Finally, not all extensions of mora

Finally, not all extensions of morality beyond the obligations
and ideals generally recognized in a given society need
take the form of social criticism. It is important to remember
that morality has its private aspect, shown in the individual's
recognition of ideals which he need not either share with
others or regard as a source of criticism of others, still less of
society as a whole. Lives may be ruled by dedication to the
pursuit of heroic, romantic, aesthetic or scholarly ideals or,
less agreeably, to mortification of the flesh. Here too, it could
be argued that if we speak of morality, we do so because the
values thus pursued by individuals are at least analogous to
some of those recognized in the morality of their own society.
But the analogy is surely not one of content, but one of form
and function. For such ideals play, in the life of individuals,
the same part as morality does in a society. They are ranked
as supremely important, so that their pursuit is felt as duty
to which other interests or desires are to be sacrificed; though
conversions are possible the notion that such ideals could be
adopted, changed, or eliminated by a deliberate choice is
chimerical; and, finally, deviations from such ideals are 'punished'
by the same conscience, guilt, and remorse as that to
which social morality makes its primary appeal.

Results (Thai) 1:

จริยธรรมนอกเหนือจากภาระหน้าที่สุดท้าย มีส่วนขยายและโดยทั่วไปรับรู้ในความต้องการให้สังคมอุดมคติใช้แบบฟอร์มของการวิจารณ์สังคม สิ่งสำคัญคือต้องจำจริยธรรมที่มีความกว้างส่วนตัว แสดงในของแต่ละบุคคลการรับรู้ของอุดมคติซึ่งเขาต้องไม่อย่างใดอย่างหนึ่งร่วมกับผู้อื่น หรือสัมมาคารวะเป็นแหล่งของการวิจารณ์ของผู้อื่น น้อยของสังคม โดยรวม ชีวิตอาจจะปกครอง โดยอุทิศตนเพื่อการแสวงหาอุดมคติงานกล้า โรแมนติก สุนทรียะ หรือ scholarly หรือทัศนียภาพไม่สวย การมังสฆาต ที่นี่มากเกินไป การที่จะสามารถสามารถโต้เถียงว่า ถ้าเราพูดของศีลธรรม เราทำได้เนื่องจากการค่าติดตาม โดยบุคคลจึง จะน้อยคล้ายคลึงกับบางคนรู้จักในศีลธรรมของสังคมของตนเองแต่เปรียบเทียบไม่แน่นอนเนื้อหาอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่แบบฟอร์มอย่างใดอย่างหนึ่งและฟังก์ชัน สำหรับอุดมคติดังกล่าวเล่น ในชีวิตของบุคคลไม่ part เดียวเป็นศีลธรรมในสังคม มีการจัดอันดับเป็นพลังสำคัญ ที่แสวงหาของพวกเขาจะรู้สึกเป็นหน้าที่ที่สนใจหรือความต้องการอื่น ๆ สามารถเสียสละ แม้ว่าแปลงเป็นไปได้ความคิดที่เป็นอุดมคติดังกล่าวนำมาใช้ เปลี่ยนแปลง หรือตัด โดยเลือกกระทำได้chimerical และ สุดท้าย ความแตกต่างจากอุดมคติดังกล่าวเป็น 'ลงโทษ'เหมือนสามัญสำนึก ความผิด และเลือดเย็นเป็นที่จริยธรรมทางสังคมที่ช่วยให้การอุทธรณ์เป็นหลัก

Results (Thai) 2:

สุดท้ายนามสกุลไม่ได้ทั้งหมดของศีลธรรมเกินภาระผูกพันและอุดมการณ์ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปในสังคมได้รับจำเป็นต้องใช้รูปแบบของการวิจารณ์สังคม มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำศีลธรรมที่มีแง่มุมส่วนตัวที่แสดงในแต่ละบุคคลได้รับการยอมรับของอุดมคติที่เขาไม่จำเป็นต้องทั้งร่วมกับผู้อื่นหรือเรื่องเป็นแหล่งที่มาของการวิจารณ์ของคนอื่นๆ ที่ยังคงน้อยของสังคมโดยรวม ชีวิตอาจจะถูกปกครองโดยอุทิศตนเพื่อการแสวงหาความกล้าหาญ, โรแมนติก, อุดมคติความงามหรือวิชาการหรือน้อยอันหนึ่งอันเดียวกันเพื่อทุกรกิริยา ที่นี่มากเกินไปก็อาจจะแย้งว่าถ้าเราพูดถึงคุณธรรมที่เราทำเช่นนั้นเพราะค่าดำเนินการดังนั้นโดยบุคคลอย่างน้อยคล้ายกับบางส่วนของผู้ได้รับการยอมรับในศีลธรรมอันดีของสังคมของตัวเอง. แต่การเปรียบเทียบเป็นแน่นอนไม่ได้หนึ่งของเนื้อหา แต่หนึ่งในรูปแบบและฟังก์ชั่น เพื่ออุดมการณ์เช่นเล่นในชีวิตของบุคคลส่วนเดียวกับคุณธรรมจะอยู่ในสังคม พวกเขามีการจัดอันดับความสำคัญยิ่งเพื่อให้การแสวงหาของพวกเขาจะรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ที่ผลประโยชน์อื่นๆ หรือความปรารถนาที่จะเสียสละ; แต่แปลงที่เป็นไปได้ความคิดที่ว่าอุดมคติดังกล่าวอาจจะนำมาใช้เปลี่ยนแปลงหรือกำจัดโดยเป็นทางเลือกที่เจตนาเป็นเพ้อเจ้อ; และในที่สุดเบี่ยงเบนไปจากอุดมการณ์ดังกล่าวจะ 'ลงโทษ' โดยมโนธรรมเดียวกันความรู้สึกผิดและสำนึกผิดว่าการที่มีคุณธรรมทางสังคมทำให้การอุทธรณ์หลัก

Results (Thai) 3:

สุดท้าย ไม่ใช่นามสกุลของศีลธรรมนอกเหนือภาระหน้าที่
อุดมการณ์การยอมรับโดยทั่วไปในสังคม ต้องการให้
ใช้รูปแบบของการวิจารณ์สังคม . มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ว่ามีด้านจริยธรรม
ส่วนตัวที่แสดงในแต่ละการรับรู้ของ
อุดมการณ์ที่เขาต้องการไม่ให้แบ่งปันกับคนอื่นหรือเรื่อง
เป็นแหล่งของการวิจารณ์ของผู้อื่นน้อยกว่าของ
สังคมทั้งหมดชีวิตอาจถูกปกครองโดยการอุทิศตนเพื่อ
แสวงหาวีรชน , โรแมนติก , ความงามหรืออุดมการณ์ทางวิชาการหรือ
น้อยพอใจ เพื่อการบำเพ็ญทุกรกิริยาของเนื้อหนัง นี่ก็เหมือนกัน มันอาจจะแย้งว่า ถ้าเราพูด
ของศีลธรรม เราทำเพราะ
ค่าจึงติดตามโดยบุคคลที่มีอย่างน้อยที่คล้ายกัน

บางส่วนของผู้ที่ได้รับการยอมรับในคุณธรรมของสังคมของพวกเขาเอง .
แต่ความคล้ายคลึงกัน ย่อมไม่ใช่หนึ่งในเนื้อหา แต่อย่างหนึ่ง
และฟังก์ชัน เช่นอุดมการณ์เล่นในชีวิตของบุคคล ,
ส่วนเดียวกับศีลธรรมในสังคม พวกเขามีการจัดอันดับ
เป็นยิ่งนัก ที่สำคัญ ดังนั้น การแสวงหาของพวกเขาจะรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ของ
ซึ่งผลประโยชน์อื่น ๆหรือความปรารถนาที่จะเสียสละ แม้ว่า
แปลงเป็นไปได้ความคิดที่เป็นอุดมคตินั้นสามารถ
บุญธรรม เปลี่ยนไปหรือตัดออกโดยเลือกโดยเจตนาคือ
ที่ไม่เป็นจริง และ สุดท้าย การเบี่ยงเบนจากอุดมคติคือ ' ลงโทษ '
โดยเดียวกันมโนธรรม ความรู้สึกผิด ความสำนึกผิดนั้น

ซึ่งศีลธรรมทางสังคมให้อุทธรณ์หลักของ .