ResultsIn all, 158 breast cancer pa

Results
In all, 158 breast cancer patients were recruited into the
study and 55 patients developed seroma, giving an overall
incidence of 35% for seroma formation after breast surgery. The mean age of patients was 46.3 years (SD ± 11.9).
One hundred and fifteen patients (73%) underwent MRM
and BP was performed in 43 patients (27%). The axillary
node involvement was significantly different between
MRM and BP patients (χ2 = 4.52, df = 1, P = 0.03) indicating
that those who underwent MRM had higher rate of
positive axillary nodes compared to those who received
BP (78% vs. 21% respectively). Thirty-one mastectomies
were performed by scalpel dissection of the skin flap
(20%) and 127 by cautery dissection (80%). Two closed
suction drains were placed in all patients undergoing surgery.
Sixty-six percent of patients (n = 104) were node positive
and the remaining 34% (n = 54) were node negative.
The patients' characteristics and univariate odds ratios are
shown in Table 1.
The results of multivariate logistic regression analysis
indicated that only the surgical type was significantly associated
with seroma formation (OR = 2.83, 95% CI 1.01–
7.90, P = 0.04). Of patients with BP, 10 of 43 (23%) developed
seroma, while those who underwent MRM 45 of 115
(39%) developed seroma. The seroma formation did not
show any significant association with any other variables
studied. The results of maultivariate analysis are shown in
Table 2.

Results (Thai) 1:

ผลลัพธ์ทั้งหมด ผู้ป่วยโรคมะเร็งเต้านม 158 ได้พิจารณาในการศึกษาและ 55 ผู้ป่วยพัฒนา seroma ให้โดยรวมเกิด 35% สำหรับ seroma ก่อตัวหลังการผ่าตัดเต้านม ผู้ป่วยอายุเฉลี่ย 46.3 ปี (SD ± 11.9) ได้หนึ่งร้อย และห้าผู้ป่วย (73%) ผ่าน MRMและ BP ทำในผู้ป่วย 43 (27%) รักแร้มีส่วนร่วมในการโหนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้ป่วย MRM และ BP (χ2 = 4.52, df = 1, P = 0.03) ระบุผู้ที่ผ่าน MRM มีอัตราสูงโหนรักแร้บวกเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับBP (78% เทียบกับ 21% ตามลำดับ) Mastectomies สามสิบหนึ่งดำเนิน โดยชำแหละ scalpel ปรบผิว(20%) และ 127 โดย cautery ชำแหละ (80%) สองปิดท่อระบายน้ำดูดถูกวางในผู้ป่วยทั้งหมดที่อยู่ในระหว่างการผ่าตัดหกหกเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วย (n = 104) มีโหนบวกและที่เหลือ 34% (n = 54) ถูกลบโหนลักษณะของผู้ป่วยและอัตราส่วนราคาต่อรองอย่างไร univariateแสดงในตารางที่ 1ผลการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกตัวแปรพหุระบุว่า เฉพาะชนิดการผ่าตัดเกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญมี seroma ก่อ (หรือ = 2.83, 95% CI 1.01 –7.90, P = 0.04) ผู้ป่วยมี BP, 10 43 (23%) ที่พัฒนาขึ้นseroma ขณะที่ผ่าน 45 MRM ของ 115(39%) พัฒนา seroma ไม่มีการก่อตัว seromaแสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับตัวแปรอื่น ๆศึกษา แสดงผลการวิเคราะห์ maultivariateตารางที่ 2

Results (Thai) 2:

ผลในทุก 158 ป่วยมะเร็งเต้านมได้รับคัดเลือกเข้าสู่การศึกษาและ55 ผู้ป่วยที่ได้รับการพัฒนา seroma ให้โดยรวมอุบัติการณ์ของ35% สำหรับการก่อ seroma หลังการผ่าตัดเต้านม อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยคือ 46.3 ปี (SD ± 11.9). หนึ่งร้อยสิบห้าราย (73%) ได้รับการ MRM และ BP ได้ดำเนินการใน 43 ราย (27%) ซอกใบมีส่วนร่วมของโหนดอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันระหว่างMRM และผู้ป่วยความดันโลหิต (χ2 = 4.52, สั่ง df = 1, P = 0.03) แสดงให้เห็นว่าผู้ที่ได้รับการMRM มีอัตราที่สูงขึ้นของโหนดออกที่ซอกใบบวกเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับBP (78% เทียบกับ 21 % ตามลำดับ) สามสิบหนึ่ง mastectomies ดำเนินการโดยการตัดมีดผ่าตัดของพนังผิว(20%) และ 127 โดยการผ่ากัดกร่อน (80%) สองปิดท่อระบายน้ำดูดถูกวางไว้ในผู้ป่วยทุกรายได้รับการผ่าตัด. ร้อยละหกสิบหกของผู้ป่วย (n = 104) เป็นโหนดบวกและที่เหลืออีก34% (n = 54) มีโหนดเชิงลบ. ลักษณะของผู้ป่วยและอัตราส่วนราคาต่อรอง univariate จะแสดงให้เห็นว่าในตารางที่ 1 ผลการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกหลายตัวแปรชี้ให้เห็นว่ามีเพียงชนิดการผ่าตัดมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการก่อseroma (OR = 2.83, 95% CI 1.01- 7.90, P = 0.04) ของผู้ป่วยที่มีความดันโลหิต 10 43 (23%) การพัฒนาseroma ในขณะที่ผู้ที่เข้ารับการ MRM 45 115 (39%) การพัฒนา seroma การก่อตัว seroma ไม่ได้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญใดๆ กับตัวแปรอื่น ๆ ที่มีการศึกษา ผลของการวิเคราะห์ maultivariate จะแสดงในตารางที่2

Results (Thai) 3:

ผลลัพธ์
ทั้งหมด 158 ผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ถูกคัดเลือกเข้าศึกษา และผู้ป่วยที่ได้รับ 55

ซีโรมา ให้โดยรวมอุบัติการณ์ของ 35% สำหรับซีโรมาเกิดหลังผ่าตัดเต้านม อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยส่วนใหญ่ปี ( SD ± 11.9 ) .
หนึ่งร้อยสิบห้าราย ( ร้อยละ 73 ) ได้รับ mrm
และ BP ในการปฏิบัติ 43 ราย ( 27% ) โดย
แร้ปมพัวพันมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง
mrm และ BP ผู้ป่วย ( χ 2 = 4.52 , df = 1 , p = 0.03 ) ที่ระบุว่า ผู้ที่ได้รับ mrm

มีอัตราของโหนดรักแร้บวกเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับ
BP ( 78 % และ 21 ตามลำดับ ) สามสิบหนึ่ง mastectomies
ได้มีดชำแหละของผิวพนัง
( 20% ) และ 127 โดยการกัดกร่อน ( 80% )
สองปิดท่อระบายน้ำดูดอยู่ในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัด .
หกสิบหกเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วย ( n = 99 ) เป็นปมบวก
และอีก 34% ( n = 54 ) โหนดลบ .
ลักษณะผู้ป่วยและสอดคล้องกับอัตราต่อรองจะแสดงดังตารางที่ 1 อัตราส่วน
.

ผลของการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกพหุตัวแปร พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ
ประเภทราคาประหยัดการสร้างซีโรมา ( OR = 2.83 , 95%CI 1.01 -
7.90 , p = 0.04 ) ของผู้ป่วย BP 10 43 ( 23% ) พัฒนา
ซีโรมา ในขณะที่ผู้ได้รับ mrm 45 115
( 39% ) พัฒนาซีโรมา . ส่วนซีโรมาการพัฒนาไม่ได้
แสดงความสัมพันธ์กับตัวแปรอื่น ๆ
) ผลของการวิเคราะห์ maultivariate แสดงใน
โต๊ะ 2