In general, essential oils are some

In general, essential oils are somewhat more effective against gram-positive than gram-negative bacteria (Ahmad et al., 2012;Burt, 2004; Pelissari et al., 2009).
It is hypothesized that this result might be due to the presence of outer membrane surrounding the cell wall in gram-negative bacteria, which limits diffusion of hydrophobic substances via its lipopolysaccharide covering (Burt,2004).It should also be noted that, based on primary studies that assessed the antibacterial activeness of pure oregano oil (Datanot shown), the inhibitory effect of oil included into biopolymer matrices was lower than that found in genuine oil. According to Benavides et al. (2012), a partial loss of volatile compounds during film manufacturing might be the possible reason that would explain this result. It may also be due to a slower rate of diffusion of phenolic compounds into the agar as a result of the electrostatic interactions between carboxyl groups of gelatin and ammonium groups of chitosan to form polyelectrolyte complex (PEC) (Sionkowska et al.,2004). These results prove that OEO can be immobilized in fishgelatin–chitosan films and consequently released, thereby inhibiting target microorganisms.

Results (Thai) 1:

ทั่วไป น้ำมันหอมระเหยมีประสิทธิภาพค่อนข้างมากกับแบคทีเรียแกรมบวกมากกว่าแบคทีเรียแบคทีเรียแกรมลบ (Ahmad et al., 2012เบิร์ต 2004 Pelissari et al., 2009)มันจะตั้งสมมติฐานว่าที่ผลลัพธ์นี้อาจเป็น เพราะของเมมเบรนนอกรอบผนังเซลล์ในแบคทีเรียแบคทีเรียแกรมลบ ซึ่งจำกัดการแพร่ของสาร hydrophobic ผ่าน lipopolysaccharide ความครอบคลุม (เบิร์ต 2004)มันจะยังบันทึก ที่ยึดหลักการศึกษาที่ประเมิน activeness ต้านเชื้อแบคทีเรียของน้ำมันหอมบริสุทธิ์ (Datanot แสดง), ผลลิปกลอสไขของน้ำมันอยู่ในเมทริกซ์ biopolymer ได้ต่ำกว่าที่พบในน้ำมันของแท้ ตาม Benavides et al. (2012), สูญเสียบางส่วนของสารระเหยในระหว่างผลิตฟิล์มอาจจะเป็นเหตุผลที่จะอธิบายผลนี้ มันอาจจะเนื่องจากแพร่ม่อฮ่อมเป็น agar จากการโต้ตอบงานระหว่างกลุ่ม carboxyl ตุ๋นและกลุ่มแอมโมเนียของไคโตซานเพื่อ polyelectrolyte ซับซ้อน (PEC) (Sionkowska et al., 2004) ในอัตราที่ช้าลง ผลลัพธ์เหล่านี้พิสูจน์ว่า OEO ได้เอนไซม์ในภาพยนตร์ fishgelatin-ไคโตซาน และจึง นำออก ใช้ จึง inhibiting จุลินทรีย์เป้าหมาย

Results (Thai) 2:

โดยทั่วไปน้ำมันหอมระเหยที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับแกรมบวกกว่าแบคทีเรียแกรมลบ (อาหมัด, et al, 2012;. เบิร์ท, 2004. Pelissari et al, 2009).
มันคือการตั้งสมมติฐานว่าผลนี้อาจจะเป็นเพราะการปรากฏตัว ของเยื่อหุ้มชั้นนอกโดยรอบผนังเซลล์แบคทีเรียแกรมลบที่ จำกัด การแพร่กระจายของสารที่ชอบน้ำผ่านครอบคลุม lipopolysaccharide ของ (เบิร์ท, 2004) นอกจากนี้ยังควรจะตั้งข้อสังเกตว่าจากการศึกษาหลักที่การประเมินความคึกคักต้านเชื้อแบคทีเรียของน้ำมันหอมบริสุทธิ์ ( Datanot แสดง) ผลการยับยั้งของน้ำมันรวมอยู่ในการฝึกอบรม biopolymer ต่ำกว่าที่พบในน้ำมันของแท้ ตาม Benavides และคณะ (2012), การสูญเสียบางส่วนของสารระเหยในระหว่างการผลิตภาพยนตร์อาจจะมีเหตุผลที่เป็นไปได้ที่จะอธิบายผลนี้ นอกจากนี้ยังอาจจะเป็นเพราะอัตราที่ช้าลงของการแพร่กระจายของสารฟีนอลเป็นวุ้นเป็นผลมาจากการมีปฏิสัมพันธ์ไฟฟ้าสถิตระหว่างกลุ่ม carboxyl กลุ่มเจลาตินและแอมโมเนียมไคโตซานในรูปแบบที่ซับซ้อน Polyelectrolyte (PEC) (Sionkowska et al., 2004) ผลลัพธ์เหล่านี้พิสูจน์ให้เห็นว่า OEO สามารถตรึงในภาพยนตร์ fishgelatin ไคโตซานและปล่อยออกมาดังนั้นจึงยับยั้งจุลินทรีย์เป้าหมาย

Results (Thai) 3:

ในทั่วไป , น้ํามันหอมระเหยจะค่อนข้างมีประสิทธิภาพต่อแบคทีเรียแกรมบวกกว่าแบคทีเรียแกรมลบ ( Ahmad et al . , 2012 ; เบิร์ท , 2004 ; pelissari et al . , 2009 ) .
คือผลนี้อาจเป็นเพราะการปรากฏตัวของเยื่อหุ้มชั้นนอกโดยรอบผนังเซลล์ในแบคทีเรียแกรมลบซึ่งจำกัดการแพร่ของสาร hydrophobic ผ่านของไลโพโพลิแซกคาไรด์ครอบคลุม ( เบิร์ท , 2004 )ก็ควรที่จะตั้งข้อสังเกตว่า ตามหลักที่ศึกษาและความคึกคักแบคทีเรียของน้ำมันออริกาโนบริสุทธิ์ ( datanot แสดง ) , ผลยับยั้งของน้ำมันอยู่ในไบโอโพลีเมอร์แมทริกซ์ต่ำกว่าที่พบในน้ำมันของแท้ ตาม benavides et al . ( 2012 )การสูญเสียบางส่วนของสารระเหยในระหว่างการผลิตฟิล์มอาจจะเป็นเหตุผลที่เป็นไปได้ที่จะอธิบายผลนี้ มันอาจจะเนื่องจากอัตราที่ช้าลงของการแพร่กระจายของสารประกอบฟีนอลในวุ้นเป็นผลของปฏิสัมพันธ์ไฟฟ้าสถิตระหว่างหมู่คาร์บอกซิของเจลาตินและแอมโมเนียม กลุ่มของไคโตซานในรูปแบบชนิดที่ซับซ้อน ( PEC ) ( sionkowska et al . , 2004 )ผลลัพธ์เหล่านี้พิสูจน์ว่า oeo สามารถตรึงใน fishgelatin –ฟิล์มไคโตซานและจากนั้นปล่อยจึงยับยั้งจุลินทรีย์เป้าหมาย