Donald A. Schon was Ford Professor

Donald A. Schon was Ford Professor of Urban Studies and Education
at the Massachusetts Institute of Technology (MIT) at the time of the
publication of this book. He had been a researcher and consultant
on organisational learning and professional effectiveness and
was active in a number of American professional organisations.
Earlier publications included The reflective practitioner (1983),
Organizational learning: A theory of action perspective (1978, with
Chris Argyris), and Theory in practice: Increasing professional
effectiveness (1974, with Chris Argyris).
The comment shared when I received this book for review was,
‘I’d forgotten how good this is’, and so in reviewing this book, I
embarked on a journey back to my earliest postgraduate coursework
and then employment as a TAFE teacher. Schon had begun his quest
in The reflective practitioner to answer the question: What kind of
professional education would be appropriate to an epistemology
of practice based on reflection-in-action? Educating the reflective
practitioner seeks to answer this question in more detail.
Schon proposes that higher education professional undergraduate
and postgraduate programs need to learn from the rich history of
(deviant) education for practice in the studios of art and design,
conservatories of music, athletics coaching and apprenticeships in
the crafts. He argues that the teaching of applied sciences in many
disciplines needs to be combined with ‘coaching in the artistry of
reflection-in-action’.
Schon illustrates his thesis by studying architectural education via the
teaching of architectural design in studios as prototypes of reflectionin-action.
He coins the term ‘reflective practicum’ as the framework
for students learning by doing with the assistance of professionals
as coaches. The design studio is explored as a blueprint for the
development of a three-fold model of professional coaching: ‘follow
me!’, ‘joint experimentation’ and ‘hall of mirrors’. These are stages of
a learning process that creates learning relationships which gradually
increase the experiential learning of the learner within a framework of
knowledge and skill development.
Schon seeks to reveal the positive nature of reflective practicum
by choosing examples where coaching and learning have been
implemented as best practice, particularly in coaching in musical
performance, psychoanalytic practice, and counselling and consulting
skills. Some of these examples may now seem dated but the
frameworks of coaching for professional practice are as relevant as
ever before.
450 Rob Townsend
Part One of the book explores architectural education as a case
example for the reflective practicum. Part Two describes the dynamics
of design studies, the ritual of instruction and the varied styles
of coaching. Part Three explores the three variations of reflective
practicum in music, psychoanalytic supervision and seminars on
counselling and consulting. Part Four explores the implications of the
study examples and the ideas that arise for redesigning professional
education in many other disciplines.
The essence of Schon’s study examples is the relationship between
coach and student, who coordinate demonstrating and imitating,
telling and listening, with each component addressing the gaps
inherent in each of the other processes. Learning and coaching then
become experiments in the work of professional education and
how communication facilitates this education. Experimentation in
professional problem-solving can then generate new problems and
confusions which become material for reciprocal reflection between
the student and coach. This model of communication as learning,
challenges the didactic lecture and instructional tutorial as processes
that cannot create meaning in professional education. Professionals
need to be able to solve real-world problems which can only be
explored in the context of higher education through a process of
‘studio’ or reflective practicum.
Schon doesn’t gloss over the problems that can arise in the design
and practice of reflective education. The outcomes of a reflective
practicum can be as varied as the possible evolutions of any learning
process. The practicum or studio can produce high quality learning
outcomes via the search for meaning, a convergence of meaning
between the student and the coach. If the essential elements of
coaching and experimentation are frozen in miscommunication, the
reflective practice can then produce counter-learning (giving coaches
what they want) or over-learning (there is only one way), which is
often an outcome of more traditional academic and professional
education.
The author concludes this study by acknowledging the issues
inherent in introducing reflective practicum into complex intellectual,
institutional and political contexts of contemporary higher education
professional education. Questions are explored, such as: What form
does the practicum or projects take? At what point

Results (Thai) 1:

Donald A. Schon เป็นอาจารย์ ฟอร์ดในเมืองการศึกษาและการศึกษาที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (MIT) ในขณะการการเผยแพร่หนังสือเล่มนี้ เขาได้วิจัยและที่ปรึกษาเรียนรู้องค์กรและประสิทธิภาพระดับมืออาชีพ และถูกใช้งานอยู่ในองค์กรมืออาชีพชาวอเมริกันสิ่งตีพิมพ์ก่อนหน้านี้รวมผู้ประกอบการสะท้อน (1983),เรียนรู้องค์กร: ทฤษฎีของการมอง (1978 ด้วยChris Argyris), และทฤษฎีในทางปฏิบัติ: มืออาชีพเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพ (1974 กับ Chris Argyris)ความคิดเห็นที่ใช้ร่วมกันเมื่อได้รับหนังสือเล่มนี้สำหรับรีวิวเป็น'ฉันได้ลืมวิธีที่ดีที่นี้คือ' และดังนั้นในการตรวจทานหนังสือ ผมเริ่มต้นการเดินทางไปสอนปริญญาโทของฉันเร็วที่สุดแล้วงานเป็นครูวงดนตรี Schon ได้เริ่มแสวงหาของเขาในประกอบการสะท้อนการตอบคำถาม: ประเภทของการศึกษามืออาชีพจะมีการญาณวิทยาเหมาะสมการปฏิบัติตามภาพสะท้อนในการกระทำ ความรู้ที่สะท้อนผู้ประกอบการพยายามตอบคำถามนี้ในรายละเอียดเพิ่มเติมSchon เสนอปริญญาวิชาชีพที่ศึกษาและระดับปริญญาโทต้องเรียนรู้จากประวัติศาสตร์ของการศึกษา (ถือ) สำหรับการฝึกในสตูดิโอศิลปะและการออกแบบโรงเรียนดนตรีของเพลง การฝึกกรีฑา และการฝึกงานในงานฝีมือ เขาระบุว่า ที่สอนวิทยาศาสตร์ประยุกต์ในหลายสาขาวิชาที่ต้องใช้ร่วมกับ ' การฝึกในศิลปะของภาพสะท้อนในการ 'Schon วิทยานิพนธ์ของเขาแสดงให้เห็นถึงการศึกษาการศึกษาสถาปัตยกรรมผ่านการสอนการออกแบบสถาปัตยกรรมในสตูดิโอเป็นต้นแบบของการดำเนินการ reflectioninเขาเหรียญคำว่า 'สะท้อนสูตรวิทยา' เป็นกรอบสำหรับนักเรียนที่เรียน โดยการทำจากผู้เชี่ยวชาญเป็นผู้ฝึกสอน สตูดิโอออกแบบที่จะสำรวจเป็นพิมพ์เขียวสำหรับการพัฒนาแบบจำลองนิมิตเราสำเร็จการฝึกอาชีพ: ' ทำตามฉัน!', 'ร่วมทดลอง' และ 'หอกระจก' เหล่านี้เป็นขั้นตอนของการกระบวนการเรียนรู้ที่สร้างความสัมพันธ์การเรียนรู้ที่ค่อย ๆเพิ่มการเรียนรู้ประสบการณ์ของผู้เรียนอยู่การพัฒนาความรู้และทักษะพยายามเปิดเผยธรรมชาติบวกของสูตรวิทยาสะท้อน Schonโดยการเลือกตัวอย่างที่ได้รับการฝึก และการเรียนรู้ดำเนินการปฏิบัติ เป็นที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการฝึกดนตรีประสิทธิภาพ ฝึก psychoanalytic และให้คำปรึกษา และให้คำปรึกษาทักษะ บางอย่างเหล่านี้ตอนนี้อาจลงแต่กรอบการฝึกที่มีความเกี่ยวข้องเป็นเคยเป็นมาก่อน450 ปล้นเซนด์ส่วนหนึ่งของหนังสือสำรวจสถาปัตยกรรมการศึกษาเป็นกรณีตัวอย่างสำหรับสูตรวิทยาสะท้อนแสง ส่วนสองอธิบาย dynamicsออกแบบ พิธีกรรมสอน และลักษณะแตกต่างกันการฝึกงาน ส่วนที่สามสำรวจสะท้อนในรูปแบบสามสูตรวิทยา ดูแล psychoanalytic และสัมมนาในcounselling and consulting. Part Four explores the implications of thestudy examples and the ideas that arise for redesigning professionaleducation in many other disciplines.The essence of Schon’s study examples is the relationship betweencoach and student, who coordinate demonstrating and imitating,telling and listening, with each component addressing the gapsinherent in each of the other processes. Learning and coaching thenbecome experiments in the work of professional education andhow communication facilitates this education. Experimentation inprofessional problem-solving can then generate new problems andconfusions which become material for reciprocal reflection betweenthe student and coach. This model of communication as learning,challenges the didactic lecture and instructional tutorial as processesthat cannot create meaning in professional education. Professionalsneed to be able to solve real-world problems which can only beexplored in the context of higher education through a process of‘studio’ or reflective practicum.Schon doesn’t gloss over the problems that can arise in the designand practice of reflective education. The outcomes of a reflectivepracticum can be as varied as the possible evolutions of any learningprocess. The practicum or studio can produce high quality learningoutcomes via the search for meaning, a convergence of meaningbetween the student and the coach. If the essential elements ofcoaching and experimentation are frozen in miscommunication, thereflective practice can then produce counter-learning (giving coacheswhat they want) or over-learning (there is only one way), which isoften an outcome of more traditional academic and professionaleducation.The author concludes this study by acknowledging the issuesinherent in introducing reflective practicum into complex intellectual,institutional and political contexts of contemporary higher educationprofessional education. Questions are explored, such as: What formdoes the practicum or projects take? At what point

Results (Thai) 2:

โดนัลด์เอ Schon เป็นฟอร์ดศาสตราจารย์ของการศึกษาในเมืองและการศึกษา
ที่ Massachusetts Institute of Technology (MIT) ในช่วงเวลาของ
การตีพิมพ์หนังสือเล่มนี้ เขาเคยเป็นนักวิจัยและให้คำปรึกษา
เกี่ยวกับการเรียนรู้ขององค์กรและประสิทธิภาพระดับมืออาชีพและ
ได้รับการใช้งานในจำนวนขององค์กรมืออาชีพชาวอเมริกัน.
สิ่งพิมพ์ก่อนหน้านี้รวมถึงการสะท้อนแสงประกอบการ (1983),
การเรียนรู้องค์การ: ทฤษฎีของมุมมองการกระทำ (1978 กับ
คริส Argyris) และทฤษฎีในการปฏิบัติ: การเพิ่มขึ้นของระดับมืออาชีพ
. ประสิทธิผล (ปี 1974 กับคริส Argyris)
ความคิดเห็นร่วมกันเมื่อผมได้รับหนังสือเล่มนี้สำหรับความคิดเห็นเป็น
'ฉันลืมวิธีการที่ดีนี้คือ' และอื่น ๆ ในการทบทวนหนังสือเล่มนี้ผม
ลงมือ เดินทางกลับไปที่การเรียนการสอนระดับบัณฑิตศึกษาที่เก่าแก่ที่สุดของฉัน
แล้วการจ้างงานเป็นครู TAFE Schon ได้เริ่มภารกิจของเขา
ในผู้ประกอบการสะท้อนแสงที่จะตอบคำถาม: อะไรชนิดของการ
ศึกษามืออาชีพจะเหมาะสมที่จะญาณวิทยา
ของการปฏิบัติบนพื้นฐานของการสะท้อนในการดำเนินการ? การให้ความรู้การสะท้อนแสง
ประกอบการพยายามที่จะตอบคำถามนี้ในรายละเอียดเพิ่มเติม.
Schon แนะว่าการศึกษาสูงกว่าระดับปริญญาตรีระดับมืออาชีพ
และสูงกว่าปริญญาตรีจะต้องเรียนรู้จากประวัติศาสตร์อันยาวนานของ
(เบี่ยงเบน) การศึกษาเพื่อการปฏิบัติงานในสตูดิโอของศิลปะและการออกแบบ
ดนตรีของเพลงกรีฑา การฝึกและการฝึกงานใน
งานฝีมือ เขาระบุว่าการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์นำไปใช้ในหลาย
สาขาวิชาที่จะต้องมีการรวมกับ 'การฝึกในศิลปะของ
การสะท้อนในการดำเนินการ.
Schon วิทยานิพนธ์ของเขาแสดงให้เห็นโดยการศึกษาการศึกษาสถาปัตยกรรมผ่าน
การเรียนการสอนของการออกแบบสถาปัตยกรรมในสตูดิโอเป็นต้นแบบของ reflectionin- การกระทำ.
เขาเหรียญคำว่า 'การฝึกงานสะท้อน' เป็นกรอบ
สำหรับการเรียนรู้ของนักศึกษาโดยการทำด้วยความช่วยเหลือของผู้เชี่ยวชาญ
ในฐานะโค้ช สตูดิโอออกแบบคือการสำรวจเป็นพิมพ์เขียวสำหรับการ
พัฒนารูปแบบสามพับของการฝึกอาชีพ: 'ทำตาม
ฉัน!', 'การทดลองร่วมกัน' และ 'ห้องโถงกระจก' เหล่านี้เป็นขั้นตอนของ
กระบวนการเรียนรู้ที่จะสร้างความสัมพันธ์กับการเรียนรู้ซึ่งค่อย ๆ
เพิ่มการเรียนรู้ของผู้เรียนที่อยู่ในกรอบของ
ความรู้และทักษะการพัฒนา.
Schon พยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงธรรมชาติในเชิงบวกของการฝึกงานสะท้อนแสง
โดยการเลือกตัวอย่างที่การฝึกและการเรียนรู้ที่ได้รับการ
ดำเนินการตาม ปฏิบัติที่ดีที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการฝึกในดนตรี
ประสิทธิภาพการปฏิบัติจิตวิเคราะห์และการให้คำปรึกษาและให้คำปรึกษา
ทักษะ บางส่วนของตัวอย่างเหล่านี้ในขณะนี้อาจจะดูเหมือนวัน แต่
กรอบของการฝึกเพื่อการปฏิบัติงานมืออาชีพที่มีความเกี่ยวข้องมาก
เคยเป็นมาก่อน.
450 ร็อบทาวน์เซนด์
ส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้สำรวจศึกษาสถาปัตยกรรมเป็นกรณี
ตัวอย่างสำหรับการฝึกงานสะท้อนแสง ส่วนที่สองอธิบายการเปลี่ยนแปลง
ของการศึกษาการออกแบบการเรียนการสอนพิธีกรรมและรูปแบบที่แตกต่างกัน
ของการฝึก ส่วนที่สามสำรวจสามรูปแบบของการสะท้อน
การฝึกงานในเพลงการกำกับดูแลจิตและการสัมมนาเกี่ยวกับ
การให้คำปรึกษาและให้คำปรึกษา ส่วนที่สี่สำรวจผลกระทบของ
ตัวอย่างการศึกษาและความคิดที่เกิดขึ้นสำหรับการปรับเปลี่ยนการออกแบบมืออาชีพ
การศึกษาในสาขาวิชาอื่น ๆ อีกมากมาย.
สาระสำคัญของตัวอย่างการศึกษา Schon คือความสัมพันธ์ระหว่าง
โค้ชและนักเรียนผู้ประสานงานการแสดงและเลียนแบบ,
บอกและการฟังกับแต่ละองค์ประกอบ ที่อยู่ช่องว่าง
ที่มีอยู่ในแต่ละกระบวนการอื่น ๆ การเรียนรู้และการฝึกแล้ว
กลายเป็นการทดลองในการทำงานของการศึกษาวิชาชีพและ
วิธีการสื่อสารที่อำนวยความสะดวกในการศึกษานี้ การทดลองใน
ระดับมืออาชีพในการแก้ปัญหาแล้วสามารถสร้างปัญหาใหม่และ
สับสนซึ่งกลายเป็นวัสดุสำหรับการสะท้อนซึ่งกันและกันระหว่าง
นักเรียนและโค้ช รูปแบบของการสื่อสารการเรียนรู้นี้
ท้าทายการบรรยายเกี่ยวกับการสอนและการเรียนการสอนกวดวิชาเป็นกระบวนการ
ที่ไม่สามารถสร้างความหมายในการศึกษาวิชาชีพ ผู้เชี่ยวชาญ
จะต้องสามารถที่จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นจริงของโลกที่สามารถจะเป็นเพียง
การสำรวจในบริบทของการศึกษาที่สูงขึ้นผ่านกระบวนการของ
สตูดิโอ 'หรือการฝึกงานสะท้อน.
Schon ไม่ปัดสวะปัญหาที่อาจเกิดขึ้นในการออกแบบ
และการปฏิบัติของ การศึกษาสะท้อนแสง ผลของการสะท้อนแสง
ฝึกงานสามารถแตกต่างกันถึงวิวัฒนาการของการเรียนรู้ที่เป็นไปได้ใด ๆ
กระบวนการ การฝึกงานหรือสตูดิโอสามารถผลิตการเรียนรู้ที่มีคุณภาพสูง
ผลผ่านการค้นหาความหมายที่บรรจบกันของความหมาย
ระหว่างนักเรียนและโค้ช ถ้าองค์ประกอบที่สำคัญของ
การฝึกและการทดลองจะถูกแช่แข็งในการสื่อสารผิดพลาดใน
การปฏิบัติสะท้อนแล้วสามารถผลิตเคาน์เตอร์การเรียนรู้ (ให้โค้ช
สิ่งที่พวกเขาต้องการ) หรือผ่านการเรียนรู้ (มีเพียงทางเดียว) ซึ่งเป็น
มักจะเป็นผลของการศึกษาแบบดั้งเดิมมากขึ้น และเป็นมืออาชีพ
การศึกษา.
ผู้เขียนสรุปการศึกษาครั้งนี้โดยยอมรับปัญหาที่เกิดขึ้น
โดยธรรมชาติในการแนะนำการฝึกงานสะท้อนเข้าไปในที่ซับซ้อนทางปัญญา
สถาบันทางการเมืองและบริบทร่วมสมัยศึกษาที่สูงขึ้น
การศึกษาวิชาชีพ คำถามที่มีการสำรวจเช่นรูปแบบอะไร
ที่ไม่ปฏิบัติหรือโครงการใช้? สิ่งที่จุด