In the early 1930s Hollywood began

In the early 1930s Hollywood began producing a string of horror films with aims to simultaneously thrill, scare and provide a form of escapism for the Depression era American public. Whilst the horror genre was well received, critics often noted that the “rigid simplicity of the horror film’s conventions, deprives it of the resonances that inform and deepen, for example, the Western or Gangster film.” (Tudor, 1974). Due to this, analysis often focuses on the aesthetic details linking films together within the genre and the connotations that emerge through horror’s often stylised visuals. The visual and often thematic traits of horror’s early years were largely informed by German expressionism, and the output of Universal during the 1930s is a clear indicator of this.

Universal’s cycle of horror began with Tod Browning’s Dracula (1930) after Carl Laemmle junior gained charge of the studio at his father’s request. The following succession of horror films were Universal’s attempt at staying afloat during the Depression which had been taking its toll on the industry. ‘The studio’s output decreased substantially, and during an industry-wide strike the studio actually closed down for several months.” (Cook & Bernink, 1999, p. 31). Laemmle junior agreed to produce Frankenstein (1931) partly due to the success of the previous year’s Dracula. Universal was in need of a specific generic identity within their company to ensure future exhibition, and the popularity of what was to become a chain of Universal Monster movies aided the minor studio in deciding on horror as its reliable product. This decision was financially beneficial not only in terms of exhibition and potential audience sales but also by means of production. The recent adoption of sound by studios could have proved to be a difficult transition during Universal’s period of financial trouble but producers discovered that subtle use of sound proved significantly cheaper yet chilling. Dracula is a good example of this as “the film’s relative ‘silence’ served to increase the chilling atmosphere.” (Cook & Bernink, 1999, p. 32).

Results (Thai) 1:

ในช่วงทศวรรษ 1930 ต้น ฮอลลีวูดเริ่มผลิตของภาพยนตร์สยองขวัญโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อกันน่าตื่นเต้น ตกใจ และให้แบบฟอร์ม escapism ประชาชนอเมริกันยุคภาวะซึมเศร้า ขณะที่ดีรับประเภทสยองขวัญ นักวิจารณ์มักจะสังเกตที่การ "ความเรียบง่ายแข็งของภาพยนตร์สยองขวัญแบบแผน deprives มันของ resonances ที่จะแจ้ง และลึกซึ้งยิ่ง ขึ้น เช่น ภาพยนตร์ตะวันตกหรือคนร้าย " (ทิวดอร์ 1974) จากนี้ วิเคราะห์มักจะเน้นรายละเอียดความงามเชื่อมโยงฟิล์มกันภายในประเภท และหมายถึงที่เกิดผ่านของสยองขวัญมักจะ stylised ภาพ ลักษณะภาพ และมักจะเฉพาะเรื่องของสยองขวัญของต้นปีส่วนใหญ่ได้ทราบ โดย expressionism เยอรมัน และผลผลิตของสากลในระหว่างช่วงทศวรรษ 1930 เป็นตัวบ่งชี้ที่ชัดเจนของการวงจรของสากลของสยองขวัญเริ่ม มี Tod เกิดสีน้ำตาลของแดรกคูลา (1930) หลังจาก Carl Laemmle จูเนียร์ได้รับค่าธรรมเนียมของสตูดิโอขอพ่อของเขา สืบทอดต่อไปนี้ของภาพยนตร์สยองขวัญมีความพยายามของสากลที่ลอยอยู่ในระหว่างภาวะซึมเศร้าที่ได้รับการโทรในอุตสาหกรรม สตูดิโอของผลผลิตลดลงมาก และในระหว่างการนัดหยุดงานอุตสาหกรรม สตูดิโอจริงปิดลงหลายเดือน " (Cook & Bernink, 1999, p. 31) จูเนียร์ Laemmle ตกลงผลิตแฟรงเกนสไตน์ (1931) ส่วนหนึ่งเนื่องจากความสำเร็จของแดรกคูลาของปีก่อนหน้านี้ สากลถูกต้องตัวทั่วไปเฉพาะภายในบริษัทนั้น ๆ เพื่อให้แสดงในอนาคต และความนิยมของสิ่งที่จะกลายเป็น ห่วงโซ่ของภาพยนตร์สัตว์ประหลาดสากลช่วยสตูดิโอรองในตัดสินใจสยองขวัญเป็นผลิตภัณฑ์เชื่อถือได้ ตัดสินใจนี้เป็นประโยชน์ทางการเงินในนิทรรศการและศักยภาพผู้ชมขาย โดยผลิตแต่ยังไม่ได้ ยอมรับล่าสุดเสียงโดยสตูดิโอสามารถได้พิสูจน์จะ เปลี่ยนยากช่วงของสากลของปัญหาทางการเงิน แต่ผู้ผลิตพบว่า ใช้รายละเอียดของเสียงได้มากถูกกว่ายัง หนาว แดรกคูลาเป็นตัวอย่างที่ดีของนี้เป็น "ของฟิล์มญาติ 'ความเงียบ' เพื่อเพิ่มบรรยากาศหนาว" (Cook & Bernink, 1999, p. 32)

Results (Thai) 2:

ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในช่วงต้นของฮอลลีวู้ดเริ่มผลิตสตริงของภาพยนตร์สยองขวัญที่มีจุดมุ่งหมายไปพร้อม ๆ กันตื่นเต้นตกใจและให้รูปแบบของการเข้าพักสำหรับยุคเศรษฐกิจตกต่ำประชาชนชาวอเมริกัน ขณะที่แนวสยองขวัญที่ได้รับดีนักวิจารณ์มักจะตั้งข้อสังเกตว่า "ความเรียบง่ายเข้มงวดของการประชุมหนังสยองขวัญที่ deprives มัน Resonances ที่แจ้งและลึกมากขึ้นตัวอย่างเช่นภาพยนตร์ตะวันตกหรือ Gangster." (ทิวดอร์ 1974) เนื่องจากนี้การวิเคราะห์มักจะมุ่งเน้นไปที่รายละเอียดของความงามที่เชื่อมโยงกันอยู่ในภาพยนตร์ประเภทและความหมายที่เกิดผ่านสยองขวัญมักจะภาพสวยเก๋ ลักษณะภาพและใจมักจะต้นปีที่ผ่านสยองขวัญของได้รับแจ้งโดยส่วนใหญ่ expressionism เยอรมันและการส่งออกของสากลในช่วงทศวรรษที่ 1930 เป็นตัวบ่งชี้ที่ชัดเจนในเรื่องนี้. วงจรของจักรวาลของหนังสยองขวัญเริ่มต้นด้วยท็อดบราวนิ่งของ Dracula (1930) หลังจากที่จูเนียร์คาร์ล Laemmle ได้รับค่าใช้จ่าย สตูดิโอตามคำร้องขอของพ่อของเขา สืบทอดต่อไปของภาพยนตร์สยองขวัญเป็นความพยายามของจักรวาลที่เข้าพักลอยไปในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำซึ่งได้รับการโทรที่มีต่ออุตสาหกรรม เอาท์พุทสตูดิโอลดลงอย่างมีนัยสำคัญและในช่วงกว้างของอุตสาหกรรมการนัดหยุดงานในสตูดิโอจริงปิดตัวลงเป็นเวลาหลายเดือน. "(Cook & Bernink 1999 พี. 31) จูเนียร์ Laemmle ตกลงที่จะผลิต Frankenstein (1931) ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความสำเร็จของปีที่ผ่านมาแดรกคิวลา สากลที่อยู่ในความต้องการของตัวตนทั่วไปเฉพาะภายใน บริษัท ของพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าการจัดนิทรรศการในอนาคตและความนิยมของสิ่งที่กำลังจะกลายเป็นห่วงโซ่ของภาพยนตร์มอนสเตอร์ยูนิเวอร์แซช่วยสตูดิโอเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการตัดสินใจเกี่ยวกับหนังสยองขวัญเป็นผลิตภัณฑ์ที่เชื่อถือได้ การตัดสินใจครั้งนี้เป็นประโยชน์ทางการเงินไม่เพียง แต่ในแง่ของยอดขายนิทรรศการและผู้ชมที่มีศักยภาพ แต่ยังตามปัจจัยการผลิต ยอมรับที่ผ่านมาของเสียงโดยสตูดิโอจะได้พิสูจน์ให้เห็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาที่ยากลำบากของสากลของปัญหาทางการเงิน แต่ผู้ผลิตพบว่าการใช้งานที่ละเอียดอ่อนของเสียงได้รับการพิสูจน์อย่างมีนัยสำคัญราคาถูกยังหนาว แดรกคิวลาเป็นตัวอย่างที่ดีของเรื่องนี้ว่า "ภาพยนตร์เรื่องญาติ 'เงียบ' ทำหน้าที่เพื่อเพิ่มบรรยากาศที่หนาวเหน็บ." (Cook & Bernink 1999 พี. 32)

Results (Thai) 3:

ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1930 Hollywood เริ่มผลิตสตริงของภาพยนตร์สยองขวัญกับเป้าหมายพร้อมกัน ตื่นเต้น ตกใจ และให้รูปแบบของการหาทางออกสำหรับประชาชนชาวอเมริกันภาวะซึมเศร้ายุค ขณะที่แนวสยองขวัญเป็นอย่างดี , นักวิจารณ์มักจะกล่าวว่า " ความแข็งของการประชุมสยองขวัญภาพยนตร์ , deprives มันของเฮิรตซ์ที่แจ้งและลึกมากขึ้น ตัวอย่างเช่นภาพยนตร์ตะวันตกหรือนักเลง " ( 2517 ดอร์ ) เนื่องจากนี้การวิเคราะห์มักจะมุ่งเน้นไปที่ความงามรายละเอียดการเชื่อมโยงภาพยนตร์ด้วยกันภายในประเภทและความหมายโผล่ผ่านสยองขวัญมักจะ stylised ภาพ ภาพ และมักจะเป็นลักษณะของใจสยองขวัญปีแรกส่วนใหญ่ทราบโดยซิลวีโอ แบร์ลุสโกนีเยอรมันและผลผลิตของสากล ในช่วงทศวรรษที่ 1930 เป็นตัวบ่งชี้ที่ชัดเจนของเรื่องนี้

สากลของวัฏจักรของความน่ากลัวเริ่มด้วย Tod ของบราวนิ่ง Dracula ( 1930 ) หลังจากคาร์ล laemmle จูเนียร์ได้รับค่าใช้จ่ายของสตูดิโอตามคำขอของบิดาของเขา ต่อไปนี้ความสำเร็จของภาพยนตร์เป็นสากลที่พยายามจะลอยในช่วงภาวะซึมเศร้าที่ได้รับการโทรของอุตสาหกรรม' ของสตูดิโอผลผลิตลดลงอย่างมาก และในอุตสาหกรรมที่กว้างตีสตูดิโอจริงปิดไปหลายเดือน " ( ทำ& bernink , 2542 , หน้า 31 ) laemmle จูเนียร์ตกลงที่จะผลิต Frankenstein ( 1931 ) ส่วนหนึ่งเนื่องจากความสำเร็จของปีที่ผ่านมาของแดร็กคิวล่า สากลในความต้องการของตนโดยเฉพาะ ทั่วไปภายใน บริษัท ของพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่า นิทรรศการในอนาคตและความนิยมของสิ่งที่เป็นโซ่ของภาพยนตร์สัตว์ประหลาดสากลสตูดิโอเล็ก ช่วยในการตัดสินใจในหนังสยองขวัญเป็นผลิตภัณฑ์ที่เชื่อถือได้ของ การตัดสินใจนี้เป็นประโยชน์ทางการเงินไม่เพียง แต่ในแง่ของการจัดนิทรรศการ และการขาย แต่ยังโดยวิธีการของผู้ชมที่มีศักยภาพการผลิตล่าสุดรับเสียงโดยสตูดิโอได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นเรื่องยากในช่วงระยะเวลาของการสากลของปัญหาทางการเงิน แต่ผู้ผลิตพบว่า ใช้สีสันของเสียงพิสูจน์ถูกกว่ามาก แต่หนาว Dracula เป็นตัวอย่างที่ดีของนี้เป็น " ความเงียบของภาพยนตร์ญาติ ' ' เสิร์ฟเพื่อเพิ่มบรรยากาศหนาว " ( ทำ& bernink , 2542 , หน้า 32 )