In addition to the previous literat

In addition to the previous literature that explores why insurers have dierent hedging levels,
I add competition and the market structure of the industry into the framework. Analysis of the
available data (from 1989 to 2009), shows that insurers took nancial factors, competition, market
structure and the reinsurance market conditions into consideration when making risk management
decisions. There is evidence that nancial considerations, such as size, leverage, loss development
and tax, in
uence hedging decisions. In addition, the evidence suggest that the competition and
market structure in
uence hedging decisions, as expected.
The market power, market positioning, diversication of lines, intensity of competition and
the level of hedging within the industry all play roles in risk management decisions. Insurers with a
competitive edge, by having higher market power, rely on brokers dierently from their peers, and
by being more focused on lines of business, they tend to hedge less. This supports the studies by
Froot (2007) and Mello and Ruckes (2008) that observe that rms with a competitive edge have less
incentive to hedge. There is also evidence that a higher intensity of competition increases the level
of hedging, as predicted by Allayannis and Ihrig (2001) and Adam, Dasgupta, and Titman (2007).
By hedging within a more competitive market, insurers have less chance to fall into bankruptcy.
It, therefore, appears that the hedging levels of the industry have a positive relationship with the
18
rm's hedging decisions. This might suggest that the
exibility of production within insurance
industry benets insurers less than hedging.
The study implies that considering nancial variables as the main driver for risk management
does not provide a complete picture. Competition and market structure also in
uence the hedging
decisions. The result conrms the ndings of MacKay and Phillips (2005) and Adam and Nain
(2013) that competition and market structure play roles in risk management activity. Therefore,
risk managers in the insurance industry have to take into account these factors when implementing
corporate risk management strategies.
19

Results (Thai) 1:

นอกจากวรรณกรรมก่อนหน้าที่สำรวจทำไมญี่ปุ่นมี hedging ระดับ erent ดิไม่เพิ่มการแข่งขันและโครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมในกรอบ การวิเคราะห์การข้อมูล (จาก 1989 2552), แสดงว่า ญี่ปุ่นเอาปัจจัย nancial แข่งขัน ตลาดโครงสร้างและสภาวะตลาดประกันพันธไมตรีพิจารณาเมื่อทำการบริหารความเสี่ยงการตัดสินใจ หลักฐานที่พิจารณา nancial เช่นขนาด ใช้ พัฒนาขาดทุนและ ภาษี ในuence hedging ตัดสินใจ นอกจากนี้ แนะนำหลักฐานที่การแข่งขัน และโครงสร้างตลาดuence hedging การตัดสินใจตามที่คาดไว้พลังการตลาด การวางตำแหน่งตลาด diversi cation บรรทัด ความเข้มของการแข่งขัน และระดับของ hedging ในอุตสาหกรรมทั้งหมดเล่นบทบาทในการตัดสินใจจัดการความเสี่ยง ญี่ปุ่นมีการแข่งขัน การตลาดสูงกว่าพลังงาน พึ่ง erently di โบรกเกอร์จากเพื่อนของพวกเขา และโดยการเพิ่มเติมเน้นสายงานธุรกิจ พวกเขามักตอแหลน้อย นี้สนับสนุนการศึกษาโดยFroot (2007) และ Mello และ Ruckes (2008) ที่สังเกต rms ที่ มีการแข่งขันมีน้อยจูงใจเพื่อป้องกัน นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่า ความสูงของการแข่งขันเพิ่มระดับของ hedging คาดการณ์เป็น Allayannis และ Ihrig (2001) และอาดัม Dasgupta และ Titman (2007)โดย hedging ในตลาดแข่งขัน ญี่ปุ่นมีน้อยโอกาสตกล้มละลายดังนั้น ปรากฏว่า ระดับการบริหารความเสี่ยงของอุตสาหกรรมมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับการ18 ตัดสินใจการบริหารความเสี่ยงของ rm นี้อาจแนะนำที่ exibility การผลิตภายในประกันอุตสาหกรรม bene ts ญี่ปุ่นน้อยกว่า hedgingการศึกษาหมายถึงการที่พิจารณาตัวแปร nancial ที่เป็นโปรแกรมควบคุมหลักสำหรับการบริหารความเสี่ยงไม่มีรูปภาพให้สมบูรณ์ ตลาดและการแข่งขันโครงสร้างนอกจากนี้ในuence การ hedgingการตัดสินใจ ผลติด rms ndings แมคเคย์ และไขควง (2005) และอาดัมคุ้ม(2013) โครงสร้างตลาดและการแข่งขันที่เล่นบทบาทในกิจกรรมการจัดการความเสี่ยง ดังนั้นผู้จัดการความเสี่ยงในธุรกิจประกันภัยต้องคำนึงถึงปัจจัยเหล่านี้นำกลยุทธ์การจัดการความเสี่ยงขององค์กร19

Results (Thai) 2:

นอกเหนือจากวรรณกรรมก่อนหน้านี้ที่บอกว่าทำไม บริษัท ประกันมีดิ? erent ระดับการป้องกันความเสี่ยง,
ฉันจะเพิ่มการแข่งขันและโครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมในกรอบ การวิเคราะห์
ข้อมูลที่มีอยู่ (1989-2009) แสดงให้เห็นว่า บริษัท ประกันเอาปัจจัยทางการเงิน, การแข่งขัน, การตลาด
โครงสร้างและสภาวะตลาดประกันภัยต่อเข้าสู่การพิจารณาเมื่อมีการบริหารความเสี่ยง
ในการตัดสินใจ มีหลักฐานว่ามีการพิจารณาทางการเงินเช่นขนาดยกระดับการพัฒนาการสูญเสีย
และภาษีใน
การตัดสินใจการบริหารความเสี่ยงอิทธิพล นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่าการแข่งขันและ
โครงสร้างตลาดใน
การตัดสินใจการบริหารความเสี่ยงอิทธิพลเป็นที่คาดหวัง.
อำนาจทางการตลาด, การวางตำแหน่งการตลาด, ไอออนบวกต่างๆของเส้นความเข้มของการแข่งขันและ
ระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรมทุกบทบาทการเล่นในการตัดสินใจการบริหารความเสี่ยง . ผู้ประกันตนที่มีความ
สามารถในการแข่งขันโดยมีอำนาจทางการตลาดที่สูงขึ้นพึ่งพาโบรกเกอร์ดิ? erently จากเพื่อนของพวกเขาและ
โดยการเน้นมากขึ้นในสายของธุรกิจที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะป้องกันความเสี่ยงน้อย การศึกษานี้สนับสนุนโดย
Froot (2007) และเมลโลและ Ruckes (2008) ที่สังเกตว่า rms กับการแข่งขันมีน้อย
แรงจูงใจในการป้องกันความเสี่ยง นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่แสดงว่ามีความรุนแรงสูงกว่าการแข่งขันเพิ่มระดับ
ของการบริหารความเสี่ยงตามที่คาดการณ์โดย Allayannis และ Ihrig (2001) และอดัม, Dasgupta และ Titman (2007).
โดยการป้องกันความเสี่ยงที่อยู่ในตลาดที่มีการแข่งขันมากขึ้น บริษัท ประกันมีโอกาสน้อยที่จะตก เข้าสู่ภาวะล้มละลาย.
มันจึงปรากฏว่าระดับการป้องกันความเสี่ยงของอุตสาหกรรมที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ
18
RM การตัดสินใจการบริหารความเสี่ยง นี้อาจชี้ให้เห็นว่า
ความยืดหยุ่นของการผลิตภายในประกัน
อุตสาหกรรม บริษัท ประกัน Bene TS น้อยกว่าการป้องกันความเสี่ยง.
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าเมื่อพิจารณาตัวแปรทางการเงินเป็นตัวขับเคลื่อนหลักในการบริหารจัดการความเสี่ยงที่
ไม่ได้ให้ภาพที่สมบูรณ์ การแข่งขันและโครงสร้างตลาดยังอยู่ใน
อิทธิพลการป้องกันความเสี่ยง
ในการตัดสินใจ แย้งผล RMS ndings ของแมคเคย์และฟิลลิป (2005) และอดัมและเนน
(2013) ว่าการแข่งขันและโครงสร้างตลาดการเล่นบทบาทในกิจกรรมการบริหารความเสี่ยง ดังนั้น
ผู้จัดการความเสี่ยงในอุตสาหกรรมประกันภัยจะต้องคำนึงถึงปัจจัยเหล่านี้เมื่อใช้
กลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงขององค์กร.
19

Results (Thai) 3:

นอกจากวรรณกรรมก่อนหน้านั้น แสดงถึงบริษัท ดิ  erent การป้องกันความเสี่ยงระดับ
ฉันเพิ่มการแข่งขันและโครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมในกรอบ การวิเคราะห์ข้อมูล
ใช้ได้ ( จาก 1989 2009 ) พบว่า บริษัท ประกันได้  ปัจจัย nancial การแข่งขัน โครงสร้างตลาดและตลาดประกันภัยต่อ
เงื่อนไขในการพิจารณาเมื่อทำการบริหารความเสี่ยง
การตัดสินใจมีหลักฐานว่า  พิจารณา nancial เช่นขนาด , ยกระดับ , การพัฒนาและการสูญเสียภาษีใน
uence การป้องกันความเสี่ยงในการตัดสินใจ นอกจากนี้ หลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่า โครงสร้างตลาดในการแข่งขันและ

uence ป้องกันความเสี่ยง การตัดสินใจเป็นไปตามคาด
ตลาดพลังงาน , การตลาด , DIVERSI  ไอออนบวกของเส้น ความเข้มของการแข่งขันและ
ระดับของการป้องกันความเสี่ยงในอุตสาหกรรมทั้งหมด เล่น บทบาทในการตัดสินใจการบริหารจัดการความเสี่ยง ประกันภัยกับ
แข่งขัน โดยมีอำนาจตลาดสูง อาศัยโบรกเกอร์ ดิ  erently จากเพื่อนของพวกเขาและ
โดยการเน้นมากขึ้นในบรรทัดของธุรกิจ พวกเขามีแนวโน้มที่จะป้องกันความเสี่ยงน้อยลง นี้สนับสนุนการศึกษา
froot ( 2007 ) และเมลโล และ ruckes ( 2008 ) ที่สังเกตว่า  RMS พร้อมแข่งขันมีน้อย
แรงจูงใจเพื่อป้องกันความเสี่ยง นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่า ความเข้มสูง การแข่งขันที่เพิ่มระดับ
ของการป้องกันความเสี่ยงที่คาดการณ์ไว้ โดย allayannis และอีริก ( 2001 ) และ อดัม dasgupta และ titman ( 2550 ) .
โดยการป้องกันความเสี่ยงในตลาดการแข่งขันมากขึ้น บริษัท ประกันมีโอกาสน้อยที่จะตกอยู่ในการล้มละลาย .
จึงปรากฏ ว่า ป้องกันความเสี่ยง ระดับของอุตสาหกรรมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับ

18 RM ของการป้องกันความเสี่ยงในการตัดสินใจ นี้อาจจะแนะนำให้

exibility ของการผลิตในอุตสาหกรรมประกันภัยดี  TS insurers น้อยกว่าการป้องกันความเสี่ยง การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการพิจารณาตัวแปร
nancial  เป็นโปรแกรมควบคุมหลักการบริหารความเสี่ยง
ไม่ได้ให้ภาพที่สมบูรณ์ โครงสร้างตลาดและการแข่งขันใน uence

ความเสี่ยงในการตัดสินใจผลการ  ndings con  RMS ของแม็กและ Phillips ( 2005 ) และ อดัม และ เนน
( 2013 ) การแข่งขันโครงสร้างตลาดและบทบาทในกิจกรรมบริหารความเสี่ยง ดังนั้น
ผู้จัดการความเสี่ยงในธุรกิจประกันภัย จะต้องพิจารณาปัจจัยเหล่านี้เมื่อใช้

19 กลยุทธ์การบริหารความเสี่ยงขององค์กร