Determination of fruit transpiratio

Determination of fruit transpiration rate Three fruits were used for determining transpiration rate at 64,102, 136, 160, 189 and 218 days after full bloom (DAFB). Fruit diam-eter was ∼30, 45, 62, 75, 76 and 73 mm respectively, and fruits are green up to ∼120 DAFB. The cut surface of fruit peduncle was sealed with lanolin and placed into cylindrical glass bottle (11.5 cm inner diameter × 9 cm height). The bottle was covered by a cap equipped with humidity sensor (Vaisala HM141, Finland), irradiated with 76 with 76 ?mol m−2s−1 light supplied by halogen lamps (Sumita Opti-cal Glass, Saitama, Japan), and humidity increase in the bottle was recorded at 1 min intervals. Since the humidity increase lowered after 5 min-incubation in young fruit or 3 min-incubation in devel-oped fruit, initial linear line was used for determining transpiration rate. Transpiration rate was measured in each fruit and expressed as mol H2O m−2s−1.

Results (Thai) 1:

เรื่องของผลไม้ผลไม้ transpiration อัตราสามถูกใช้ในการกำหนดอัตรา transpiration ที่ 64,102, 136, 160, 189 และ 218 วันหลังบาน (DAFB) ผลไม้ diam eter คือ ∼30, 45, 62, 75, 76 และ 73 มม.ตามลำดับ และผลไม้ที่มีสีเขียวถึง ∼120 DAFB ปิดผนึก ด้วยท้อง และวางลงในขวดแก้วทรงกระบอกตัดพื้นผิวของผลไม้ peduncle (× 11.5 ซม.เส้นผ่าศูนย์กลางภายใน 9 ซมสูง) ขวดถูกปกคลุม ด้วยฝาครอบพร้อมความชื้นเซ็นเซอร์ (Vaisala HM141 ฟินแลนด์), irradiated กับ 76 กับ 76 ? โมล m−2s−1 แสงจัดโคมไฟฮาโลเจน (Sumita Opti-cal แก้ว ไซตามะ ญี่ปุ่น), และเพิ่มความชื้นในขวดถูกบันทึกในช่วงเวลา 1 นาทีที่ เนื่องจากการเพิ่มขึ้นความชื้นลดลงหลังจาก 5 นาทีคณะทันตแพทยศาสตร์ในผลไม้หนุ่มหรือ 3 นาทีคณะทันตแพทยศาสตร์ในผลไม้ devel oped เส้นบรรทัดเริ่มต้นถูกใช้ในการกำหนดอัตรา transpiration อัตรา transpiration ในผลไม้แต่ละ และแสดงเป็นโมล H2O m−2s−1

Results (Thai) 2:

การกำหนดอัตราการคายผลไม้ผลไม้สามถูกนำมาใช้ในการกำหนดอัตราการคายที่ 64,102, 136, 160, 189 และ 218 วันหลังดอกบานเต็มรูปแบบ (DAFB) ผลไม้เส้นผ่าศูนย์กลาง-eter เป็น ~30, 45, 62, 75, 76 และ 73 มิลลิเมตรตามลำดับและผลไม้ที่มีสีเขียวถึง ~120 DAFB พื้นผิวการตัดดอกผลไม้ที่ถูกปิดผนึกด้วยลาโนลินและวางลงในขวดแก้วทรงกระบอก (11.5 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางภายใน× 9 ซม. สูง) ขวดที่ถูกปกคลุมด้วยหมวกพร้อมกับเซ็นเซอร์ความชื้น (Vaisala HM141, ฟินแลนด์), การฉายรังสีที่มี 76 กับ 76? mol ของ m-2s-1 แสงที่จัดทำโดยหลอดฮาโลเจน (Sumita Opti-cal แก้ว, ไซตามะ, ญี่ปุ่น) และการเพิ่มความชื้น ในขวดที่ถูกบันทึกไว้ ณ วันที่ 1 ช่วงเวลานาที เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความชื้นลดลงหลังจาก 5 นาทีในการบ่มผลไม้ที่หนุ่มสาวหรือ 3 นาทีในการบ่มผลไม้-devel oped สายเชิงเส้นเริ่มต้นถูกนำมาใช้ในการกำหนดอัตราการคาย อัตราการคายวัดในแต่ละผลไม้และแสดงเป็นโมล H2O ของ m-2s-1

Results (Thai) 3:

การหาอัตราการคายน้ำผลไม้ 3 ผล ใช้สำหรับกำหนดอัตราการคายน้ำที่ 64102 136 , 160 , 189 และ 218 วัน หลังดอกบาน ( ว่า ) diphenyl เดียมผลไม้∼ 30 , 45 , 62 , 75 , 76 และ 73 มิลลิเมตร ตามลำดับ และผลไม้ที่มีสีเขียว∼ 120 ขึ้นว่า หน้าตัดของก้านผล ถูกผนึกด้วยลาโนลินและวางไว้ในขวดแก้วทรงกระบอก ( 115 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลาง× 9 ซม. ความสูง ) ขวดที่ถูกปกคลุมด้วยหมวกติดตั้งเซ็นเซอร์ความชื้น ( VAISALA hm141 , ฟินแลนด์ ) , การฉายรังสีมี 76 ? mol m −− 1 จัดโดย 2s แสงหลอดฮาโลเจน ( sumita OPTI แคลแก้ว , Saitama , ญี่ปุ่น ) และความชื้นเพิ่มขึ้นในขวด เท่ากับ 1 นาที ช่วงเวลาเนื่องจากความชื้นที่เพิ่มขึ้นลดลงหลังจาก 5 นาทีบ่มในผลไม้เล็กหรือ 3 นาทีบ่มในการพัฒนาผลไม้ขึ้น สายเส้นเริ่มต้นถูกใช้เพื่อกำหนดอัตราการคายน้ำ . อัตราการคายน้ำเป็นวัดในแต่ละผล และแสดงเป็น mol m −− 2s h2o 1