The merchant fell on his knees, and

The merchant fell on his knees, and clasping his hands, said, “Sir, I humbly beg your pardon: I did not think it would offend you to gather a rose for one of my daughters, who had entreated me to bring her one home. Do not kill me, my lord!”

“I am not a lord, but a beast,” replied the monster; “I hate false compliments: so do not fancy that you can coax me by any such ways. You tell me that you have daughters; now I suffer you to escape, if one of them will come and die in your stead. If not, promise that you will yourself return in three months, to be dealt with as I may choose.”

The tender-hearted merchant had no thoughts of letting any one of his daughters die for his sake; but he knew that if he seemed to accept the beast’s terms, he should at least have the pleasure of seeing them once again. So he gave his promise, and was told he might then set off as soon as he liked. “But,” said the beast, “I do not wish you to go back empty-handed. Go to the room you slept in, and you will find a chest there; fill it with whatsoever you like best, and I will have it taken to your own house for you.”

Results (Thai) 1:

ผู้ขายลดลงบนเข่าของเขา และ clasping มือ กล่าว ว่า, "ที่รัก น้อมโทษ: ไม่ฉันไม่คิดว่า มันจะบาดคุณเก็บดอกกุหลาบหนึ่งลูกสาวของฉัน ซึ่งมีได้วิงวอนขอให้นำบ้านหนึ่ง ไม่ฆ่าฉัน ข้า"

"ฉันไม่มีพระเจ้า แต่สัตว์ ตอบกลับมอนสเตอร์ "ฉันเกลียดชมเชยเท็จ: เพื่อไม่แฟนซีที่คุณสามารถ coax ผม โดยวิธีดังกล่าว คุณบอกว่า คุณมีลูกสาว ตอนนี้ ฉันทุกข์คุณจะหลบหนี ถ้าหนึ่งในพวกเขาจะมา และตายในนี้ของคุณ ถ้า ไม่ได้ สัญญาว่า คุณจะตัวเองกลับในสามเดือน ไปแจกด้วยเป็นผมอาจเลือก"

ร้านค้าวิธีการชำระเงินต้อนรับของคนมีความคิดไม่ให้หนึ่งตายลูกสาวของเขาสำหรับเขาสาเก แต่เขารู้ว่าที่ถ้าเขาดูเหมือนจะยอมรับเงื่อนไขของสัตว์ อย่างน้อยควรมีความเห็นอีกครั้ง เขาให้สัญญาของเขา และบอกว่า เขาอาจแล้วชดเชยทันทีที่เขาชอบ "แต่ กล่าวว่า สัตว์ร้าย "ฉันไม่ต้องการคุณไปมือเปล่ากลับ ไปที่คุณนอนในห้องพัก และคุณจะพบหีบมี เติม ด้วยสิ่งใด ๆ ที่คุณชอบดีที่สุด และจะมีใช้กับบ้านของคุณเองสำหรับคุณ"

Results (Thai) 2:

ผู้ประกอบการค้าลดลงบนหัวเข่าของเขาและกุมมือของเขากล่าวว่า "ครับผมเจียมขอโทษ: ฉันไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นคุณในการรวบรวมดอกกุหลาบสำหรับลูกสาวคนหนึ่งของฉันที่ได้บังใบผมที่จะนำมาที่บ้านหนึ่งของเธอ . อย่าฆ่าฉันเจ้านายของข้า " "ผมไม่ได้เป็นพระเจ้า แต่สัตว์" ตอบมอนสเตอร์; "ฉันเกลียดเท็จชมเชย: จึงไม่แฟนซีที่คุณสามารถเกลี้ยกล่อมฉันโดยวิธีการดังกล่าว คุณบอกฉันว่าคุณมีลูกสาว; ตอนนี้ผมทรงให้ท่านต้องหลบหนีอย่างใดอย่างหนึ่งของพวกเขาจะมาและตายในสถานที่ของคุณ ถ้าไม่ได้สัญญาว่าตัวคุณจะกลับมาในสามเดือนที่จะได้รับการจัดการที่ผมอาจเลือก ". ผู้ประกอบการค้าจิตใจอ่อนโยนมีความคิดของการปล่อยให้คนใดคนหนึ่งของลูกสาวของเขาตายเพื่อประโยชน์ของเขาไม่มี แต่เขารู้ว่าถ้าเขาดูเหมือนจะยอมรับเงื่อนไขของสัตว์ที่เขาอย่างน้อยควรจะมีความสุขในการเห็นพวกเขาอีกครั้ง ดังนั้นเขาให้สัญญาของเขาและได้รับการบอกจากนั้นเขาอาจจะออกเดินทางทันทีที่เขาชอบ "แต่" สัตว์กล่าวว่า "ผมไม่อยากให้คุณกลับไปมือเปล่า ไปที่ห้องที่คุณนอนในและคุณจะได้พบกับหน้าอกที่นั่น เติมเต็มด้วยสิ่งที่คุณชอบที่สุดและฉันจะได้นำตัวไปที่บ้านของคุณเองสำหรับคุณ. "

Results (Thai) 3:

พ่อค้าคุกเข่าลง และกระชากมือของเขา กล่าวว่า " ท่านครับ ผมขอความเมตตาของคุณ : ผมไม่คิดว่ามันจะทำให้คุณเก็บดอกกุหลาบให้ลูกสาวคนหนึ่ง ที่ได้ขอร้องให้ผมพากลับบ้านของเธอ อย่าฆ่าข้า ใต้เท้า "

" ผมไม่ใช่พระ แต่เป็นสัตว์ " ตอบสัตว์ประหลาด ; " ฉันเกลียดชมเชยเท็จดังนั้นไม่แฟนซีที่คุณสามารถหว่านล้อมด้วยวิธีดังกล่าว .คุณบอกฉันว่าคุณมีลูกสาว ตอนนี้ฉันได้รับคุณจะหนี ถ้าหนึ่งของพวกเขาจะมาและตายในสถานที่ของคุณ ถ้า ไม่ ว่าคุณจะได้ตัวคืนภายใน 3 เดือน จะจัดการตามที่ฉันอาจเลือก "

พ่อค้าจิตใจอ่อนโยนไม่มีความคิดที่ลูกสาวคนหนึ่งของเขาตายเพื่อประโยชน์ของเขา แต่เขารู้ดีว่าถ้าเขายอมรับข้อตกลงของสัตว์ร้ายอย่างน้อยเขาก็น่าจะมีความสุขที่เห็นพวกเขาอีกครั้ง เขาให้สัญญากับเขา และบอกว่าเขาอาจจะตั้งปิดทันทีที่เขาชอบ " แต่กล่าวว่า " สัตว์ " ผมไม่ได้ต้องการให้คุณกลับไปมือเปล่า ไปที่ห้องที่เธอนอนอยู่ และคุณจะพบว่าหน้าอกมี เติมอะไรที่คุณชอบมากที่สุด และผมจะได้เอาไปให้ที่บ้านของคุณเองสำหรับคุณ”