Public art and politicsPublic art i

Public art and politics

Public art is also often used to refute those propagandistic desires of political regimes.

Artists use culture jamming techniques, taking popular media and reinterpreting it with guerrilla-style adaptations, to comment of social and political issues relevant to the public.[1]

Artists use culture jamming to facilitate social interactions around political concerns in hopes of chaining the way people relate to the world by manipulating existing culture.[1]

Results (Thai) 1:

ศิลปะสาธารณะและการเมืองนอกจากนี้ยังมักมีใช้ศิลปะสาธารณะโต้ผู้ปรารถนา propagandistic ของระบอบการเมือง ศิลปินใช้เทคนิค การ jamming วัฒนธรรมการสื่อยอดนิยม และ reinterpreting กับท้องแบบกองโจร การคิดของสังคม และการเมืองปัญหาที่เกี่ยวข้องกับประชาชน[1] ศิลปินใช้วัฒนธรรม jamming เพื่อโต้ตอบสังคมรอบเมืองกังวลไปกำหนดสายงานทางที่บุคคลสัมพันธ์กับโลก โดยจัดการกับวัฒนธรรมที่มีอยู่[1]

Results (Thai) 2:

ศิลปะสาธารณะและการเมืองศิลปะสาธารณะก็มักจะใช้เพื่อลบล้างความต้องการของผู้ propagandistic ของระบอบการเมือง. ศิลปินใช้เทคนิคติดขัดวัฒนธรรมการสื่อที่นิยมและ reinterpreting กับการปรับตัวการรบแบบกองโจรสไตล์จะแสดงความคิดเห็นในประเด็นทางสังคมและการเมืองที่เกี่ยวข้องกับประชาชน. [ 1] ศิลปินจะใช้วัฒนธรรมติดขัดเพื่ออำนวยความสะดวกปฏิสัมพันธ์ทางสังคมรอบความกังวลทางการเมืองในความหวังของการผูกมัดวิธีที่ผู้คนที่เกี่ยวข้องกับโลกโดยการจัดการวัฒนธรรมที่มีอยู่. [1]

Results (Thai) 3:

ศิลปะและการเมือง

ศิลปะสาธารณะก็มักจะใช้ในการปฏิเสธผู้ propagandistic ความปรารถนาของการเมืองระบอบ .

ศิลปินใช้เทคนิควัฒนธรรมติดขัด การสื่อที่ได้รับความนิยมและ reinterpreting กับกองโจรรูปแบบการปรับตัว เพื่อแสดงความคิดเห็นของประเด็นที่เกี่ยวข้องกับสังคมและการเมือง [ 1 ]

ศิลปินใช้งานเพื่ออำนวยความสะดวกในการโต้ตอบทางสังคมวัฒนธรรมรอบนักลงทุนหวังผูกมัดคนวิธีที่เกี่ยวข้องกับโลก โดยการจัดการวัฒนธรรมที่มีอยู่ [ 1 ]