Type 2 diabetes mellitus (T2DM) now

Type 2 diabetes mellitus (T2DM) now accounts for 5% to 45% of all new cases of childhood diabetes in North America (1-3). In Manitoba in the early 1990s, the prevalence of T2DM among adolescent girls increased to 3%, and the prevalence of impaired glucose tolerance increased to 10% (4). Eighty-five percent of children with T2DM are overweight or obese, and they often belong to high-risk ethnic groups, including African American/African Canadian, Hispanic, South and Southeast Asian, and Aboriginal groups (3,5). They are typically over ten years old and are usually in mid to late puberty; most have immediate adult family members with T2DM (3,6).

Medical treatment strategies may vary over time, depending on clinical status and degree of hyperglycemia, and may include intensive lifestyle modification, use of oral hypoglycemic agents, and/or use of insulin (5). While ketosis is uncommon in adults with T2DM (7), up to 25% of children with T2DM may present with ketosis or ketoacidosis necessitating insulin therapy.

Lifestyle interventions that facilitate weight loss or prevent further weight gain are the foundation of therapy in adults and youth with T2DM (8). The current Canadian guidelines for obese youth with T2DM recommend both diet and exercise modification, and state that principles for managing T2DM in adults apply to youth with T2DM (9). These recommendations are limited, primarily because scant evidence is available on the adolescent population with T2DM.

Existing pediatric diabetes education programs for children with type 1 diabetes (T1DM) concentrate on the relationship between food and insulin and the effects of an imbalance between these two factors. Lifestyle factors important for achieving and maintaining a healthy body weight are not the primary focus, especially at disease onset when weight loss may be significant. While some components of these programs apply to children with either type of diabetes, they do not specifically address the needs of youth with T2DM. A growing body of literature supports the inclusion of lifestyle interventions in obese youth with T2DM; however, few, if any, outline how these behaviours should be taught in a program. In The Hospital for Sick Children program, as in many other diabetes programs, an increase has been noted in the diagnosis of T2DM and the educational approach used is similar to that used with youth who have T1DM.

Results (Thai) 1:

ชนิดเบาหวาน 2 (T2DM) ขณะนี้บัญชีสำหรับ 5% ถึง 45% ของกรณีทั้งหมดใหม่ของเด็กโรคเบาหวานในอเมริกาเหนือ (1-3) ในมานิโทบาในช่วงปี 1990 ความชุกของ T2DM ระหว่างเด็กหญิงเพิ่มขึ้น 3% และความชุกของระดับน้ำตาลในผู้ที่มีค่าเผื่อเพิ่มขึ้น 10% (4) แปดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเด็กกับ T2DM มีน้ำหนักมากกว่าปกติ หรือ อ้วน และพวกเขามักจะเป็นกลุ่มชาติพันธุ์อิก รวมทั้งแอฟริกันอเมริกัน/แอฟริกาแคนาดา Hispanic เอเชียใต้ และ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และกลุ่มสงวน (3,5) จะมีโดยทั่วไปกว่าสิบปีและเป็นปกติในกลางกับวัยแรกรุ่นสาย ส่วนใหญ่มีผู้ใหญ่ครอบครัวกับ T2DM (3,6) ได้

กลยุทธ์รักษาพยาบาลอาจเปลี่ยนแปลงช่วงเวลา ขึ้นอยู่กับสถานะทางคลินิกและระดับของ hyperglycemia และอาจรวมถึงการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตที่เร่งรัด ใช้ปากแทน②ฤทธิ์ลดน้ำตาล และ/หรือใช้อินซูลิน (5) ขณะสในเรื่องแปลกในผู้ใหญ่กับ T2DM (7), ถึง 25% ของเด็กกับ T2DM อาจนำเสนอสในหรือ ketoacidosis บำบัดอินซูลิน necessitating.

แทรกแซงวิถีชีวิตที่ช่วยในการลดน้ำหนัก หรือป้องกันน้ำหนักเป็นพื้นฐานของการรักษาในผู้ใหญ่และเยาวชนกับ T2DM (8) แนะนำแนวทางแคนาดาปัจจุบันเยาวชนอ้วนกับ T2DM ทั้งอาหาร และออกกำลังกายปรับเปลี่ยน รัฐที่ใช้หลักการจัดการ T2DM ในผู้ใหญ่กับเยาวชนกับ T2DM (9) คำแนะนำเหล่านี้จะจำกัด หลัก เพราะหลักฐานไม่เพียงพอมีประชากรวัยรุ่นกับ T2DM

การโรคเบาหวานเด็กศึกษาโปรแกรมสำหรับเด็กที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 (T1DM) เน้นความสัมพันธ์ระหว่างอาหาร และอินซูลิน และผลกระทบของความไม่สมดุลระหว่างปัจจัยเหล่านี้ทั้งสอง สาเหตุสำคัญที่บรรลุ และรักษาสุขภาพร่างกายน้ำหนักจะไม่โฟกัสหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่โรคเริ่มเมื่อน้ำหนักอาจสำคัญ ในขณะที่บางคอมโพเนนต์ของโปรแกรมเหล่านี้ใช้กับเด็กที่มีชนิดของโรคเบาหวาน พวกเขาไม่เฉพาะความต้องการของเยาวชนกับ T2DM ร่างกายเจริญเติบโตของวรรณกรรมสนับสนุนการรวมของการแทรกแซงวิถีชีวิตเยาวชนอ้วนกับ T2DM อย่างไรก็ตาม บาง ถ้ามี เค้าว่า พฤติกรรมเหล่านี้ควรได้รับการสอนในโปรแกรม ในโรงพยาบาลเด็กป่วยโปรแกรม ในหลายโรคเบาหวานโปรแกรมอื่น ๆ เพิ่มมีการตั้งข้อสังเกตในการวินิจฉัยของ T2DM และวิธีการศึกษาที่ใช้จะคล้ายกับที่ใช้กับเยาวชนที่มี T1DM

Results (Thai) 2:

เบาหวานชนิดที่ 2 (T2DM) ขณะนี้บัญชีสำหรับ 5% ถึง 45% ของรายใหม่ทั้งหมดของโรคเบาหวานในวัยเด็กอยู่ในทวีปอเมริกาเหนือ (1-3) ในแมนิโทบาในช่วงปี 1990 ความชุกของ T2DM ในหมู่สาววัยรุ่นเพิ่มขึ้น 3% และความชุกของความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องที่เพิ่มขึ้นถึง 10% (4) แปดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเด็กที่มี T2DM มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนและพวกเขามักจะเป็นผู้ที่มีความเสี่ยงสูงกลุ่มชาติพันธุ์รวมทั้งแอฟริกันอเมริกัน / แอฟริกาแคนาดา, สเปน, ใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และกลุ่มดั้งเดิม (3,5) พวกเขามักจะนานกว่าสิบปีและมักจะอยู่ในช่วงกลางถึงปลายวัยแรกรุ่นส่วนใหญ่มีสมาชิกในครอบครัวผู้ใหญ่ทันทีที่มี T2DM (3,6) กลยุทธ์การรักษาทางการแพทย์อาจแตกต่างกันในช่วงเวลาที่ขึ้นอยู่กับสถานะทางคลินิกและระดับของน้ำตาลในเลือดสูงและอาจรวมถึง การปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตที่เข้มข้นการใช้งานของตัวแทนฤทธิ์ลดน้ำตาลในช่องปากและ / หรือการใช้อินซูลิน (5) คีโตซีสในขณะที่เป็นเรื่องผิดปกติในผู้ใหญ่ที่มี T2DM (7) ถึง 25% ของเด็กที่มี T2DM อาจมีภาวะคีโตซีสหรือจำเป็นต้องรักษาด้วยอินซูลินการแทรกแซงการดำเนินชีวิตที่อำนวยความสะดวกการสูญเสียน้ำหนักหรือป้องกันไม่ให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นเป็นรากฐานของการรักษาในผู้ใหญ่และเยาวชน ด้วย T2DM (8) แนวทางแคนาดาปัจจุบันเยาวชนอ้วนที่มี T2DM แนะนำทั้งอาหารและการปรับเปลี่ยนการออกกำลังกายและรัฐว่าหลักการในการบริหารจัดการ T2DM ในผู้ใหญ่นำไปใช้กับเยาวชนที่มี T2DM (9) คำแนะนำเหล่านี้มี จำกัด เพราะหลักฐานไม่เพียงพอที่มีอยู่ในประชากรวัยรุ่นที่มี T2DM ที่มีอยู่ในโปรแกรมการศึกษาโรคเบาหวานในเด็กสำหรับเด็กที่มีโรคเบาหวานประเภท 1 (T1DM) ให้ความสนใจกับความสัมพันธ์ระหว่างอาหารและอินซูลินและผลกระทบของความไม่สมดุลระหว่างทั้งสองปัจจัย . ปัจจัยการดำเนินชีวิตที่สำคัญสำหรับการบรรลุและรักษาน้ำหนักตัวที่ดีต่อสุขภาพไม่ได้เป็นเป้าหมายหลักโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เริ่มมีอาการของโรคเมื่อการสูญเสียน้ำหนักอาจมีความสำคัญ ในขณะที่บางส่วนของโปรแกรมเหล่านี้นำไปใช้กับเด็กที่มีชนิดของโรคเบาหวานอย่างใดอย่างหนึ่งที่พวกเขาไม่เฉพาะที่อยู่ความต้องการของเด็กและเยาวชนที่มี T2DM ร่างกายเจริญเติบโตของวรรณกรรมสนับสนุนการรวมของการแทรกแซงการดำเนินชีวิตในวัยเด็กอ้วนที่มี T2DM แต่ไม่กี่ถ้ามีร่างวิธีพฤติกรรมเหล่านี้ควรได้รับการสอนในโปรแกรม ในโรงพยาบาลสำหรับโปรแกรมเด็กป่วยเช่นเดียวกับในหลายโปรแกรมอื่น ๆ ที่เป็นโรคเบาหวานเพิ่มขึ้นได้รับการบันทึกไว้ในการวินิจฉัยของ T2DM และวิธีการศึกษาที่ใช้มีความคล้ายคลึงกับที่ใช้กับเยาวชนที่มี T1DM

Results (Thai) 3:

เบาหวานชนิดที่ 2 ( t2dm ) ขณะนี้บัญชีสำหรับร้อยละ 5 ถึง 45 % ของรายใหม่ทั้งหมดของโรคเบาหวานในวัยเด็กในทวีปอเมริกาเหนือ ( 1-3 ) ในแมนิโทบาในช่วงต้นทศวรรษ 1990 , ความชุกของ t2dm ในหมู่สาววัยรุ่น เพิ่มขึ้น 3% และความชุกของความทนกลูโคสบกพร่อง เพิ่มขึ้น 10 % ( 4 ) แปดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเด็กที่มี t2dm มีน้ำหนักเกินหรืออ้วนและพวกเขามักจะอยู่ในกลุ่มชาติที่มีความเสี่ยงสูง รวมทั้งชาวอเมริกัน / แอฟริกา แคนาดา สเปน ใต้ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และกลุ่มขบวนการ ( 3.5 ) พวกเขามักจะเกินสิบปี และมักเป็นในกลางถึงปลายวัยรุ่น ส่วนใหญ่มีสมาชิกในครอบครัวผู้ใหญ่ทันทีกับ t2dm ( 3 , 6 ) .

รักษากลยุทธ์ที่อาจเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาขึ้นอยู่กับสถานะทางคลินิกและระดับของผู้ป่วย และอาจรวมถึงการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่เข้มข้น การใช้ในช่องปากทาง ตัวแทน และ / หรือใช้อินซูลิน ( 5 ) ในขณะที่คีโตซีสเป็นเรื่องผิดปกติในผู้ใหญ่ที่มี t2dm ( 7 ) ได้ถึง 25% ของเด็กที่มี t2dm อาจแสดงอาการน้อยเนื้อต่ำใจ หรือให้ค่า

อ่าวอินซูลินบำบัดวิถีชีวิตที่ส่งเสริมให้เกิดการสูญเสียน้ำหนักหรือป้องกันน้ำหนักขึ้นต่อไปเป็นรากฐานของการรักษาในผู้ใหญ่ และเยาวชนที่มี t2dm ( 8 ) ปัจจุบันแคนาดาแนวทางตุ๊เยาวชนกับ t2dm แนะนำทั้งอาหารและการออกกำลังกาย และรัฐว่า หลักการในการจัดการ t2dm ในผู้ใหญ่ใช้กับเยาวชนกับ t2dm ( 9 ) ข้อเสนอแนะเหล่านี้จะถูก จำกัดเป็นหลัก เพราะขาดแคลนหลักฐานที่มีอยู่ในประชากรวัยรุ่นที่มี t2dm

ที่มีอยู่เด็กเบาหวานการศึกษาโปรแกรมสำหรับเด็กที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ( t1dm ) เน้นความสัมพันธ์ระหว่างอาหารและอินซูลินและผลของความไม่สมดุลระหว่างเหล่านี้สองปัจจัย ปัจจัยวิถีชีวิตที่สำคัญเพื่อให้บรรลุและรักษาน้ำหนักร่างกายมีสุขภาพดีจะไม่เน้นหลักโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเริ่มมีอาการโรคการสูญเสียน้ำหนักอาจจะสำคัญ ในขณะที่บางส่วนของโปรแกรมเหล่านี้ใช้กับเด็กที่มีประเภทของเบาหวาน , พวกเขาไม่เฉพาะที่อยู่ในความต้องการของเยาวชนกับ t2dm . ร่างกายเจริญเติบโตของวรรณกรรมที่สนับสนุนรวมของวิถีชีวิตของเยาวชน t2dm ตุ๊ด้วย อย่างไรก็ตาม ไม่กี่ถ้าใด ๆเค้าว่าพฤติกรรมเหล่านี้ควรถูกสอนในโปรแกรม ในโรงพยาบาลสำหรับโปรแกรมเด็กป่วยเป็นเบาหวานเพิ่มขึ้นหลายโปรแกรมอื่น ๆ มีข้อสังเกตในการวินิจฉัยของ t2dm และวิธีการศึกษาที่ใช้จะคล้ายกับที่ใช้กับเยาวชนที่ t1dm .