The dentist himself is just as abru

The dentist himself is just as abrupt and devoid of internal components as the scene itself. I really wish that Marquez hadn’t even given him a name, and had simply referred to him as “the Dentist” throughout the entire story. He doesn’t get mad or show emotion before or after. Instead he’s described as speaking to the mayor with a ‘bitter tenderness,’ which

Results (Thai) 1:

หมอฟันตัวเองเป็นเพียง เป็นฉับพลัน และ ปราศจากส่วนประกอบภายในเป็นฉากเอง ผมก็หวังว่า มาร์ไม่ได้แม้แต่ให้เขาชื่อ และมีเพียงว่าเขาเป็น "หมอฟัน" ตลอดทั้งเรื่อง เขาไม่ได้บ้า หรือแสดงอารมณ์ก่อน หรือหลัง แทน ที่เขาจะอธิบายว่า พูดถึงนายกเทศมนตรีด้วยการ 'ขมเจ็บ ซึ่ง

Results (Thai) 2:

ทันตแพทย์ตัวเองเป็นเพียงอย่างกระทันหันและปราศจากชิ้นส่วนภายในที่เกิดเหตุเป็นของตัวเอง ผมหวังว่ามาร์เควไม่เคยได้รับแม้กระทั่งเขาชื่อและได้เพียงแค่เรียกเขาว่า "ทันตแพทย์" ตลอดเรื่องราวทั้งหมด เขาไม่ได้บ้าหรือแสดงอารมณ์ก่อนหรือหลัง แต่เขาอธิบายว่าการพูดคุยกับนายกเทศมนตรีด้วย 'ความอ่อนโยนขม' ซึ่ง

Results (Thai) 3:

หมอฟันเองอย่างฉับพลันและไร้ส่วนประกอบภายในเป็นฉากนั่นเอง ฉันหวังจริงๆว่า มาร์เควซยังไม่ได้ให้ชื่อเขา มีเพียงแค่ว่าเขาเป็น " หมอฟัน " ตลอดทั้งเรื่องทั้งหมด เขาไม่ได้โกรธหรือแสดงอารมณ์ ก่อนหรือหลัง แต่เขาก็อธิบายว่า การพูดให้นายกเทศมนตรีเป็นขมพิศวาส " ซึ่ง