In the past 20 years, the idea of a

In the past 20 years, the idea of a job for life has become taboo. It is assumed that workers will move regularly, deploying their skills in different contexts and, in doing so, allow companies the ‘flexibility’ to ‘manage their human resources’ more efficiently. What is lost is long term loyalty and the now old-fashioned view of companies founded on a social compact. But patience and long term dedication sometimes bring greater rewards. One example is the Penning gauge.

Results (Thai) 1:

ใน 20 ปีที่ผ่านมา ความคิดของงานในชีวิตได้กลายเป็น คำต้องห้าม มีสมมติว่า คนงานจะย้ายเป็นประจำ ใช้ทักษะของพวกเขา ในบริบทที่แตกต่างกัน และ ทำให้ อนุญาตให้บริษัท 'ความยืดหยุ่น' เพื่อ 'จัดการทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขา' ได้อย่างมีประสิทธิภาพ อะไรจะหายไปเป็นสมาชิกในระยะยาวและมองไมเดี๋ยวนี้บริษัทก่อตั้งขึ้นในคอมแพคสังคม แต่ความอดทนและนานคำอุทิศบางครั้งนำผลตอบแทนมากขึ้น ตัวอย่างหนึ่งคือ มาตรวัด Penning

Results (Thai) 2:

ในอดีตที่ผ่านมา 20 ปีความคิดของงานสำหรับชีวิตได้กลายเป็นเรื่องต้องห้าม สันนิษฐานว่าเป็นคนงานที่จะย้ายไปประจำการปรับใช้ทักษะของพวกเขาในบริบทที่แตกต่างกันและในการทำเช่นนั้นอนุญาตให้ บริษัท ที่มีความยืดหยุ่น 'ถึง' การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น อะไรคือสิ่งที่หายไปคือความจงรักภักดีในระยะยาวและมุมมองในขณะนี้สมัยเก่าของ บริษัท ตั้งอยู่บนพื้นฐานทางสังคมที่มีขนาดกะทัดรัด แต่ความอดทนและการอุทิศตนในระยะยาวบางครั้งนำผลตอบแทนที่มากขึ้น ตัวอย่างหนึ่งคือวัดคอก

Results (Thai) 3:

ในอดีต 20 ปี , ความคิดของงานให้ชีวิตกลายเป็นสิ่งต้องห้าม เป็นสันนิษฐานว่าแรงงานจะย้ายเป็นประจำ ใช้ทักษะของพวกเขาในบริบทที่แตกต่างกัน และในการทำเพื่อช่วยให้บริษัท ' ยืดหยุ่น ' ' จัดการทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น สิ่งที่จะหายไปคือความจงรักภักดีในระยะยาวและดูแล้วล้าสมัยของ บริษัท ก่อตั้งขึ้นในสังคมขนาดเล็กแต่ความอดทนและความมุ่งมั่นในระยะยาวเอารางวัลมากขึ้น ตัวอย่างหนึ่งคือ เพนนิ่งเกจ