First, Hart plausibly contends that

First, Hart plausibly contends that there are moral ideals which, unlike moral obligations, arenot regarded as a matter for censure when we fail to achieve them, but are a basis for praiseand admiration when we succeed in realizing them. However, I think he is too quick tocharacterize a whole series of moral virtues, such as bravery, charity, benevolence, etc. asessentially supererogatory, as a matter of conformity with moral reasons for action that are notobligations. His analysis would have been more persuasive, I think, if we had kept in mind thedistinction between perfect and imperfect obligations. Arguably, what distinguishes justice from charity is that any obligations associated with the latter are imperfect, rather thanperfect. Hence, a person who never renders assistance to needy individuals who nonethelesshave no right to his assistance, a judge who never tempers justice with mercy in sentencing,are open to moral criticism, and potentially criticism in terms of non-compliance with certain
obligations. It’s just that the
performance of the obligations in question cannot be demandedas of right by anyone. Of course, this still leaves open the possibility that some of the reasonsassociated with these virtues are truly supererogatory.

Results (Thai) 1:

ครั้งแรก ฮาร์ท plausibly contends ที่ มีอุดมคติทางศีลธรรมซึ่ง ซึ่งแตกต่างจากข้อผูกพันทางศีลธรรม arenot ถือว่าเป็นเรื่องการตำหนิเมื่อเราล้มเหลวในการบรรลุพวกเขา แต่เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับชื่นชม praiseand เมื่อเราประสบความสำเร็จในการตระหนักถึงพวกเขา อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่า เขาเป็นอย่างรวดเร็วเกินไป tocharacterize ชุดทั้งหมดของคุณค่าทางศีลธรรม ความกล้าหาญ การกุศล เมตตา supererogatory เป็นเรื่องของการให้สอดคล้องกับเหตุผลทางศีลธรรมสำหรับการดำเนินการที่ notobligations asessentially เป็นต้น การวิเคราะห์ของเขาจะได้ persuasive มาก คิด ถ้าเรามีเก็บไว้ในใจ thedistinction ระหว่างภาระหน้าที่สมบูรณ์ และไม่สมบูรณ์ ว่า อะไรแยกความยุติธรรมจากกุศลคือข้อผูกมัดใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับหลังไม่สมบูรณ์ thanperfect แทน ดังนั้น คนที่ไม่เคยทำให้ความช่วยเหลือกับบุคคลที่ยากจนที่ nonethelesshave ขวาไม่ให้เขาช่วยเหลือ ผู้พิพากษาที่ไม่ tempers ความยุติธรรม มีความเมตตาในโทษประหาร มีการเปิดให้วิจารณ์คุณธรรม และอาจวิจารณ์ในด้านไม่ปฏิบัติบางภาระผูกพัน มันเป็นเพียงที่ประสิทธิภาพของข้อผูกมัดในคำถามไม่ได้ demandedas สิทธิโดยทุกคน แน่นอน ยังค้างเปิดความเป็นไปได้ว่า บาง reasonsassociated ด้วยคุณธรรมเหล่านี้เป็น supererogatory อย่างแท้จริง

Results (Thai) 2:

ครั้งแรกที่ฮาร์ทเชื่อว่ามีเหตุผลมีอุดมการณ์มีคุณธรรมซึ่งแตกต่างจากภาระหน้าที่ทางศีลธรรม arenot ถือได้ว่าเป็นเรื่องตำหนิเมื่อเราล้มเหลวที่จะบรรลุพวกเขา แต่เป็นพื้นฐานสำหรับการชื่นชม praiseand เมื่อเราประสบความสำเร็จในการตระหนักถึงพวกเขา แต่ผมคิดว่าเขามีความรวดเร็วเกินไป tocharacterize ทั้งชุดของศีลธรรมคุณธรรมเช่นความกล้าหาญกุศลเมตตากรุณาเป็นต้น supererogatory asessentially เป็นเรื่องของการให้สอดคล้องกับเหตุผลทางศีลธรรมสำหรับการดำเนินการที่มี notobligations การวิเคราะห์ของเขาจะได้รับการโน้มน้าวใจมากผมคิดว่าถ้าเราได้เก็บไว้ในใจ thedistinction ระหว่างภาระผูกพันที่สมบูรณ์แบบและไม่สมบูรณ์ เนื้อหาสิ่งที่แตกต่างความยุติธรรมจากองค์กรการกุศลที่เป็นภาระผูกพันใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับหลังไม่สมบูรณ์ค่อนข้าง thanperfect ดังนั้นคนที่ไม่เคยแสดงผลความช่วยเหลือให้กับประชาชนที่ยากจนที่ nonethelesshave
สิทธิที่จะช่วยเหลือผู้พิพากษาที่ไม่เคยมีอารมณ์ความยุติธรรมความเมตตาในการพิจารณาคดีมีการเปิดให้วิจารณ์คุณธรรมและอาจวิจารณ์ในแง่ของการไม่ปฏิบัติตามบางภาระผูกพัน มันเป็นเพียงว่าผลการดำเนินงานของภาระผูกพันในคำถามไม่สามารถ demandedas สิทธิโดยทุกคน
ของหลักสูตรนี้ยังคงใบเปิดความเป็นไปได้ว่าบางส่วนของ reasonsassociated มีคุณธรรมเหล่านี้เป็น supererogatory อย่างแท้จริง

Results (Thai) 3:

แรก ฮาร์ท เชื่อว่ายังคงมีอุดมการณ์ คุณธรรม ซึ่งแตกต่างจากภาระผูกพันทางจริยธรรม ไม่ถือเป็นเรื่องที่ตำหนิเมื่อเราล้มเหลวที่จะบรรลุพวกเขา แต่พื้นฐานสำหรับ praiseand ชื่นชม เมื่อเราประสบความสำเร็จในการตระหนักถึงพวกเขา อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่ามันเร็วเกินไป tocharacterize ชุดทั้งคุณธรรมจริยธรรม เช่น ความกล้าหาญ ความรัก ความเมตตากรุณา ฯลฯ supererogatory asessentially ,เป็นเรื่องของความสอดคล้องกับเหตุผลเชิงจริยธรรมสำหรับการกระทำที่ notobligations . การวิเคราะห์ของเขาจะได้รับการประทับมาก ฉันคิดว่า ถ้าเราได้เก็บไว้ในจิตใจที่สมบูรณ์และไม่สมบูรณ์ thedistinction ระหว่างหน้าที่ อย่าง สิ่งที่แตกต่างจากองค์กรการกุศลที่มีความยุติธรรมภาระผูกพันที่เกี่ยวข้องกับหลังที่ไม่สมบูรณ์ , thanperfect มากกว่า ดังนั้นคนที่ไม่เคยแสดงความขัดสน บุคคลที่ nonethelesshave ไม่มีสิทธิความช่วยเหลือของเขา ผู้พิพากษาที่ไม่เคยโมโหร้ายความยุติธรรมด้วยความเมตตาในการลงโทษ จะเปิดให้วิจารณ์เชิงจริยธรรม และอาจวิจารณ์ในแง่ของต้นทุนกับภาระหน้าที่บางอย่าง

มันก็แค่การแสดงของภาระผูกพัน
ในคำถาม ไม่สามารถ demandedas สิทธิใคร แน่นอนนี้ยังเปิดช่องความเป็นไปได้ว่าบางส่วนของ reasonsassociated ด้วยคุณธรรมเหล่านี้ supererogatory อย่างแท้จริง