In this section, we present numerical examples for the
proposed algorithms by considering the sensor network
shown in Fig. 2. Every node transmits the collected data
to sink node d, and only between the neighboring nodes
they can directly communicate each other. We assume that
each feasible schedule mode that allows every possible set
of disjoint links to operate has equal fraction of time. Thus,
there are 10 feasible schedule modes5. Links between node
2 and node 3 are active for
P
mvm ¼ 1=10 fraction of time,
and others are active for
P
mvm ¼ 3=10 fraction of time.
We assume each node s has the utility function UsðxsÞ ¼
logðxsÞ; 0 6 xs 6 1 8s 2 N.
We assume that each sensor node has initial energies of
0.25 J and the energy consumption in each sensor by the
energy consumed per bit during sensing es, in the receiver
electronics er , in the transmitter electronics et , and the
power radiated by the transmitter for reliable communication.
For example, the power consumed in node 2 in Fig. 2
is x2es; x1er , and
P
m2Mvmpm2
þ ðx1 þ x2Þet when node 2 is in
sensing state, receiving state and transmitting state,
respectively. The parameters for es, er and et are chosen to
be 50 nJ/bit, 135 nJ/bit, and 45 nJ/bit [6], respectively. We
assume that the constant parameters have the following
values: the path-loss exponent is 2, a peak power Pmax
l of
1mW for all links, the distances between neighbor nodes
all are 100 m, and W=5 MHz.
We simulate Algorithm 1 with two different choices of
stepsizes. Fig. 3 shows the value of the dual function
QðkðtÞ; lðtÞÞ at each iteration with stepsizes a ¼ b ¼ 0:01
and a ¼ b ¼ 0:001. We can see that the dual function approaches
the optimal very fast, but not monotonically. It
will oscillate around the optimal. This oscillating behavior
mathematically results from the non-differentiability of
the dual function. Fig. 3 reveals that when stepsizes are
a ¼ 0:01 and b ¼ 0:01, compared with the case with stepsizes
a ¼ 0:001 and b ¼ 0:001, it almost has the same convergence
speed, but with a bigger oscillation.
Results (
Thai) 3:
[Copy]Copied!
ในส่วนนี้เรานำเสนอตัวอย่างเชิงตัวเลขสำหรับ
เสนอขั้นตอนวิธีพิจารณาเครือข่ายเซ็นเซอร์
แสดงในรูปที่ 2 ทุก ๆโหนดส่งสัญญาณข้อมูล
จมโหนด D และระหว่างโหนดเพื่อนบ้าน
พวกเขาโดยตรงสามารถสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ เราคิดว่าแต่ละตารางโหมดที่ช่วยให้การเป็นไปได้
ทุกชุดเป็นไปได้ของการเชื่อมโยงการใช้งานมีสัดส่วนเท่ากับไม่ต่อเนื่องของเวลา ดังนั้น
มี 10 เป็นไปได้ตารางเวลา modes5 . การเชื่อมโยงระหว่างโหนดโหนด 3
2 และมีการใช้งานสำหรับ
p
MVM ¼ 1 = 10 เศษส่วนของเวลาและอื่น ๆที่มีการใช้งานสำหรับ
p
MVM ¼ 3 = 10 เศษส่วนของเวลา .
เราสมมติแต่ละโหนดมีฟังก์ชันอรรถประโยชน์เราð XS Þ¼
เข้าสู่ระบบð XS Þ ; 0 6 XS 6 1 8 2 N .
เราคิดว่าเซ็นเซอร์แต่ละโหนดมีพลังเริ่มต้นของ
3 J และปริมาณการใช้พลังงานในแต่ละเซนเซอร์โดย
การใช้พลังงานต่อบิตในระหว่างการ ES ในตัวรับ
อิเล็กทรอนิกส์เอ้อในอิเล็กทรอนิกส์และเครื่องส่งสัญญาณและพลังงานรังสีจากเครื่องส่ง
สำหรับการสื่อสารที่เชื่อถือได้ เช่น พลังงานที่ใช้ในข้อ 2 ในรูปที่ 2 เป็น x2es
; x1er และ
p
þ m2mvmpm2 ð X1 X2 Þþและเมื่อโหนด 2 ใน
รัฐ sensing รัฐผู้รับและส่งรัฐ
ตามลำดับ พารามิเตอร์สำหรับ ES ,เอ้อ และ และ เลือก
50 / 135 NJ NJ บิต , บิต , และ 45 NJ / บิต [ 6 ] ตามลำดับ เราสันนิษฐานว่าคงได้ค่า
: การสูญเสียค่าต่อไปนี้เส้นทางของอำนาจสูงสุดคือ 2 , ค่า
L
1mw สำหรับการเชื่อมโยงทั้งหมด , ระยะทางระหว่างโหนดเพื่อนบ้าน
ทั้งหมด 100 M และ W = 5 MHz .
เราจำลองขั้นตอนวิธีที่ 1 กับ 2 ต่างกัน
stepsizes . รูปที่ 3 แสดงให้เห็นค่าของฟังก์ชั่น Dual
Q ð K ð T Þ ; L ð T ÞÞในแต่ละซ้ำกับ stepsizes เป็น¼ B ¼ 0:01
และ¼ B ¼ 0:001 . เราจะเห็นได้ว่า แนวทางการทำงานแบบ Dual
เหมาะสมอย่างรวดเร็วมาก แต่ไม่ monotonically . ครับผมจะแกว่งไปมารอบ ๆที่เหมาะสม นี้สั่นผลพฤติกรรม
ทางคณิตศาสตร์จากไม่ differentiability ของ
ฟังก์ชันทวิภาค รูปที่ 3 พบว่า เมื่อมีการ stepsizes ¼ 0:01 และ B 0:01 ¼ ,เมื่อเทียบกับกรณีของ stepsizes
เป็น¼ 0:001 และ B ¼ 0:001 มันเกือบจะมีความเร็วในการลู่เข้า
เหมือนกัน แต่มีความผันผวนมากขึ้น
Being translated, please wait..