In Ancient Rome, long before the ex

In Ancient Rome, long before the existence of the decimal system, computations were often made in fractions which were multiples of 1/100. For example Augustus levied a tax of 1/100 on goods sold at auction known as centesima rerum venalium. Computation with these fractions was similar to computing percentages. As denominations of money grew in the Middle Ages, computations with a denominator of 100 became more standard and from the late 15th century to the early 16th century it became common for arithmetic texts to include such computations. Many of these texts applied these methods to profit and loss, interest rates, and the Rule of Three. By the 17th century it was standard to quote interest rates in hundredths.[2]

Results (Thai) 1:

ในสมัยโรมโบราณ นานก่อนการดำรงอยู่ของระบบทศนิยม การประมวลผลมักจะทำแบบแยกส่วนซึ่งผลคูณของ 1/100 เช่น Augustus เก็บภาษี 1/100 ขายที่เรียกว่า centesima rerum venalium ประมูลสินค้า คำนวณกับเศษเหล่านี้คล้ายกับการคำนวณเปอร์เซ็นต์ได้ เป็นหน่วยของเงินเพิ่มขึ้นในยุคกลาง หนึ่ง มีตัวส่วนเป็น 100 เป็นมาตรฐานมากขึ้น และจากศตวรรษ 15 ช่วงปลายถึงต้นศตวรรษ 16 เป็นทั่วไปสำหรับข้อความทางคณิตศาสตร์การประมวลผลดังกล่าวรวม หลายข้อความเหล่านี้ใช้วิธีการเหล่านี้กับกำไรขาดทุน อัตราดอกเบี้ย และกฎทั้งสาม โดยศตวรรษที่ 17 ได้มาตรฐานกับอัตราดอกเบี้ยอ้างอิงเป็นหนึ่งส่วนร้อย [2]

Results (Thai) 2:

ในกรุงโรมโบราณ, นานก่อนที่จะดำรงอยู่ของระบบทศนิยมคำนวณได้ทำมักจะอยู่ในเศษซึ่งเป็นทวีคูณของ 1/100 ตัวอย่างเช่นออกัสตัเรียกเก็บภาษีของ 1/100 สินค้าขายในการประมูลที่รู้จักกันเป็น centesima Rerum venalium คำนวณกับเศษส่วนเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับการใช้คอมพิวเตอร์ร้อยละ ในฐานะที่เป็นนิกายของเงินเพิ่มขึ้นในยุคกลางที่มีการคำนวณส่วนของ 100 กลายเป็นมาตรฐานและจากปลายศตวรรษที่ 15 ถึงต้นศตวรรษที่ 16 มันก็กลายเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับตำราคณิตศาสตร์ที่จะรวมถึงการคำนวณดังกล่าว หลายข้อความเหล่านี้ใช้วิธีการเหล่านี้ในการทำกำไรและการสูญเสียอัตราดอกเบี้ยและกฎข้อที่สาม โดยศตวรรษที่ 17 มันเป็นมาตรฐานที่จะพูดในอัตราดอกเบี้ยร้อย. [2]

Results (Thai) 3:

ในกรุงโรมโบราณ , นานก่อนที่การดำรงอยู่ของระบบทศนิยมคำนวณมักจะทำในส่วนที่เป็นทวีคูณของ 1 / 100 ตัวอย่างเช่นออกัสตัสเรียกเก็บภาษี 1 / 100 ในสินค้าที่ประมูลขายที่รู้จักกันเป็น centesima rerum venalium . การคำนวณด้วยเศษส่วนนี้คล้ายกับการคำนวณร้อยละ เป็นนิกายของเงินที่เติบโตในยุคกลางการคำนวณด้วยตัวส่วน 100 เป็นมาตรฐานมากขึ้น และจากศตวรรษที่ 15 สายในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 มันเป็นทั่วไปสำหรับการคำนวณข้อความ ได้แก่ การคำนวณ . หลายข้อความเหล่านี้ใช้วิธีการเหล่านี้เพื่อผลกำไรและขาดทุน อัตราดอกเบี้ย และ กฎ ของ สาม โดยศตวรรษที่ 17 เป็นมาตรฐานอ้างอิงอัตราดอกเบี้ยในร้อยส่วน [ 2 ]