The stated objective of most intell

The stated objective of most intellectual property law (with the exception of trademarks) is to "Promote progress."[22] By exchanging limited exclusive rights for disclosure of inventions and creative works, society and the patentee/copyright owner mutually benefit, and an incentive is created for inventors and authors to create and disclose their work. Some commentators have noted that the objective of intellectual property legislators and those who support its implementation appears to be "absolute protection". "If some intellectual property is desirable because it encourages innovation, they reason, more is better. The thinking is that creators will not have sufficient incentive to invent unless they are legally entitled to capture the full social value of their inventions".[23] This absolute protection or full value view treats intellectual property as another type of "real" property, typically adopting its law and rhetoric. Other recent developments in intellectual property law, such as the America Invents Act, stress international harmonization.

Results (Thai) 1:

ระบุวัตถุประสงค์ของกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญามากที่สุด (ยกเว้นเครื่องหมายการค้า) เป็นความ "ก้าวหน้าเลื่อน" [22] โดยการแลกเปลี่ยนการจำกัดสิทธิในการเปิดเผยของสิ่งประดิษฐ์และงานสร้างสรรค์ สังคมและเจ้า patentee/ลิขสิทธิ์ กันประโยชน์ และมีสร้างสิ่งจูงใจสำหรับนักประดิษฐ์และผู้สร้างจะสร้าง และเปิดเผยการทำงาน แสดงบางได้กล่าวว่า วัตถุประสงค์ของกรอบนโยบายด้านทรัพย์สินทางปัญญาและผู้ที่สนับสนุนการดำเนินงานปรากฏเป็น "แอบโซลูทป้องกัน" "ถ้าทรัพย์สินทางปัญญาบางอย่างสมควรเนื่องจากมันสรรค์ พวกเขาเหตุผล อื่น ๆ ได้ดี คิดได้ว่า ผู้สร้างจะมีงานเพียงพอสินค้าคงคลังยกเว้นว่าพวกเขามีสิทธิ์ตามกฎหมายจะจับค่าสังคมเต็มรูปแบบของสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา" [23] ป้องกันแบบสัมบูรณ์หรือค่าเต็มดูนี้จะทรัพย์สินทางปัญญาเป็นคุณสมบัติ "จริง" โดยทั่วไปจะใช้กฎหมายความสำนวนชนิดอื่น อื่น ๆ พัฒนาล่าสุดในกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญา เช่นอเมริกาหนึ่งบัญญัติ ความเครียดการปรองดองระหว่างประเทศ

Results (Thai) 2:

วัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ในกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญามากที่สุด (ยกเว้นเครื่องหมายการค้า) คือการ "ส่งเสริมความคืบหน้า." [22] โดยการแลกเปลี่ยนสิทธิพิเศษที่ จำกัด สำหรับการเปิดเผยข้อมูลของสิ่งประดิษฐ์และผลงานสร้างสรรค์สังคมและเจ้าของสิทธิบัตร / ลิขสิทธิ์ร่วมกันได้รับประโยชน์และ แรงจูงใจที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับนักประดิษฐ์และนักเขียนที่จะสร้างและเปิดเผยทำงานของพวกเขา บางคนตั้งข้อสังเกตว่าวัตถุประสงค์ของการออกกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาและบรรดาผู้ที่สนับสนุนการดำเนินงานของที่ดูเหมือนจะเป็น "การป้องกันแน่นอน" "ถ้าบางทรัพย์สินทางปัญญาเป็นที่น่าพอใจเพราะมันส่งเสริมนวัตกรรมที่พวกเขามีเหตุผลมากขึ้นจะดีกว่า. คิดคือการที่ผู้สร้างจะไม่ได้มีแรงจูงใจเพียงพอที่จะคิดค้นจนกว่าพวกเขาจะได้รับสิทธิตามกฎหมายที่จะจับค่านิยมทางสังคมที่เต็มไปด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา". [23] การป้องกันนี้แน่นอนหรือมุมมองเต็มมูลค่าถือว่าเป็นทรัพย์สินทางปัญญาประเภทของทรัพย์สิน "ของจริง" อีกซึ่งโดยปกติจะใช้กฎหมายและการใช้สำนวนของ การพัฒนาล่าสุดอื่น ๆ ในกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาเช่นพระราชบัญญัติอเมริกาประดิษฐ์ความเครียดการประสานกันระหว่างประเทศ

Results (Thai) 3:

การระบุวัตถุประสงค์ของกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญามากที่สุด ( ยกเว้นเครื่องหมายการค้า ) คือ " ส่งเสริมความคืบหน้า . " [ 22 ] โดยการจำกัดสิทธิพิเศษสำหรับการเปิดเผยการประดิษฐ์และสร้างสรรค์งาน สังคม และเจ้าของผู้ได้รับสิทธิบัตร / ลิขสิทธิ์ ผลประโยชน์ร่วมกัน และแรงจูงใจจะถูกสร้างขึ้นสำหรับนักประดิษฐ์และผู้ที่จะสร้างและแสดงผลงานของพวกเขาแสดงความเห็นบางคนได้กล่าวว่า วัตถุประสงค์ของผู้บัญญัติกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาและผู้ที่สนับสนุนการใช้งานจะปรากฏเป็น " ป้องกัน " สัมบูรณ์ " ถ้าเป็นทรัพย์สินทางปัญญาที่พึงปรารถนา เพราะมันกระตุ้นนวัตกรรม พวกเขามีเหตุผลเพิ่มเติมจะดีกว่าคิดอยู่ว่าผู้สร้างจะไม่ได้มีแรงจูงใจเพียงพอที่จะคิดค้น เว้นแต่พวกเขามีสิทธิตามกฎหมายที่จะยึดค่านิยมของสังคมที่เต็มไปด้วยสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา " [ 23 ] นี้แน่นอน หรือการคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาอย่างเต็มคุณค่า ถือว่าดูประเภทของ " จริง " คุณสมบัติอื่น มักจะใช้ของกฎหมายและวาทศิลป์ อื่น ๆการพัฒนากฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาเช่นอเมริกาประดิษฐ์พระราชบัญญัติปรองดองระหว่างประเทศ , ความเครียด