Whig history (or Whig historiograph

Whig history (or Whig historiography) is the approach to historiography which presents the past as an inevitable progression towards ever greater liberty and enlightenment, culminating in modern forms of liberal democracy and constitutional monarchy. In general, Whig historians emphasize the rise of constitutional government, personal freedoms, and scientific progress. The term is often applied generally (and pejoratively) to histories that present the past as the inexorable march of progress towards enlightenment. The term is also used extensively in the history of science for historiography which focuses on the successful chain of theories and experiments that led to present-day science, while ignoring failed theories and dead ends.[1] It is claimed that Whig history has many similarities with the Marxist–Leninist theory of history, which presupposes that humanity is moving through historical stages to the classless, egalitarian society to which communism aspires.

Whig history is a form of liberalism, putting its faith in the power of human reason to reshape society for the better, regardless of past history and tradition. It proposes the inevitable progress of mankind.

The British historian Herbert Butterfield coined the term "Whig history" in his short but influential book The Whig Interpretation of History (1931). It takes its name from the British Whigs, advocates of the power of Parliament, who opposed the Tories, advocates of the power of the king.
The term has been applied widely in historical disciplines outside of British history (the history of science, for example) to criticize any teleological (or goal-directed), hero-based, and transhistorical narrative. The abstract noun "Whiggishness" is sometimes used as a generic term for Whig historiography. Whig history has no direct relation to either the British Whig or American Whig parties, and should not be confused with "Whiggism", which is a political ideology. (The term "Whiggery" is ambiguous in contemporary usage: it may either mean party politics and ideology, or a general intellectual approach.)

Results (Thai) 1:

ประวัติ Whig (หรือเขียนประวัติศาสตร์แนว Whig) เป็นวิธีการเขียนประวัติศาสตร์แนวซึ่งแสดงผ่านมาเป็นการก้าวหน้าที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ต่อเสรีภาพมากกว่าเคยและตรัสรู้ ปิดท้ายด้วยรูปแบบที่ทันสมัยของระบอบเสรีประชาธิปไตยและระบอบรัฐธรรมนูญ ทั่วไป ประวัติศาสตร์ Whig เน้นการเพิ่มขึ้นของรัฐธรรมนูญ เสรีภาพส่วนบุคคล และก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ ระยะเวลาจะมักใช้โดยทั่วไป (และ pejoratively) กับประวัติศาสตร์ที่นำเสนอมาเป็นมีนาคม inexorable ความคืบหน้าต่อการตรัสรู้ คำยังใช้อย่างกว้างขวางในประวัติศาสตร์สำหรับการเขียนประวัติศาสตร์แนวที่เน้นห่วงโซ่สำเร็จของทฤษฎีและการทดลองที่วิทยาศาสตร์ในปัจจุบัน ในขณะที่ละเลยทฤษฎีล้มเหลวและสิ้นสุดตาย [1] มันก็อ้างว่า ประวัติ Whig มีความคล้ายคลึงมากกับทฤษฎี Marxist – Leninist ประวัติ ซึ่ง presupposes ว่า มนุษยชาติจะเคลื่อนที่ผ่านขั้นตอนทางประวัติศาสตร์สังคมหลังที่ classless คุ้ม กับคอมมิวนิสต์ที่ปรารถนาประวัติ Whig เป็นแบบเสรีนิยม วางของความเชื่อในพลังของเหตุผลมนุษย์เพื่อสังคมดีกว่า โดยไม่คำนึงถึงอดีตและประเพณีปรับรูป ได้เสนอความคืบหน้าที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของมนุษยชาตินักประวัติศาสตร์อังกฤษเฮอร์เบิร์ต Butterfield คือคำว่า "ประวัติศาสตร์ Whig" ในหนังสือของเขาสั้น ๆ แต่มีอิทธิพลใน Whig ตีความประวัติศาสตร์ (1931) ใช้ชื่อจาก Whigs อังกฤษ ผู้สนับสนุนอำนาจของรัฐสภา ผู้ต่อต้าน Tories ผู้สนับสนุนอำนาจของกษัตริย์คำได้ถูกใช้อย่างกว้างขวางในสาขาวิชาประวัติศาสตร์นอกอังกฤษประวัติศาสตร์ (ประวัติศาสตร์ ตัวอย่าง) การวิพากษ์วิจารณ์ใด ๆ teleological (หรือเป้าหมายโดยตรง), จากฮีโร่ และเล่าเรื่อง transhistorical อาการนาม "Whiggishness" บางครั้งใช้เป็นคำทั่วไปสำหรับเขียนประวัติศาสตร์แนว Whig ประวัติ Whig ไม่สัมพันธ์โดยตรงกับฝ่าย Whig อังกฤษหรืออเมริกัน Whig และไม่ควรสับสนกับ "Whiggism" ซึ่งเป็นอุดมการณ์ทางการเมือง (คำว่า "Whiggery" ไม่ชัดเจนในการใช้งานร่วมสมัย: มันอาจหมายถึง ให้พรรคการเมือง และอุดมการณ์ หรือวิธีการทางปัญญาทั่วไปได้)

Results (Thai) 3:

ประวัติศาสตร์สหภาพ ( หรือกฤตประวัติศาสตร์ ) เป็นวิธีการที่นำเสนอประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาเป็น inevitable ความก้าวหน้าต่อเสรีภาพได้มากกว่า และการตรัสรู้ , culminating ในรูปแบบสมัยใหม่ของเสรีนิยมประชาธิปไตยและระบอบรัฐธรรมนูญ ในทั่วไป , กฤตศาสตร์เน้นการเพิ่มขึ้นของรัฐบาล รัฐธรรมนูญ เสรีภาพส่วนบุคคล และความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ คำที่มักใช้โดยทั่วไป ( และ pejoratively ) ประวัติศาสตร์ที่ปัจจุบันที่ผ่านมา ขณะที่เดือนมีนาคมไม่ยอมให้ของความคืบหน้าไปสู่การตรัสรู้ คำที่ถูกใช้อย่างกว้างขวางในประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ที่เน้นความสำเร็จของทฤษฎีโซ่และการทดลองที่ทำให้ปัจจุบันวิทยาศาสตร์ ในขณะที่ละเลยล้มเหลวทฤษฎีและปลายตาย . [ 1 ] มันอ้างว่ามีความคล้ายคลึงกันมากกับประวัติของกฤตและ leninist ทฤษฎีมาร์กซ์ประวัติศาสตร์ ซึ่งมนุษย์ที่เคลื่อนย้าย presupposes ผ่านขั้นตอนทางประวัติศาสตร์กับลิงเท่าเทียมสังคมคอมมิวนิสต์ , ซึ่งปรารถนา .ประวัติศาสตร์สหภาพเป็นแบบเสรีนิยม เชื่อในพลังของมนุษย์ เหตุผลที่จะเปลี่ยนสังคมให้ดีขึ้น ไม่ว่าอดีต ประวัติศาสตร์และประเพณี มันเสนอความคืบหน้าที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของมนุษย์นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษเฮอร์เบิร์ตฟีลด์ coined คำว่า " กฤตประวัติศาสตร์ " ในเขาสั้น แต่อิทธิพลจองวิกตีความประวัติศาสตร์ ( 1931 ) มันใช้ชื่อจากทนายอังกฤษสนับสนุนอำนาจของรัฐสภา ที่ต่อต้านดังสนั่น advocates ของอำนาจของกษัตริย์คำที่ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในสาขาประวัติศาสตร์นอกประวัติศาสตร์ของอังกฤษ ( ประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ ตัวอย่างเช่น วิจารณ์ปัญหาใด ๆ ( หรือที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์ ) ฮีโร่ที่ใช้ และ transhistorical เรื่องเล่า คำนามนามธรรม” whiggishness " บางครั้งก็ใช้เป็นคำทั่วไปสำหรับกฤตประวัติศาสตร์ . ประวัติศาสตร์สหภาพได้โดยตรงไม่มีความสัมพันธ์กับทั้งอังกฤษกฤตหรือพรรคกฤตชาวอเมริกัน และไม่ควรจะสับสนกับ " whiggism " ซึ่งเป็นอุดมการณ์การเมือง ( คำว่า " whiggery " ไม่ชัดเจนในการใช้ : ร่วมสมัยมันอาจหมายถึงการเมืองพรรคและอุดมการณ์ หรือแนวทางทั่วไปทางปัญญา )