The good samaritan ช่วยคนที่ยากทั้ง

The good samaritan ช่วยคนที่ยากทั้งที่ชาวยิวคนอื่นดูถูกคนที่ด้อนกว่า

The parable of the Good Samaritan is a didactic story told by Jesus in Luke 10:25–37. It is about a traveler (who may or may not have been a Jew[1]) who is stripped of clothing, beaten, and left half dead alongside the road. First a priest and then a Levite come by, but both avoid the man. Finally, a Samaritan comes by. Samaritans and Jews generally despised each other, but the Samaritan helps the injured man. Jesus is described as telling the parable in response to the question from a lawyer, " And who is my neighbour?" whom Leviticus 19:18 says should be loved. Jesus answers him his question in who is his neighbour, but also tells him to love his neighbour.[2] His answer corresponds to his words the Gospel of Matthew 5:43-48, to love his enemy.

Portraying a Samaritan in a positive light would have come as a shock to Jesus's audience.[3] It is typical of his provocative speech in which conventional expectations are inverted.[3]

Some Christians, such as Augustine, have interpreted the parable allegorically, with the Samaritan representing Jesus Christ, who saves the sinful soul.[4] Others, however, discount this allegory as unrelated to the parable's original meaning[4] and see the parable as exemplifying the ethics of Jesus.[5]

The parable has inspired painting, sculpture, satire, poetry, and film. The colloquial phrase "good Samaritan", meaning someone who helps a stranger, derives from this parable, and many hospitals and charitable organizations are named after the Good Samaritan.

Results (Thai) 1:

ช่วยคนที่ยากทั้งที่ชาวยิวคนอื่นดูถูกคนที่ด้อนกว่าดีมาริอุปมามาริดีเป็นเรื่องพลวัตบอก โดยพระเยซูในลูกา 10:25-37 เกี่ยวกับการเดิน (ซึ่งอาจ หรืออาจไม่ได้รับ Jew[1]) ที่ตัดเสื้อผ้า ตี และซ้ายครึ่งตายข้างถนน ก่อนที่พระสงฆ์ แล้วเผ่าเลวีที่มา แต่ทั้งสองหลีกเลี่ยงคน ในที่สุด มาริมาโดย Samaritans และชาวยิวโดยทั่วไปดูหมิ่นคนอื่น ๆ แต่มาริช่วยคนเจ็บ พระเยซูจะเป็นบอกอุปมาตอบคำถามจากทนาย "และเพื่อนบ้านของฉันคือใคร" คนที่ควรรักเลวีนิติ 19:18 กล่าวว่า พระเยซูตอบคำถามของเขาที่เป็นเพื่อนบ้านของเขา แต่จะ บอกเขาให้รักเพื่อนบ้านของเขาเขา [2] คำตอบของเขาสอดคล้องกับคำพูดของเขาพระกิตติคุณของ Matthew 5:43-48 รักศัตรูของเขาจิตรมาริในแง่บวกจะได้มาเป็นตกใจของพระเยซูผู้ชม [3]เป็นปกติของการพูดของเขากระตุ้นซึ่งจะมีกลับความคาดหวังทั่วไป [3]คริสเตียน เช่นออกัสติน มีการตีความอุปมา allegorically กับมาริเป็นตัวแทนของพระเยซูคริสต์ บันทึกวิญญาณบาป [4] อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ส่วนลดนี้ชาวฟเป็นไม่เกี่ยวข้องกับต้นฉบับของอุปมาความหมาย [4] และเห็นอุปมาตัวอย่างจริยธรรมของพระเยซู [5]อุปมาได้แรงบันดาลใจจากจิตรกรรม ประติมากรรม เสียดสี บทกวี และภาพยนตร์ พูดวลี "ดีมาริ" หมายถึง บุคคลที่ช่วยคนแปลกหน้า มาจากอุปมานี้ และโรงพยาบาลและองค์กรการกุศลมากมายมีชื่อหลังมาริดี

Results (Thai) 2:

พลเมืองดี คำอุปมาของพลเมืองดีเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการสอนการบอกเล่าจากพระเยซูในลูกา 10: 25-37 มันเป็นเรื่องของนักเดินทาง (ที่อาจจะหรืออาจจะไม่ได้รับเป็นยิว [1]) ซึ่งเป็นปลดออกจากเสื้อผ้าพ่ายแพ้และทิ้งครึ่งตายข้างถนน ครั้งแรกที่พระสงฆ์แล้วเลวีมาด้วย แต่ทั้งสองคนที่หลีกเลี่ยง สุดท้ายพลเมืองมาโดย สะมาเรียและชาวยิวโดยทั่วไปเกลียดกัน แต่พลเมืองจะช่วยให้คนที่ได้รับบาดเจ็บ พระเยซูจะอธิบายว่าบอกอุปมาในการตอบคำถามจากทนายความ "และใครเป็นเพื่อนบ้านของฉัน" คนเลวีนิติ 19:18 กล่าวว่าควรจะได้รับความรัก พระเยซูทรงตอบเขาคำถามของเขาในการที่เป็นเพื่อนบ้านของเขา แต่ยังบอกว่าเขาจะรักเพื่อนบ้านของเขา [2] คำตอบของเขาสอดคล้องกับคำพูดของเขาพระวรสารนักบุญมัทธิว 5:.. 43-48 ให้รักศัตรูของจิตรพลเมืองในทางบวก แสงจะได้มาเป็นช็อตให้กับผู้ชมของพระเยซูได้. [3] มันเป็นเรื่องปกติของการพูดยั่วยุของเขาในการที่คาดหวังการชุมนุมจะคว่ำ. [3] บางคริสเตียนเช่นออกัสตินได้ตีความคำอุปมา allegorically กับพลเมืองที่เป็นตัวแทนของพระเยซูคริสต์ ซึ่งจะช่วยประหยัดวิญญาณบาป. [4] อื่น ๆ แต่ลดชาดกนี้เป็นที่ไม่เกี่ยวข้องกับความหมายเดิมคำอุปมาของ [4] และดูคำอุปมาเป็นตัวอย่างจริยธรรมของพระเยซู. [5] อุปมาได้แรงบันดาลใจจิตรกรรมประติมากรรมเสียดสี บทกวีและภาพยนตร์ เกี่ยวกับภาษาพูดคำว่า "พลเมืองดี" หมายถึงใครบางคนที่จะช่วยให้คนแปลกหน้ามาจากคำอุปมานี้และโรงพยาบาลจำนวนมากและองค์กรการกุศลที่ได้รับการตั้งชื่อตามพลเมืองดี

Results (Thai) 3:

การช่วยคนที่ยากทั้งที่ชาวยิวคนอื่นดูถูกคนที่ด้อนกว่าพลเมืองดีอุปมาของพลเมืองดี เป็นคำสอนที่บอกเรื่องราวโดยพระเยซูในลูกา 10 : 25 – 37 มันเกี่ยวกับนักเดินทาง ( ที่อาจจะหรืออาจจะไม่ได้เป็นยิว [ 1 ] ) ที่ถูกปล้นของเสื้อผ้า ตีแล้วตายตลอดข้างทาง ก่อนเป็นพระ แล้วเป็นคนเลวีมาด้วย แต่ทั้งหลีกเลี่ยงคน ในที่สุด พลเมืองดี มาด้วย ชาวสะมาเรียและชาวยิวโดยทั่วไปเกลียดชังซึ่งกันและกัน แต่พลเมืองดีช่วยคนบาดเจ็บนะ พระเยซูอธิบายบอกอุปมาในการตอบสนองต่อ คำถามจากทนายความ , " และเป็น เพื่อนบ้านของฉัน " เลวีนิติ 19 : 18 กล่าวว่า ผู้ที่ควรรัก พระเยซูตรัสตอบเขาถามว่าเพื่อนบ้านของเขา แต่ก็บอกว่าเขารักเพื่อนบ้าน [ 2 ] คำตอบที่สอดคล้องกับคำพูด คำสอนของ แมทธิว 5:43-48 รักศัตรูของเขาจิตรเป็นพลเมืองในไฟบวกจะมาเป็นช็อตกับผู้ชมของพระเยซู [ 3 ] มันเป็นปกติของการพูดเร้าใจของเขาซึ่งในความคาดหวังแบบกลับด้าน [ 2 ]คริสเตียนบางคน เช่น ออกัสติน ได้ตีความอุปมา allegorically กับพลเมืองของพระเยซูคริสต์ ที่ช่วยรักษาวิญญาณบาป [ 4 ] คนอื่น อย่างไรก็ตาม ส่วนลดนี้ชาดกเป็นไม่เกี่ยวข้องกับความหมายของคำอุปมาเดิม [ 4 ] และเห็นอุปมาตามที่ยกตัวอย่างจริยธรรมของพระเยซู [ 5 ]อุปมาได้วาดภาพแรงบันดาลใจจากรูปปั้น , เสียดสี , บทกวีและภาพยนตร์ วลี " ภาษาพูดพลเมืองดี " หมายถึงคนที่ช่วยคนแปลกหน้า ที่มาจากอุปมานี้ และโรงพยาบาลหลายแห่งและองค์กรการกุศลเป็นชื่อหลังจากพลเมืองดี