She remembered her childhood, when

She remembered her childhood, when she and Lin Ming would play with bamboo dragonflies on the moist spring grass.

She remembered when they would go out in the rain to pick the small wildflowers together, or step across the slippery stones of a creek and dip their toes into the cool spring. Little fish would come up and nibble on their toes, giving them an itchy feeling… because Lin Ming grew up in a restaurant; he knew how to prepare a delicious meal in a short time. He would catch a pheasant, pick some wild herbs and wild fruits, and bring his own clay pots to cook a variety of tasty foods.

One time when she was sick, he ran several miles in the pouring rain to grab some clear mountain spring water so that he could boil her some nutritious medicinal porridge…

However… she could no longer go back to those days.

Before she had realized it, tears were already streaming down her face.

She regretted. But what she regretted was not that Lin Ming had become Sky Fortune Kingdom’s most dazzling superstar, or that she missed her chance to become the wife of the next state marshal or the Seven Profound envoy. No… what she regretted was that she had discarded that simple, pure happiness for nothing but useless luxury and empty vanity.

She walked aimlessly. Her frail and attractive body was wrapped in a simple blue long dress. Under the shining red lights of the lanterns, she was covered by a misty and lonely shadow. She was like a desolate blue butterfly that flew in the cold autumn wind.

She did not want to return to the Seven Profound Martial House. With her talent, she had already lost the support of precious herbs and medicines. In her life, she could no longer achieve a high martial arts cultivation.

She did not want to return to Green Mulberry City. She did not have the face to go back. She did not know how to face her own parents or how to face her neighbors.

Most importantly, she did not want to see Lin Ming again; she did not want to bid him farewell…

…

Lin Ming was sitting in a carriage drawn by Snow Dragon horses. He was completely ignorant to how Zhu Yan and Lan Yunyue’s destinies had changed, and how Zhu Yan was completely filled with hatred towards him.

He knew that that Zhu Yan’s enmity towards him had not been resolved. He also guessed correctly that Zhu Yan would wait for an opportunity to retaliate against him in the future. However, he could not kill Zhu Yan. For better or for worse, Zhu Yan was also an official disciple of the Seven Profound Martial House. To kill him would be challenging the authority of the Martial House.

“Mister Lin, please get off.” A servant of the Crown Prince respectfully said as the carriage stopped.

Lin Ming drew back the carriage curtains. He thought that he would meet with the Crown Prince in his palace study. He hadn’t thought that they would have left Sky Fortune City and arrived at the base of Zhou Mountain. This location actually wasn’t too far from the Seven Profound Martial House.

As Lin Ming debarked from the carriage, he saw that they had actually stopped in front of a mansion. The mansion was not luxurious, but the inside was very elegant in its construction. There were small bridges that hung over flowing streams and winding rock corridors. It didn’t look much like a mansion; it was more reminiscent of a garden.

“Haha, Brother Lin, do you like this place?”

“Mm?” Lin Ming slightly hesitated. He already had a dim guess of what Yang Lin wanted to do, and that was to give this residency to him.

If he received this residency, then he would become a person of the Crown Prince.

Results (Thai) 1:

เธอจำได้ในวัยเด็กของเธอ เมื่อเธอและหมิงหลินจะเล่นกับแมลงปอไม้ไผ่บนหญ้าชื้นฤดูใบไม้ผลิเธอจำได้เมื่อพวกเขาจะออกไปในสายฝนดอกไม้ป่าขนาดเล็กร่วมกัน หรือก้าวข้ามหินลื่นของลำห้วย และจุ่มเท้าของพวกเขาในฤดูใบไม้ผลิที่เย็น ปลาน้อยจะมาช่ำ และบนเท้าของพวกเขา ให้พวกเขามีคันรู้สึก... เพราะหมิงหลินเติบโตมาในร้านอาหาร เขารู้วิธีการเตรียมอาหารในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาจะจับเป็นไก่ฟ้า เลือกป่าสมุนไพรและผลไม้ป่าบาง และนำหม้อดินของเขาเองทำอาหารหลากหลายเมนูอร่อยครั้งหนึ่งเมื่อเธอป่วย เขาวิ่งหลายไมล์กลางสายฝนเพื่อคว้าบางล้างน้ำภูเขาเพื่อให้เขาสามารถต้มเธอบางต้มสมุนไพรที่มีคุณค่าทางโภชนาการ...อย่างไรก็ตาม...เธออาจไม่ไปกลับวันนั้นก่อนเธอได้ตระหนักถึงมัน น้ำตาถูกแล้วสตรีมลงหน้าเธอเธอสูง แต่สิ่งที่เธอเสียใจอย่างไม่ว่า หมิงหลินกลายเป็น ซุปเปอร์สตาร์สุดพราวฟ้าโชคราชอาณาจักร หรือว่า เธอพลาดโอกาสของเธอกลายเป็น ภรรยาของจอมพลสถานะถัดไปหรือราชทูต 7 ลึกซึ้ง หมายเลข... สิ่งที่เธอเสียใจอย่างถูกว่า เธอได้ละทิ้งความสุขที่เรียบง่าย บริสุทธิ์เพื่ออะไรแต่หรูไร้ประโยชน์และโต๊ะเครื่องแป้งที่ว่างเปล่าเธอเดินโต๋เต๋ ร่างกายของเธออ่อนแอ และน่าสนใจถูกห่อในชุดยาวสีน้ำเงินธรรมดา ภายใต้การส่องแสงไฟสีแดงโคมไฟ เธอถูกปกคลุม ด้วยเงาหมอก และโดดเดี่ยว เธอเป็นเหมือนผีเสื้อสีน้ำเงินอ้างว้างที่บินในฤดูใบไม้ร่วงลมหนาวเธอไม่ต้องการกลับไปเจ็ดบ้านต่อสู้ลึกซึ้ง ด้วยความสามารถของเธอ เธอได้สูญเสียการสนับสนุนมีค่าสมุนไพรและยาแล้ว ในชีวิตของเธอ เธอไม่สามารถทำการเพาะปลูกสูงศิลปเธอไม่ต้องการกลับไปยังเมืองหม่อนสีเขียว เธอไม่มีหน้ากลับไป เธอไม่รู้วิธีเผชิญหน้าพ่อแม่ของเธอเองหรือต้องเผชิญกับประเทศเพื่อนบ้านที่สำคัญที่สุดคือ เธอไม่ต้องการดูหมิงหลินอีก เธอไม่ต้องอำลาเขา...…หมิงหลินก็นั่งอยู่ในรถที่ลาก โดยม้ามังกรหิมะ เขาก็ไม่รู้วิธีเปลี่ยนโชค Zhu ยานและ Lan Yunyue และวิธี Zhu Yan สมบูรณ์เต็มไป ด้วยความเกลียดชังต่อเขาทั้งหมดเขารู้ว่า ความเป็นปฏิปักษ์ของ Zhu Yan ที่เขาไม่ได้แก้ไข เขายังคาดเดาถูกว่า Zhu Yan จะรอโอกาสในการตอบโต้กับเขาในอนาคต อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถฆ่ายัน Zhu ดีขึ้น หรือแย่ลง Zhu ยันก็ยังเป็นศิษย์อย่างเป็นทางการของบ้านต่อสู้เจ็ดอย่างลึกซึ้ง ฆ่าเขาจะเป็นสิ่งที่ท้าทายอำนาจของบ้านต่อสู้"มิสเตอร์หลิน โปรดได้ปิด" ราชการของมกุฎกราบกล่าวว่า เป็นการขนส่งหยุดหมิงหลินดึงกลับม่านขนส่ง เขาคิดว่า เขาจะพบกับมกุฎในพระราชวัง เขาไม่คิดว่า จะมีเหลือเมืองสกายฟอร์จูน และฐานของภูเขาโจว ตำแหน่งนี้ไม่ได้ไกลจากเซเว่นบ้านต่อสู้ลึกซึ้งจริงขณะที่หลินหมิ debarked จากการขนส่ง เขาเห็นว่า พวกเขาจริงหยุดหน้าเป็นคฤหาสน์ คฤหาสน์ไม่หรูหรา แต่ภายในหรูหรามากในการก่อสร้าง มีสะพานเล็ก ๆ ที่แขวนเหนือลำธารไหล และทางเดินหินที่คดเคี้ยว ไม่ได้ดูมากเช่นแมน มันก็ยิ่งชวนให้นึกถึงสวน"ฮาฮา น้องหลิน ที่คุณทำเช่นนี้? ""มม." หมิงหลินลังเลเล็กน้อย แล้วเขาคาดเดาติ่มซำของหยางหลินอยากจะทำ และนั่นก็จะให้ถิ่นนี้ให้เขาถ้าเขาได้รับนี้ซี่ แล้วเขาจะกลายเป็นบุคคลของมกุฎ

Results (Thai) 2:

เธอจำได้ว่าในวัยเด็กของเธอเมื่อเธอและหลินหมิงจะเล่นกับแมลงปอไม้ไผ่บนหญ้าฤดูใบไม้ผลิชื้น. เธอจำได้ว่าเมื่อพวกเขาจะออกไปในสายฝนที่จะเลือกดอกไม้ป่าขนาดเล็กด้วยกันหรือก้าวข้ามก้อนหินลื่นของลำห้วยและจุ่มของพวกเขา เท้าเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิเย็น ปลาตัวเล็ก ๆ จะเกิดขึ้นและแทะเท้าของพวกเขาทำให้พวกเขามีความรู้สึกคัน ... เพราะหลินหมิงเติบโตขึ้นมาในร้านอาหาร; เขารู้วิธีการเตรียมอาหารอร่อยในเวลาอันสั้น เขาจะจับไก่ฟ้าให้เลือกป่าสมุนไพรและผลไม้ป่าและนำหม้อดินของตัวเองในการปรุงอาหารที่มีความหลากหลายของอาหารอร่อย. มีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อเธอป่วยเขาวิ่งไปหลายไมล์ในสายฝนเทที่จะคว้าบางภูเขาน้ำฤดูใบไม้ผลิที่ชัดเจน เพื่อที่เขาจะต้มเธอบางโจ๊กสมุนไพรมีคุณค่าทางโภชนาการ ... แต่ ... เธอไม่สามารถกลับไปวันนั้น. ก่อนที่เธอจะได้รู้ว่ามันน้ำตาสตรีมมิ่งได้แล้วลงใบหน้าของเธอ. เธอเสียใจ แต่สิ่งที่เธอรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ว่าหลินหมิงได้กลายเป็นสกายฟอร์จูนราชอาณาจักรซูเปอร์สตาพราวมากที่สุดหรือว่าเธอพลาดโอกาสให้เธอกลายเป็นภรรยาของจอมพลรัฐต่อไปหรือเจ็ดทูตลึกซึ้ง ไม่มี ... สิ่งที่เธอรู้สึกเสียใจที่ถูกว่าเธอได้ทิ้งที่เรียบง่ายมีความสุขที่บริสุทธิ์ไม่มีอะไร แต่หรูหราไร้ประโยชน์และโต๊ะเครื่องแป้งที่ว่างเปล่า. เธอเดินโต๋เต๋ ร่างกายของเธออ่อนแอและน่าสนใจถูกห่อในชุดยาวสีฟ้าเรียบง่าย ภายใต้แสงไฟสีแดงที่ส่องแสงของโคมไฟเธอถูกปกคลุมด้วยหมอกและเงาเหงา เธอเป็นเหมือนผีเสื้อสีฟ้ารกร้างที่บินในลมฤดูใบไม้ร่วงเย็น. เธอไม่ต้องการที่จะกลับไปเจ็ด Profound ต่อสู้บ้าน ด้วยความสามารถของเธอเธอก็หายไปแล้วการสนับสนุนของสมุนไพรที่มีค่าและยา ในชีวิตของเธอเธอไม่สามารถที่จะประสบความสำเร็จในการเพาะปลูกศิลปะการต่อสู้สูง. เธอไม่ต้องการที่จะกลับไปสีเขียวใบหม่อนเมือง เธอไม่ได้มีใบหน้าที่จะกลับไป เธอไม่เคยรู้วิธีการที่จะเผชิญกับพ่อแม่ของเธอเองหรือวิธีการที่จะเผชิญกับเพื่อนบ้านของเธอ. สิ่งสำคัญที่สุดคือเธอไม่ได้ต้องการที่จะเห็นหลินหมิงอีกครั้ง เธอไม่ต้องการที่จะเสนอราคาเขาอำลา ... ... หลินหมิงกำลังนั่งอยู่ในรถลากด้วยม้าหิมะมังกร เขาเป็นคนที่สมบูรณ์ไม่รู้วิธีจู้ยันและโชคชะตาของลาน Yunyue มีการเปลี่ยนแปลงและวิธีจู้ยันได้รับการเติมเต็มอย่างสมบูรณ์ด้วยความเกลียดชังต่อเขา. เขารู้ว่าเป็นศัตรูที่จู้แยนต่อเขาไม่ได้รับการแก้ไข นอกจากนี้เขายังถูกต้องเดาว่าจู้ยันจะรอโอกาสที่จะตอบโต้กับเขาในอนาคต แต่เขาไม่สามารถฆ่าจู้ยัน สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลงจู้ยันยังเป็นศิษย์อย่างเป็นทางการของเซเว่น Profound ต่อสู้บ้าน จะฆ่าเขาจะได้รับการท้าทายอำนาจของการต่อสู้บ้าน. "นายหลินโปรดได้รับการปิด." คนรับใช้ของพระมหากษัตริย์เจ้าชายกราบกล่าวว่าในขณะที่สายการบินหยุด. หลินหมิงดึงกลับม่านสายการบิน เขาคิดว่าเขาจะได้พบกับสมเด็จพระยุพราชในการศึกษาของเขาวัง เขาไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะคอมกายฟอร์จูนซิตี้และมาถึงที่ฐานของภูเขาโจว สถานที่แห่งนี้เป็นจริงไม่ไกลจากเจ็ด Profound ต่อสู้บ้าน. ในฐานะที่เป็นหลินหมิงขูดจากสายการบินเขาเห็นว่าพวกเขาได้หยุดจริงในด้านหน้าของคฤหาสน์ คฤหาสน์ไม่ได้หรูหรา แต่ภายในเป็นสง่างามมากในการก่อสร้าง มีสะพานเล็ก ๆ ที่แขวนอยู่เหนือลำธารไหลคดเคี้ยวและทางเดินหินอยู่ มันไม่ได้มีลักษณะเหมือนคฤหาสน์; มันก็ชวนให้นึกถึงสวน. "ฮ่า ๆ พี่หลินคุณชอบสถานที่นี้?" "อืม?" หลินหมิงลังเลเล็กน้อย เขาได้มีการคาดเดาสิ่งที่มืดสลัวของ Yang Lin อยากจะทำและนั่นก็คือที่จะให้ที่อยู่อาศัยนี้กับเขา. หากเขาได้รับที่อยู่อาศัยนี้แล้วเขาจะกลายเป็นคนของพระมหากษัตริย์เจ้าชาย

Results (Thai) 3:

เธอนึกถึงวัยเด็กของเธอเมื่อเธอและหลินหมิงจะเล่นกับไม้ไผ่แมลงปอบนหญ้าฤดูใบไม้ผลิที่ชุ่มชื้นเธอยังจำได้เมื่อพวกเขาจะออกไปในสายฝนเลือกดอกไม้เล็ก ๆเข้าด้วยกัน หรือการก้าวข้ามก้อนหินลื่นของลำธารและจุ่มเท้าของพวกเขาในฤดูใบไม้ผลิเย็น ปลาน้อยจะมาแทะเท้าของพวกเขาและให้พวกเขามีระคายความรู้สึก . . . เพราะหลินหมิงโตขึ้นในร้านอาหาร เขารู้วิธีที่จะเตรียมอาหารมื้ออร่อยในเวลาอันสั้น เขาจะจับไก่ เลือกบางป่าสมุนไพรและผลไม้ป่าและนำหม้อดินของเขาเองที่จะปรุงอาหารที่หลากหลายของอาหารอร่อยครั้งนึง ตอนที่เธอป่วย เขาวิ่งไปหลายไมล์ ในสายฝนหยิบใสน้ำแร่ เพื่อที่เขาจะให้เธอลดยาต้มโจ๊ก . . . . . . .แต่ . . . . . . เธอไม่สามารถกลับไปวันนั้นก่อนที่เธอจะรู้ตัว น้ำตาก็ไหลลงใบหน้าของเธอเธอเสียใจ แต่สิ่งที่เธอเสียใจไม่ได้ว่า หลินหมิงได้กลายเป็นอาณาจักรของพราวฟ้าโชคดีที่สุด ซุปเปอร์สตาร์ หรือว่าเธอพลาด โอกาสที่เธอจะกลายเป็นภรรยาของสถานะถัดไปจอมพลหรือเจ็ดลึกซึ้งทูต . ไม่ . . . สิ่งที่เธอเสียใจที่เธอได้ทิ้งความสุขที่เรียบง่าย บริสุทธิ์ ไม่มีอะไร แต่ไร้ประโยชน์ หรูหรา และ ว่างเปล่าว่างเปล่าเธอเดินอย่างไร้จุดหมาย ร่างกายของเธออ่อนแอ และน่าสนใจเป็นห่อง่ายสีฟ้ายาวชุด ภายใต้แสงไฟสีแดงของโคมไฟ เธอถูกปกคลุมด้วยหมอกและโดดเดี่ยวในเงามืด เธอเหมือนรกร้าง ผีเสื้อสีฟ้าที่บินในอากาศเย็น ลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงเธอไม่อยากจะกลับไปเจ็ดลึกซึ้งศิลปะบ้าน ด้วยพรสวรรค์ของเธอที่เธอได้สูญเสียการสนับสนุนจากสมุนไพรล้ำค่า และซื้อยา ในชีวิตของเธอ เธอไม่สามารถบรรลุการศิลปะสูงเธอไม่อยากจะกลับไปที่เมืองมัลเบอร์รี่สีเขียว เธอไม่มีหน้ากลับไป เธอไม่ได้รู้วิธีการเผชิญหน้ากับพ่อแม่ของตัวเอง หรือวิธีการหน้าเพื่อนบ้านของเธอที่สำคัญที่สุด เธอไม่อยากจะเห็นหลินหมิงอีกครั้ง เธอไม่อยากจะลาหน่อย . . . . . . .. . . . . . .หลินหมิงนั่งอยู่ในรถม้าที่วาดหิมะ มังกร ม้า เขาต้องไม่รู้ว่าจูเหยียน และลาน yunyue โชคชะตาที่เปลี่ยนไปอย่างไร และจูเหยียน ก็เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเขาเขารู้ว่านั่นคือ Zhu Yan เป็นปฏิปักษ์ต่อเขาก็ไม่ได้รับการแก้ไข เขาก็เดาถูกว่า Zhu Yan จะรอโอกาสที่จะตอบโต้กับเขาในอนาคต อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่ฆ่า Zhu Yan สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลง จูเหยียนก็เป็นศิษย์อย่างเป็นทางการของเจ็ดลึกซึ้งศิลปะบ้าน ฆ่าเขาจะท้าทายอำนาจของบ้านจอมยุทธ์" มิสเตอร์ หลิน โปรดออกไป . . . " คนรับใช้ขององค์รัชทายาทด้วยความเคารพว่าเป็นรถม้าหยุดหลินหมิงถอยหลังรถผ้าม่าน เขาคิดว่าเขาจะพบปะกับองค์รัชทายาทในการศึกษาวังของเขา เขาไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะออกจากเมืองฟอร์จูน ท้องฟ้า และมาถึงที่ฐานของจ้าวภูเขา ตำแหน่งนี้จริง ๆไม่ได้ไปไกลจากเจ็ดลึกซึ้งศิลปะบ้านเป็นหลินหมิงขูดจากรถม้า เขาเห็นแล้วว่าพวกเขาได้หยุดในด้านหน้าของคฤหาสน์ แมนชั่น คือ ไม่หรู แต่ข้างในก็หรูหรามากในการก่อสร้าง มีขนาดเล็กสะพานที่แขวนเหนือลำธารไหลคดเคี้ยวและทางเดินหิน มันดูไม่เหมือนแมนชั่น ; มันเป็นมากขึ้นระลึกถึงสวน" ฮ่าๆ พี่หลิน คุณชอบที่นี่เหรอ ? "" หืม ? " หลินหมิงเล็กน้อย ลังเล เขาก็มีว่า มัวว่าหยางหลิน อยากทำ และก็ให้ที่อยู่นี้เพื่อเขาถ้าเขาได้รับที่อยู่ในนี้ แล้วเขาจะกลายเป็นคนขององค์รัชทายาท