FormThe importance of form in visua

Form
The importance of form in visual
music is not self-evident. Clearly there
must be changing color (even if only
monochromatic variation). But what of
form? The ambivalence of early
experimenters is evident in this
observation from Rimington, writing in
1911:
The author has made many experiments
with regard to the introduction of form, as
the painter understands it, in the colour
projected upon the screen, and has come
to the conclusion that if used at all it should
be indefinite or merely decorative and not
in any sense realistic. The kind of form, for
instance, which we see in cirrus clouds,
while very beautiful in itself, has no definite
meaning and is not calculated to distract
the mind from the beauty of the cloud
colour and yet is sufficiently interesting in
itself. This kind of form introduced into the
colour perhaps gives an added interest to it
in slow compositions, but in rapid ones the
eye and the mind have quite enough to do
to appreciate and enjoy the color itself
without the addition of form, which would
seem to be an unnecessary complication
[18].
While remaining generally
subordinated to color, form did come to
play an important role in the design of
color instruments. As successive
generations of instrument makers created
new designs, they often addressed the
problems associated with expressing form
in the work of their predecessors. One
example is Klein's evaluation of a
performance by Thomas Wilfred:
Wilfred's compositions make frequent use
of a series of forms which owe their
structure to the geometrical formation of the
tungsten filament of the gas-filled projector
lamp used in the "Clavilux"; and the initiated
could not avoid being irritated by observing
the obvious fact that so many of the forms
were merely the image of a familiar
illuminating contrivance.
If we are to have form in colour-music, that
form must be as much the intention of the
artist as it is in painting, and not dependent
on chance circumstances

Results (Thai) 2:

รูปแบบความสำคัญของรูปแบบของภาพเพลงไม่ได้เป็นตัวเองชัดเจน เห็นได้ชัดว่ามีจะต้องมีการเปลี่ยนสี(แม้ว่าจะมีเพียงรูปแบบเดียว) แต่สิ่งที่รูปแบบ? ความสับสนของต้นทดลองที่เห็นได้ชัดในการสังเกตจากRimington เขียนใน1911: ผู้เขียนได้ทำการทดลองหลาย ๆเรื่องเกี่ยวกับการแนะนำของรูปแบบที่เป็นจิตรกรเข้าใจมันในสีที่คาดการณ์ไว้เมื่อหน้าจอและได้มากับสรุปว่าถ้าใช้ที่ทุกคนก็ควรจะทราบแน่นอนหรือเพียงแค่การตกแต่งและไม่ได้อยู่ในความรู้สึกที่เหมือนจริงใดๆ ชนิดของแบบฟอร์มสำหรับตัวอย่างเช่นที่เราเห็นในขนเมฆ, ในขณะที่ที่สวยงามมากในตัวเองไม่เคยมีใครแน่นอนความหมายและไม่ได้มีการคำนวณเพื่อหันเหความสนใจใจจากความงามของเมฆที่มีสีและยังเป็นที่น่าสนใจอย่างเพียงพอในตัวเอง ชนิดของแบบฟอร์มนี้นำเข้าสู่สีอาจจะให้ความสนใจเพิ่มลงไปในองค์ประกอบช้าแต่ในคนอย่างรวดเร็วตาและจิตใจมีมากพอที่จะทำที่จะชื่นชมและเพลิดเพลินไปกับสีของตัวเองโดยไม่ต้องมีการเพิ่มขึ้นของรูปแบบซึ่งจะดูเหมือนจะเป็นภาวะแทรกซ้อนที่ไม่จำเป็น[18]. ในขณะที่เหลือโดยทั่วไปรองสีรูปแบบไม่มามีบทบาทสำคัญในการออกแบบของตราสารสี ในฐานะที่เป็นต่อเนื่องรุ่นของผู้ผลิตที่ใช้ในการสร้างการออกแบบใหม่ที่พวกเขามักจะจ่าหน้าปัญหาที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบการแสดงในการทำงานของรุ่นก่อนของพวกเขา หนึ่งตัวอย่างคือการประเมินผลของ Klein ของประสิทธิภาพการทำงานโดยโทมัสวิลเฟรด: องค์ประกอบของวิลเฟรดให้การใช้งานบ่อยของชุดรูปแบบที่เป็นหนี้ของพวกเขาโครงสร้างไปสู่การพัฒนาทางเรขาคณิตของไส้หลอดทังสเตนของโปรเจ็กเตอร์ก๊าซที่เต็มไปด้วยโคมไฟที่ใช้ใน"Clavilux"; และเริ่มไม่สามารถหลีกเลี่ยงการระคายเคืองโดยการสังเกตความจริงที่เห็นได้ชัดว่าจำนวนมากของรูปแบบเป็นเพียงภาพของคุ้นเคยประดิษฐ์กระจ่าง. ถ้าเราจะมีรูปแบบสีดนตรีที่รูปแบบจะต้องมีมากที่สุดเท่าที่ความตั้งใจของศิลปินที่อยู่ในภาพวาดและไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานการณ์โอกาส

Results (Thai) 3:

ความสำคัญของรูปแบบในรูปแบบ

เพลง ภาพ ไม่ใช่ตนเอง เห็นได้ชัดว่ามี
ต้องเปลี่ยนสี ( แม้เพียง
รูปแบบ monochromatic ) แต่สิ่งที่ของ
แบบฟอร์ม ? ในความสับสนของผู้ทดลองจะปรากฏชัดในนี้ก่อน

สังเกตจากไรมิงเติ้น เขียน ใน 1911 :

เขียนได้หลายแบบ
เกี่ยวกับการแนะนำของรูปแบบเป็นจิตรกรเข้าใจ

ในสีฉายบนจอและได้มา
ที่จะสรุปว่าถ้าใช้ทั้งหมดควร
เป็นไม่แน่นอนหรือตกแต่งเพียง
ในความรู้สึกใด ๆและไม่สมจริง ชนิดของรูปแบบสำหรับ
ตัวอย่าง ซึ่งเราเห็นเมฆ Cirrus ,
ในขณะที่สวยงามมากในตัวเอง ไม่มีความหมายและไม่คำนวณแน่นอน

รบกวนจิตใจจากความงามของเมฆ
สีและยังเพียงพอที่น่าสนใจใน
นั่นเองชนิดของรูปแบบการแนะนำลงใน
สีอาจให้เพิ่มความสนใจกับมัน
องค์ประกอบช้า แต่อย่างรวดเร็วคน
ตาและจิตใจได้มากพอที่จะทำ
ชื่นชมและเพลิดเพลินกับสีนั่นเอง
โดยไม่ต้องเพิ่มของแบบฟอร์ม ซึ่งจะดูเหมือนเป็นสิ่งไม่จำเป็น ภาวะแทรกซ้อน

[ 18 ] .

แต่โดยทั่วไปในขณะที่เหลือสี มา

แบบฟอร์มมีบทบาทสำคัญในการออกแบบของ
เครื่องมือสี เป็นรุ่นต่อเนื่อง

ของผู้ผลิตอุปกรณ์สร้างลายใหม่ พวกเขามักจะอยู่

ในรูปแบบปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการแสดงผลงานของบรรพบุรุษของพวกเขา หนึ่ง
ตัวอย่างคืนการประเมินประสิทธิภาพ :

โดยโทมัส วิลเฟรด วิลเฟรด เป็นองค์ประกอบให้
ใช้บ่อยของชุดรูปแบบซึ่งเป็นหนี้ของพวกเขา
โครงสร้างรูปแบบทางเรขาคณิตของ
ทังสเตนของเติมแก๊สโปรเจคเตอร์
โคมไฟที่ใช้ใน " clavilux " ; และริเริ่ม
ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการระคายเคือง โดยการสังเกต
ความจริงที่ว่าหลายรูปแบบ
เป็นภาพที่คุ้นเคย
พร่างยุ่งใจ .
ถ้าเรามีแบบฟอร์ม เพลง สี ที่
แบบฟอร์มต้องเป็นเจตนาของ
ศิลปินมันเป็นในการวาดภาพ และไม่ขึ้นอยู่กับ
สถานการณ์ โอกาส