AbstractBACKGROUND:Patients with se

Abstract
BACKGROUND:
Patients with severe somatoform disorder (in secondary and tertiary care) typically experience functional impairment associated with physical symptoms and mental distress. Although psychotherapy is the preferred treatment, its effectiveness remains to be demonstrated.
AIMS:
To examine the effectiveness of psychotherapy for severe somatoform disorder in secondary and tertiary care compared with treatment as usual (TAU) but not waiting-list conditions.
METHOD:
Main inclusion criteria were presence of a somatoform disorder according to established diagnostic criteria and receiving psychotherapy for somatoform disorder in secondary and tertiary care. Both randomised and non-randomised trials were included. The evaluated outcome domains were physical symptoms, psychological symptoms (depression, anxiety, anger, general symptoms) and functional impairment (health, life satisfaction, interpersonal problems, maladaptive cognitions and behaviour).
RESULTS:
Ten randomised and six non-randomised trials were included, comprising 890 patients receiving psychotherapy and 548 patients receiving TAU. Psychotherapy was more effective than TAU for physical symptoms (d = 0.80 v. d = 0.31, P

Results (Thai) 1:

Abstract
BACKGROUND:
Patients with severe somatoform disorder (in secondary and tertiary care) typically experience functional impairment associated with physical symptoms and mental distress. Although psychotherapy is the preferred treatment, its effectiveness remains to be demonstrated.
AIMS:
To examine the effectiveness of psychotherapy for severe somatoform disorder in secondary and tertiary care compared with treatment as usual (TAU) but not waiting-list conditions.
METHOD:
Main inclusion criteria were presence of a somatoform disorder according to established diagnostic criteria and receiving psychotherapy for somatoform disorder in secondary and tertiary care. Both randomised and non-randomised trials were included. The evaluated outcome domains were physical symptoms, psychological symptoms (depression, anxiety, anger, general symptoms) and functional impairment (health, life satisfaction, interpersonal problems, maladaptive cognitions and behaviour).
RESULTS:
Ten randomised and six non-randomised trials were included, comprising 890 patients receiving psychotherapy and 548 patients receiving TAU. Psychotherapy was more effective than TAU for physical symptoms (d = 0.80 v. d = 0.31, P<0.05) and functional impairment (d = 0.45 v. d = 0.15, P<0.01), but not for psychological symptoms (d = 0.75 v. d = 0.51, P = 0.21). These effects were maintained at follow-up.
CONCLUSIONS:
Overall findings suggest that psychotherapy is effective in severe somatoform disorder. Future randomised controlled studies should examine specific interventions and mechanisms of change.

Results (Thai) 2:

บทคัดย่อ
ภูมิหลัง:
ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางกายที่รุนแรง (ในการดูแลมัธยมศึกษาและอุดมศึกษา) มักพบจากการด้อยค่าการทำงานที่เกี่ยวข้องกับอาการทางกายภาพและความทุกข์ทางจิต แม้ว่าจิตบำบัดคือการรักษาที่ต้องการประสิทธิภาพของมันยังคงที่จะแสดงให้เห็นถึง.
AIMS:
เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของจิตบำบัดโรคทางกายที่รุนแรงในการดูแลมัธยมศึกษาและอุดมศึกษาเมื่อเทียบกับการรักษาตามปกติ (เอกภาพ) แต่ไม่เงื่อนไขรอรายการ.
วิธีการ:
การรวมหลัก เกณฑ์ที่มีการปรากฏตัวของความผิดปกติทางกายที่จัดตั้งขึ้นตามเกณฑ์การวินิจฉัยและรับจิตบำบัดสำหรับความผิดปกติในการดูแล somatoform มัธยมศึกษาและอุดมศึกษา ทั้งแบบสุ่มและการทดลองแบบสุ่มไม่ถูกรวม โดเมนผลการประเมินเป็นอาการทางกายภาพ, อาการทางจิต (ซึมเศร้าความวิตกกังวลความโกรธอาการทั่วไป) และการด้อยค่าการทำงาน (สุขภาพพึงพอใจในชีวิตปัญหาระหว่างบุคคล cognitions maladaptive และพฤติกรรม).
ผลการศึกษา:
สิบหกสุ่มและการทดลองที่ไม่ได้รับการสุ่มรวม ประกอบไปด้วย 890 ผู้ป่วยที่ได้รับจิตบำบัดและ 548 ผู้ป่วยที่ได้รับเอกภาพ จิตบำบัดเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเตาสำหรับอาการทางกายภาพ (ง = 0.80 v. D = 0.31, p <0.05) และการด้อยค่าการทำงาน (ง = 0.45 v. D = 0.15, p <0.01) แต่ไม่ได้สำหรับอาการทางจิต (ง = 0.75 v. D = 0.51, p = 0.21) ผลกระทบเหล่านี้ถูกเก็บรักษาไว้ที่ติดตาม.
สรุป
ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าโดยรวมจิตบำบัดมีประสิทธิภาพในความผิดปกติทางกายที่รุนแรง ในอนาคตการศึกษาควบคุมแบบสุ่มควรตรวจสอบการแทรกแซงที่เฉพาะเจาะจงและกลไกของการเปลี่ยนแปลง

Results (Thai) 3:

พื้นหลังนามธรรม
:
ผู้ป่วยโรคโซมาโตฟอร์มรุนแรง ( ในระดับตติยภูมิ ) มักจะมีประสบการณ์การการทำงานที่เกี่ยวข้องกับอาการทางกายและทางจิตใจอย่างแรง แม้ว่าจิตบำบัดเป็นวิธีการรักษาที่ต้องการ ประสิทธิภาพยังคงเป็นเป้าหมาย :

) .เพื่อศึกษาประสิทธิผลของจิตบำบัดสำหรับโรคโซมาโตฟอร์มรุนแรงในระดับตติยภูมิ เมื่อเทียบกับการรักษาตามปกติ ( เทา ) แต่ไม่รอ รายการ เงื่อนไข วิธีการ :

รวมหลักเกณฑ์การปรากฏตัวของโรคโซมาโตฟอร์มตามเกณฑ์การวินิจฉัยและรับการบำบัดสำหรับโรคโซมาโตฟอร์มในทุติยภูมิและตติยภูมิ .ทั้งหัวใจและไม่มีการทดลองที่สามารถถูกรวม การประเมินผล โดเมนถูกอาการ อาการทางจิต ( ซึมเศร้า ความวิตกกังวล ความโกรธ ทั่วไปอาการ ) และผลการทำงาน ( สุขภาพ , ความพึงพอใจในชีวิตระหว่างบุคคลปัญหา maladaptive ความคิดและพฤติกรรม ) .

รายงานผล : การทดลองแบบสุ่มมีสิบหก ไม่รวมจำนวน 890 ผู้ป่วย psychotherapy และเมื่อผู้ป่วยที่ได้รับเตา . จิตบำบัดมีประสิทธิภาพมากกว่าครับ สำหรับอาการทางกายภาพ ( D = 0.80 V . D = 0.31 , p < 0.05 ) และผลการทำงาน ( D = 0.45 V . D = 0.15 , p < 0.001 ) แต่ไม่มีอาการทางจิต ( D = 0.75 V . D = 0.51 , p = 0.21 ) ผลเหล่านี้ถูกเก็บรักษาไว้ในบทสรุป :

ติดตามสรุปโดยรวมว่าจิตบำบัดมีประสิทธิภาพในโรคโซมาโตฟอร์มอย่างรุนแรง อนาคตด้านการศึกษาควรตรวจสอบการแทรกแซงควบคุมเฉพาะและกลไกของการเปลี่ยนแปลง