Kuro mumbled dryly. No hint of shyn

Kuro mumbled dryly. No hint of shyness, nor embarrassment from confessing so out of the blue. Kuro seemed to be totally fine, but Mahiru had never been this flustered before. The Servamp had just picked the most random moment of all random moments to confess his feelings in such a straightforward way, how was he supposed to take him seriously?

Results (Thai) 1:

คุ mumbled dryly ไม่มีคำใบ้ของความอาย หรือความลำบากใจจากแล้วเข้ามาสารภาพนั้นออกจากสีฟ้า คุดูเหมือนจะดีทั้งหมด แต่ mahiru ฮาร์ดคอร์เคยลนนี้ก่อน Servamp ที่มีเพียงหยิบสุ่มสุดขณะช่วงเวลาที่สุ่มทั้งหมดเพื่อสารภาพความรู้สึกของเขาในลักษณะตรงไปตรงมา ว่าเขาควรจะใช้เขาอย่างจริงจัง

Results (Thai) 2:

Kuro พึมพำ dryly ไม่มีคำใบ้ของความประหม่าหรือลำบากใจจากการสารภาพเพื่อให้ออกจากสีฟ้า Kuro ดูเหมือนจะถูกปรับโดยสิ้นเชิง แต่ Mahiru ไม่เคยได้รับนี้ลนก่อน Servamp ได้เพียงแค่เลือกช่วงเวลาที่สุ่มมากที่สุดในช่วงเวลาที่สุ่มทั้งหมดที่จะสารภาพความรู้สึกของเขาในลักษณะที่ตรงไปตรงมาว่าเขาก็ควรจะพาเขาอย่างจริงจัง?

Results (Thai) 3:

คุโระพึมพำอย่างแห้งๆ . ไม่มีคำใบ้ของความเขินอาย หรือเขินอายจากสารภาพแล้วออกจากสีฟ้า คุโระ ดูเหมือนจะสบายดี แต่ mahiru ไม่เคยนี้สับสนมาก่อน การ servamp เพิ่งเลือกช่วงเวลาที่สุ่มมากที่สุดของช่วงเวลาที่สุ่มทั้งหมดสารภาพความรู้สึกของเขาในลักษณะที่ตรงไปตรงมาว่าเขาควรจะพาเขาอย่างจริงจัง ?