) for analyzing marine fish cage cu

) for analyzing marine fish cage culture site
selection in Tenerife (Canary Islands), and showed appropriate results.
On the other hand, with the availability of ALOS satellite which is
dedicated for the global high resolution earth observation (Igarashi,
2001), it is possible to extract land cover/land use which is being the
major use in aquaculture planning and management.
Scallop aquaculture is one of the priorities for development and
promotion of aquaculture activities in Japan (Yamamoto and Hayase,
2006), because this species is cultured without food supply and its
growth based on the availability of natural food (mainly phytoplankton).
Scallop culture has indicated less impact on environment
(Crawford et al., 2003). However, to enhance and maintain scallop
productions, aspect of carrying capacity needs to be considered
(McKindsey et al., 2006; Miyazono, 2006). On the other hand, distance
between farms should be maintained to avoid a negative effect
especially where disease is a problem. Also some space is required for
other activities such as navigation. The distances between farms vary
greatly between countries depending on environment characteristic,
systems used and regulations or guidelines. As an example, minimum
distances between shellfish farms in South Australia are at least 1 km
and 100 m for subtidal and intertidal site, respectively (Anonymous,
2000). To enhance production of aquaculture and to avoid or lessen an
impact on environment, an integrated seafarming based on multispecies
aquaculture or ‘polyculture’ is one possible solution (Shumway
et al., 2003; Yamamoto and Hayase, 2006). A commercial marine
polyculture in which two or more species are produced may greatly
improve output because of the beneficial interaction between species.
Polyculture farming system has been demonstrated to be a viable
option by many studies such as shellfish and salmon (Parsons et al.,
2002) and shellfish and seaweed (Yang et al., 2005). The integration of
shellfish and seaweed can avoid pronounced shifts in coastal process,
so that the wastes from one resource user become a resource for the
others (Stead et al., 2002). This culture technique might be applicable
in Funka Bay, because scallop and kelp are intensively cultured in this
Table 5
Model verification (expressed as percentage of the total potential area) between
existing scallop aquaculture operations and suitability scores obtained from the models
in Funka Bay, southwestern Hokkaido
Scallop
aquaculture
Suitability scores Total
0 1234 56 7 8
Available 1.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0 8.0 25.0 35.0
Not available 11.0 0.0 0.0 0.0 10.0 8.0 13.0 12.0 11.0 65.0
Total 12.0 0.0 0.0 0.0 10.0 8.0 14.0 20.0 36.0 100.0
Total potential area is 1038 km2
, using only area with depth less than 60 m.
I N. Radiarta et al. / Aquaculture 284 (2008) 127–135 133
area. Kelp grown on raft with scallop forms an integrated culture
system which greatly improves growth and yield of both species
(Scoggan et al., 1989). However, improvement of the models to define
the appropriate proportions between different co-cultured organisms
(e.g., kelp and scallop) requires more research and development.
Site selection analysis in this study could a benefit from data
improvements. It might be well that other environmental parameters
remarkably influence scallop growth and survival, and recognize as
important in estimating the capability of a site to sustain the productions,
such as dissolved oxygen, salinity, pH, wave height, water
movement (tidal flow), fouling/disease/predators, pollution (or sewage)
and seed availability (Nath et al., 2000; Kingzet et al., 2002).
This study demonstrated the use of GIS to model site selection for
scallop culture in Funka Bay based on a certain important criteria and
showed acceptable results. GIS is a particularly useful tool for facilitating
the decision making process for coastal planners in relation to
aquaculture in order to optimize use of natural resources. The
advantage of GIS is the ability to update, integrate and analyze to
generate new ratings easily when new (up to date and high quality)
data becomes available. Nath et al. (2000) described in detail about
GIS technology and methodology for formulating GIS-based aquaculture
project and include some case studies. On the other hand,
implementation of final decision must incorporate socio-economic
and cultural factors which will allow coastal planner to make better
decisions. Stead et al. (2002) pointed out that management of coastal
resources including mariculture has little consideration given to the
view of stakeholders. Therefore, involving many stakeholders (communities)
in planning and decision making process is an important
step toward acceptability and success of the sustainability management
of scallop culture in this region.

Results (Thai) 1:

) สำหรับการวิเคราะห์เว็บไซต์วัฒนธรรมกรงปลาทะเลเลือกในเตเนรีเฟ (หมู่เกาะคะเนรี), และแสดงให้เห็นผลลัพธ์ที่เหมาะสมบนมืออื่น ๆ มีความพร้อมใช้งานของดาวเทียม ALOS ซึ่งเป็นโดยเฉพาะ (อิการาชิ การสังเกตการณ์โลกแบบความละเอียดสูงระดับโลก2001), จำเป็นต้องแยกใช้ฝา/ที่ดินที่ดินซึ่งเป็นใช้หลักในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำการวางแผนและการจัดการเลี้ยงหอยเป็นสำคัญสำหรับการพัฒนาอย่างใดอย่างหนึ่ง และส่งเสริมกิจกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในญี่ปุ่น (ยามาโมโตะและคอฟฟี่ช็อป2006), เนื่องจากสายพันธุ์นี้ถูกเพาะเลี้ยง โดยแหล่งอาหารและเจริญเติบโตตามความพร้อมของอาหารธรรมชาติ (ส่วนใหญ่เป็นแพลงก์ตอนพืช)หอยเชลล์วัฒนธรรมได้ระบุว่า ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม(ฟอร์ดและ al. 2003) อย่างไรก็ตาม เพื่อเพิ่ม และรักษาหอยเชลล์การผลิต ด้านแบกความจุต้องคำนึงถึง(McKindsey et al. 2006 Miyazono, 2006) บนมืออื่น ๆ ห่างจากระหว่างฟาร์มควรรักษาเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบโดยเฉพาะโรคมีปัญหา นอกจากนี้ บางพื้นที่จำเป็นสำหรับกิจกรรมอื่น ๆ เช่นการนำทาง ระยะทางระหว่างฟาร์มแตกต่างกันอย่างมากระหว่างประเทศขึ้นอยู่กับลักษณะสภาพแวดล้อมระบบที่ใช้ และกฎระเบียบ หรือแนวทาง ตัวอย่างเช่น ต่ำสุดระยะทางระหว่างฟาร์มหอยในภาคใต้มีน้อย 1 กม.และ m 100 intertidal โกงกาง และ subtidal ไซต์ ตามลำดับ (ไม่ระบุชื่อ2000) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตสัตว์น้ำ และเพื่อหลีกเลี่ยง หรือลดการผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม การ seafarming รวมที่อิง multispeciesสัตว์น้ำหรือ 'แนว' เป็นหนึ่งวิธีแก้ไขปัญหา (Shumwayet al. 2003 ยามาโมโตะและคอฟฟี่ช็อป 2006) เรือพาณิชย์แนวที่สอง หรือมากกว่าสองชนิดมีผลิตอาจมากเพิ่มผลผลิตเนื่องจากการโต้ตอบที่เป็นประโยชน์ระหว่างสายพันธุ์แนวทำฟาร์มระบบมีการสาธิตมีการทำงานได้โดยศึกษาจำนวนมากเช่นหอยและปลาแซลมอน (พาร์สันส์ et al.,2002) และหอยและสาหร่ายทะเล (Yang et al. 2005) รวมถึงการหอยและสาหร่ายทะเลสามารถหลีกเลี่ยงกะเด่นชัดในกระบวนการชายฝั่งให้เสียจากผู้ใช้ทรัพยากรหนึ่ง ทรัพยากรสำหรับการอื่น ๆ (แทน et al. 2002) เทคนิควัฒนธรรมนี้อาจเกี่ยวข้องในอ่าว Funka เนื่องจากหอยและสาหร่ายซีเคลป์มีเข้มอ่างนี้ตาราง 5ตรวจสอบจำลอง (ซึ่งแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ศักยภาพ) ระหว่างที่มีอยู่ดำเนินการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหอยและคะแนนความเหมาะสมที่ได้จากแบบจำลองในอ่าว Funka ตะวันตกเฉียงใต้ของฮอกไกโดหอยเชลล์เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำผลรวมคะแนนความเหมาะสม0 1234 56 7 8มี 1.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0 8.0 25.0 35.0ไม่มี 11.0 0.0 0.0 0.0 10.0 8.0 13.0 12.0 11.0 65.0รวม 12.0 0.0 0.0 0.0 10.0 8.0 14.0 20.0 36.0 100.0การมีกม. 2 1038ใช้เฉพาะพื้นที่ มีความลึกน้อยกว่า 60 เมตรผม N. Radiarta ร้อยเอ็ด / เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 284 (2008) 127 – 135 133ที่ตั้ง สาหร่ายลงไปปลูกบนแพหอยเชลล์แบบวัฒนธรรมองค์กรแบบบูรณาการระบบที่ปรับปรุงการเจริญเติบโตและผลผลิตของพันธุ์ทั้งสอง(Scoggan et al. 1989) อย่างไรก็ตาม ปรับปรุงรูปแบบการกำหนดสัดส่วนที่เหมาะสมระหว่างสัตว์อ่างร่วมที่แตกต่างกัน(เช่น สาหร่ายซีเคลป์และหอยเชลล์) ต้องการการวิจัยและพัฒนาเพิ่มเติมวิเคราะห์เลือกไซต์ในการศึกษานี้อาจเป็นประโยชน์จากข้อมูลการปรับปรุง พารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อมดีอื่น ๆ ที่อาจอย่างมีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตของหอยเชลล์และการอยู่รอด และจำเป็นสิ่งสำคัญในการประเมินความสามารถของไซต์หนุนการผลิตเช่นค่า pH ออกซิเจนละลายน้ำ ความเค็ม ความ สูงของคลื่น น้ำเคลื่อนไหว (การไหลน้ำขึ้นน้ำลง), เหม็น/โรค/ล่า มลภาวะ (หรือเสีย)และเมล็ดพันธุ์พร้อม (Nath และ al. 2000 Kingzet et al. 2002)การศึกษานี้แสดงให้เห็นการใช้ GIS เพื่อการเลือกไซต์รุ่นหอยวัฒนธรรมในอ่าว Funka อิงเกณฑ์สำคัญบางอย่าง และแสดงผลลัพธ์ที่ยอมรับ GIS เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับอำนวยความสะดวกการตัดสินใจที่ทำให้กระบวนการชายฝั่งผู้วางแผนการสัตว์น้ำเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ การประโยชน์ของ GIS คือ ความสามารถในการปรับปรุง รวม และวิเคราะห์การสร้างใหม่การจัดอันดับได้อย่างง่ายดายเมื่อใหม่ (ถึงวันที่และคุณภาพ)ข้อมูลจะพร้อมใช้งาน Nath et al. (2000) อธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับเทคโนโลยี GIS และวิธีสำหรับการกำหนดใช้ GIS การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำโครงการ และรวมถึงกรณีศึกษา ในทางตรงข้ามดำเนินการตัดสินต้องรวมเศรษฐกิจ-สังคมและปัจจัยทางวัฒนธรรมซึ่งจะช่วยให้ชายวางแผนให้ดีการตัดสินใจ ดและ al. (2002) ชี้ออกมาว่าฝ่ายบริหารของชายฝั่งทะเลทรัพยากรรวมทั้ง mariculture มีให้พิจารณาน้อยมุมมองของผู้ที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น เกี่ยวข้องกับส่วนได้ส่วนเสียจำนวนมาก (ชุมชน)ในการวางแผนและการตัดสินใจ กระบวนการทำเป็นสำคัญขั้นตอนที่ต่อ acceptability และความสำเร็จของการจัดการที่ยั่งยืนหอยเชลล์วัฒนธรรมในภูมิภาคนี้

Results (Thai) 2:

) สำหรับการวิเคราะห์กรงปลาเว็บไซต์วัฒนธรรมทางทะเล
เลือกใน Tenerife (หมู่เกาะคานารี่) และแสดงให้เห็นผลที่เหมาะสม.
บนมืออื่น ๆ ที่มีความพร้อมของ alos ดาวเทียมซึ่ง
อุทิศตนเพื่อความละเอียดสูงสังเกตการณ์โลกทั่วโลก (ราชิ
2001) มันเป็น เป็นไปได้ที่จะดึงการใช้ฝาครอบที่ดิน / ที่ดินซึ่งเป็น
ใช้งานที่สำคัญในการวางแผนการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและการจัดการ.
หอยเชลล์เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นหนึ่งในความสำคัญสำหรับการพัฒนาและ
ส่งเสริมกิจกรรมที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในประเทศญี่ปุ่น (ยามาโมโตะและ Hayase,
2006) เพราะสายพันธุ์นี้เป็นที่เพาะเลี้ยงโดยไม่ต้อง แหล่งอาหารและ
การเจริญเติบโตขึ้นอยู่กับความพร้อมของอาหารธรรมชาติ (ส่วนใหญ่แพลงก์ตอนพืช). the
วัฒนธรรมหอยเชลล์ได้ชี้ให้เห็นผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อย
(Crawford et al., 2003) อย่างไรก็ตามเพื่อเสริมสร้างและรักษาหอยเชลล์
โปรดักชั่นด้านของขีดความสามารถจะต้องพิจารณา
(McKindsey et al, 2006;. Miyazono 2006) บนมืออื่น ๆ , ระยะห่าง
ระหว่างฟาร์มควรจะรักษาเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เป็นโรคปัญหา นอกจากนี้ยังมีพื้นที่บางส่วนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ
กิจกรรมอื่น ๆ เช่นระบบนำทาง ระยะทางระหว่างฟาร์มแตกต่างกัน
มากระหว่างประเทศขึ้นอยู่กับลักษณะสภาพแวดล้อม
ระบบที่ใช้และกฎระเบียบหรือหลักเกณฑ์ เป็นตัวอย่างขั้นต่ำ
ระยะทางระหว่างฟาร์มหอยในออสเตรเลียใต้อย่างน้อย 1 กม.
และ 100 เมตรสำหรับ subtidal และเว็บไซต์ intertidal ตามลำดับ (ไม่ประสงค์ออกนาม,
2000) เพื่อเพิ่มศักยภาพในการผลิตและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเพื่อหลีกเลี่ยงหรือลด
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเป็น seafarming แบบบูรณาการบนพื้นฐานของ multispecies
เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหรือ 'แบบผสมผสาน' เป็นหนึ่งในวิธีการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้ (Shumway
et al, 2003;. ยามาโมโตะและ Hayase 2006) ทะเลเชิงพาณิชย์
แบบผสมผสานในการที่สองคนหรือมากกว่าสายพันธุ์ที่มีการผลิตอย่างมากอาจ
ปรับปรุงการส่งออกเนื่องจากการปฏิสัมพันธ์ประโยชน์ระหว่างเผ่าพันธุ์.
ระบบการเกษตรแบบผสมผสานได้แสดงให้เห็นว่าจะเป็นที่ทำงานได้
ตัวเลือกโดยการศึกษาหลายอย่างเช่นหอยและปลาแซลมอน (Parsons et al.,
2002 ) และหอยและสาหร่ายทะเล (Yang et al., 2005) บูรณาการของ
หอยและสาหร่ายทะเลสามารถหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงที่เด่นชัดในกระบวนการชายฝั่ง
เพื่อให้ของเสียจากการใช้ทรัพยากรอย่างใดอย่างหนึ่งจะกลายเป็นทรัพยากรสำหรับที่
อื่น ๆ (ตัวแทน et al., 2002) เทคนิคการเพาะเลี้ยงนี้อาจจะมีผลบังคับใช้
ใน Funka เบย์เพราะหอยเชลล์และสาหร่ายทะเลมีความหนาแน่นที่เพาะเลี้ยงในครั้งนี้
ตารางที่ 5
การตรวจสอบรุ่น (แสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ที่มีศักยภาพทั้งหมด) ระหว่าง
ที่มีอยู่การดำเนินงานหอยเชลล์เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและคะแนนความเหมาะสมที่ได้จากแบบจำลอง
ใน Funka เบย์ทางตะวันตกเฉียงใต้ ฮอกไกโด
หอยเชลล์
เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
เหมาะสมคะแนนรวม
0 1234 56 7 8
1.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 1.0 8.0 25.0 35.0
ไม่สามารถใช้ได้ 11.0 0.0 0.0 0.0 10.0 8.0 13.0 12.0 11.0 65.0
รวม 12.0 0.0 0.0 0.0 10.0 8.0 14.0 20.0 36.0 100.0
รวมพื้นที่ที่มีศักยภาพ 1038 กิโลเมตร 2
โดยใช้เพียงพื้นที่ที่มีความลึกน้อยกว่า 60 ม.
ฉัน N. Radiarta et al, / เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 284 (2008) 127-135 133
พื้นที่ สาหร่ายทะเลที่ปลูกบนแพที่มีรูปแบบหอยเชลล์วัฒนธรรมแบบบูรณาการ
ระบบซึ่งช่วยเพิ่มการเจริญเติบโตและผลผลิตของทั้งสองชนิด
(Scoggan et al., 1989) อย่างไรก็ตามการปรับปรุงรูปแบบการกำหนด
สัดส่วนที่เหมาะสมระหว่างสิ่งมีชีวิตร่วมการเพาะเลี้ยงที่แตกต่างกัน
(เช่นสาหร่ายทะเลและหอยเชลล์) ต้องมีการวิจัยมากขึ้นและการพัฒนา.
การวิเคราะห์การเลือกสถานที่ในการศึกษาครั้งนี้จะได้รับประโยชน์จากข้อมูล
การปรับปรุง มันอาจจะดีว่าพารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ
อย่างน่าทึ่งมีผลต่อการเจริญเติบโตของหอยเชลล์และความอยู่รอดและจำได้ว่าเป็น
สิ่งสำคัญในการประเมินความสามารถของเว็บไซต์เพื่อรักษาโปรดักชั่นที่
เช่นออกซิเจนที่ละลายในน้ำความเค็มพีเอชสูงของคลื่นน้ำ
เคลื่อนไหว (การไหลของน้ำขึ้นน้ำลง) เปรอะเปื้อน / โรค / ล่ามลพิษ (หรือน้ำเสีย)
และความพร้อมเมล็ดพันธุ์ (ภูมิพลอดุลยเดช et al, 2000;.. Kingzet, et al, 2002).
การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงการใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการจำลองการเลือกสถานที่สำหรับ
การเพาะเลี้ยงหอยแครงใน Funka เบย์ตั้งอยู่บนพื้นฐาน เงื่อนไขที่สำคัญบางอย่างและ
แสดงให้เห็นผลเป็นที่ยอมรับ GIS เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับอำนวยความสะดวกใน
กระบวนการตัดสินใจสำหรับนักวางแผนชายฝั่งในความสัมพันธ์กับ
การเพาะเลี้ยงสัตว์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากรทางธรรมชาติ
ประโยชน์จากระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์คือความสามารถในการปรับปรุงบูรณาการและวิเคราะห์เพื่อ
สร้างการให้คะแนนใหม่ได้อย่างง่ายดายเมื่อใหม่ (ถึงวันที่และมีคุณภาพสูง)
ข้อมูลจะกลายเป็นใช้ได้ ภูมิพลอดุลยเดช, et al (2000) อธิบายในรายละเอียดเกี่ยวกับ
เทคโนโลยีระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์และวิธีการในการกำหนดเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ GIS-based
โครงการและรวมถึงกรณีศึกษาบางส่วน บนมืออื่น ๆ ,
การดำเนินงานของการตัดสินใจขั้นสุดท้ายจะต้องรวมทางเศรษฐกิจและสังคม
ปัจจัยและวัฒนธรรมซึ่งจะช่วยให้การวางแผนชายฝั่งทะเลที่จะทำให้ดีขึ้น
ในการตัดสินใจ แทน et al, (2002) ชี้ให้เห็นว่าการจัดการของชายฝั่ง
ทรัพยากรรวมถึงการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีการพิจารณาเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับ
มุมมองของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ดังนั้นการที่เกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้เสียจำนวนมาก (ชุมชน)
ในการวางแผนและการตัดสินใจขั้นตอนที่สำคัญ
ขั้นตอนต่อการยอมรับและความสำเร็จของการจัดการการพัฒนาอย่างยั่งยืน
ของวัฒนธรรมหอยเชลล์ในภูมิภาคนี้

Results (Thai) 3:

) เพื่อวิเคราะห์ปลาทะเลในกระชัง เว็บไซต์การเลือกใน Tenerife ( เกาะ Canary ) และแสดงผลที่เหมาะสมบนมืออื่น ๆที่มีความพร้อมของ alos ดาวเทียมซึ่งเป็นทุ่มเทเพื่อความละเอียดสูงแบบสากลโลก ( อิการาชิ2001 ) , มันเป็นไปได้ที่จะสกัดการใช้ที่ดิน / ที่ดินซึ่งจะเป็นปกส่วนใหญ่ใช้ในการวางแผนและการจัดการการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำการเพาะเลี้ยงหอยเชลล์เป็นหนึ่งในความสำคัญสำหรับการพัฒนาส่งเสริมกิจกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในประเทศญี่ปุ่น ( ยามาโมโตะ ฮายาเซะ และ ,2006 ) เพราะปลาชนิดนี้เป็นอาหาร โดยการจัดหาอาหารและของการเจริญเติบโตขึ้นอยู่กับความพร้อมของอาหารธรรมชาติ ( ส่วนใหญ่เป็นแพลงก์ตอนพืช )วัฒนธรรมที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อย หอยเชลล์ ระบุ( ครอฟอร์ด et al . , 2003 ) อย่างไรก็ตาม เพื่อเพิ่มและรักษาเชลล์การผลิต ด้านความต้องการถือความจุ จะถือว่า( mckindsey et al . , 2006 ; miyazono , 2006 ) บนมืออื่น ๆ , ระยะทางระหว่างฟาร์มควรรักษาเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบเชิงลบโดยเฉพาะโรคที่เป็นปัญหา นอกจากนี้ บางพื้นที่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับกิจกรรมอื่นๆ เช่น ทาง ระยะทางระหว่างฟาร์มที่แตกต่างกันไปอย่างมากระหว่างประเทศขึ้นอยู่กับลักษณะสภาพแวดล้อมใช้ระบบและกฎระเบียบหรือแนวทาง เป็นตัวอย่าง น้อยที่สุดระยะทางระหว่างหอยฟาร์มในออสเตรเลียใต้เป็นอย่างน้อย 1 กม.และ 100 M สำหรับ subtidal ป่าโกงกางและเว็บไซต์ตามลำดับ ( นิรนาม2000 ) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและเพื่อหลีกเลี่ยงหรือลดการผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจาก multispecies seafarming แบบบูรณาการการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ หรือ ' ' เป็นวิธีหนึ่งที่เป็นไปได้ polyculture ( ซัมเวย์et al . , 2003 ; ยามาโมโตะกับฮายาเสะ , 2006 ) การค้าทางทะเลpolyculture ซึ่งสองชนิดหรือมากกว่าจะผลิตมากอาจเพิ่มผลผลิต เนื่องจากการปฏิสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์ระหว่างสปีชีส์polyculture ระบบฟาร์มได้แสดงให้เห็นว่าตัวเลือก โดยศึกษามากมาย เช่น หอย ปลาแซลมอน ( Parsons et al . ,2002 ) และหอยและสาหร่าย ( หยาง et al . , 2005 ) การบูรณาการของหอยและสาหร่ายสามารถหลีกเลี่ยงกระบวนการออกเสียงกะในชายฝั่งดังนั้นของเสียจากทรัพยากรของผู้ใช้กลายเป็นทรัพยากรสำหรับอื่น ๆ ( แทน et al . , 2002 ) วัฒนธรรมนี้จะสามารถใช้เทคนิคในอ่าว funka เพราะหอยเชลล์สาหร่ายหนาแน่นและมีเลี้ยงในนี้ตารางที่ 5การตรวจสอบรูปแบบ ( แสดงเป็นร้อยละของพื้นที่ที่มีศักยภาพทั้งหมด ) ระหว่างการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่มีอยู่ หอยเชลล์ และความเหมาะสม คะแนนที่ได้จากแบบในอ่าว funka southwestern ฮอกไกโดหอยเชลล์การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำคะแนนรวมของความเหมาะสม0 1234 56 7 81.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 สามารถดาวน์โหลด 8.0 25.0 35.011.0 0.0 0.0 0.0 ไม่มี 10.0 8.0 12.0 11.0 65.0 ก็ดีรวม 12.0 0.0 0.0 0.0 10.0 8.0 14.0 20.0 36.0 100.0พื้นที่ทั้งหมดที่มีศักยภาพเป็น 996 ตารางกิโลเมตรใช้เฉพาะพื้นที่ที่มีความลึกน้อยกว่า 60 เมตรฉัน . radiarta et al . ( 2008 ) / เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ / 127 - 135 133พื้นที่ สาหร่ายทะเลที่ปลูกบนแพด้วยหอยเชลล์รูปแบบวัฒนธรรมแบบบูรณาการระบบที่ช่วยเพิ่มการเจริญเติบโตและผลผลิตของทั้งสองชนิด( scoggan et al . , 1989 ) อย่างไรก็ตาม การปรับปรุงรูปแบบเพื่อกําหนดสัดส่วนที่เหมาะสมระหว่างการเพาะเลี้ยงสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างกันบริษัท( เช่น สาหร่ายทะเล และหอยเชลล์ ) ต้องมีการวิจัย และพัฒนาการวิเคราะห์การเลือกไซต์ ในการศึกษานี้จะได้ประโยชน์จากข้อมูลการปรับปรุง มันอาจจะดีที่พารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อมอื่น ๆน่าทึ่งที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตและการอยู่รอดของหอยเชลล์ และจำเป็นที่สำคัญในการประเมินความสามารถของเว็บไซต์เพื่อสนับสนุนการผลิตเช่น ปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำ ความเค็ม พีเอช ความสูงของคลื่นน้ำการเคลื่อนไหว ( การไหลของน้ำขึ้นน้ำลง ) เหม็น / โรค / นักล่า มลพิษหรือขยะ )และความพร้อมของเมล็ด ( นาถ et al . , 2000 ; kingzet et al . , 2002 )การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อการคัดเลือกพื้นที่แบบหอยเชลล์วัฒนธรรมในอ่าว funka ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่แน่นอน และที่สำคัญแสดงผลที่ยอมรับได้ ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการการตัดสินใจสำหรับนักวางแผน ชายฝั่ง ในความสัมพันธ์กับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากร ธรรมชาติ ที่ประโยชน์ของระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ คือ ความสามารถในการ ปรับปรุง รวม และวิเคราะห์สร้างเรตติ้งใหม่ได้อย่างง่ายดายเมื่อใหม่ ( ทันสมัยและคุณภาพสูง )ข้อมูลจะพร้อมใช้งาน นาถ et al . ( 2000 ) ที่อธิบายไว้ในรายละเอียดเกี่ยวกับระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ GIS และวิธีการสร้างฐานการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำโครงการและรวมถึงกรณีศึกษา บนมืออื่น ๆการดำเนินการของการตัดสินใจขั้นสุดท้ายจะต้องรวมสังคมและปัจจัยทางวัฒนธรรมซึ่งจะช่วยให้ผู้วางแผนชายฝั่งให้ดีขึ้นการตัดสินใจ แทน et al . ( 2002 ) ชี้ให้เห็นว่า การจัดการชายฝั่งรวมทั้งพิจารณาการเลี้ยงสัตว์ทะเลมีทรัพยากรน้อย มอบให้กับมุมมองของผู้มีส่วนได้เสีย ดังนั้นเกี่ยวข้องกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจำนวนมาก ( ชุมชน )ในการวางแผนและการตัดสินใจเป็นสำคัญขั้นตอนสู่การยอมรับและความสำเร็จของการจัดการความยั่งยืนวัฒนธรรมของเชลล์ ในภูมิภาคนี้