Conflict theory emphasizes the role

Conflict theory emphasizes the role of coercion and power in producing social order. This perspective is derived from the works of Karl Marx, who saw society as fragmented into groups that compete for social and economic resources. Social order is maintained by domination, with power in the hands of those with the greatest political, economic, and social resources. When consensus exists, it is attributable to people being united around common interests, often in opposition to other groups.
Marx theorized that the work of producing consensus was done in the "superstructure" of society--which is composed of social institutions, political structures, and culture--and what it produced consensus for was the "base," the economic relations of production (Read more about Marx's theory of base and superstructure here). Following on the heels of Marx, Italian scholar and activist Antonio Gramsci argued that consensus to rule is achieved in large part through cultural hegemony, which refers to the dominant group's ability to attain consent to their rule through ideas, norms, values, and beliefs.

Results (Thai) 3:

ทฤษฎีความขัดแย้ง เน้นบทบาทของการบังคับและพลังงานในการผลิต เพื่อสังคม มุมมองนี้ได้มาจากผลงานของคาร์ล มาร์กซ์ ที่เห็นสังคมแตกออกเป็นกลุ่มที่แย่งทรัพยากรทางสังคมและเศรษฐกิจ สังคมจะดูแลโดยการปกครองที่มีอำนาจอยู่ในมือของผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดทางการเมือง เศรษฐกิจ และทรัพยากรทางสังคม เมื่อมติที่มีอยู่มันเป็นข้อมูลที่คนถูกสหรัฐรอบความสนใจร่วมกันบ่อยครั้งในการต่อต้านกลุ่มอื่น ๆ
มาร์กซ์ theorized ว่าทำงานผลิตเอกฉันท์ ได้ " โครงสร้างส่วนบนของสังคม ซึ่งประกอบด้วย สถาบัน สังคม การเมือง วัฒนธรรม โครงสร้าง และ -- และสิ่งที่มันสร้างฉันทามติเป็น " ฐาน" ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจของการผลิต ( อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับทฤษฎีของมาร์กซ์และฐานต่างๆ ที่นี่ ) ต่อไปนี้บนส้นเท้าของ มาร์กซ์ , นักวิชาการและนักเคลื่อนไหว อันโตนิโอ กรัมชี่ แย้งว่า เอกฉันท์ กฎคือ ในส่วนที่มีขนาดใหญ่ผ่านวัฒนธรรมอำนาจ อิตาลี ซึ่ง หมาย ถึง กลุ่มเด่นสามารถบรรลุยินยอมกฎของพวกเขาผ่านความคิด บรรทัดฐาน ค่านิยม และความเชื่อ