Mullally (2001) suggested that effe

Mullally (2001) suggested that effective nursing
leadership is central to the success of the ‘NHS
Plan’ (Department of Health (DH), 2000).
Therefore, if nurses are to make a profound
contribution and support the Government’s change agenda
with, ‘a new breed of clinical leaders’ (DH, 1999 p52), then
understanding clinical leadership should be central to the goals
of the nursing profession. Gaining an understanding of clinical
leadership is also pivotal in recognizing who the clinical
leaders are and to further explore the values associated with
bedside, clinical care. The term ‘clinical leadership’, although
recognizable in nursing and allied health literature, has rarely
been the subject of detailed study. This article addresses the
questions: ‘what is clinical leadership?’ and ‘how is clinical
leadership defined?’
What is clinical leadership?
There is a plethora of literature that addresses the topic of
nursing leadership, although only a small portion specifically
considers clinical nurse leadership. Of the papers that do,
Christian and Norman (1998) and Cook (2001a, 2001b)
investigate clinical leadership characteristics. Firth (2002)
explores the balance between the clinical and managerial roles
of ward leaders, concluding that ward managers experience
David Stanley
conflict between the managerial and clinical aspects of their
role. Cosens et al (2000) identify ward ‘opinion leaders’ and
McCormack and Garbett (2003) consider the characteristics
and skills of ‘practice developers,’ who they describe as being
like clinical nurse leaders.
Others have considered the concept of clinical leadership,
with significant contributions from Peach (1995) and
Lett (2002) (both from an Australian perspective), and the
American authors, Dean-Baar (1998), McCormack and
Hopkins (1995), and Rocchiccioli and Tilbury (1998), have
added to the discourse. Berwick (1994) and Wyatt (1995),
writing from a medical perspective and Schneider (1999),
writing from a pharmacological stance, have also contributed.
Malby (1998) makes the point, highlighted by Lett (2002)
that although the term clinical leadership is used in a number
of contexts there is little agreement on the definition.
This lack of agreement is compounded by the literature
appearing to offer three distinct ways in which the term
clinical leadership is presented. Firstly, it is used in terms of
describing clinical leadership programmes or evaluations of
clinical leadership programmes (Scott, 1987; Wright, 1996,
Hambridge, 1997; McKeown and Thompson, 1999; Read,
1999; Cunningham and Kitson, 2000a, 2000b; Cooper,
2003; Faugier, 2003; Faugier and Woolnough, 2003). The
programmes described are often used to train or develop
nurses with leadership potential or nurses in leadership
positions. They occupy considerable volumes of the literature
available about clinical leadership and, while they are useful
as guides to the benefit of the programmes, they commonly
shed little light on the concept of clinical leadership itself.
Secondly, the literature is used to describe the work of
managers who work in the clinical setting (Christian and
Norman, 1998; Dean-Baar, 1998; Malby, 1998; McCormack
and

Results (Thai) 1:

Mullally (2001) แนะนำพยาบาลที่มีประสิทธิภาพความเป็นผู้นำเป็นศูนย์กลางความสำเร็จของการ ' NHSวางแผน ' (กรมอนามัย (DH), 2000)ดังนั้น ถ้าพยาบาลจะทำให้ความลึกซึ้งสัดส่วนและฝ่ายสนับสนุนรัฐบาลเปลี่ยนวาระการประชุมกับ 'รูปแบบใหม่ของผู้นำทางคลินิก' (DH, 1999 p52), จากนั้นเข้าใจความเป็นผู้นำทางคลินิกควรเป็นศูนย์กลางเป้าหมายของอาชีพพยาบาล เข้าใจถึงคลินิกยังเป็นผู้นำสำคัญที่ตระหนักในทางคลินิกเป็นผู้นำ และเพื่อสำรวจค่าที่เกี่ยวข้องกับการดูแลข้างเตียง คลินิก คำว่า 'เป็นผู้นำทางคลินิก' แม้ว่ารู้จักพยาบาล และทีมสุขภาพวรรณกรรม ไม่ค่อยได้เรื่องของการศึกษารายละเอียดได้ บทความนี้เน้นการคำถาม: 'เป็นผู้นำทางคลินิกคืออะไร ' และ ' วิธีเป็นทางคลินิกผู้นำที่กำหนดไว้หรือไม่ 'ผู้นำทางคลินิกคืออะไรมีวรรณกรรมที่เน้นหัวข้อให้เลือกมากมายพยาบาลเป็นผู้นำ แม้ว่าส่วนเล็ก ๆ เท่านั้นโดยเฉพาะพิจารณาความเป็นผู้นำการพยาบาลทางคลินิก ของเอกสารที่ทำคริสเตียนและนอร์แมน (1998) และอาหาร (2001a, 2001b)ตรวจสอบลักษณะทางคลินิกเป็นผู้นำ ท่วม (2002)สำรวจความสมดุลระหว่างบทบาททางคลินิก และการจัดการผู้นำชิ สรุปว่า ประสบการณ์วาร์ดผู้จัดการสแตนเลย์เดวิดความขัดแย้งระหว่างด้านบริหารจัดการ และทางคลินิกของพวกเขาบทบาท Cosens et al (2000) ระบุวาร์ด 'ผู้นำความคิด' และกุ๊กแดนมังกรและ Garbett (2003) พิจารณาลักษณะและทักษะของ 'ฝึกนักพัฒนา ที่พวกเขาอธิบายว่า เป็นเช่นผู้นำการพยาบาลทางคลินิกคนอื่น ๆ ได้พิจารณาแนวคิดของผู้นำทางคลินิกการ มีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญจากพีช (1995) และLett (2002) (ทั้งจากมุมมองที่ออสเตรเลีย), และนักเขียนอเมริกัน ดีนไกด์ (1998), กุ๊กแดนมังกร และฮอปกินส์ (1995), และ Rocchiccioli และบริการ Tilbury (1998),ถูกวาท นอร์ทเบอร์วิค (1994) และไวแอตต์ (1995),เขียนจากมุมมองทางการแพทย์และชไนเดอร์ (1999),เขียนจากท่าทางการทางเภสัชวิทยา นอกจากนี้ยังมีส่วนMalby (1998) ทำให้จุด โดย Lett (2002)ที่แม้ว่าความเป็นผู้นำทางคลินิกระยะที่ใช้ในหมายเลขของบริบท ที่มีข้อตกลงเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคำนิยามของขาดความตกลงนี้คือลขิวรรณคดีปรากฏให้สามวิธีที่แตกต่างกันที่ระยะเวลาแสดงความเป็นผู้นำทางคลินิก ประการแรก มันถูกใช้ในแง่ของอธิบายโปรแกรมทางคลินิกหรือการประเมินของโปรแกรมคลินิก (Scott, 1987 ไรท์ 1996Hambridge, 1997 McKeown และทอมป์สัน 1999 อ่าน1999 คันนิงแฮมและ Kitson, 2000a, 2000b คูเปอร์2003 Faugier, 2003 Faugier และ Woolnough, 2003) การโปรแกรมอธิบายมักจะใช้การฝึกอบรม หรือพัฒนาพยาบาลกับผู้นำที่มีศักยภาพ หรือพยาบาลในภาวะผู้นำตำแหน่ง พวกเขาครอบครองปริมาณมากของวรรณกรรมเกี่ยวกับความเป็นผู้นำทางคลินิกและ ใน ขณะที่พวกเขามีประโยชน์เป็นคำแนะนำเพื่อประโยชน์ของโปรแกรม พวกเขาโดยทั่วไปหลั่งน้ำตาแสงน้อยแนวคิดการเป็นผู้นำทางคลินิกเองประการที่สอง วรรณคดีใช้อธิบายการทำงานของผู้จัดการที่ทำงานในการตั้งค่าทางคลินิก (คริสเตียน และนอร์แมน 1998 คณบดีไกด์ 1998 Malby, 1998 กุ๊กแดนมังกรและ

Results (Thai) 2:

Mullally (2001) ชี้ให้เห็นว่าพยาบาลที่มีประสิทธิภาพ
เป็นผู้นำเป็นศูนย์กลางในการประสบความสำเร็จของ 'พลุกพล่าน
แผน' (กรมสุขภาพ (เอช), 2000).
ดังนั้นถ้าพยาบาลเพื่อให้ลึกซึ้ง
การมีส่วนร่วมและสนับสนุนวาระการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาล
ด้วย ' สายพันธุ์ใหม่ของผู้นำทางคลินิก (DH 1999 P52) แล้ว
การทำความเข้าใจความเป็นผู้นำทางคลินิกที่ควรจะเป็นศูนย์กลางในการเป้าหมาย
ของวิชาชีพการพยาบาล ดึงดูดความเข้าใจทางคลินิก
เป็นผู้นำยังเป็นการพิจาณาในการตระหนักถึงที่คลินิก
ผู้นำและการสำรวจค่าที่เกี่ยวข้องกับ
ข้างเตียง, การดูแลทางคลินิก คำว่า 'ความเป็นผู้นำทางคลินิก' แม้จะ
เป็นที่รู้จักในการพยาบาลและวรรณกรรมสุขภาพพันธมิตรแทบจะไม่เคย
ได้รับเรื่องของการศึกษารายละเอียด บทความนี้อยู่
คำถาม: 'สิ่งที่เป็นผู้นำทางคลินิก? และวิธีการที่คลินิก
เป็นผู้นำกำหนด? '
คืออะไรความเป็นผู้นำทางคลินิก
มีมากมายเหลือเฟือของวรรณกรรมที่เน้นเรื่องของการเป็น
ผู้นำทางการพยาบาลแม้เพียงส่วนเล็ก ๆ โดยเฉพาะ
พิจารณาความเป็นผู้นำพยาบาลคลินิก ของเอกสารที่ทำ
คริสเตียนและนอร์แมน (1998) และปรุงอาหาร (2001a, 2001b)
ตรวจสอบลักษณะความเป็นผู้นำทางคลินิก เฟิร์ท (2002)
สำรวจความสมดุลระหว่างบทบาททางคลินิกและการบริหารจัดการ
ของผู้นำวอร์ดสรุปว่าประสบการณ์ผู้จัดการวอร์ด
เดวิดสแตนเลย์
ความขัดแย้งระหว่างด้านการบริหารจัดการและทางคลินิกของ
บทบาท Cosens, et al (2000) ระบุวอร์ด 'ผู้นำทางความคิดและ
McCormack และ Garbett (2003) พิจารณาลักษณะ
และทักษะของนักพัฒนาปฏิบัติ' ที่พวกเขาอธิบายว่าเป็น
เหมือนผู้นำทางการพยาบาลทางคลินิก.
อื่น ๆ ได้มีการพิจารณาแนวคิดของการเป็นผู้นำทางคลินิก
กับ ผลงานที่สำคัญจากพีช (1995) และ
เลทท์ (2002) (ทั้งจากมุมมองของออสเตรเลีย) และ
นักเขียนชาวอเมริกันคณบดี-บาร์ (1998), McCormack และ
ฮอปกินส์ (1995) และ Rocchiccioli และทิลเบรี่ (1998) ได้
เพิ่มให้กับ วาทกรรม เบอร์วิค (1994) และไวแอตต์ (1995),
การเขียนจากมุมมองทางการแพทย์และชไนเดอ (1999),
การเขียนจากท่าทางเภสัชวิทยามีส่วนร่วมยัง.
Malby (1998) ทำให้จุดโดยเน้นเลทท์ (2002)
ว่าถึงแม้ระยะทางคลินิก ผู้นำจะถูกใช้ในหลาย
บริบทมีข้อตกลงเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับความหมาย.
ขาดของข้อตกลงนี้ประกอบกับวรรณคดี
ที่ปรากฏที่จะนำเสนอสามวิธีที่แตกต่างกันซึ่งในระยะ
การเป็นผู้นำทางคลินิกจะนำเสนอ ประการแรกก็ถูกนำมาใช้ในแง่ของการ
อธิบายโปรแกรมที่เป็นผู้นำทางคลินิกหรือการประเมินผลของ
โปรแกรมที่เป็นผู้นำทางคลินิก (สกอตต์ 1987; ไรท์ปี 1996
Hambridge, 1997; McKeown และ ธ อมป์สัน, ปี 1999 อ่าน
1999 คันนิงแฮมและคิทสัน, 2000a, 2000b; คูเปอร์ ,
2003 Faugier 2003; Faugier และ Woolnough, 2003)
โปรแกรมอธิบายมักจะใช้ในการฝึกอบรมหรือพัฒนา
พยาบาลที่มีศักยภาพในการเป็นผู้นำหรือพยาบาลในการเป็นผู้นำ
ในตำแหน่ง พวกเขาครอบครองปริมาณมากของวรรณคดี
มีอยู่เกี่ยวกับความเป็นผู้นำทางคลินิกและในขณะที่พวกเขามีประโยชน์
เป็นคู่มือเพื่อประโยชน์ของโปรแกรมที่พวกเขาโดยทั่วไป
หลั่งน้ำตาแสงเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับแนวความคิดของการเป็นผู้นำทางคลินิกของตัวเอง.
ประการที่สองวรรณคดีใช้เพื่ออธิบายการทำงานของ
ผู้บริหารที่ทำงานในการตั้งค่าทางคลินิก (คริสเตียนและ
นอร์แมน 1998; คณบดี-Baar 1998; Malby 1998; McCormack
และ

Results (Thai) 3:

มัลลาลี่ ( 2001 ) ชี้ให้เห็นว่าพยาบาลที่มีประสิทธิภาพผู้นำเป็นศูนย์กลางความสำเร็จของ " รัฐบาลแผน " ( กรมอนามัย ( DH ) , 2000 )ดังนั้น ถ้าหวังจะให้ลึกซึ้งการบริจาคและสนับสนุนวาระการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลกับ " พันธุ์ใหม่ของผู้นำทางคลินิก " ( p52 DH , 1999 ) จากนั้นความเข้าใจเรื่องภาวะผู้นำทางคลินิกควรจะเป็นกลาง เพื่อเป้าหมายของพยาบาลวิชาชีพ สู่ความเข้าใจของคลินิกผู้นำยังเป็นสำคัญในการที่คลินิกผู้นำและการสํารวจค่าที่เกี่ยวข้องกับเตียง , การดูแลทางคลินิก คำว่า " ผู้นำ " คลินิก , แม้ว่าที่รู้จักกันในวรรณคดี มีพยาบาลและสหสุขภาพไม่ค่อยเป็นเรื่องของการศึกษารายละเอียด บทความนี้เน้นคำถาม : อะไรคือความเป็นผู้นำทางคลินิก ? " และ " วิธีการทางคลินิกกำหนดความเป็นผู้นำ ? "อะไรคือความเป็นผู้นำทางคลินิก ?ด้วยวรรณกรรมที่เน้นเรื่องภาวะผู้นำทางการพยาบาล แม้เพียงส่วนเล็ก ๆ โดยเฉพาะพิจารณาภาวะผู้นำทางการพยาบาล . ของเอกสารที่ทำคริสเตียนและนอร์แมน ( 1998 ) และทำอาหาร ( 2001a 2001b , )ศึกษาลักษณะภาวะผู้นำทางคลินิก เฟิร์ธ ( 2545 )ความสมดุลระหว่างบทบาททางคลินิกและการบริหารวอร์ดผู้นำ สรุปว่าผู้จัดการประสบการณ์ วอร์ดเดวิดสแตนลี่ย์ความขัดแย้งระหว่างด้านการบริหารและทางคลินิกของพวกเขาบทบาท cosens et al ( 2000 ) ระบุ วอร์ด ความคิดเห็นของผู้นำและดำ และ garbett ( 2003 ) พิจารณาลักษณะและทักษะการปฏิบัติของนักพัฒนาที่พวกเขาอธิบายเป็นชอบหัวหน้าพยาบาลคลินิกคนอื่น ๆมีการพิจารณาแนวคิดของภาวะผู้นำทางคลินิกกับการเขียนสําคัญจากพีช ( 1995 ) และหนังสือ ( 2002 ) ( ทั้งจากมุมมองของออสเตรเลีย ) และนักเขียนอเมริกัน , คณบดีบาร์ ( 1998 ) , ดำ และฮอปกินส์ ( 1995 ) , และ rocchiccioli Santos ( 1998 ) , และเพิ่มวาทกรรม เบอร์วิค ( 2537 ) และ ไวแอท ( 1995 )เขียนจากมุมมองทางการแพทย์และ บริษัท ชไนเดอร์ ( 1999 )เขียนจากจุดยืนทางเภสัชวิทยา , นอกจากนี้ยังสนับสนุน .malby ( 1998 ) ทำให้จุดเน้น โดยจดหมาย ( 2545 )แม้ว่าในระยะทางภาวะผู้นำคือใช้ในหมายเลขของบริบทมีข้อตกลงเล็กน้อยในนิยามนี้ไม่มีข้อตกลงมากประกอบกับวรรณกรรมปรากฏการเสนอที่แตกต่างกันสามวิธีที่ระยะความเป็นผู้นำทางคลินิกคือแสดง ประการแรก มันถูกใช้ในแง่ของอธิบายโปรแกรมหรือประเมินภาวะผู้นำทางคลินิกโครงการภาวะผู้นำทางคลินิก ( Scott , 1987 ; ไรท์ ปี 1996hambridge , 1997 ; mckeown และทอมป์สัน , 1999 ; อ่าน1999 ; คิดสั้น คันนิ่งแฮม และประกอบ 2000b ; , , คูเปอร์2003 ; faugier , 2003 ; และ faugier วุลนอฟ , 2003 ) ที่โปรแกรมอธิบายมักจะใช้ในการฝึกอบรมหรือพัฒนาพยาบาลที่มีศักยภาพในความเป็นผู้นำหรือภาวะผู้นำของพยาบาลตำแหน่ง พวกเขาครอบครองปริมาณมากของวรรณคดีที่มีอยู่เกี่ยวกับความเป็นผู้นำทางคลินิกและในขณะที่พวกเขาจะเป็นประโยชน์เป็นคู่มือเพื่อประโยชน์ของโปรแกรม , พวกเขาโดยทั่วไปหลั่งแสงเล็กน้อยในความคิดของคลินิกผู้นำนั่นเองประการที่สอง มีวรรณกรรมที่ใช้อธิบายการทำงานของผู้จัดการที่ทำงานในการตั้งค่าทางคลินิก ( คริสเตียน และนอร์แมน , 1998 ; ดีน Baar , 1998 ; malby , 1998 ; McCormackและ