built over a period of 3 months, an

built over a period of 3 months, and, according to the New York Times article "thousands of dollars were spent before the project was completed". Special lamps were manufactured by General Electric as the instrument projected 12 separate colors. It was operated from a keyboard with 15 keys—the extra keys repeated the first three colors of the scale. When key contacts were closed, a low-voltage DC circuit activated the 110-volt AC circuit to one of the projecting lamps. Unlike previous devices, this machine was not built to demonstrate a particular association between color and sound; it was intended solely for performances of Prometheus.
A problem was quickly encountered because Scriabin gave no indication for the colors he considered parallel to the musical notation of the Luce part. Six years after the first effort to present Prometheus with coordinated light, colorist Mathew Luckiesh wrote:
Some of those responsible for the rendition of this music, with color accompaniment, had, at different times previous to the final presentation, accepted both the Rimington scale and Scriabine's code (the latter having been discovered later in a musical journal published ... in London) as being properly related to the music) [19].
Altschuler's Carnegie Hall production of Prometheus generally met with disfavor. One critic dismissed the colored lights, which were flashed onto a small white screen, as a "pretty poppy show". For various reasons, the Chromola was considered one of the instruments of the orchestra rather than equal in effect to the combined instrumental and choral forces as Scriabin intended. Also the audience evidently expected more. Technical problems contributed to difficulties, and not enough time was allowed to establish an artistic setting. Inappropriate theater facilities further diminished the possibility of a successful color realization.
A report in the New York Times Magazine (28 March 1915) indicated that an apparently successful private presentation of the color symphony accompanied by the Chromola took place at the Century Theater "about February 10th". Members of the distinguished audience included Isadora Duncan, Anna Pavlova and Mischa Elman. On that occasion, Millar (the inventor of the Chromola) was quoted by the New York Times as saying:
It was my dream to utilize an entire theatrical stage, hanging parallel curtains of thin diaphanous gauze from the proscenium, back to the rear wall of the theater, thus giving the light depth and
sufficient space to expand and create
atmosphere.
According to Luckiesh, others suggested that colors be projected onto loose folds of material that would be "kept moving gently by electric fans placed at a considerable distance" [20]. Had such solutions been adopted, the world premiere of Scriabin's Prometheus with color realization undoubtedly would have received a better press.
In the years following Altschuler's rendition of Prometheus with colored light, a great number of `color-organs' appeared. It may be difficult to prove a

Results (Thai) 1:

สร้างรอบระยะเวลา 3 เดือน และ ตามบทความนิวยอร์กไทมส์ "พันดอลลาร์ใช้ไปก่อนโครงการเสร็จสมบูรณ์" โคมไฟพิเศษถูกผลิต โดยทั่วไปไฟฟ้าเป็นเครื่องมือคาดสีแยก 12 จะถูกดำเนินการจากแป้นพิมพ์แป้น 15 — แป้นพิเศษซ้ำสีสามแรกของสเกล เมื่อคีถูกปิด วงจร DC แรงดันต่ำใช้วงจร AC 110 โวลต์หลอดประเมินอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งแตกต่างจากอุปกรณ์ก่อนหน้านี้ เครื่องนี้ไม่สร้างให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่เฉพาะระหว่างสีและเสียง มันมีวัตถุประสงค์เพียงเพื่อแสดงของพรอมิธีเอิสเกิดปัญหาขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากไม่มีข้อบ่งชี้สำหรับสีเขาถือขนานไปสัญกรณ์ดนตรีของลูให้ Scriabin หกปีหลังจากความพยายามแรกนำเสนอพรอมิธีเอิสแสงประสาน colorist Mathew Luckiesh เขียน:บางคนชอบ rendition ของเพลงนี้ กับสีไพเราะ,,เวลาอื่นก่อนเพื่อนำเสนอขั้นสุดท้าย ยอมรับมาตรา Rimington และรหัสของ Scriabine (หลังมีการค้นพบในภายหลังในสมุดรายวันการดนตรีเผยแพร่...ในลอนดอน) เป็นการถูกต้องที่เกี่ยวข้องกับเพลง) [19]ผลิตคาร์เนกีฮอลล์ของ Altschuler ของพรอมิธีเอิสโดยทั่วไปพบกับ disfavor นักวิจารณ์คนหนึ่งไล่ไฟสี ซึ่งถูกถ่ายลงบนหน้าจอสีขาวขนาดเล็ก เป็น "ดูสวยปี้" เหตุผลต่าง ๆ Chromola ถือเป็นหนึ่งในเครื่องมือของวงมากกว่าที่เป็นเท่ากับในการบรรเลงรวม และบังคับเลือกเป็น Scriabin ไว้ ผู้ชมกรีซคาดเพิ่มเติม ส่วนปัญหาทางเทคนิคความยากลำบาก และเวลาไม่เพียงพอได้รับอนุญาตให้สร้างการตั้งค่าทางศิลปะ สิ่งอำนวยความสะดวกโรงละครไม่เหมาะสมลดลงของจริงสีสำเร็จเพิ่มเติมรายงานในนิตยสาร New York Times (28 1915 มีนาคม) ระบุว่า งานนำเสนอส่วนตัวประสบความสำเร็จที่เห็นได้ชัดของซิมโฟนีสีที่มาพร้อมกับ Chromola เกิดขึ้นที่โรงภาพยนตร์เซ็นจูรี่ "เกี่ยวกับ 10 กุมภาพันธ์" สมาชิกของผู้ชมที่แตกต่างรวม Isadora ดันแคน Anna Pavlova และชา Elman ในโอกาสที่ Millar (ผู้ประดิษฐ์ Chromola) ถูกอ้างอิง โดยเดอะนิวยอร์กไทมส์เป็นบอกว่า:มันเป็นความฝันของฉันเพื่อใช้เป็นทั้งละครเวที แขวนม่านขนานของบางหวือหวาตาข่ายจากคณะ กลับไปยังผนังด้านหลังของโรงละคร ทำ ให้ความลึกของแสง และพื้นที่ว่างเพียงพอเพื่อขยาย และสร้างบรรยากาศตาม Luckiesh อื่น ๆ แนะนำว่า สีถูกคาดการณ์บนพับหลวมของวัสดุที่จะ "เก็บไว้เคลื่อนไหวเบา ๆ โดยพัดลมไฟฟ้าที่วางอยู่ห่างพอสมควร" [20] มีนำโซลูชั่นดังกล่าวแล้ว ทุกโลกของพรอมิธีเอิสของ Scriabin กับสีจริงไม่ต้องสงสัยจะได้รับข่าวดีในปีต่อไปนี้ของ Altschuler rendition ของพรอมิธีเอิส ด้วยแสงสี หมายเลขดีของ 'สีอวัยวะ' ปรากฏ มันอาจจะยากที่จะพิสูจน์ความ

Results (Thai) 2:

สร้างขึ้นในช่วงระยะเวลา 3 เดือนและตามที่นิวยอร์กไทม์ส "หลายพันดอลลาร์ถูกใช้ไปก่อนที่โครงการจะเสร็จสมบูรณ์" โคมไฟพิเศษที่ผลิตโดย บริษัท General Electric เป็นเครื่องมือที่คาดการณ์ 12 สีที่แยกต่างหาก มันได้รับการดำเนินการจากแป้นพิมพ์ที่มีปุ่ม 15 ปุ่มที่ปุ่มพิเศษซ้ำครั้งแรกที่สามสีของขนาด เมื่อรายชื่อที่สำคัญถูกปิดต่ำแรงดันไฟฟ้าวงจรเปิดใช้งานซี 110 โวลต์วงจร AC ให้เป็นหนึ่งในโคมไฟยื่นออกมา แตกต่างจากอุปกรณ์ก่อนหน้านี้เครื่องนี้ไม่ได้สร้างขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นความสัมพันธ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างสีและเสียง ก็ตั้งใจ แต่เพียงผู้เดียวสำหรับการแสดงของโพร.
ปัญหาที่พบได้อย่างรวดเร็วเพราะ Scriabin ให้ข้อบ่งชี้สำหรับสีที่เขาพิจารณาขนานไปกับโน้ตดนตรีของส่วน Luce ไม่มี หกปีหลังจากที่ความพยายามครั้งแรกที่จะนำเสนอโพรมีแสงประสานงาน colorist แม็ตธิว Luckiesh เขียน:
บางส่วนของผู้ที่รับผิดชอบในการกระทำของเพลงนี้คลอไปด้วยสีที่มีในช่วงเวลาที่แตกต่างกันก่อนหน้านี้เพื่อนำเสนอสุดท้ายที่ได้รับการยอมรับทั้งในระดับ Rimington และ รหัส Scriabine ของ (หลังได้รับการค้นพบในภายหลังในวารสารเผยแพร่ ... ดนตรีในลอนดอน) ที่ถูกต้องที่เกี่ยวข้องกับเพลง) [19].
Altschuler ผลิตคาร์เนกีฮอลโพรพบโดยทั่วไปกับความไม่พอใจ นักวิจารณ์คนหนึ่งไล่ไฟสีซึ่งเป็นประกายบนหน้าจอสีขาวขนาดเล็กเป็น "โชว์สวยงาดำ" ด้วยเหตุผลต่างๆ Chromola ได้รับการพิจารณาอย่างใดอย่างหนึ่งของการใช้เครื่องมือของวงออเคสตรามากกว่าเท่าเทียมกันในผลกระทบต่อกองกำลังร่วมกันบรรเลงและร้องเพลงเป็น Scriabin ที่ตั้งใจไว้ นอกจากนี้ยังมีผู้ชมที่เห็นได้ชัดมากขึ้นคาดว่า ปัญหาทางเทคนิคที่มีส่วนทำให้ความยากลำบากและไม่มีเวลาพอที่ได้รับอนุญาตให้สร้างการตั้งค่าทางศิลปะ สิ่งอำนวยความสะดวกที่โรงละครที่ไม่เหมาะสมต่อการลดลงเป็นไปได้ของการก่อให้เกิดสีที่ประสบความสำเร็จ.
รายงานในนิตยสารนิวยอร์กไทม์ส (28 มีนาคม 1915) ชี้ให้เห็นว่าการนำเสนอของเอกชนที่ประสบความสำเร็จที่เห็นได้ชัดของซิมโฟนีสีพร้อมด้วย Chromola เกิดขึ้นที่โรงละครแห่งศตวรรษ "เกี่ยวกับกุมภาพันธ์ 10 " สมาชิกของผู้ชมที่โดดเด่นรวม Isadora ดันแคนแอนนา Pavlova และมิสชาเอลแมน เนื่องในวโรกาสที่มิลลาร์ (นักประดิษฐ์ของ Chromola) ถูกยกมาจากนิวยอร์กไทม์สว่า:
มันเป็นความฝันของผมที่จะใช้เวทีการแสดงละครทั้งแขวนผ้าม่านคู่ขนานของผ้าโปร่งเนื้อบาง ๆ จาก proscenium กลับไปที่ผนังด้านหลังของ โรงละครจึงให้ความลึกของแสงและพื้นที่เพียงพอที่จะขยายและสร้างบรรยากาศ. ตาม Luckiesh คนอื่น ๆ บอกว่าสีที่ได้รับการฉายลงบนเท่าหลวมของวัสดุที่จะ "เก็บไว้ย้ายเบา ๆ โดยพัดลมไฟฟ้าวางอยู่ในระยะทางที่มาก" [20 ] โซลูชั่นดังกล่าวได้รับการรับรองรอบปฐมทัศน์โลกของโพร Scriabin กับการก่อให้เกิดสีที่ไม่ต้องสงสัยจะได้รับการกดดีกว่า. ในปีต่อไปนี้การกระทำของ Altschuler ของโพรมีแสงสีจำนวนมากของ `สีอวัยวะ 'ปรากฏ มันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะพิสูจน์

Results (Thai) 3:

สร้างขึ้นในช่วงระยะเวลา 3 เดือน และตามนิวยอร์กไทม์สบทความ " หลายพันดอลลาร์ที่ใช้ก่อนโครงการเสร็จสมบูรณ์ " โคมไฟชนิดพิเศษที่ผลิตโดยทั่วไปไฟฟ้าเป็นอุปกรณ์ฉาย 12 สีแยก มันถูกดำเนินการจากแป้นพิมพ์ที่มีปุ่มปุ่มพิเศษ 15 ซ้ำ 3 สีแรกของมาตราส่วน เมื่อคีย์ติดต่อถูกปิดแรงดัน DC วงจรใช้ 110 โวลต์ AC วงจรหนึ่งของฉายโคมไฟ ซึ่งแตกต่างจากอุปกรณ์เดิม เครื่องนี้ไม่ได้สร้างขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นถึงสมาคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างสีและเสียง มีเพียงการแสดงของ Prometheus .
ปัญหาได้อย่างรวดเร็วพบเพราะ scriabin ให้ข้อบ่งชี้สำหรับสีเขาพิจารณาขนานกับโน้ตดนตรีของส่วนลูซ 6 ปีหลังจากความพยายามครั้งแรกที่จะนำเสนอ Prometheus กับประสานแสง colorist แมทธิว luckiesh wrote :
บางส่วนของผู้ที่รับผิดชอบในความหมายของเพลงนี้ร้อง สีมีในช่วงเวลาที่แตกต่างกันก่อนที่จะนำเสนอ สุดท้าย ยอมรับทั้งไรมิงเติ้นมาตราส่วน และ scriabine รหัส ( หลังมีการค้นพบในภายหลังในละครเวทีวารสารเผยแพร่ . . . . . . . ในลอนดอน ) เป็น อย่างถูกต้อง ที่เกี่ยวข้องกับเพลง ) [ 19 ] .
altschuler ของ Carnegie Hall การผลิตโพรมักพบกับความไม่ชอบ . หนึ่งในนักวิจารณ์ออกสีไฟซึ่งเป็นประกายบนหน้าจอขนาดเล็กสีขาว เป็น " น่ารัก ป๊อปปี้ โชว์ " สำหรับเหตุผลต่าง ๆ chromola ถือเป็นหนึ่งในเครื่องมือของดนตรีมากกว่าเท่ากับมีผลรวมเป็นเพลงบรรเลงและเพลงบังคับ scriabin ตั้งใจ นอกจากนี้ คาดว่าผู้ชมเห็นได้ชัดมากขึ้น ปัญหาด้านเทคนิค ทำให้ความยากลําบากและเวลาไม่เพียงพอ ได้รับอนุญาตให้สร้างบรรยากาศที่สวยงาม ไม่เหมาะสมโรงละครเครื่องลดลงต่อไปเป็นไปได้ของการรับรู้สีสำเร็จ
รายงานในนิตยสารนิวยอร์กไทม์ส ( 28 มีนาคมพ.ศ. 2458 ) พบว่า มีความเห็นส่วนตัวของการนำเสนอสีซิมโฟนีตาม chromola เอาสถานที่ในโรงภาพยนตร์ . " ถึง 10 " กุมภาพันธ์สมาชิกของผู้ชมที่มีชื่อเสียง ได้แก่ โดล่า ดันแคน แอนนา พาฟโลวา และมิชาเอลเมิน . เมื่อวันที่มิลลาร์ ( นักประดิษฐ์ของ chromola ) ถูกยกมาโดยนิวยอร์กไทม์สกล่าวว่า :
มันเป็นความฝันของฉันที่จะใช้เป็นเวทีละครทั้งหมดแขวนผ้าม่านโปร่ง บาง และเนื้อดีบางขนานตาข่ายจากของ กลับไปที่ผนังด้านหลังของโรงหนัง จึงให้ความสว่างและ
ความลึกพื้นที่เพียงพอที่จะขยายและสร้างบรรยากาศ
.
ตาม luckiesh คนอื่นแนะนำว่าสีถูกฉายบนหลวมเท่าของวัสดุที่จะถูก " เก็บย้ายเบา ๆโดยพัดลมไฟฟ้าอยู่ที่ระยะทางมาก " [ 20 ] มีโซลูชั่นดังกล่าวถูกประกาศใช้ โลกรอบปฐมทัศน์ของ scriabin ของ Prometheus กับการรับรู้สีไม่ต้องสงสัยจะได้รับ
กดดีกว่าในปีต่อไปนี้ altschuler คือความหมายของโพรมีธีอุส กับ แสง สี หมายเลขที่ดีของ ' อวัยวะ ' สีปรากฏ มันอาจจะยากที่จะพิสูจน์