Scannell, in this poem, paints a na

Scannell, in this poem, paints a narrative where his son falls into a pile of pointy nettles and he and presumably his partner take care of their son to remove the burning and pain of these nettles. After that the author goes back behind to the shed where the bed of nettles grows and cuts them down prior to burning them. Within a short time, these nettles grow back and it is concluded that, “My son would often feel sharp wounds again.”

Results (Thai) 1:

Scannell ในกลอนนี้ วาดเล่าเรื่องที่บุตรอยู่ในกองชี้ nettles และเขา และสันนิษฐานว่าคู่ของเขาดูแลของสนเอาเผาของ nettles เหล่านี้ หลังจากที่ ผู้เขียนกลับไปหลังโรงที่เตียงของ nettles ขยาย และตัดลงก่อนที่จะเขียนลง ภายในระยะเวลาอันสั้น nettles เหล่านี้เติบโตกลับ และจะสรุปที่ "ลูกจะมักรู้สึกแผลคมอีก"

Results (Thai) 2:

Scannell ในบทกวีนี้วาดเล่าเรื่องที่ลูกชายของเขาตกอยู่ในกองตำแยแหลมเขาและหุ้นส่วนของเขาน่าจะดูแลลูกชายของพวกเขาที่จะเอาการเผาไหม้และความเจ็บปวดของเหล่าตำแย หลังจากที่ผู้เขียนกลับไปข้างหลังเพื่อเพิงที่เตียงของตำแยเติบโตและตัดพวกเขาลงก่อนที่จะมีการเผาไหม้พวกเขา ภายในระยะเวลาอันสั้นตำแยเหล่านี้เติบโตไปและจะมีการสรุปว่า "ลูกชายของฉันมักจะรู้สึกบาดแผลคมอีกครั้ง".

Results (Thai) 3:

สแคนเนิล ในบทกวีนี้ สี การเล่าเรื่องที่ลูกชายของเขาตกอยู่ในกองของแหลมตำแยและเขาและสันนิษฐานว่าคู่หูของเขาดูแลลูกชายให้เอาแสบร้อนของ nettles เหล่านี้ หลังจากผู้เขียนกลับหลังการหลั่งที่เตียงของ nettles เติบโตและตัดพวกเขาลงก่อนที่จะเผามัน ภายในเวลาอันสั้น ตำแยเหล่านี้เติบโตกลับ และสรุปได้ว่า" ลูกชายของฉันจะมักจะรู้สึกแผลคม อีก . . .