1 See R. Hamilton, An Introduction

1 See R. Hamilton, An Introduction to Merchandize, Edinburgh (1777), and A. Marshall, Principles of Economics, MacMillan Press Ltd., London, New York (1890). Coined residual income by General Electric in the 1950s, this concept also has been labeled as excess earnings by J. Canning, The Economics of Accountancy, Ronald Press, New York (1929) and G. Preinreich, "The Law of Goodwill," Accounting Review, Vol. 12 (1936), 317-329, G.
Preinreich, "Goodwill in Accountancy," Journal of Accountancy ( July, 1937), 28-50, G. Preinreich, "Annual
Survey of Economic Theory: The Theory of Depreciation," Econometrica (January 1938), 219-231; super-profits by H. Edey, "Business Valuation, Goodwill and the Super-profit Method," Accountancy, (January/February, 1957); excess realizable profit by E. Edwards and P. Bell, The Theory and Measurement of Business Income, University of California Press, Berkeley (1961); excess income by J. Kay, "Accountants, too, Could Be Happy in a Golden Age:
The Accountant's Rate of Profit and the Internal Rate of Return," Oxford Economic Papers, Vol. 28 (1976), 447-
460; and abnormal earnings by K. Peasnell, "On Capital Budgeting and Income Measurement" Abacus, Vol. 17 (1981), 52-67 , K. Peasnell, "Some Formal Connection Between Economic Values and Yields and Accounting
Numbers," Journal of Business Finance and Accounting, Vol. 9 (1982), 361-381 and G. Feltham and J. Ohlson, "Valuation and Clean Surplus Accounting for Operating and Financing Activities," Contemporary Accounting Research, Vol. 11 (1995), 689-731.
2 Capital is generally defined to be assets (net of accumulated depreciation and amortization) invested in goingconcern operating activities, or equivalently, contributed and retained debt and equity capital at the beginning of the period (net of non-operating capital). Non-interest bearing debt capital (e.g., accounts payable) is sometimes subtracted from total capital under the argument that it does not require a return.

Results (Thai) 2:

1 ดูอาร์แฮมิลตันแนะนำให้ Merchandize, เอดินบะระ (1777) และเอมาร์แชลล์หลักการเศรษฐศาสตร์ MacMillan กด Ltd. , ลอนดอน, นิวยอร์ก (1890) ประกาศเกียรติคุณรายได้ที่เหลือจาก General Electric ในปี 1950 แนวคิดนี้ยังได้รับการระบุว่าเป็นกำไรส่วนเกินโดยเจแคนนิงส์เศรษฐศาสตร์การบัญชี, โรนัลด์กดนิวยอร์ก (1929) และจี Preinreich "กฎหมายของค่าความนิยม" บัญชี รีวิวฉบับ 12 (1936), 317-329 กรัม
Preinreich "ค่าความนิยมในการบัญชี" วารสารบัญชี (กรกฏาคม 1937) 28-50 กรัม Preinreich "ประจำปี
การสำรวจของทฤษฎีเศรษฐศาสตร์: ทฤษฎีของค่าเสื่อมราคา" โคโน (มกราคม 1938), 219-231; ซุปเปอร์ผลกำไรโดยเอช Edey "ประเมินมูลค่าทางธุรกิจ, ค่าความนิยมและวิธีซูเปอร์แสวงหาผลกำไร" การบัญชี (มกราคม / กุมภาพันธ์ 1957); กำไรส่วนเกินว่าอีเอ็ดเวิร์ดและเบลล์พีทฤษฎีและการวัดรายได้ธุรกิจ, ข่าวมหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียเบิร์กลีย์ (1961); รายได้ส่วนเกินโดยเจเคย์ "นักบัญชีมากเกินไปอาจจะมีความสุขในยุคทอง:
อัตราของบัญชีกำไรและอัตราผลตอบแทนภายใน" ฟอร์ดเศรษฐกิจเอกสารฉบับ 28 (1976), 447-
460; และรายได้ที่ผิดปกติโดยพ Peasnell "ในงบประมาณเงินทุนและการวัดรายได้" Abacus ฉบับ 17 (1981), 52-67, เค Peasnell "บางคนการเชื่อมต่ออย่างเป็นทางการระหว่างมูลค่าทางเศรษฐกิจและอัตราผลตอบแทนและการบัญชี
ตัวเลข," วารสารธุรกิจการเงินและการบัญชีฉบับที่ 9 (1982), 361-381 กรัมและ Feltham เจ Ohlson "การประเมินค่าและส่วนเกินทุนจากการทำความสะอาดการบัญชีเกี่ยวกับการดำเนินงานและกิจกรรมจัดหาเงิน," การวิจัยการบัญชีร่วมสมัยฉบับ 11 (1995), 689-731.
2 ทุนจะถูกกำหนดโดยทั่วไปจะสินทรัพย์ (สุทธิจากค่าเสื่อมราคาและค่าตัดจำหน่ายสะสม) การลงทุนในการดําเนินงาน goingconcern หรือเท่ากันมีส่วนร่วมและเก็บไว้ตราสารหนี้และเงินทุนส่วนที่จุดเริ่มต้นของรอบระยะเวลา (สุทธิจาก เงินทุนที่ไม่ใช่การดำเนินงาน) ที่มิใช่ดอกเบี้ยตราสารหนี้แบริ่ง (เช่นเจ้าหนี้) บางครั้งก็หักออกจากเงินกองทุนรวมภายใต้การโต้แย้งว่ามันไม่จำเป็นต้องกลับมา

Results (Thai) 3:

1 ดูอาร์ แฮมิลตัน ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค้าขาย เอดินบะระ ( อย่า ) , และ มาร์แชล หลักเศรษฐศาสตร์ ฉบับเพรส , ลอนดอน , นิวยอร์ก ( 1890 ) สร้างรายได้โดยทั่วไปไฟฟ้าในช่วงปี แนวคิดนี้ยังได้รับการระบุว่าเป็นส่วนเกิน กำไร โดย แคน เศรษฐศาสตร์การบัญชี , โรนัลด์ กด , New York ( 1929 ) และ G preinreich " กฎหมายของค่าความนิยม " ตรวจสอบบัญชีฉบับที่ 12 ( 1936 ) , 317-329 , จีpreinreich " ค่าความนิยมในการบัญชี , " วารสารการบัญชี ( กรกฎาคม 1937 ) , 28-50 G preinreich " ประจำปีสำรวจทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ทฤษฎีของการ " econometrica ( มกราคม 1938 ) , 219-231 ; กำไรเกินปกติโดย edey , " การประเมินมูลค่าทางธุรกิจ ค่าความนิยมและ Super กำไรวิธีการ " การบัญชี ( มกราคม / กุมภาพันธ์ 2500 ) คาดว่า กำไรส่วนเกิน โดย เอ็ดเวิร์ด , ระฆัง , ทฤษฎีและการวัดของรายได้ธุรกิจ ข่าว , มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ ( 1961 ) ; เกินรายได้ โดย เค " นักบัญชีก็สามารถมีความสุขในยุคทอง :คะแนนของนักบัญชีของกำไรและอัตราผลตอบแทนภายในของ " หนังสือพิมพ์เศรษฐกิจออกซ์ฟอร์ด 28 เล่ม ( 1976 ) , แต่ -460 และรายได้ที่ผิดปกติโดย K . peasnell " ในงบประมาณเงินทุนและลูกคิดการวัดรายได้ 17 เล่ม ( 1981 ) , 52-67 K peasnell " บางอย่างเป็นทางการ ความสัมพันธ์ระหว่างคุณค่าทางเศรษฐกิจและผลผลิต และบัญชีตัวเลข , " วารสารธุรกิจการเงินและการบัญชี ฉบับที่ 9 ( พ.ศ. 2525 ) , 361-381 G feltham เจและโอลสัน " มูลค่าส่วนเกินที่สะอาดและบัญชีปฏิบัติการ และกิจกรรมจัดหาเงิน , " การวิจัยการบัญชีร่วมสมัย ฉบับที่ 11 ( พ.ศ. 2538 ) , 689-731 .2 ทุน ถูกกำหนดโดยทั่วไปเป็นทรัพย์สิน ( สุทธิจากค่าเสื่อมราคาสะสมและลงทุนใน goingconcern กิจกรรมดำเนินงานหรือก้องสนับสนุนและรักษาทุนตราสารหนี้และตราสารทุนที่จุดเริ่มต้นของระยะเวลา ( สุทธิที่ไม่ผ่าตัดใหญ่ ) ปลอดภาระดอกเบี้ยหนี้ ( เช่นบัญชีเจ้าหนี้ ) บางครั้งก็หักออกจากยอดทุนภายใต้การโต้แย้งว่าไม่ต้องกลับมา