Traditionally, moisture content (MC

Traditionally, moisture content (MC) is measured against the total
amount of dry matter. For potato-based snacks the dry matter is
partially crystalline, and will not absorb much water. Hence, the
thermodynamic driving force for expansion (water activity aw) is
a function of moisture content and the amount of crystalline starch
present. The degree of gelatinization must be viewed as a generalisation
of its usual definition, and is defined as the amount of
amorphous starch relative to the total amount of starch. In
potato-based snacks the amorphous starch can be in the form of
cooked potato-dehydrates, and pre-gelatinized starch gel formers.
The ratio of amylose/amylopectin will be discussed separately for
potato-dehydrates, as for the pre-gelatinized starch. Viscoelastic
properties of the expanding pellet will depend significantly on
the amount of gel former, which is added directly in the form of
pre-gelatinized starch – but may also originate from potato-dehydrates
in the form of leached amylose. Hence, also the pre-processing
of potato-dehydrates is of importance to the final structure of
potato-based snacks, and this will be discussed in a separate section.
The potato-cells, and swollen starch granules will act as filler
particles in the viscoelastic dough, and will influence these properties.
Viscoelastic properties will also be influenced by the amount
of starch degradation in the mixing phase. If the mixing is
performed via extrusion at relatively high energy input, the starch
molecules are broken down (degraded). So, the pre-processing of
the dough will also be discussed separately, prior to the final intensive
heating step. The snack formulation may contain various
minor components, like salt, maltodextrins, fibres, surfactants
and oil. Solutes like salt and maltodextrins will influence the thermodynamic
driving force, while the other minor components influence
more the visco-elastic properties of the pellet. These aspects
will be discussed in detail, when we address the final heating step
inducing the expansion. As a summary, we have indicated the link
of the material properties of the snack (as listed above) with the
physical phenomenon involved in the expansion in Fig. 2.

Results (Thai) 1:

ประเพณี วัดชื้น (MC) กับรวม
จำนวนเรื่องแห้ง สำหรับอาหารที่ใช้มันฝรั่ง เป็นเรื่องแห้ง
ผลึกบางส่วน และจะไม่ดูดซับน้ำมาก ดังนั้น การ
แรงผลักดันทางอุณหพลศาสตร์การขยาย (น้ำกิจกรรมสะสม) เป็น
ฟังก์ชันความชื้นจำนวนแป้งผลึก
ปัจจุบัน ต้องดูองศาของ gelatinization เป็น generalisation เป็น
ของข้อกำหนดของปกติ และกำหนดเป็นจำนวน
แป้งไปสัมพันธ์กับจำนวนแป้ง ใน
ขนมขบเคี้ยวมันฝรั่งตามเป็นในรูปของแป้งไป
สุกมันฝรั่งเพื่อสุขภาพ และก่อน gelatinized formers เจลแป้ง.
จะอธิบายอัตราส่วนของปริมาณแอมิ โลส/amylopectin แยกต่างหากสำหรับ
มันฝรั่งเพื่อสุขภาพ ส่วนแป้งก่อน gelatinized Viscoelastic
คุณสมบัติของเม็ดขยายจะขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน
จำนวนเจอดีต ซึ่งมีเพิ่มในรูปแบบของ
gelatinized ก่อน แป้ง – แต่ยังอาจมาจากมันฝรั่งเพื่อสุขภาพ
leached ปรับตัว ดังนั้น นอกจากนี้การก่อนประมวลผล
ของมันฝรั่งเพื่อสุขภาพเป็นสำคัญโครงสร้างสุดท้ายของ
อาหารจากมันฝรั่ง และที่นี้จะกล่าวถึงในการแยกส่วน
เซลล์มันฝรั่ง และแป้งบวมเม็ดจะทำหน้าที่เป็นฟิลเลอร์
อนุภาคแป้ง viscoelastic และจะมีผลต่อคุณสมบัติเหล่านี้
คุณสมบัติ Viscoelastic จะยังมีผลมาจากยอด
ของย่อยสลายแป้งในขั้นตอนการผสม ถ้าการผสม
ดำเนินผ่านไหลออกที่ค่อนข้างสูงพลังงานป้อน แป้ง
โมเลกุลจะแบ่ง (เสื่อมโทรม) ดังนั้น การประมวลผลล่วงหน้า
แป้งจะยังจะกล่าวแยก ก่อนที่จะเร่งรัดสุดท้าย
ความร้อนขั้นตอน แบ่งขนมอาจประกอบด้วยต่าง ๆ
จำนวนประกอบ เกลือ maltodextrins เส้นใย surfactants
และน้ำมันได้ Solutes เช่นเกลือและ maltodextrins จะมีผลกระทบในทางอุณหพลศาสตร์
ขับรถบังคับ ในขณะที่มีผลต่อคอมโพเนนต์ย่อยอื่น ๆ
เพิ่มเติมวิสโกยืดหยุ่นคุณสมบัติของเม็ด แง่
จะกล่าวในรายละเอียด เมื่อเราอยู่ขั้นตอนสุดท้ายร้อน
inducing ขยายตัว เป็นสรุป เราได้ระบุลิงค์
คุณสมบัติวัสดุของขนม (ตามรายการข้างต้น) ด้วยการ
ปรากฏการณ์ทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับการขยายตัวใน Fig. 2

Results (Thai) 3:

ประเพณี , ความชื้น ( MC ) คือวัดจากปริมาณรวม
แห้ง สำหรับมันฝรั่งตามขนมแห้ง คือ
ผลึกบางส่วนและจะไม่ซับน้ำเท่าไหร่ ดังนั้น แรงขับเคลื่อนการขยายตัวทาง

( water activity Aw ) เป็นฟังก์ชันของความชื้นและปริมาณของผลึกแป้ง
ปัจจุบันระดับการเกิดเจลาติไนซ์ต้องดูเป็น generalisation
ในความหมายปกติและกำหนดปริมาณของแป้ง
ไปสัมพันธ์กับปริมาณของแป้ง ใน
มันฝรั่งตามขนมแป้งซึ่งสามารถอยู่ในรูปของ
มันฝรั่งสุก dehydrates และ pre วุ้นเจลแป้ง Formers .
สัดส่วนของอะไมโลส / อะไมโลเพคตินจะอธิบายแยกต่างหากสำหรับ
มัน dehydratesสำหรับพรีเจลาติไนซ์สตาร์ช . คุณสมบัติของการขยายเม็ดได้

จะขึ้นอยู่อย่างมากกับปริมาณเจลก่อน ซึ่งจะเพิ่มโดยตรงในรูปแบบของ
Pre ได้แป้ง–แต่ยังอาจมาจากมัน dehydrates
ในรูปของปริมาณอะไมโลสชะ . ดังนั้น นอกจากนี้การประมวลผล
มันฝรั่ง dehydrates สำคัญ สำหรับโครงสร้างสุดท้ายของ
มันฝรั่งจากขนมและนี้จะกล่าวถึงในส่วนที่แยกต่างหาก .
เซลล์ มันฝรั่ง และบวมเม็ดสตาร์ชจะเป็นฟิลเลอร์
ในอนุภาคแป้งยืดหยุ่น และจะมีผลต่อคุณสมบัติเหล่านี้ จะยังมีผลต่อคุณสมบัติการยืดหยุ่น

ของการย่อยสลายด้วยปริมาณแป้งในช่วงระยะ ถ้าผสม
ดำเนินการผ่านทางรีดที่ค่าพลังงานค่อนข้างสูง แป้ง
โมเลกุลจะเสีย ( ทราม ) ดังนั้น การประมวลผลของ
แป้งก็จะถูกกล่าวถึงแยก ก่อนจังหวะสุดท้ายความร้อนเข้มข้น

ขนมสูตรอาจประกอบด้วยต่างๆ
ส่วนประกอบเล็กๆน้อยๆ เช่น เกลือ มอลโทเด็กซ์ทรินซ์เส้นใยสารลดแรงตึงผิว
และน้ำมัน ตัวถูกละลาย เช่น เกลือ และมอลโทเด็กซ์ทรินซ์ จะมีอิทธิพลต่ออุณหพลศาสตร์
แรงขับ , ในขณะที่อื่น ๆที่มีอิทธิพลต่อ
ส่วนประกอบเล็กน้อยเพิ่มเติมคุณสมบัติยืดหยุ่น visco ของเม็ด ด้านเหล่านี้
จะกล่าวถึงในรายละเอียด เมื่อเราอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายความร้อน
กระตุ้นการขยายตัว โดยสรุปเราได้ระบุลิงค์
ของวัสดุคุณสมบัติของขนม ( ตามที่ระบุไว้ข้างต้น ) กับ
ทางกายภาพปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องในการขยายตัวในรูปที่ 2