The decision-making process of seve

The decision-making process of several of the decision-makers may be described broadly as
having two phases: a divergent, exploratory phase and a convergent phase where the focus
is to reduce the number of alternatives and then make the decision. This is similar to the
decision process described in Russo and Schoemaker (2002), consisting of expansive and
convergent phases: The divergent phase is described as a creative phase where alternative
solutions are generated. One of the decision-makers referred to the strategy of tasking
four different people to analyse the same problem. Another approach is to ask different
business units to scope a solution in isolation or to use multi-disciplinary teams that have
different perspectives to interact with each other. Personal style and background also
plays a role. Some decision-makers acknowledge the role of the subconscious in order to
develop new solutions; others refer to this process as being intuitive.

Results (Thai) 1:

กระบวนการตัดสินใจของหลายผู้ผลิตตัดสินใจอาจจะอธิบายไว้อย่างกว้างขวางเป็นมีขั้นตอนที่สอง: ระยะของขันติธรรม เชิงบุกเบิกและระยะ convergent ที่โฟกัสจะลดจำนวนทางเลือก และทำการตัดสินใจ นี่คือคล้ายกับการการตัดสินใจกระบวนการอธิบายสงและ Schoemaker (2002), ประกอบด้วยกว้างขวาง และระยะ convergent: ระยะของขันติธรรมที่อธิบายเป็นขั้นตอนการสร้างสรรค์ที่อื่นโซลูชั่นจะถูกสร้างขึ้น หนึ่งในผู้ผลิตตัดสินใจเรียกว่ากลยุทธ์ของ taskingสี่คนวิเคราะห์ปัญหาเดียวกัน อีกวิธีคือการ ขอแตกต่างกันขอบเขตการแก้ปัญหาในการแยก หรือ การใช้ทีมงานอเนกประสงค์ที่มีหน่วยธุรกิจมุมมองที่แตกต่างกันในการโต้ตอบกัน ส่วนตัวแบบ และพื้นหลังยังมีบทบาท บางผู้ผลิตตัดสินใจยอมรับบทบาทของ subconscious เพื่อพัฒนาโซลูชั่นใหม่ ผู้อื่นหมายถึงกระบวนการนี้เป็นการใช้งานง่าย

Results (Thai) 2:

กระบวนการตัดสินใจของหลายผู้มีอำนาจตัดสินใจอาจจะอธิบายในวงกว้างเช่น
มีสองขั้นตอนที่แตกต่างกัน, ขั้นตอนการสำรวจและขั้นตอนการมาบรรจบกันที่มุ่งเน้น
คือการลดจำนวนของทางเลือกแล้วตัดสินใจ นี้จะคล้ายกับ
การตัดสินใจที่อธิบายไว้ในรัสเซียและ Schoemaker (2002) ประกอบด้วยกว้างขวางและ
ขั้นตอนบรรจบ: ขั้นตอนที่แตกต่างกันอธิบายว่าเป็นขั้นตอนที่มีความคิดสร้างสรรค์ทางเลือก
การแก้ปัญหาที่ถูกสร้างขึ้น หนึ่งในผู้มีอำนาจตัดสินใจเรียกกลยุทธ์ของ tasking
สี่คนที่แตกต่างกันในการวิเคราะห์ปัญหาเดียวกัน อีกวิธีหนึ่งคือการขอให้ที่แตกต่างกัน
ของหน่วยธุรกิจขอบเขตการแก้ปัญหาในการแยกหรือการใช้ทีมหลายวินัยที่มี
มุมมองที่แตกต่างกันในการโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ รูปแบบส่วนบุคคลและพื้นหลังนอกจากนี้ยัง
มีบทบาท บางคนตัดสินใจรับทราบบทบาทของจิตใต้สำนึกเพื่อ
พัฒนาโซลูชั่นใหม่ ๆ คนอื่น ๆ ที่อ้างถึงขั้นตอนนี้เป็นงานง่าย

Results (Thai) 3:

กระบวนการตัดสินใจของหลาย decision-makers อาจอธิบายวงกว้างเป็น
มี 2 เฟส : เฟสและเฟสไม่สำรวจบรรจบที่โฟกัส
คือการลดจำนวนของทางเลือกและตัดสินใจ นี้จะคล้ายกับ
กระบวนการตัดสินใจและอธิบายไว้ใน Russo โชเมเกอร์ ( 2002 ) ที่ประกอบด้วยกว้างขวางและ
ขั้นตอนการ :ขั้นตอนซึ่งจะอธิบายเป็นขั้นตอนสร้างสรรค์ที่โซลูชั่นทางเลือก
ถูกสร้างขึ้น หนึ่งในผู้ผลิตตัดสินใจเรียกกลยุทธ์ tasking
แตกต่างกันสี่คนเพื่อวิเคราะห์ปัญหาเดียวกัน อีกวิธีหนึ่งคือการขอให้หน่วยธุรกิจที่แตกต่างกัน
ขอบเขตโซลูชั่นในการแยกหรือใช้ทีมสหสาขาวิชาที่แตกต่างกันมุมมอง
โต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆลักษณะส่วนบุคคลและพื้นหลังยัง
มีบทบาท บางผู้ผลิตตัดสินใจยอมรับบทบาทของจิตใต้สำนึกเพื่อ
พัฒนาโซลูชั่นใหม่ ; อื่น ๆอ้างถึงกระบวนการนี้เป็นที่ใช้งานง่าย