In France, as in many Western count

In France, as in many Western countries, an increasing number of people engage in sport
(see for example, Ewing & Seefeldt, 1996; Russell, Allen, & Wilson, 1996; Wankel & Mummery,
1996). In 1997, 14 million individuals were registered in French sporting federations (Data of the
Ministry for Youth and Sports, 1997). However, this massive passion for sport masks a paradox: a
massive number of teenagers, particularly girls, drop out from sport every year (Gould, 1987; Russell et al., 1996; Sallis & Patrick, 1996;Wankel & Mummery, 1996). For example, 50% of French women
handball players drop out between 13 and 15 years of age (Guillet & Sarrazin, 1999, unpublished data,
University of Grenoble, France). Given the multiple benefits of the regular practice of physical activity
revealed in many studies (see Martinsen & Stephens, 1994, for a review), it is unfortunate that a large
number of children and teenagers terminate their participation in a physical activity. Moreover, some
experts identified adolescents as a group ‘at risk’ due to declining physical activity and subsequent
health-related behaviour and outcomes (Sallis & Patrick, 1996). If the goal is to increase the physical
activity level of the teenage population, more research is needed with regard to factors related to their
physical activity.

Results (Greek) 1:

στη Γαλλία, όπως και σε πολλές δυτικές χώρες, ένας αυξανόμενος αριθμός των ανθρώπων που ασχολούνται με τον αθλητισμό
(βλέπε για παράδειγμα, Ewing & seefeldt, 1996? Ράσελ, allen, & Wilson, 1996? Wankel & Mummery,
1996). το 1997, 14 εκατομμύρια άτομα έχουν εγγραφεί στα γαλλικά αθλητικές ομοσπονδίες (στοιχεία του υπουργείου
για τη νεολαία και τον αθλητισμό, 1997). Ωστόσο, αυτό το τεράστιο πάθος για τον αθλητισμό μάσκες ένα παράδοξο: a
τεράστιο αριθμό των εφήβων, κυρίως τα κορίτσια, εγκαταλείπουν έξω από τον αθλητισμό κάθε χρόνο (Gould, 1987? Russell et al, 1996?. Sallis & Patrick, 1996? Wankel & Mummery, 1996). Για παράδειγμα, το 50% των γαλλικών γυναικών
χάντμπολ παίκτες εγκαταλείπουν μεταξύ 13 και 15 ετών (Guillet & Sarrazin, 1999, αδημοσίευτα στοιχεία,
Πανεπιστήμιο της Grenoble, Γαλλία).λαμβανομένων υπόψη των πολλαπλά οφέλη της τακτικής σωματική άσκηση
αποκάλυψε σε πολλές μελέτες (βλ. Martinsen & Stephens, 1994, για την αναθεώρηση), είναι λυπηρό το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός
των παιδιών και των εφήβων διακόψουν τη συμμετοχή τους σε σωματική δραστηριότητα. Επιπλέον, ορισμένοι εμπειρογνώμονες
εντοπίστηκαν εφήβους ως ομάδα «σε κίνδυνο» λόγω της μείωσης της σωματικής δραστηριότητας και η επακόλουθη
για την υγεία που σχετίζονται με τη συμπεριφορά και τα αποτελέσματα (Sallis & Patrick, 1996). αν ο στόχος είναι να αυξηθεί το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας
των έφηβων πληθυσμού, απαιτείται περισσότερη έρευνα σχετικά με παράγοντες που σχετίζονται με
σωματική τους δραστηριότητα.

Results (Greek) 2:

Στη Γαλλία, όπως και σε πολλές δυτικές χώρες, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων συμμετέχουν στον αθλητισμό
(βλ. για παράδειγμα, Ewing & Seefeldt, 1996. Russell, Allen, & Wilson, 1996. Wankel & μεταμφίεση,
1996). Το 1997, ο 14 εκατομμύρια άτομα καταχωρήθηκαν στην γαλλική αθλητικές ομοσπονδίες (δεδομένων από το
υπουργείο νεολαίας και αθλητισμού, 1997). Ωστόσο, αυτό το τεράστιο πάθος για τον αθλητισμό μάσκες ένα παράδοξο: μια
τεράστιο αριθμό των εφήβων, ιδιαίτερα τα κορίτσια, μειωθείτε έξω από αθλητισμό κάθε χρόνο (Gould, 1987. Ράσελ και λοιποί., 1996. Σαλλής-Γεωργικά εφόδια & Πάτρικ, 1996.Wankel & μεταμφίεση, 1996). Για παράδειγμα, το 50% των γαλλικών γυναικών
παίκτες της ομάδας χάντμπολ που εγκαταλείπουν μεταξύ 13 και 15 ετών (Guillet & Sarrazin, 1999, αδημοσίευτα δεδομένα,
Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ, Γαλλία). Λαμβάνοντας υπόψη τα πολλαπλά οφέλη από την τακτική πρακτική της σωματικής δραστηριότητας
αποκάλυψε σε πολλές μελέτες (δείτε Martinsen & Stephens, 1994, για την αναθεώρηση), είναι ατυχές το γεγονός ότι ένα μεγάλο
αριθμός των παιδιών και των εφήβων να τερματίσει τη συμμετοχή τους σε φυσική δραστηριότητα. Επιπλέον, κάποια
εμπειρογνώμονες προσδιορίζονται εφήβους ως ομάδα «σε κίνδυνο», οφείλεται σε μείωση της σωματικής δραστηριότητας και την επακόλουθη
συμπεριφορά που σχετίζεται με την υγεία και τα αποτελέσματα (Σαλλής-Γεωργικά εφόδια & Πάτρικ, 1996). Εάν ο στόχος είναι να αυξήσει τη φυσική
επίπεδο δραστηριότητας του εφηβική πληθυσμού, περισσότερη έρευνα απαιτείται όσον αφορά παράγοντες που σχετίζονται με τους
σωματική δραστηριότητα.

Results (Greek) 3:

Στη Γαλλία, όπως και σε πολλές δυτικές χώρες, η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων εμπλέκονται στον αθλητισμό
(βλ. για παράδειγμα, Ewing & Seefeldt, 1996· Russell, Άλεν, & Wilson, 1996· Wankel & Mummery,
1996). Το 1997, 14 εκατομμύρια άτομα είχαν εγγραφεί στο Γαλλικό αθλητικές ομοσπονδίες (στοιχεία του
Υπουργείο Νεότητας και Αθλητισμού, 1997). Ωστόσο, αυτό το τεράστιο πάθος για τον αθλητισμό μάσκες ένα παράδοξο: a
Τεράστιο αριθμό εφήβων, ιδιαίτερα τα κορίτσια, πέφτει έξω από τον αθλητισμό κάθε έτος (Gould, 1987· Russell et al. , 1996; Sallis & Patrick, 1996 ;Wankel & Mummery, 1996). Για παράδειγμα, το 50% των Γάλλων γυναικών χάντμπολ
παίκτες πτώση μεταξύ 13 και 15 ετών (Guillet & Stephane Sarrazin, 1999, αδημοσίευτων στοιχείων,
Πανεπιστήμιο της Grenoble, Γαλλία).Λαμβάνοντας υπόψη τα πολλαπλά οφέλη από την τακτική πρακτική της φυσικής δραστηριότητας
αποκάλυψε σε πολλές μελέτες (βλ. Martinsen & Stephens, 1994, για μια αναθεώρηση), είναι ατυχές το γεγονός ότι ένα μεγάλο
αριθμός παιδιών και εφήβων διακόψουν τη συμμετοχή τους σε φυσικές δραστηριότητες. Επιπλέον, ορισμένοι
εμπειρογνώμονες αναγνώρισαν τους εφήβους ως μια ομάδα "υψηλού κινδύνου" λόγω της μειωμένης σωματικής δραστηριότητας και μετέπειτα
Σχετίζονται με την υγεία συμπεριφορές και αποτελέσματα (Sallis & Patrick, 1996). Εάν ο στόχος είναι η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας
επίπεδο του νεαρού πληθυσμού, απαιτείται περισσότερη έρευνα σχετικά με τους παράγοντες που σχετίζονται με τους
σωματική δραστηριότητα.