Antibiotics for neonates born throu

Antibiotics for neonates born through meconium-stained amniotic fluid.AbstractBACKGROUND:Approximately 1 in 10 pregnancies is affected by meconium passage at delivery, which can result in meconium aspiration syndrome (MAS). MAS can cause respiratory complications and, very rarely, death. Antibiotics have been prescribed for neonates exposed to meconium in amniotic fluid, with the intention of preventing infection due to potential bacterial contaminants.OBJECTIVES:We conducted this review to assess the efficacy and safety of antibiotics for:1. prevention of infection, morbidity, and mortality among infants born through meconium-stained amniotic fluid (MSAF) who are asymptomatic at birth; and2. prevention of infection, morbidity, and mortality among infants born through MSAF who have signs and symptoms compatible with meconium aspiration syndrome (MAS).SEARCH METHODS:We performed a literature search using the following databases: MEDLINE (1966 to July 2016); Embase (1980 to July 2016); the Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL; 1982 to July 2016); and the Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL; 2016, Issue 7) in the Cochrane Library. We also searched clinical trials databases, conference proceedings, and reference lists of retrieved articles.SELECTION CRITERIA:We included randomised and quasi-randomised controlled trials that compared antibiotics administered via any route versus placebo or no treatment for prevention of infection among neonates exposed to MSAF, or who developed MAS. We excluded cohort, case control, and any other non-randomised studies and applied no language restrictions. We included studies of term and preterm infants, and we included studies examining use of any antibacterial antibiotics. We included studies that reported on any outcomes of interest.DATA COLLECTION AND ANALYSIS:We assessed the methodological quality of included trials by reviewing information provided in study reports and obtained by personal communication with study authors. We extracted data on relevant outcomes, estimated effect size, and reported values as risk ratios (RRs), risk differences (RDs), and mean differences (MDs), as appropriate. We conducted subgroup analyses for treatment of MAS and for prophylaxis (asymptomatic neonates exposed to meconium).MAIN RESULTS:Four randomised controlled studies including a total of 695 participants were eligible for inclusion. Three studies evaluated neonates with MAS, and one study assessed asymptomatic neonates exposed to meconium in amniotic fluid. These studies exhibited varying degrees of methodological rigour: Two studies were at low risk of bias, and two were at unclear risk. We graded evidence derived from these studies as low quality. We downgraded overall evidence owing to the large number of participants lost to follow-up in one trial, the small sample sizes of all trials, and unclear methodological details provided for two trials.The primary outcome was risk of early- and late-onset neonatal sepsis. Antibiotics did not decrease the risk of sepsis in neonates with a diagnosis of MAS (RR 1.54, 95% confidence interval (CI) 0.27 to 8.96; RD 0.00, 95% CI -0.02 to 0.03; 445 participants, three studies; I² = 0%) nor in asymptomatic neonates exposed to meconium in amniotic fluid (RR 0.76, 95% CI 0.25 to 2.34; RD -0.01, 95% CI -0.07 to 0.04; 250 participants, one study; I² = 0%). Results show no significant differences in mortality or duration of stay in hospital between groups given antibiotics and control groups of symptomatic and asymptomatic neonates. One study in asymptomatic neonates reported a significant reduction in duration of mechanical ventilation for the control group compared with the antibiotic group (MD 0.26, 95% CI 0.15 to 0.37; 250 participants, one study; I² = 0%).AUTHORS' CONCLUSIONS:Upon review of available evidence, we found no differences in infection rates following antibiotic treatment among neonates born through meconium-stained fluid and those with meconium aspiration syndrome. The overall quality of evidence is low owing to the small number of included studies. Well-controlled studies of adequate power are needed.

Results (Thai) 1:

ยาปฏิชีวนะสำหรับทารกแรกเกิดเกิดผ่าน meconium เปื้อนน้ำคร่ำ
บทคัดย่อ
มา:
ประมาณ 1 ใน 10 ของการตั้งครรภ์ได้รับผลกระทบโดยทาง meconium ที่การส่งมอบซึ่งได้ผลในซินโดรม meconium ทะเยอทะยาน (MAS) MAS สามารถทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนทางเดินหายใจและมากไม่ค่อยตาย ยาปฏิชีวนะได้รับการกำหนดไว้สำหรับทารกแรกเกิดสัมผัสกับ meconium ในน้ำคร่ำด้วยความตั้งใจในการป้องกันการติดเชื้อเกิดจากการปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียที่อาจเกิดขึ้น
วัตถุประสงค์:
เราดำเนินการตรวจสอบนี้เพื่อประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยาปฏิชีวนะสำหรับ: 1 ป้องกันการติดเชื้อการเจ็บป่วยและการตายในทารกเกิดผ่าน meconium เปื้อนน้ำคร่ำ (MSAF) ซึ่งมีอาการที่เกิด; and2 ป้องกันการติดเชื้อการเจ็บป่วยและการตายในทารกเกิดผ่าน MSAF ที่มีอาการและอาการแสดงเข้ากันได้กับซินโดรม meconium ทะเยอทะยาน (MAS)
วิธีการค้นหา:
เราดำเนินการค้นหาวรรณกรรมการใช้ฐานข้อมูลต่อไปนี้: MEDLINE (1966 เพื่อกรกฎาคม 2016); Embase (1980 กรกฎาคม 2016); สะสมดัชนีการพยาบาลและวรรณคดีสุขภาพพันธมิตร (CINAHL; 1982 กรกฎาคม 2016); และ Cochrane กลางทะเบียนทดลองการควบคุม (กลางปี 2016 ฉบับที่ 7) ในห้องสมุด Cochrane นอกจากนี้เรายังผลการสืบค้นฐานข้อมูลทางคลินิกการทดลองดำเนินการประชุมและรายการอ้างอิงของบทความดึง
เกณฑ์การคัดเลือก:
เรารวมถึงการสุ่มและกึ่งทดลองควบคุมแบบสุ่มว่ายาปฏิชีวนะเมื่อเทียบกับยาผ่านเส้นทางใด ๆ เมื่อเทียบกับยาหลอกหรือการรักษาเพื่อป้องกันการติดเชื้อในหมู่ทารกแรกเกิดสัมผัสกับ MSAF ไม่มีหรือผู้ที่ได้รับการพัฒนา MAS เราได้รับการยกเว้นการศึกษาการควบคุมกรณีและการศึกษาไม่ใช่การสุ่มอื่น ๆ และนำไปใช้ไม่ จำกัด ภาษา เรารวมถึงการศึกษาของเด็กทารกที่คลอดก่อนกำหนดและระยะและเรารวมถึงการศึกษาการตรวจสอบการใช้ยาปฏิชีวนะต้านเชื้อแบคทีเรียใด ๆ เรารวมถึงการศึกษาที่รายงานเกี่ยวกับผลของการความสนใจใด ๆ
เก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์:
เราประเมินคุณภาพระเบียบวิธีการของการทดลองรวมโดยการตรวจสอบข้อมูลที่ให้ไว้ในรายงานการศึกษาและได้รับโดยการสื่อสารส่วนบุคคลกับผู้เขียนศึกษา เราสกัดข้อมูลเกี่ยวกับผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องขนาดของผลประมาณค่าและการรายงานเป็นอัตราส่วนความเสี่ยง (RRs) ความแตกต่างของความเสี่ยง (RDs) และความแตกต่างของค่าเฉลี่ย (MDS) ตามความเหมาะสม เราดำเนินการวิเคราะห์กลุ่มย่อยสำหรับการรักษาของ MAS และป้องกันโรค (ทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการสัมผัสกับ meconium)

ผลหลัก:
สี่สุ่มศึกษาควบคุมรวมทั้งหมดของผู้เข้าร่วม 695 มีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับการรวม สามการศึกษาการประเมินทารกแรกเกิดกับ MAS และเป็นหนึ่งในการศึกษาการประเมินทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการสัมผัสกับ meconium ในน้ำคร่ำ การศึกษาเหล่านี้จัดแสดงองศาที่แตกต่างของความรุนแรงระเบียบวิธี: สองการศึกษามีความเสี่ยงต่ำของการมีอคติและทั้งสองมีความเสี่ยงไม่ชัดเจน เราจัดลำดับหลักฐานที่ได้มาจากการศึกษาเหล่านี้เป็นที่มีคุณภาพต่ำ เราปรับลดหลักฐานโดยรวมเนื่องจากการจำนวนมากของผู้เข้าร่วมหายไปติดตามในการทดลองหนึ่งขนาดตัวอย่างเล็ก ๆ ของการทดลองทั้งหมดและรายละเอียดเกี่ยวกับระเบียบวิธีที่ไม่ชัดเจนให้สำหรับสอง trials.The ผลหลักคือความเสี่ยงของต้นและปลายที่เริ่มมีอาการของทารกแรกเกิด ภาวะติดเชื้อ ยาปฏิชีวนะไม่ได้ลดความเสี่ยงของการติดเชื้อในทารกแรกเกิดกับการวินิจฉัยของโท (RR 1.54, 95% confidence interval (CI) 0.27-8.96 นั้น RD 0.00, 95% CI -0 02-0.03; 445 เข้าร่วมสามการศึกษา; I² = 0%) หรือในทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการสัมผัสกับ meconium ในน้ำคร่ำ (RR 0.76, 95% CI 0.25-2.34; RD -0.01, 95% CI 0.04 -0.07; 250 ผู้เข้าร่วมการศึกษาหนึ่ง; I² = 0%) ผลการแสดงความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญในการตายหรือระยะเวลาในการเข้าพักในโรงพยาบาลระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาปฏิชีวนะและกลุ่มควบคุมของทารกแรกเกิดที่มีอาการและไม่มีอาการ การศึกษาชิ้นหนึ่งในทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการรายงานการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในระยะเวลาของการใช้เครื่องช่วยหายใจสำหรับกลุ่มควบคุมเทียบกับกลุ่มยาปฏิชีวนะ (MD 0.26, 95% CI 0.15-0.37; 250 ผู้เข้าร่วมการศึกษาหนึ่ง; I² = 0%) ผลการแสดงความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญในการตายหรือระยะเวลาในการเข้าพักในโรงพยาบาลระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาปฏิชีวนะและกลุ่มควบคุมของทารกแรกเกิดที่มีอาการและไม่มีอาการ การศึกษาชิ้นหนึ่งในทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการรายงานการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในระยะเวลาของการใช้เครื่องช่วยหายใจสำหรับกลุ่มควบคุมเทียบกับกลุ่มยาปฏิชีวนะ (MD 0.26, 95% CI 0.15-0.37; 250 ผู้เข้าร่วมการศึกษาหนึ่ง; I² = 0%) ผลการแสดงความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญในการตายหรือระยะเวลาในการเข้าพักในโรงพยาบาลระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาปฏิชีวนะและกลุ่มควบคุมของทารกแรกเกิดที่มีอาการและไม่มีอาการ การศึกษาชิ้นหนึ่งในทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการรายงานการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในระยะเวลาของการใช้เครื่องช่วยหายใจสำหรับกลุ่มควบคุมเทียบกับกลุ่มยาปฏิชีวนะ (MD 0.26, 95% CI 0.15-0.37; 250 ผู้เข้าร่วมการศึกษาหนึ่ง; I² = 0%)
สรุปผู้เขียน':
จากการตรวจสอบหลักฐานที่มีเราพบว่าไม่มีความแตกต่างในอัตราการติดเชื้อต่อไปรักษาด้วยยาปฏิชีวนะในหมู่ทารกเกิดผ่าน meconium เปื้อนของเหลวและผู้ที่มีกลุ่มอาการสำลักขี้เทา คุณภาพโดยรวมของหลักฐานที่ยังค้างอยู่ในระดับต่ำจำนวนเล็ก ๆ ของการศึกษารวม การศึกษามีการควบคุมของการใช้พลังงานอย่างเพียงพอมีความจำเป็น

Results (Thai) 2:

ยาปฏิชีวนะสำหรับ neonates ที่เกิดจากน้ำน้ำคร่ำสี
นามธรรม
พื้น หลัง:
ประมาณ1ใน10การตั้งครรภ์ที่ได้รับผลกระทบจากการทำให้ทางเดินที่ส่งผลให้เกิดความทะเยอทะยาน (MAS) สามารถทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนทางเดินหายใจและ, ไม่ค่อยตาย. ยาปฏิชีวนะได้รับการกำหนดสำหรับ neonates สัมผัสกับ meconium ในน้ำคร่ำด้วยความตั้งใจในการป้องกันการติดเชื้อเนื่องจากสารปนเปื้อนของแบคทีเรียที่อาจเกิดขึ้น
วัตถุ ประสงค์:
เราได้ดำเนินการทบทวนนี้เพื่อประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยาปฏิชีวนะสำหรับ: 1. การป้องกันของการติดเชื้อ, เจ็บป่วย, และความเป็นมรรตัยในหมู่ทารกที่เกิดผ่านทางน้ำคร่ำ-สีของเหลว (MSAF) ที่มีอาการไม่มีอาการในการเกิด; and2. การป้องกันการติดเชื้อ, เจ็บป่วย, และความเป็นมรรตัยในหมู่ทารกที่เกิดผ่าน MSAF ที่มีสัญญาณและอาการที่เข้ากันได้กับกลุ่มอาการดูดความทะเยอทะยาน (MAS).
วิธีการค้นหา:
เราดำเนินการค้นหาวรรณกรรมโดยใช้ฐานข้อมูลต่อไปนี้: MEDLINE (๑๙๖๖กรกฎาคม๒๐๑๖); Embase (๑๙๘๐ถึงกรกฎาคม๒๐๑๖); ดัชนีสะสมไปสู่การพยาบาลและสุขภาพพันธมิตร (CINAHL; ๑๙๘๒ถึงกรกฎาคม๒๐๑๖); และลงทะเบียนการทดลองควบคุม (CENTRAL; ๒๐๑๖, ฉบับที่ 7) ในห้องสมุดค็อกคอล นอกจากนี้เรายังค้นหาฐานข้อมูลการทดลองทางคลินิกการดำเนินการประชุมและรายการอ้างอิงของบทความที่ดึงมา
เกณฑ์การคัดเลือก:
เรารวมถึงการทดลองแบบสุ่มและการควบคุมกึ่งสุ่มที่เปรียบเทียบยาปฏิชีวนะผ่านเส้นทางใดๆเมื่อเทียบกับหลอกหรือไม่มีการรักษาสำหรับการป้องกันการติดเชื้อในหมู่ neonates ที่สัมผัสกับ msaf, หรือผู้ที่พัฒนา MAS. เรายกเว้น cohort การควบคุมกรณีและการศึกษาที่ไม่ใช่แบบสุ่มอื่นๆและใช้ไม่มีข้อจำกัดด้านภาษา เรารวมถึงการศึกษาคำศัพท์และเด็กทารกและเรารวมถึงการศึกษาการตรวจสอบการใช้ยาปฏิชีวนะแบคทีเรียใดๆ เรารวมถึงการศึกษาที่รายงานผลของผลประโยชน์ใดๆ
การเก็บรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล:
เราได้ประเมินคุณภาพระเบียบวิธีของการทดลองโดยการตรวจสอบข้อมูลที่ให้ไว้ในรายงานการศึกษาและได้รับโดยการสื่อสารส่วนบุคคลกับผู้เขียนการศึกษา เราแยกข้อมูลเกี่ยวกับผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้อง, ขนาดผลโดยประมาณ, และค่าที่รายงานเป็นอัตราส่วนความเสี่ยง (RRs), ความแตกต่างเสี่ยง (RDs), และความแตกต่างเฉลี่ย (MDs), ตามความเหมาะสม. เราดำเนินการวิเคราะห์กลุ่มย่อยสำหรับการรักษาของ MAS และสำหรับการป้องกัน (ไม่มีอาการ neonates สัมผัสกับ meconium).

ผลลัพธ์หลัก:
การศึกษาที่มีการควบคุมแบบสุ่มสี่ครั้งรวมทั้งจำนวนผู้เข้าร่วม๖๙๕ที่มีสิทธิ์ได้รับการรวม สามการศึกษาประเมิน neonates กับ MAS, และหนึ่งการศึกษาประเมินไม่มีอาการ neonates สัมผัสกับ meconium ในน้ำคร่ำ. การศึกษาเหล่านี้จัดแสดงองศาที่แตกต่างกันของระเบียบวิธี rigour: สองการศึกษามีความเสี่ยงต่ำของอคติ, และสองมีความเสี่ยงที่ไม่ชัดเจน. เราได้รับหลักฐานที่ได้มาจากการศึกษาเหล่านี้เป็นคุณภาพต่ำ เราปรับลดหลักฐานโดยรวมเนื่องจากมีผู้เข้าร่วมจำนวนมากสูญเสียการติดตามผลในการทดลองครั้งเดียว, ขนาดตัวอย่างขนาดเล็กของการทดลองทั้งหมด, และระเบียบวิธีรายละเอียดที่ชัดเจนให้สำหรับการทดลองสอง. ผลที่ได้คือความเสี่ยงของการเริ่มต้น-และสายการโจมตีทารกแรกเกิดติดเชื้อ ยาปฏิชีวนะไม่ได้ลดความเสี่ยงของการติดเชื้อใน neonates ด้วยการวินิจฉัยของ MAS (RR ๑.๕๔, ๙๕% ความเชื่อมั่นช่วงเวลา (CI) ๐.๒๗ที่จะ๘.๙๖; RD ๐.๐๐, ๙๕% CI-๐.๐๒ถึง๐.๐๓; ผู้เข้าร่วม๔๔๕, สามการศึกษา; I ² = 0%) ไม่มีอาการ neonates สัมผัสกับ meconium ในน้ำคร่ำ (RR ๐.๗๖, ๙๕% CI ๐.๒๕ที่จะ๒.๓๔; RD-๐.๐๑, ๙๕% CI-๐.๐๗ถึง๐.๐๔ ผู้เข้าร่วม๒๕๐, การศึกษาหนึ่ง; I ² = 0%) ผลการแสดงไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความเป็นมรรตัยหรือระยะเวลาของการเข้าพักในโรงพยาบาลระหว่างกลุ่มที่ได้รับยาปฏิชีวนะและกลุ่มควบคุมของอาการและความ neonates. การศึกษาในอาการ neonates รายงานการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในระยะเวลาของการระบายอากาศเครื่องจักรกลสำหรับกลุ่มควบคุมเมื่อเทียบกับกลุ่มยาปฏิชีวนะ (MD ๐.๒๖, ๙๕% CI ๐.๑๕ที่จะ๐.๓๗๒๕๐; ผู้เข้าร่วมการศึกษา, หนึ่ง; I ² = 0%)
ข้อสรุปของผู้เขียน:
เมื่อทบทวนหลักฐานที่มีอยู่, เราพบว่าไม่มีความแตกต่างในอัตราการติดเชื้อต่อไปนี้การรักษาด้วยยาปฏิชีวนะในหมู่ neonates ที่เกิดจากของเหลวสี meconium และผู้ที่มีอาการดูดความทะเยอทะยาน. คุณภาพโดยรวมของหลักฐานต่ำเนื่องจากจำนวนเล็กๆของการศึกษาที่รวม. จำเป็นต้องมีการศึกษาที่มีการควบคุมอย่างดีของพลังงานที่เพียงพอ

Results (Thai) 3:

ยาปฏิชีวนะที่ปนเปื้อนในทารกแรกเกิด
บทคัดย่อ
ภูมิหลัง
เกี่ยวกับหนึ่งในสิบของหญิงตั้งครรภ์ที่ได้รับผลกระทบจากการส่งผ่านของมูลทารกในระหว่างการเกิดซึ่งอาจนำไปสู่การสูดดมของมูลทารกในครรภ์ซินโดรม ดาวอังคารสามารถก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อนของระบบทางเดินหายใจและไม่ค่อยเสียชีวิต ยาปฏิชีวนะที่ได้รับสำหรับทารกแรกเกิดที่สัมผัสกับน้ำคร่ำมูลเพื่อป้องกันการติดเชื้อที่เกิดจากการปนเปื้อนของแบคทีเรียที่อาจเกิดขึ้น
เป้าหมาย
รีวิวนี้ถูกออกแบบมาเพื่อประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยาปฏิชีวนะ เพื่อป้องกันการติดเชื้ออัตราการเจ็บป่วยและอัตราการตายของทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการ เพื่อป้องกันการติดเชื้ออุบัติการณ์และอัตราการตายของ msaf ทารกที่มีอาการและสัญญาณ
วิธีการค้นหา
เราใช้ฐานข้อมูลดังต่อไปนี้เพื่อค้นหาข้อมูลเช่น Medline จาก 1966 ถึง 2016 เดือนเจ็ดเดือน embase ดัชนีสะสมของการพยาบาลและวรรณกรรมสุขภาพที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้เรายังค้นหาฐานข้อมูลการทดลองทางคลินิกบันทึกการประชุมและรายการอ้างอิงสำหรับการค้นหาบทความ
เกณฑ์การคัดเลือก
เรารวมแบบสุ่มและกึ่งสุ่มควบคุมการทดลองเปรียบเทียบผลของการใช้ยาปฏิชีวนะและยาหลอกหรือไม่ใช้ยาปฏิชีวนะในการป้องกันการติดเชื้อในทารกแรกเกิดที่ได้รับ msaf หรือดาวอังคาร เราไม่รวมคิวกรณีศึกษาการควบคุมและการศึกษาอื่นๆที่ไม่ใช่แบบสุ่มและไม่มีข้อจำกัดทางภาษา เราครอบคลุมการศึกษาของเด็กและทารกคลอดก่อนกำหนดและการใช้ยาปฏิชีวนะต่อต้านแบคทีเรีย เราครอบคลุมการศึกษาใดๆที่เกี่ยวข้องกับการรายงานผล
การเก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์ข้อมูล
เราประเมินคุณภาพของวิธีการที่ใช้ในการทดลองโดยการทบทวนข้อมูลที่ให้ไว้ในรายงานวิจัยและการสื่อสารส่วนบุคคลกับผู้เขียนของการวิจัย เราดึงข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ขนาดของผลการประเมินและรายงานค่าเช่นอัตราส่วนความเสี่ยง RDS และ MDS เราวิเคราะห์กลุ่มย่อยในการรักษาและการป้องกันของดาวอังคารในทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการสัมผัสกับมูลทารกในครรภ์
ผลการวิจัยพบว่า
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ สามการศึกษาประเมินดาวอังคารทารกแรกเกิดการศึกษาประเมินการเปิดรับขี้ทารกในครรภ์ในน้ำคร่ำในทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการ การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงระดับที่แตกต่างกันของความเข้มงวดในวิธีการที่ทั้งสองการศึกษามีความเสี่ยงน้อยและสองความเสี่ยงที่ไม่ชัดเจน เราแบ่งหลักฐานจากการศึกษาเหล่านี้เป็นหลักฐานที่มีคุณภาพต่ำ เราลดหลักฐานโดยรวมเนื่องจากผู้เข้าร่วมจำนวนมากได้สูญเสียการติดตามผลการทดลองทั้งหมดมีขนาดเล็กและรายละเอียดของวิธีการที่ไม่ชัดเจนผลหลักคือความเสี่ยงของการติดเชื้อในทารกแรกเกิดและต่อมา ยาปฏิชีวนะที่ไม่สามารถลดความเสี่ยงของการติดเชื้อในทารกแรกเกิดที่ได้รับการวินิจฉัยด้วยวัคซีนเอดส์ในทารกแรกเกิดที่ได้รับการวินิจฉัยด้วยยาต้านไวรัสเอดส์ไม่สามารถลดความเสี่ยงของการติดเชื้อเอชไอวีในทารกแรกเกิดที่ได้รับการวินิจฉัยด้วยยาต้านไวรัสเอดส์ไม่ลดความเสี่ยงของการเกิดการติดเชื้อในทารกแรกเกิดที่ได้รับการวินิจฉัยด้วยยาต้านไวรัสเอดส์ r1.54.54.95 、 r5 、 r7-28.96 、 07-0.04 ผู้เข้าร่วม 250 คนหนึ่งศึกษาผม 612 เปอร์เซ็นต์ ผลการศึกษาพบว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มยาปฏิชีวนะและกลุ่มควบคุมในทารกแรกเกิดที่มีอาการและไม่มีอาการ การศึกษาในทารกแรกเกิดที่ไม่มีอาการพบว่าระยะเวลาของการใช้เครื่องช่วยหายใจในกลุ่มควบคุมลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลุ่มยาปฏิชีวนะ
ผู้เขียนสรุปได้ว่า
ผ่านการตรวจสอบหลักฐานที่มีอยู่เราพบว่าไม่มีความแตกต่างในอัตราการติดเชื้อหลังการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะในทารกแรกเกิดที่มีปุ๋ยคอกและปุ๋ยคอก เนื่องจากปริมาณของการวิจัยที่เกี่ยวข้องน้อยคุณภาพโดยรวมของหลักฐานที่ลดลง การศึกษาการควบคุมที่เข้มงวดของพลังงานที่เพียงพอเป็นสิ่งจำเป็น