The crystallinity (χc), which was c

The crystallinity (χc), which was calculated based on the
crystalline and amorphous intensity of cellulose aerogels, is
calculated following the method in ref 60. It was found that the
crystallinity has a slight decrease (Table 3). Nevertheless, the crystallite size of reflection (L200) and the interlayer distance
(d200) of BCA and HBCAs of these cellulose aerogel samples
did not show obvious variation after the trimethylsilylation
(Table 3). This may be because the modifier (TMCS) on the
surface of cellulose nanofibers enhanced the proportion of
amorphous phase, while the trimethylsilylation did not destroy
the crystal structure of bacterial cellulose. The increase of
amorphous phase did not damage the crystalline phase, which
can further suggest that the trimethylsilylation of BCA with
TMCS occurred essentially only on the surface of the cellulose
nanofibers.
Thermal Degradation Behavior. The TGA and DTG
curves of BCA and the HBCAs are shown in Figure 6.
Compared with the original cellulose aerogel, the TGA curves

Results (Thai) 1:

ผลึก (χc), ซึ่งได้คำนวณตามความเข้มของผลึก และสัณฐานของเซลลูโลส aerogelsคำนวณตามวิธีการในการอ้างอิง 60 พบว่าการผลึกมีการลดลง slight (ตาราง 3) อย่างไรก็ตาม ขนาดผลึกของสะท้อน (L200) และระยะทาง interlayer(d200) BCA และ HBCAs เหล่านี้อย่าง aerogel เซลลูโลสไม่ได้แสดงรูปแบบเห็นได้ชัดหลังจาก trimethylsilylation การ(ตารางที่ 3) อาจเป็นเพราะการปรับปรุง (TMCS) ในการพื้นผิวของ nanofibers เซลลูโลสเพิ่มสัดส่วนของระยะไป ในขณะ trimethylsilylation ไม่ได้ทำลายโครงสร้างผลึกของแบคทีเรียเซลลูโลส การเพิ่มขึ้นของรูปไม่เสียผลึกเฟส ซึ่งเพิ่มเติมสามารถแนะนำที่ trimethylsilylation ของ BCA ด้วยTMCS เกิดขึ้นเฉพาะบนพื้นผิวของเซลลูโลสเป็นหลักnanofibersลักษณะการทำงานลดความร้อน TGA และดีส่วนโค้ง BCA และ HBCAs จะแสดงในรูปที่ 6เมื่อเทียบกับ aerogel เซลลูโลสเดิม เส้นโค้ง TGA

Results (Thai) 2:

ผลึก (χc) ซึ่งคำนวณตาม
ผลึกและความรุนแรงสัณฐานของ Aerogels เซลลูโลสจะ
คำนวณตามวิธีในการอ้างอิง 60 มันก็พบว่า
ผลึกมีลดลงเล็กน้อย (ตารางที่ 3) อย่างไรก็ตามขนาดผลึกของการสะท้อน (L200) และระยะทาง interlayer
(D200) ของ BCA และ HBCAs เหล่านี้ตัวอย่างเซลลูโลส airgel
ไม่ได้แสดงความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดหลังจาก trimethylsilylation
(ตารางที่ 3) ซึ่งอาจเป็นเพราะปรับ (TMCs) บน
พื้นผิวของเส้นใยนาโนเซลลูโลสเพิ่มสัดส่วนของ
เฟสสัณฐานขณะ trimethylsilylation ไม่ทำลาย
โครงสร้างผลึกเซลลูโลสแบคทีเรีย การเพิ่มขึ้นของ
เฟสสัณฐานไม่ได้สร้างความเสียหายผลึกซึ่ง
ยังสามารถชี้ให้เห็นว่า trimethylsilylation ของ BCA กับ
TMCs เกิดขึ้นเป็นหลักเพียงบนพื้นผิวของเซลลูโลสที่
เส้นใยนาโน.
พฤติกรรมการสลายตัว เครื่อง TGA และ DTG
เส้นโค้งของการเก็บกวาดและ HBCAs จะแสดงในรูปที่ 6
เมื่อเทียบกับ airgel เซลลูโลสเดิมโค้ง TGA

Results (Thai) 3:

ผลึก ( χ C ) ที่คำนวณได้ตามความเข้มของแอโรเจลเซลลูโลสผลึกและอสัณฐาน คือคำนวณตามวิธีอ้างอิง 60 ผลการวิจัยพบว่าผลึกได้ลดลงเล็กน้อย ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตาม ขนาดผลึกสะท้อน ( l200 ) และเป็นตัวเชื่อมระยะทาง( d200 ) ของ BCA และ hbcas เซลลูโลสแอโรเจลตัวอย่างเหล่านี้ไม่ได้แสดงการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดหลังจาก trimethylsilylation( ตารางที่ 3 ) ซึ่งอาจเป็นเพราะตัวแปลง ( tmcs ) ในพื้นผิวของเส้นใยเซลลูโลสเพิ่มสัดส่วนของรูปอสัณฐาน ในขณะที่ trimethylsilylation ไม่ได้ทำลายโครงสร้างผลึกของเซลลูโลสจากแบคทีเรีย การเพิ่มขึ้นของรูปอสัณฐานที่ไม่ได้สร้างความเสียหายเฟสผลึก ซึ่งยังสามารถชี้ให้เห็นว่า trimethylsilylation ของ BCA กับtmcs เกิดขึ้นโดยเฉพาะบนพื้นผิวของเซลลูโลสเส้นใย .พฤติกรรมการย่อยสลายความร้อน และ TGA บริษัทเส้นโค้งของ BCA และ hbcas จะแสดงในรูปที่ 6เมื่อเทียบกับแอร์โรเจลเซลลูโลสและเส้นโค้งเดิม