Author informationAbstractA retrosp

Author information



Abstract

A retrospective study was conducted at the cardiothoracic surgical unit of the University College Hospital, Ibadan on all consecutive, blunt chest injury patients treated between May 1975 and April 1999. The period of study was divided into 2 periods: May 1975-April 1987, May 1987-April 1999. The aim was to determine the pattern of injury, the management and complications of the injury among the treated. Blunt chest trauma patients were 69% (1331 patients) of all chest injury patients (1928 patients) treated. Mean age for the 2 periods was 38.3 +/- 15 years and 56.4 +/- 6.2 years, the male:female ratio was 4:1 and 2:1 respectively. The incidence of blunt chest trauma tripled in the second period. Blunt chest trauma was classified as involving bony chest wall or without the involvement of bony chest wall. Majority of the blunt chest injuries were minor chest wall injuries (68%, 905 patients), 7.6% (101 patients) had major but stable chest wall injuries, 10.8% (144 patients) had flail chest injuries. Thoracic injuries without fractures of bony chest wall occurred in 181 patients (13.6%). Seven hundred and eighty-seven patients (59.1%) had associated extra-thoracic injuries, in 426 patients (54.1%) two or more extra-thoracic systems were involved. While orthopaedic injury was the most frequent extra-thoracic injury (69.5%) associated with blunt chest trauma, craniospinal injury (31.9%) was more common injury among the patients with severe or life threatening chest trauma. The most common extra-thoracic operation was laparotomy (221 patients). Nine hundred and seventy patients (72.9%) had either closed thoracostomy drainage or clinical observation, 361 patients (27.1%) had major thoracic surgical intervention (emergent in 134 patients, late in 227 patients). Most of the severe lung contusion that needed ventilatory care (85 patients) featured among patients with bony chest wall injury, 15 were without chest wall injury. Majority of patients 63.2% (835 patients) had no significant complications, 486 patients (30.8%) of 1321 survivors had 741 complications. The commonest complications were atelectasis (201 patients) and pleural space complications (263 patients). Overall mortality was 36.2% (154 patients) among 426 patients. We conclude that majority of blunt chest trauma can be managed by simple procedures with minimal complications. Severe soft tissue chest injuries can occur without bony chest wall fractures.

Results (Thai) 1:

ผู้เขียนข้อมูลบทคัดย่อA retrospective study was conducted at the cardiothoracic surgical unit of the University College Hospital, Ibadan on all consecutive, blunt chest injury patients treated between May 1975 and April 1999. The period of study was divided into 2 periods: May 1975-April 1987, May 1987-April 1999. The aim was to determine the pattern of injury, the management and complications of the injury among the treated. Blunt chest trauma patients were 69% (1331 patients) of all chest injury patients (1928 patients) treated. Mean age for the 2 periods was 38.3 +/- 15 years and 56.4 +/- 6.2 years, the male:female ratio was 4:1 and 2:1 respectively. The incidence of blunt chest trauma tripled in the second period. Blunt chest trauma was classified as involving bony chest wall or without the involvement of bony chest wall. Majority of the blunt chest injuries were minor chest wall injuries (68%, 905 patients), 7.6% (101 patients) had major but stable chest wall injuries, 10.8% (144 patients) had flail chest injuries. Thoracic injuries without fractures of bony chest wall occurred in 181 patients (13.6%). Seven hundred and eighty-seven patients (59.1%) had associated extra-thoracic injuries, in 426 patients (54.1%) two or more extra-thoracic systems were involved. While orthopaedic injury was the most frequent extra-thoracic injury (69.5%) associated with blunt chest trauma, craniospinal injury (31.9%) was more common injury among the patients with severe or life threatening chest trauma. The most common extra-thoracic operation was laparotomy (221 patients). Nine hundred and seventy patients (72.9%) had either closed thoracostomy drainage or clinical observation, 361 patients (27.1%) had major thoracic surgical intervention (emergent in 134 patients, late in 227 patients). Most of the severe lung contusion that needed ventilatory care (85 patients) featured among patients with bony chest wall injury, 15 were without chest wall injury. Majority of patients 63.2% (835 patients) had no significant complications, 486 patients (30.8%) of 1321 survivors had 741 complications. The commonest complications were atelectasis (201 patients) and pleural space complications (263 patients). Overall mortality was 36.2% (154 patients) among 426 patients. We conclude that majority of blunt chest trauma can be managed by simple procedures with minimal complications. Severe soft tissue chest injuries can occur without bony chest wall fractures.

Results (Thai) 2:

ข้อมูลที่ผู้เขียนบทคัดย่อการศึกษาย้อนหลังได้ดำเนินการที่หน่วยผ่าตัดทรวงอกของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยวิทยาลัยอีบาดันในทุกลำดับผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่หน้าอกทื่อได้รับการรักษาในระหว่างเดือนพฤษภาคมปี 1975 และเมษายน 1999 ระยะเวลาของการศึกษาแบ่งออกเป็น 2 ระยะเวลา: พฤษภาคม 1975 ถึงเดือนเมษายน 1987, พฤษภาคม 1987 ถึงเดือนเมษายนปี 1999 มีจุดมุ่งหมายคือการกำหนดรูปแบบของการบาดเจ็บการจัดการและภาวะแทรกซ้อนของการบาดเจ็บระหว่างรับการรักษา ผู้ป่วยบาดเจ็บที่หน้าอกทื่อเป็น 69% (1,331 คน) ของผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมดหน้าอก (1,928 ราย) ได้รับการรักษา อายุเฉลี่ยสำหรับ 2 ช่วงเวลาคือ 38.3 +/- 15 ปีและ 56.4 +/- 6.2 ปีเพศชาย: อัตราส่วนหญิง 4: 1 และ 2: 1 ตามลำดับ อุบัติการณ์ของการบาดเจ็บที่หน้าอกทื่อสามเท่าในช่วงที่สอง การบาดเจ็บที่หน้าอกทื่อถูกจัดเป็นที่เกี่ยวข้องกับผนังหน้าอกกระดูกหรือไม่มีส่วนร่วมของผนังหน้าอกกระดูก ส่วนใหญ่ได้รับบาดเจ็บที่หน้าอกทื่อบาดเจ็บผนังหน้าอกเล็กน้อย (68%, 905 ผู้ป่วย) 7.6% (101 คน) มีหน้าอกใหญ่ แต่มั่นคงบาดเจ็บผนัง 10.8% (144 คน) ได้รับบาดเจ็บที่หน้าอกตี การบาดเจ็บที่ทรวงอกโดยไม่หักของผนังหน้าอกกระดูกที่เกิดขึ้นใน 181 ราย (13.6%) เจ็ดแสนแปดสิบเจ็ดคน (59.1%) ได้รับบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องทรวงอกพิเศษใน 426 ราย (54.1%) สองหรือระบบอื่น ๆ อีกมากมายพิเศษทรวงอกที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ในขณะที่ได้รับบาดเจ็บกระดูกเป็นอาการบาดเจ็บที่พิเศษทรวงอกบ่อยที่สุด (69.5%) ที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่หน้าอกทื่อได้รับบาดเจ็บ craniospinal (31.9%) เป็นอาการบาดเจ็บที่พบบ่อยมากขึ้นในหมู่ผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บที่หน้าอกอย่างรุนแรงหรืออันตรายถึงชีวิต การดำเนินการเสริมทรวงอกที่พบมากที่สุดคือ laparotomy (221 ​​คน) เก้าร้อยเจ็ดสิบราย (72.9%) มีทั้งการระบายน้ำ thoracostomy ปิดหรือการสังเกตทางคลินิกผู้ป่วย 361 (27.1%) มีความสำคัญการแทรกแซงการผ่าตัดทรวงอก (ฉุกเฉินใน 134 ผู้ป่วยในช่วงปลาย 227 คน) ส่วนใหญ่ฟกช้ำปอดรุนแรงที่จำเป็นในการดูแลเครื่องช่วยหายใจ (85 คน) ที่โดดเด่นในหมู่ผู้ป่วยที่มีอาการบาดเจ็บที่หน้าอกกระดูกผนัง, 15 โดยไม่มีผนังหน้าอกได้รับบาดเจ็บ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ 63.2% (835 คน) ไม่มีภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ 486 ราย (30.8%) ของ 1321 มีผู้รอดชีวิต 741 ภาวะแทรกซ้อน ภาวะแทรกซ้อนที่พบมากที่สุดเป็น atelectasis (201 ราย) และภาวะแทรกซ้อนปอดว่าง (263 คน) อัตราการเสียชีวิตโดยรวมเป็น 36.2% (154 คน) ในหมู่ผู้ป่วย 426 เราสรุปได้ส่วนใหญ่ของการบาดเจ็บที่หน้าอกทื่อที่สามารถจัดการได้โดยวิธีการที่เรียบง่ายที่มีภาวะแทรกซ้อนน้อยที่สุด รุนแรงได้รับบาดเจ็บที่หน้าอกเนื้อเยื่ออ่อนสามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องหน้าอกกระดูกหักผนัง

Results (Thai) 3:

ข้อมูลผู้เขียน







เป็นนามธรรมศึกษาย้อนหลัง ที่หน่วยศัลยกรรมทรวงอกโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยวิทยาลัย , Ibadan ทั้งหมดต่อเนื่อง ผู้ป่วยบาดเจ็บทรวงอกถูกปฏิบัติระหว่างพฤษภาคม 2518 และเมษายน 1999 ระยะเวลาของการศึกษาได้แบ่งออกเป็น 2 ช่วงพฤษภาคม 1975 เมษายน 1987 พฤษภาคม 2530 เมษายน 2542 มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษารูปแบบของการบาดเจ็บการจัดการและภาวะแทรกซ้อนของอาการบาดเจ็บระหว่างการรักษา ผู้ป่วยบาดเจ็บทรวงอกทื่อเป็น 69% ( 1331 ) ) ของผู้ป่วยบาดเจ็บทรวงอก ( 2471 ) ) รักษา อายุเฉลี่ยสำหรับ 2 ช่วงเวลา คือ 8.3 / - 15 ปี และปัจจัย / - 6.2 ปี ชาย : หญิง อัตราส่วน 4 : 1 และ 2 : 1 ตามลำดับ อุบัติการณ์ของการบาดเจ็บทรวงอกทื่อเพิ่มขึ้นสามเท่า ในงวดที่สองการบาดเจ็บของทรวงอกทื่อๆตามผนังหน้าอกหรือเกี่ยวข้องกับกระดูกโดยไม่ต้องมีส่วนร่วมของผนังทรวงอกกระดูก . ส่วนใหญ่ของการบาดเจ็บทรวงอกทื่อเป็นผนังทรวงอกบาดเจ็บเล็กน้อย ( 68% , 905 ราย ) , 7.6 % ( 1 ราย ) มีสาขา แต่มั่นคงหน้าอกบาดเจ็บผนัง 10.8 % ( 144 ราย ) ได้รับบาดเจ็บที่หน้าอกตี . การบาดเจ็บที่ทรวงอกโดยไม่แตกของผนังทรวงอกกระดูกเกิดขึ้นใน 181 ราย ( 13.6% )เจ็ดร้อยแปดสิบเจ็ด ( 59.1 เปอร์เซ็นต์ ) และผู้ป่วยมีการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องเสริมทรวงอกในผู้ป่วยถึง 54.1 % ) สองคนหรือมากกว่าระบบเสริมทรวงอกมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ในขณะที่อาการบาดเจ็บที่พบบ่อยที่สุดเสริมทรวงอกบาดเจ็บ ( แบบ ) ที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บของทรวงอกทื่อ เครนิโอ ปนัลบาดเจ็บ ( 31.9 % ) อยู่ทั่วไปในหมู่ผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บรุนแรงหรืออันตรายถึงชีวิต บาดเจ็บที่หน้าอกที่พบมากที่สุดเสริมทรวงอกผ่าตัดเปิดหน้าท้อง ( ของผู้ป่วย ) เก้าแสนเจ็ดคน ( ส่วนใหญ่ ) ก็ปิดทั้ง thoracostomy ระบายหรือการสังเกตทางคลินิก 361 ราย ( ทั้ง % ) มีสาขาในช่องอก การผ่าตัดการแทรกแซง ( ฉุกเฉินในผู้ป่วย 134 , 227 สายในผู้ป่วยที่ที่สุดของปอดช้ำรุนแรงที่ต้องการการดูแลเครื่องช่วยหายใจ ( 85 ราย ) จุดเด่นของผู้ป่วยบาดเจ็บกระดูกผนังหน้าอก 15 ไม่มีผนังหน้าอกได้รับบาดเจ็บ ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยร้อยละ 63.2 เปอร์เซ็นต์ ( หรือผู้ป่วย ) ไม่มีภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ , 486 ราย ( 4 % ) 1308 รอดชีวิตได้ฉันยุ่งภาวะแทรกซ้อนที่ commonest เป็นเศรษฐี ( 201 ) พื้นที่เยื่อหุ้มปอด ( 263 ) และภาวะแทรกซ้อนผู้ป่วย ) อัตราการตายโดยรวมเป็น 36.2% ( ผู้ป่วย 154 ) ระหว่าง 426 คน เราสรุปได้ว่าส่วนใหญ่ของการบาดเจ็บทรวงอกทื่อสามารถจัดการได้โดยวิธีการง่ายๆที่มีภาวะแทรกซ้อนน้อยที่สุด รุนแรงเนื้อเยื่อหน้าอกการบาดเจ็บสามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่มีกระดูก
ผนังหน้าอกหัก