trade and industry flourished and grew, while at the same time the western frontier expanded with settlement and farming. These activities often required large sums for investment, a safe place to store earnings, and a regulated means to transfer money or credit from bank to bank or region to region. Banks provided all of these services.

State and federal governments also needed repositories for their funds. States, therefore, chartered banks within their territory to handle their government’s financial transactions. These state-chartered banks were not owned by the state but were privately held. Their state charter gave them certain advantages over ordinary banks but also subjected them to additional oversight by the state. They were therefore generally well-regulated, responsibly managed institutions that also provided banking services for individuals and businesses. Additionally, there were many smaller, local banks, most of which were responsible, though some were inclined to overextend credit and put their depositors’ funds at risk.

State banks regulated the credit practices of smaller banks by redeeming for gold any of the smaller banks’ notes that were passed to the state bank as a loan or mortgage payment. This practice required the smaller banks to be prepared to pay out from their deposits. They were consequently less likely to allow an excessive number of their banknotes to be in circulation. A state bank could also loan money to smaller banks to help them through a crisis if the smaller bank was financially sound, which encouraged responsible lending practices in smaller banks.

Results (Thai) 1:

ในเพราะต้น รัฐบาลสหรัฐอเมริกาไม่ได้พิมพ์เงินกระดาษ ได้แทน แจนิสทอง และเงินเหรียญชนิดที่เรียกว่า ค่าของเหรียญเหล่านี้ถูกกำหนด โดยค่าของโลหะในเหรียญเอง คนต้องการปลอดภัยเพื่อให้การออมทอง และเงินเหรียญ เพื่อให้พวกเขาเก็บไว้ในธนาคาร ซึ่ง vaults แข็งและมาตรการความปลอดภัยอื่น ๆ ธนาคารจะให้ฝากที่รับ หรือธนบัตร เป็นข้อเรียกร้องกับทองหรือเงินที่ได้รับฝากไว้ เมื่อ depositors อยากถอนเงิน พวกเขาจะนำธนบัตรที่ธนาคาร และแลกเปลี่ยนสำหรับเหรียญ คนไม่เสมอได้ถอนเงินของพวกเขาต้องการซื้อ เนื่องจากผู้ขายมักจะยอมรับธนบัตรเป็นการชำระเงิน ดังนั้น ธนบัตรหมุนเวียนไปจากมือมือในขณะที่ทองคำและเงินที่สำรองไว้ หรือรับประกันค่าของพวกเขา อยู่ในธนาคารธนาคารมักจะสะสมเงินฝากมากของทองและเงินจาก depositors ในแต่ละ เนื่องจากส่วนใหญ่ของทองและเงินไม่เคยเหลือเพดานนี้ ธนาคารจะให้กู้ยืมออกเพียงบางส่วนสำหรับค่าธรรมเนียมในดอกเบี้ย defraying ต้นทุนของการปฏิบัติการของธนาคาร ขณะทำกำไรด้วยตนเอง เมื่อธนาคารเงินกู้ นั้นโดยทั่วไปจะออกธนบัตร เต็มจำนอีกเหรียญ การกู้ ดังนั้น ธนาคารจะมีไม่เท่าของฝากต้นฉบับใบเสร็จรับเงินหมุนเวียนเป็นเงิน แต่ธนบัตรที่มีการกู้ยืม ในมากกว่าธนบัตรหมุนเวียนกว่าที่มันได้เหรียญจะครอบคลุมพวกเขา แน่นอน ธนาคารจะถือมีคุณค่าสนใจเรืองหนี้ในแบบฟอร์มและ mortgages แต่เป็นเจ้าหนี้ในอนาคต มักจะผ่านหลายปี ในขณะธนาคารจะแลกเป็นธนบัตรเงินเหรียญตามต้องการถ้าช้า และมั่นคงรายได้จากสินเชื่อและ mortgages ไม่พอใจผู้ที่ถือตั๋ว แล้วธนาคารอาจกลายเป็นบุคคลล้มละลาย ในปัญหาด้านกฎหมายเพราะ หลายคนอาจสูญเสียการประหยัด และบันทึกย่อของธนาคารจะกลายเป็นสามหาว ซึ่งสามารถชะลอเศรษฐกิจร้ายแรงกับทั้งบุคคลและชุมชน ดังนั้น มันเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับธนาคารให้ความเชื่อมั่นสาธารณะเพื่อหลีกเลี่ยงการ "เรียกใช้" ธนาคารที่ใส่ห่วงในบันทึกย่อของธนาคารอาจพยายามถอนเหรียญของพวกเขาทั้งหมดในครั้งเดียวนโยบายสินเชื่อหัวเก่าเป็นเครื่องมือส่วนระยะยาวไม่เพียงแต่ให้ความเชื่อมั่นสาธารณะ แต่ยัง จะส่งเสริมพัฒนาเศรษฐกิจปลอดภัย ยังมีแรงกดดันหลายธนาคารให้กู้มากกว่าที่ควร อย่างไรก็ตาม แรงกดดันที่ใหญ่ที่สุดจะได้กำไร ทฤษฎี กู้ยืมเพิ่มเติมกับธนาคาร ดอกเบี้ยเพิ่มมากขึ้นก็เป็นหนี้ และเงินมันทำ แต่อีก นี้ขึ้นอยู่กับคนที่ไม่เอาเหรียญของพวกเขาจากธนาคาร ความดันเพิ่มเติมในธนาคารในช่วงศตวรรษดีต้องการทุนขยายอุตสาหกรรม พัฒนาชายแดน และปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานเช่นถนนและคลอง เป็นแหล่งสำหรับผลรวมขนาดใหญ่ต้องการเงิน ธนาคารเล่นบทบาทสำคัญในกิจกรรมการพัฒนาที่ไม่มีการเคหะ โดยผู้ให้กู้แต่ละราย ให้ยืมแก่ทุนคือ ประโยชน์สาธารณะ แต่ธนาคารก็มักจะกดดันให้สินเชื่อสำหรับพลเมืองดีที่ไม่ใช่สำหรับธนาคาร หรือฉลาดในระยะยาวส่วนตัวอย่าง ปฏิบัติธนาคารหนึ่งที่เป็นผลดีกับเศรษฐกิจอาจเกิดขึ้นเมื่อมีตลาดที่แข็งแกร่งสำหรับเกษตรปีหนึ่ง ปีต่อมา เกษตรกรจะกดดันธนาคารสำหรับสินเชื่อเพื่อขยายการดำเนินงาน เมื่อปีคอร์ด นี้จะมีลักษณะเหมือนการลงทุนที่ดีกับธนาคาร ซึ่งจะมีแนวโน้มที่จะมากกว่าปกติต้องให้เกษตรกรยืม หากเกษตรกรผลิตพืชหนักเนื่องจากการปรับปรุง ผลิตของพวกเขาอาจเกินความต้องการในตลาดเปิด สาเหตุของราคาจะลดลง รายได้สุทธิของเกษตรกรอาจจะไม่มากขึ้นกว่าก่อนแล้วขยายการเงินธนาคารได้ อับ พวกเขายังคงต้องชำระเงินกู้เพื่อให้ ภาระเพิ่มเติมนี้อาจทำให้ลดการใช้จ่าย และสัญญาการดำเนินงานที เกษตรกรบางส่วนยังอาจถูกบังคับในการกำหนดค่าเริ่มต้นของเงินให้สินเชื่อ และสูญเสียฟาร์มของพวกเขา ทำให้ธนาคารสูญเสียเงินที่ได้กู้ยืมและดอกเบี้ยที่จะได้ทำหลังจากหลายปีของกระบวนการนี้ เกษตรอาจหายาก และราคาสำหรับพวกเขาจะเพิ่มขึ้น เกษตรกรจะต้องเป็นเงินสดในบูมใหม่ด้วยเงินกู้ขยาย และวงจรจะเริ่มต้นอีกครั้ง กระบวนการเดียวกันนี้อาจเกิดขึ้นในพื้นที่ผลิตหรือผลิต ในขณะที่ทุนเป็นสิ่งดี ให้ยืมเก็งกำไรมากเกินไปมีผลผลิตรถไฟเหาะตีลังกา เศรษฐกิจบูม และหน้าอกที่มีประสิทธิผลน้อยสำหรับทุกคนมากกว่าเศรษฐกิจมากแม้เจริญเติบโตที่เด็ก ๆ โดยนิสัยยืมระมัดระวังต่อไปนี้สงคราม 1812 สหรัฐอเมริกาป้อนยุคเติบโตทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่ง อุตสาหกรรมและการค้าเจริญรุ่งเรือง และเติบ โต ในขณะที่เวลาเดียวกัน ชายแดนตะวันตกขยายการชำระเงินและทำการเกษตร กิจกรรมเหล่านี้มักจะต้องใหญ่สำหรับลงทุน ที่ปลอดภัยเพื่อเก็บกำไร และวิธีการควบคุมการโอนเงิน หรือสินเชื่อจากธนาคาร หรือภูมิภาคกับภูมิภาค ธนาคารให้บริการทั้งหมดรัฐและรัฐบาลกลางยังต้อง repositories สำหรับเงินของพวกเขา อเมริกา ดังนั้น ดชาร์เตอร์ดธนาคารภายในอาณาเขตของตนเพื่อจัดการธุรกรรมทางการเงินของรัฐบาล ธนาคารเหล่านี้ดชาร์รัฐไม่ได้เป็นเจ้าของ โดยรัฐ แต่เอกชนได้จัดขึ้น ของรัฐธรรมนูญให้บางข้อดีกว่าธนาคารทั่วไป แต่ยัง ต้องการเพิ่มเติมการกำกับดูแลโดยรัฐ พวกเขาจึงถูกควบคุมอย่างดีโดยทั่วไป รับผิดชอบจัดการสถาบันที่ให้บริการลูกค้าบุคคลและธุรกิจ นอกจากนี้ มีหลายขนาดเล็ก ท้องถิ่นธนาคาร ซึ่งส่วนใหญ่มีความรับผิดชอบ แม้ว่าบางอย่างก็อยาก overextend สินเชื่อ และใส่เงิน depositors' ของพวกเขาที่มีความเสี่ยงธนาคารรัฐควบคุมปฏิบัติการสินเชื่อของธนาคารขนาดเล็ก โดยแลกทองใด ๆ ของบันทึกย่อของธนาคารขนาดเล็กที่ถูกส่งผ่านไปธนาคารรัฐเป็นการชำระเงินกู้หรือสินเชื่อบ้าน แบบฝึกหัดนี้จำเป็นธนาคารขนาดเล็กที่เตรียมพร้อมที่จะจ่ายออกไปจากเงินฝากของพวกเขา พวกจึงโน้มให้ของธนบัตรจะหมุนเวียนเป็นจำนวนมาก ธนาคารรัฐอาจยังกู้เงินธนาคารขนาดเล็กเพื่อช่วยให้ผ่านวิกฤตถ้าธนาคารขนาดเล็กมีเสียงทางการเงิน การสนับสนุนให้ปฏิบัติรับผิดชอบสินเชื่อที่ธนาคารขนาดเล็กได้

Results (Thai) 2:

ในช่วงต้นปี 1800 ที่รัฐบาลสหรัฐอเมริกาไม่ได้พิมพ์เงินกระดาษทอง แต่แทนที่จะสร้างเสร็จใหม่ ๆ และเหรียญเงินเหรียญที่เรียกว่า ค่าของเหรียญเหล่านี้ถูกกำหนดโดยค่าของโลหะในเหรียญที่ตัวเอง คนที่ต้องการสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อให้เงินออมของพวกเขาจากเหรียญทองและเงินเพื่อให้พวกเขาเก็บไว้ในธนาคารที่มีห้องใต้ดินที่แข็งแกร่งและมาตรการอื่น ๆ ของการรักษาความปลอดภัย ธนาคารจะให้ผู้ฝากเงินใบเสร็จรับเงินหรือธนบัตรเป็นเรียกร้องกับทองคำหรือเงินที่ได้รับฝากไว้ เมื่อผู้ฝากเงินต้องการที่จะถอนตัวออกเงินที่พวกเขาจะใช้ธนบัตรที่ธนาคารและแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญ คนไม่เคยมีการเบิกเงินของพวกเขาในการซื้อสินค้าเพราะผู้ขายมักจะยอมรับธนบัตรเป็นเงิน ดังนั้นธนบัตรหมุนเวียนจากมือถึงมือในขณะที่ทองคำและเงินที่ได้รับการสนับสนุนพวกเขาหรือการรับประกันค่าของพวกเขายังคงอยู่ในธนาคาร. ธนาคารมักจะสะสมเงินฝากขนาดใหญ่มากของทองและเงินจากผู้ฝากเงินแต่ละคนอีกมากมาย เนื่องจากส่วนใหญ่สีทองและสีเงินนี้ไม่เคยออกจากหลุมฝังศพของธนาคารจะกู้จากส่วนของมันมีค่าใช้จ่ายดอกเบี้ย, ค่าใช้จ่ายของพวกเขา defraying สำหรับการดำเนินงานของธนาคารในขณะที่การทำกำไรสำหรับตัวเอง เมื่อธนาคารทำเงินให้กู้ยืมมันธนบัตรที่ออกโดยทั่วไปอีกครั้งสำหรับการแลกเหรียญกับผู้กู้ ดังนั้นธนาคารจะต้องไม่เพียง แต่ใบเสร็จรับเงินฝากเดิมของการไหลเวียนของเงิน แต่ยังธนบัตรยืมมันได้ผลในธนบัตรหมุนเวียนมากขึ้นกว่าที่มันได้เหรียญที่จะครอบคลุมพวกเขา ของหลักสูตรที่ธนาคารจะได้รับการถือครองหนี้ดอกเบี้ยที่มีคุณค่าในรูปแบบของเงินให้สินเชื่อและการจำนอง แต่เหล่านี้ต้องจ่ายในอนาคตซึ่งมักจะเป็นเวลาหลายปีในขณะที่ธนาคารมีภาระผูกพันที่จะแลกธนบัตรคุ้มราคาเหรียญตามความต้องการ. ถ้า รายได้ช้าและมั่นคงจากการกู้ยืมและการจำนองไม่พอใจผู้ถือบันทึกแล้วธนาคารอาจจะกลายเป็นบุคคลล้มละลาย ต่อมาในปัญหาทางกฎหมายที่หลาย ๆ คนอาจสูญเสียเงินฝากออมทรัพย์ของพวกเขาและบันทึกของธนาคารที่จะกลายเป็นไร้ค่าซึ่งอาจจะเป็นระเบิดทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรงทั้งประชาชนและชุมชน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับธนาคารที่จะให้ความเชื่อมั่นของประชาชนในการสั่งซื้อเพื่อหลีกเลี่ยงการ "วิ่ง" ในธนาคารที่ผู้ถือกังวลหลายธนบัตรที่อาจพยายามที่จะถอนตัวออกเหรียญของพวกเขาทั้งหมดในครั้งเดียว. นโยบายสินเชื่อแบบอนุรักษ์นิยมที่ดีที่สุดยาว -range เครื่องมือที่ไม่เพียง แต่จะให้ความเชื่อมั่นของประชาชน แต่ยังเพื่อส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาความปลอดภัยของระบบเศรษฐกิจ มีแรงกดดันมากในธนาคารที่จะกู้มากขึ้นกว่าที่ควรจะเป็นอย่างไร ความดันที่ใหญ่ที่สุดคือศักยภาพในการแสวงหาผลกำไร ในทางทฤษฎีที่มากกว่าธนาคารยืมที่น่าสนใจมากขึ้นก็เป็นหนี้และเงินได้มากขึ้นมันทำให้ แต่ครั้งนี้ขึ้นอยู่กับคนที่ไม่ได้เอาเหรียญของพวกเขาจากธนาคาร ดันเพิ่มเติมเกี่ยวกับธนาคารในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้าเป็นความต้องการที่ดีสำหรับเงินทุนในการขยายอุตสาหกรรมในการพัฒนาชายแดนและปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานเช่นถนนและคลอง ในฐานะที่เป็นแหล่งที่มาของเงินเป็นจำนวนมากจำเป็นต้องมีธนาคารมีบทบาทสำคัญในกิจกรรมการพัฒนาที่ไม่ได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากผู้ให้กู้ของแต่ละบุคคล กู้เงินลงทุนเป็นประโยชน์สาธารณะ แต่ถูกกดดันธนาคารมักจะทำให้เงินให้สินเชื่อสำหรับพลเมืองดีที่ไม่เป็นที่ชาญฉลาดสำหรับธนาคารหรือในระยะยาวที่ชาญฉลาดสำหรับประชาชน. ยกตัวอย่างเช่นการปฏิบัติที่ธนาคารหนึ่งที่เป็นอันตรายต่อเศรษฐกิจ อาจเกิดขึ้นเมื่อมีการตลาดที่แข็งแกร่งสำหรับสินค้าเกษตรเป็นเวลาหนึ่งปี ปีต่อไปเกษตรกรจะกดดันให้ธนาคารเพื่อการกู้ยืมเงินเพื่อขยายการดำเนินงานของพวกเขา ในแง่ของการบันทึกของปีก่อนหน้านี้จะมีลักษณะเหมือนการลงทุนที่ดีให้กับธนาคารซึ่งจะมีความโน้มเอียงที่จะให้ยืมมากขึ้นกว่าปกติจะให้กับเกษตรกร หากเกษตรกรที่ผลิตพืชหนักเนื่องจากการปรับปรุงของพวกเขาผลิตของพวกเขาอาจเกินความต้องการในตลาดเปิดทำให้ราคาที่จะลดลง รายได้สุทธิของเกษตรกรแล้วอาจจะไม่มากไปกว่าก่อนที่ธนาคารทุนการขยายตัวของพวกเขา แต่น่าเสียดายที่พวกเขายังคงมีการชำระคืนเงินกู้ที่จะทำให้ นี้ภาระเพิ่มเติมอาจทำให้พวกเขาลดค่าใช้จ่ายของพวกเขาและอาจจะทำสัญญาการดำเนินงานของพวกเขา เกษตรกรบางคนอาจถูกบังคับให้ผิดนัดเงินให้กู้ยืมของพวกเขาและสูญเสียฟาร์มของพวกเขาก่อให้เกิดธนาคารที่จะสูญเสียเงินที่ยืมรวมทั้งดอกเบี้ยก็จะได้ทำ. หลังจากหลายปีของขั้นตอนนี้สินค้าเกษตรอาจจะกลายเป็นสิ่งที่หายากและราคาสำหรับ พวกเขาจะเพิ่มขึ้น เกษตรกรจะต้องการเงินสดในบูมใหม่ที่มีเงินให้กู้ยืมสำหรับการขยายตัวและรอบจะเริ่มต้นอีกครั้ง กระบวนการนี้เดียวกันอาจเกิดขึ้นในพื้นที่ของการผลิตหรือการผลิตใด ๆ ในขณะที่เงินลงทุนเป็นสิ่งที่ดีให้กู้ยืมการเก็งกำไรมากเกินไปมีผลต่อการผลิตรถไฟเหาะเศรษฐกิจบูมและหน้าอกที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าสำหรับทุกคนมากขึ้นแม้เศรษฐกิจเติบโตสนับสนุนโดยการให้กู้ยืมนิสัยระมัดระวัง. หลังจากที่สงคราม 1812 ที่สหรัฐอเมริกาเข้าสู่ยุคของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่ง การค้าและอุตสาหกรรมเจริญรุ่งเรืองและเติบโตในขณะที่ในเวลาเดียวกันชายแดนตะวันตกขยายการตั้งถิ่นฐานและการทำฟาร์ม กิจกรรมเหล่านี้มักจะต้องเงินก้อนใหญ่สำหรับการลงทุนที่ปลอดภัยในการจัดเก็บรายได้และวิธีการควบคุมการโอนเงินหรือบัตรเครดิตจากธนาคารไปยังธนาคารหรือภูมิภาคในพื้นที่ ธนาคารให้บริการทั้งหมดของเหล่านี้. ของรัฐและรัฐบาลยังจำเป็นสำหรับการเก็บเงินของพวกเขา สหรัฐอเมริกาจึงธนาคารชาร์เตอร์ดในดินแดนของพวกเขาที่จะจัดการกับการทำธุรกรรมทางการเงินที่รัฐบาลของพวกเขา เหล่านี้ธนาคารของรัฐที่รัฐธรรมนูญไม่ได้เป็นเจ้าของโดยรัฐ แต่เอกชน กฎบัตรรัฐของพวกเขาทำให้พวกเขามีข้อได้เปรียบบางกว่าธนาคารสามัญ แต่ยังอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของพวกเขาที่จะเพิ่มเติมโดยรัฐ พวกเขาได้ปกติดีจึงควบคุมสถาบันการจัดการที่มีความรับผิดชอบนอกจากนี้ยังมีบริการด้านการธนาคารสำหรับบุคคลและธุรกิจ นอกจากนี้ยังมีหลายขนาดเล็กธนาคารในประเทศซึ่งส่วนใหญ่มีความรับผิดชอบ แต่บางคนมีแนวโน้มที่จะ overextend เครดิตและนำเงินฝากเงินของพวกเขาที่มีความเสี่ยง. ธนาคารรัฐควบคุมการปฏิบัติสินเชื่อของธนาคารขนาดเล็กโดยการแลกทองใด ๆ ของธนาคารขนาดเล็ก 'บันทึกที่ถูกส่งผ่านไปยังธนาคารของรัฐเป็นเงินสินเชื่อหรือการจำนอง วิธีนี้จำเป็นต้องมีธนาคารขนาดเล็กที่จะต้องเตรียมที่จะจ่ายเงินออกจากเงินฝากของพวกเขา พวกเขาจึงมีโอกาสน้อยที่จะอนุญาตให้มีจำนวนที่มากเกินไปของธนบัตรของพวกเขาที่จะอยู่ในการไหลเวียน ธนาคารของรัฐยังสามารถกู้เงินกับธนาคารขนาดเล็กที่จะช่วยให้พวกเขาผ่านวิกฤติหากธนาคารที่มีขนาดเล็กเป็นเสียงทางการเงินซึ่งได้รับการสนับสนุนการปฏิบัติให้กู้ยืมรับผิดชอบในธนาคารที่มีขนาดเล็ก

Results (Thai) 3:

ในต้นศตวรรษที่ 18 , รัฐบาลสหรัฐไม่ได้พิมพ์เงินกระดาษทองและเงินแต่ minted เหรียญเรียกว่าพันธุ์ . คุณค่าของเหรียญเหล่านี้ถูกกำหนดโดยค่าของโลหะเหรียญเอง คนต้องการสถานที่ปลอดภัยที่จะเก็บเหรียญทองและเงินออมของพวกเขาดังนั้นพวกเขาเก็บไว้ในธนาคาร ซึ่งมีห้องใต้ดินที่แข็งแกร่งและมาตรการอื่น ๆของการรักษาความปลอดภัยธนาคารจะให้ผู้ฝากเงิน หรือ ธนบัตร เป็นข้อเรียกร้องกับทองหรือเงินที่ได้รับฝาก เมื่อผู้ฝากต้องการถอนเงิน เขาจะเอาธนบัตรไปธนาคาร แลกเหรียญ คนไม่เสมอมีการถอนเงินของพวกเขาเพื่อให้ซื้อ เพราะผู้ขายมักจะจะรับธนบัตร เป็นเงินดังนั้นธนบัตรหมุนเวียนจากมือถึงมือ ในขณะที่ทองและเงินที่ได้รับการสนับสนุนพวกเขาหรือมูลค่ารับประกันของพวกเขายังคงอยู่ในธนาคาร

ธนาคารมักจะสะสมมาก เงินทองและเงินจากหลายบุคคล ฝากเงิน เนื่องจากส่วนใหญ่ของทองและเงินไม่เคยออกจากตู้เซฟ ธนาคาร จะกู้ส่วนนี้ออกแล้วค่าสนใจใน defraying ค่าใช้จ่ายของพวกเขาสำหรับการดำเนินงานของธนาคารในขณะที่กำไรสำหรับตัวเอง เมื่อธนาคารมีสินเชื่อโดยทั่วไปที่ออกธนบัตรใหม่แลกเหรียญที่จะกู้ จากนั้น ธนาคารจะไม่เพียง แต่ต้นฉบับใบเสร็จรับเงินฝากหมุนเวียนเป็นเงิน แต่ยังได้ยืมธนบัตรธนบัตรหมุนเวียนให้มากขึ้นกว่าที่มันได้เหรียญที่จะครอบคลุมพวกเขา แน่นอนธนาคารจะถือผลประโยชน์ที่มีคุณค่าแบกหนี้ในรูปแบบของเงินให้กู้ยืมและการจำนอง แต่เหล่านี้ถูกเจ้าหนี้ในอนาคต บ่อยกว่าหลายปี ในขณะที่ธนาคารก็ต้องแลกเป็นธนบัตรเงินเหรียญตามความต้องการ

ถ้าช้าและรายได้ที่มั่นคงจากเงินให้กู้ยืมและการจำนองไม่พอใจผู้ถือบันทึก แล้วธนาคารจะล้มละลายในความสัมพันธ์กับปัญหากฎหมายหลายคนอาจสูญเสียเงินออมของพวกเขาและบันทึกของธนาคารจะกลายเป็นไร้ค่า ซึ่งอาจเป็นระเบิดร้ายแรงเศรษฐกิจทั้งต่อบุคคลและชุมชน ดังนั้น , มันเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับธนาคารเพื่อให้ความเชื่อมั่นของประชาชนเพื่อหลีกเลี่ยงการ " วิ่ง " ในธนาคารที่หลายคนกังวลผู้ถือบันทึกของธนาคารอาจพยายามที่จะถอนเหรียญของพวกเขาทั้งหมดในครั้งเดียว .

นโยบายสินเชื่ออนุลักษณ์เป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในระยะยาวไม่เพียง แต่เพื่อให้ความเชื่อมั่นของประชาชน แต่ยังเพื่อเสริมสร้างความปลอดภัยของการพัฒนาเศรษฐกิจ มีแรงกดดันมากมายในธนาคารเพื่อสินเชื่อมากขึ้นกว่าที่ควร แต่ ความดันที่ใหญ่ที่สุดคือ ศักยภาพในการ กำไร ในทางทฤษฎีแล้ว ยิ่งธนาคารกู้ ดอกเบี้ยเพิ่มเติมมันเป็นหนี้และเงินมันทำ แต่อีกมันขึ้นอยู่กับคน ไม่ได้เอาเหรียญจากธนาคาร มีความดันเพิ่มเติมเกี่ยวกับธนาคารในศตวรรษที่สิบเก้ามีความต้องการที่ดีสำหรับเงินทุนเพื่อขยายอุตสาหกรรมพัฒนาชายแดนและปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน เช่น ถนน คลอง เป็นแหล่งสำหรับผลรวมขนาดใหญ่ของเงินที่จำเป็นธนาคารมีบทบาทสําคัญในการพัฒนากิจกรรมที่ไม่อาจจะได้รับทุนโดยผู้ให้กู้แต่ละราย การให้ยืมเงินลงทุนเป็นประโยชน์สาธารณะ แต่ธนาคารมักจะบังคับให้ธนาคารเพื่อการ พลเมืองดี ที่ไม่ฉลาดสำหรับธนาคาร หรือในระยะยาวที่ชาญฉลาดสำหรับประชาชน .

ตัวอย่างหนึ่งธนาคารปฏิบัติที่เป็นอันตรายต่อเศรษฐกิจอาจเกิดขึ้นเมื่อมีตลาดที่แข็งแกร่งสำหรับผลิตภัณฑ์หนึ่งปี เกษตร ปีต่อไป เกษตรกรจะกดดันธนาคารสินเชื่อเพื่อขยายการดำเนินงานของพวกเขา ในแง่ของปีที่แล้วที่บันทึกนี้ก็เหมือนการลงทุนที่ดีให้กับธนาคาร ซึ่งจะเอียงเพื่อให้มากขึ้นกว่าปกติ เพื่อเกษตรกรหากเกษตรกรผลิตพืชหนักเนื่องจากการปรับปรุงของพวกเขา ผลิต ของพวกเขาอาจจะเกินความต้องการในตลาด ทำให้ราคาจะลดลง เกษตรกรมีรายได้สุทธิอาจจะไม่เกินก่อนธนาคารเงินทุนในการขยายกิจการ แต่น่าเสียดายที่พวกเขายังต้องกู้ยืมเงินเพื่อให้