The main objective of this study wa

The main objective of this study was to learn whether emotional autonomy is truly part of
a developmental stage for Spanish adolescents and young adults or if it is an indicator of
difficult family relationships. Using a longitudinal design, a sample of ninety young people
was followed for ten years, from their initial adolescence until their first years of adulthood. At four observation points, the In recent decades, a large body of research has been focused on analysing the process by which girls and boys acquire
autonomy from their parents. In this case, autonomy is understood as a developmental stage during adolescence, which
marks entrance into the adult world (Allen, Hauser, Bell, & O'Connor, 1994; Grotevant & Cooper, 1986; Hill & Holmbeck, 1986).
Autonomy within the framework of family relationships during adolescence appears to be composed of at least three dimensions (Noom, Dekovi
c, & Meeus, 1999). The first of these dimensions is behavioural as it refers to a young person's ability
to act independently. The second dimension is cognitive as implies the acquisition of a sense of competence and agency,
through which the person knows how to take control of his or her own life. The third dimension is emotional as it refers to the
perception of independence through self-confidence and individuality, plus the establishment of emotional bonds that are
more symmetrical than those seen in their relationship during childhood.
The last of these aspects, emotional autonomy, which involves individuation and relinquishing dependence on parents
(Steinberg & Silverberg, 1986), has sparked a great deal of interest among researchers to the extent that it has generated a
certain degree of controversy. On the one hand, there are authors who understand the emotional distancing from parents as a
fundamental requirement for healthy development during adolescence (Blos, 1979; Freud, 1958). According to this
perspective, emotional autonomy would be positively related to adjustment and health during adolescence and would tend to
increase during these years (Steinberg & Silverberg, 1986). In contrast, there are authors who question the need for separation

Results (Thai) 2:

วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้คือการเรียนรู้ไม่ว่าจะเป็นอิสระทางอารมณ์เป็นส่วนหนึ่งอย่างแท้จริงของ
ขั้นตอนการพัฒนาสำหรับวัยรุ่นสเปนและผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาวหรือถ้ามันเป็นตัวบ่งชี้ถึง
ความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ยากลำบาก โดยใช้การออกแบบที่ยาวตัวอย่างเก้าสิบคนหนุ่มสาวที่
ตามมาเป็นเวลาสิบปีที่ผ่านมาจากวัยรุ่นแรกของพวกเขาจนกระทั่งปีแรกของพวกเขาในวัยผู้ใหญ่ ที่สี่จุดสังเกตในทศวรรษที่ผ่านมาร่างใหญ่ของการวิจัยได้มุ่งเน้นที่การวิเคราะห์กระบวนการที่เด็กหญิงและเด็กชายได้รับ
เอกราชจากพ่อแม่ของพวกเขา ในกรณีนี้เป็นอิสระเป็นที่เข้าใจกันว่าเป็นขั้นตอนการพัฒนาในช่วงวัยรุ่นซึ่ง
นับเป็นการเข้าสู่โลกของผู้ใหญ่ (อัลเลนเฮาเซอร์, เบลล์และโอคอนเนอร์, 1994; Grotevant และคูเปอร์ 1986; ฮิลล์แอนด์ Holmbeck, 1986).
เอกราชภายใน กรอบของความสัมพันธ์ในครอบครัวในช่วงวัยรุ่นที่ดูเหมือนจะต้องประกอบด้วยอย่างน้อยสามมิติ (Noom, Dekovi? C, และอุส, 1999) แรกของมิติเหล่านี้เป็นพฤติกรรมที่เป็นมันหมายถึงความสามารถของคนหนุ่มสาว
ที่จะทำหน้าที่อย่างเป็นอิสระ มิติที่สองคือองค์ความรู้เป็นนัยได้มาซึ่งความรู้สึกของความสามารถและหน่วยงาน
ที่ผ่านคนที่รู้วิธีที่จะควบคุมชีวิตของตัวเองของเขาหรือเธอ มิติที่สามคืออารมณ์เป็นมันหมายถึง
การรับรู้ของความเป็นอิสระผ่านความมั่นใจในตนเองและความแตกต่างรวมทั้งการจัดตั้งพันธบัตรอารมณ์ที่มี
มากขึ้นสมมาตรกว่าที่เห็นในความสัมพันธ์ของพวกเขาในช่วงวัยเด็ก.
สุดท้ายของลักษณะเหล่านี้มีอิสระทางอารมณ์ที่เกี่ยวข้องกับ individuation และการพึ่งพาปล่อยพ่อแม่
(Steinberg และซิลเวอร์, 1986) ได้ก่อให้เกิดการจัดการที่ดีของความสนใจในหมู่นักวิจัยในขอบเขตที่ได้สร้าง
ในระดับหนึ่งของความขัดแย้ง ในมือข้างหนึ่งที่มีผู้เขียนที่เข้าใจอารมณ์ปลีกตัวจากพ่อแม่เป็น
ความต้องการพื้นฐานสำหรับการพัฒนาสุขภาพในช่วงวัยรุ่น (Blos 1979; ด์ฟรอยด์, 1958) ตามนี้
มุมมองอิสระทางอารมณ์จะต้องสัมพันธ์ทางบวกกับการปรับตัวและสุขภาพในช่วงวัยรุ่นและจะมีแนวโน้มที่จะ
เพิ่มขึ้นในปีนี้ (Steinberg และซิลเวอร์, 1986) ในทางตรงกันข้ามมีผู้เขียนที่ถามจำเป็นที่จะต้องแยกเป็น

Results (Thai) 3:

วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้ก็เพื่อศึกษาว่าอิสระทางอารมณ์เป็นส่วนหนึ่งของ
ขั้นตอนการพัฒนาสำหรับวัยรุ่นสเปนและเด็กผู้ใหญ่ หรือถ้ามันเป็นตัวบ่งชี้
สัมพันธภาพในครอบครัวได้ยาก ใช้แบบระยะยาว ตัวอย่างของคนหนุ่มสาว
ตามมาเป็นสิบปี จากวัยรุ่น เริ่มต้นของพวกเขาจนกระทั่งปีแรกของพวกเขาเป็นผู้ใหญ่ แบบที่ 4 จุดในทศวรรษที่ผ่านมา , ตัวใหญ่ของการวิจัยได้มุ่งเน้นการวิเคราะห์กระบวนการ ซึ่งหญิงและชายได้รับ
อิสระจากพ่อแม่ ในกรณีนี้ ตนเองเข้าใจว่าเป็นพัฒนาการขั้นในช่วงวัยรุ่นซึ่ง
เครื่องหมายเข้าสู่โลกของผู้ใหญ่ ( อัลเลน เฮาเซอร์ , ระฆัง , &โอคอนเนอร์ , 1994 ; grotevant &คูเปอร์ , 1986 ; เขา&
holmbeck , 1986 )อิสระในกรอบของความสัมพันธ์ในครอบครัวในช่วงวัยรุ่นจะประกอบด้วยอย่างน้อยสามมิติ ( หนุ่ม dekovi
, C , & มี ส , 1999 ) ครั้งแรกของมิติเหล่านี้มีพฤติกรรมตามที่มันหมายถึงความสามารถของคนหนุ่มสาว
ทำอย่างอิสระ มิติที่สอง คือ การคิดเป็น หมายถึง การได้มาของความรู้สึกของหน่วยงานความสามารถและ
ซึ่งคนที่รู้วิธีที่จะควบคุมชีวิตของตัวเองของเขาหรือเธอ มิติที่สามคือ อารมณ์มันหมายถึง
รับรู้เอกราชผ่านความมั่นใจในตนเองและบุคคลรวมทั้งการจัดตั้งพันธบัตรอารมณ์ที่
สมมาตรมากขึ้นกว่าที่เห็นในความสัมพันธ์ของพวกเขาในวัยเด็ก
สุดท้ายของเหล่านี้ในด้านอารมณ์ซึ่งเกี่ยวข้องกับ individuation และปล่อยพึ่งพาพ่อแม่
( Steinberg &ซิลเวอร์เบิร์ก , 1986 ) ได้จุดประกายความสนใจมากมายระหว่างนักวิจัยในขอบเขตที่ว่ามันได้สร้าง
ระดับหนึ่งของข้อพิพาท ในมือข้างหนึ่งมีผู้เข้าใจอารมณ์พ่อแม่ตีตัวออกห่างจากความต้องการพื้นฐานเป็น
พัฒนาสุขภาพในช่วงวัยรุ่น ( blos , 1979 ;ฟรอยด์ , 1958 ) ตามมุมมองนี้
, อิสระทางอารมณ์จะต้องมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการปรับตัวและสุขภาพในช่วงวัยรุ่น และมักจะ
เพิ่มในระหว่างปีเหล่านี้ ( Steinberg &ซิลเวอร์เบิร์ก , 1986 ) ในทางตรงกันข้ามมีผู้ถามต้องการแยก