DISCUSSIONThe present study is an a

DISCUSSION
The present study is an attempt to understand the relationship of assertive behavior with interpersonal
communication satisfaction among nurses. Result revealed that there is large positive significant relationship
between assertive behaviour and interpersonal communication satisfaction and non-assertive nurses had poor
communication satisfaction. This is in consistent with previous research which reports that interpersonal
communication satisfaction results in assertive behaviour. Areti Klisiari & Alexia Gaki (2012) reported that a
good communication provides satisfaction to the health care professional who influences and is influenced by his
relationship with the patient.
Siamian Hasan et al (2014) evaluated the interpersonal communication skills among the health care
centers staff and indicated that public relation skill, listening, reward and punishment in good scope and other
skills were in the average scope. Ross Linda et al (2014) suggested that student paramedics self-report their
interpersonal communication skills highly apart from areas related to assertiveness and listening skills.
Abdollah et al (2012) reported that interpersonal communication skills training program increased the
job satisfaction among the working nurses. Yen-Ru Lin et al (2004) studied the effect of an assertiveness
training program on nursing and medical student’s assertiveness, self-esteem, and interpersonal communication
satisfaction and found that assertiveness and communication satisfaction of the experimental group were
significantly improved in nursing and medical students after assertiveness training.
The possible reason for positive relationship between assertive behavior and interpersonal
communication satisfaction may be that assertive persons are likely to experience a higher level of psychological
well being and a lower level of emotional deficit. Assertive persons are able to maintain positive mental states
due to their capability to efficiently manage their situations and ability to say ‘no’ to undesired work (Jaime et al
1998). When a person accepts his/ her faults and simultaneously recognizes his/ her strengths and positive
qualities, the person will experience strong self worth and satisfactory communication.
Present study revealed that older nurses who are on regular job, studied from Govt. nursing institutions
and working in Govt. hospitals were more assertive where as gender, marital status, religion, residence, type of
Journal of Health, Medicine and Nursing www.iiste.org
ISSN 2422-8419 An International Peer-reviewed Journal
Vol.14, 2015
75
family and present staying with has no relationship with assertive behavior. On the contrary, Kilkus (1993)
reported younger nurses as the most assertive.
Nurse who were in older age group had more interpersonal communication satisfaction score as
compared to subjects who were younger (p

Results (Thai) 1:

สนทนาการศึกษาปัจจุบันมีความพยายามที่จะเข้าใจความสัมพันธ์ของลักษณะการทำงานที่ทำมีมนุษยสัมพันธ์ความพึงพอใจการสื่อสารระหว่างพยาบาล ผลเปิดเผยว่า มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญบวกขนาดใหญ่ระหว่างทำพฤติกรรมและการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์ ความพึงพอใจและพยาบาลไม่ใช่ทำได้ยากความพึงพอใจการสื่อสาร นี้อยู่ในสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่รายงานว่า มนุษยสัมพันธ์ผลการสื่อสารความพึงพอใจในพฤติกรรมทำ Areti Klisiari และ Gaki ลอพาร์ (2012) รายงานว่า การความพึงพอใจการดูแลสุขภาพมืออาชีพที่มีผลต่อ และได้รับอิทธิพลจากเขาช่วยให้การสื่อสารดีความสัมพันธ์กับผู้ป่วยทักษะการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์ในการดูแลสุขภาพประเมิน siamian ฮะ et al (2014)ศูนย์บริการ และระบุทักษะที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์นั้น ฟัง รางวัลและลงโทษในขอบเขตที่ดีและอื่น ๆทักษะในขอบเขตโดยเฉลี่ยได้ รอสส์ลินดา et al (2014) แนะนำว่า นักเรียนพยาตนเองรายงานของพวกเขาทักษะการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์สูงจากพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับทักษะการฟังและยืนกรานAbdollah et al (2012) รายงานว่า โปรแกรมการฝึกอบรมทักษะการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์เพิ่มขึ้นความพึงพอใจระหว่างพยาบาลทำงาน เย็น -Ru Lin et al (2004) ได้ศึกษาผลของการยืนกรานโปรแกรมการฝึกอบรมพยาบาล และแพทย์ของนักเรียนยืนกราน นับถือตนเอง และการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์ความพึงพอใจ และพบว่า ยืนกรานและการสื่อสารความพึงพอใจของกลุ่มทดลองมีปรับปรุงอย่างมากในนักเรียนพยาบาล และแพทย์หลังจากฝึกยืนกรานเหตุผลเป็นความสัมพันธ์ในเชิงบวก ระหว่างทำพฤติกรรม และมนุษยสัมพันธ์ความพึงพอใจสื่อสารอาจเป็นว่า มักจะพบในระดับสูงของจิตใจคนทำความเป็นอยู่และการขาดดุลทางอารมณ์ในระดับที่ต่ำกว่า คนทำจะสามารถรักษาจิตอเมริกาบวกเนื่องจากความสามารถในการจัดการสถานการณ์และความสามารถในการพูดว่า 'ไม่' ของพวกเขาจะไม่มีประสิทธิภาพการทำงาน (Jaime et alปี 1998) เมื่อบุคคลยอมรับเขา / เธอ และข้อบกพร่อง ที่รู้จักกันเขา / เธอแข็งและบวกคุณภาพ บุคคลจะประสบการณ์แข็งแกร่งตัวเองคุ้มค่าและพอสื่อสารเปิดเผยการศึกษาปัจจุบันที่พยาบาลรุ่นเก่าที่มีงานประจำ ศึกษาจาก govt.พยาบาลสถาบันและทำงานในโรงพยาบาล govt.ถูกทำขึ้นเป็นเพศ สถานภาพสมรส ศาสนา เรสซิ เดนซ์ ชนิดของสมุดรายวันของสุขภาพ การแพทย์ และการพยาบาลการ www.iiste.orgนอก 2422-8419 นานาชาติทานเพียร์รายVol.14, 201575ครอบครัว และปัจจุบันอยู่กับไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมที่ทำ ในตรงกันข้าม Kilkus (1993)รายงานพยาบาลอายุเป็นส่วนใหญ่ทำพยาบาลที่อยู่ในวัยสูงอายุมีคะแนนความพึงพอใจการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์มากขึ้นเป็นเปรียบเทียบกับเรื่องที่อายุน้อยกว่า (p < .002). พยาบาลผู้ฝึกอบรมจาก govt.โรงเรียน/วิทยาลัยพยาบาลมีคะแนนมากกว่าคะแนนความพึงพอใจการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์เมื่อเทียบกับโรงเรียนเอกชน/วิทยาลัย(p < .03). น้อง สาว/ward ในค่าพยาบาลมีคะแนนมากกว่าคะแนนความพึงพอใจการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์เป็นเปรียบเทียบการบริการพยาบาล (p < .049). ผลการวิจัยเหล่านี้อยู่ในสอดคล้องกับ literatures ว่าง

Results (Thai) 2:

อภิปรายการศึกษาครั้งนี้เป็นความพยายามที่จะเข้าใจความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมกับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลความพึงพอใจของการสื่อสารของพยาบาล ผลการศึกษาพบว่ามีความสัมพันธ์ที่มีขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญในเชิงบวกระหว่างพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลและพยาบาลที่ไม่กล้าแสดงออกมีความยากจนความพึงพอใจของการสื่อสาร นี้อยู่ในสอดคล้องกับการวิจัยก่อนหน้านี้ที่รายงานว่าระหว่างบุคคลผลความพึงพอใจของการสื่อสารในพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม Areti Klisiari และ Alexia Gaki (2012) รายงานว่าการสื่อสารที่ดีมีความพึงพอใจกับการดูแลสุขภาพมืออาชีพที่มีอิทธิพลและได้รับอิทธิพลจากเขามีความสัมพันธ์กับผู้ป่วย. Siamian Hasan, et al (2014) การประเมินทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลในกลุ่มดูแลสุขภาพพนักงานศูนย์และชี้ให้เห็นว่าทักษะการประชาสัมพันธ์ฟังรางวัลและการลงโทษอยู่ในขอบเขตที่ดีและอื่น ๆทักษะอยู่ในขอบเขตเฉลี่ย รอสส์ลินดา, et al (2014) ชี้ให้เห็นว่านักศึกษาพยาบาลด้วยตนเองรายงานของพวกเขาทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลสูงนอกเหนือจากพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับการกล้าแสดงออกและทักษะการฟัง. Abdollah, et ​​al (2012) รายงานว่าทักษะในการสื่อสารระหว่างบุคคลโปรแกรมการฝึกอบรมที่เพิ่มขึ้นพึงพอใจในงานของพยาบาลในการทำงาน. เยน Ru หลิน, et al (2004) ศึกษาผลของการยืนกรานโปรแกรมการฝึกอบรมเกี่ยวกับการพยาบาลและอหังการนักศึกษาแพทย์ของภาคภูมิใจในตนเองและการสื่อสารระหว่างบุคคลและความพึงพอใจพบว่าอหังการและการสื่อสารความพึงพอใจของกลุ่มทดลองได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการพยาบาลและการแพทย์นักเรียนหลังการฝึกอบรมอหังการ. เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมและมีปฏิสัมพันธ์กับความพึงพอใจของการสื่อสารอาจเป็นได้ว่าคนที่กล้าแสดงออกมีแนวโน้มที่จะได้สัมผัสกับระดับที่สูงขึ้นทางด้านจิตใจความเป็นอยู่และระดับที่ต่ำกว่าของการขาดดุลทางอารมณ์ คนกล้าแสดงออกมีความสามารถที่จะรักษาจิตบวกเนื่องจากความสามารถของพวกเขาเพื่อประสิทธิภาพในการจัดการสถานการณ์ของพวกเขาและความสามารถในการพูดว่า 'ไม่' เพื่อการทำงานที่ไม่พึงประสงค์ (ไจ et al, 1998) เมื่อมีบุคคลที่ยอมรับของเขา / ความผิดพลาดและในขณะเดียวกันเธอตระหนัก / จุดแข็งและบวกของเขาและเธอที่มีคุณภาพคนที่จะได้สัมผัสกับมูลค่าในตัวเองที่แข็งแกร่งและการสื่อสารที่น่าพอใจ. การศึกษาแสดงให้เห็นว่าปัจจุบันพยาบาลผู้สูงอายุที่อยู่ในงานประจำศึกษาจากรัฐบาล สถาบันการศึกษาการพยาบาลและการทำงานในรัฐบาล โรงพยาบาลมีการแสดงออกที่เหมาะสมมากขึ้นในขณะที่เพศสถานภาพการสมรสศาสนาที่อยู่อาศัยประเภทของวารสารสุขภาพ, แพทย์และพยาบาล www.iiste.org ISSN 2422-8419 นานาชาติ Peer-reviewed วารสารVol.14 2015 75 ครอบครัวและปัจจุบันพักร่วมกับ มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมไม่มี ในทางตรงกันข้าม Kilkus (1993) รายงานพยาบาลที่อายุน้อยกว่าเป็นการแสดงออกที่เหมาะสมมากที่สุด. พยาบาลที่อยู่ในกลุ่มอายุที่มีอายุมากกว่าที่มีการสื่อสารระหว่างบุคคลมากขึ้นคะแนนความพึงพอใจเป็นเมื่อเทียบกับอาสาสมัครที่อายุน้อยกว่า (p <0.002) พยาบาลที่เข้ามามีการฝึกอบรมจากรัฐบาล พยาบาลโรงเรียน / วิทยาลัยมีคะแนนมากขึ้นกับคะแนนความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลเมื่อเทียบกับโรงเรียนเอกชน/ วิทยาลัย(p <0.03) น้องสาวพยาบาล / วอร์ดในค่าใช้จ่ายที่มีคะแนนมากขึ้นเกี่ยวกับความพึงพอใจในการติดต่อสื่อสารระหว่างบุคคลเป็นเมื่อเทียบกับพยาบาลประจำการ(p <0.049) การค้นพบเหล่านี้อยู่ในสอดคล้องกับวรรณกรรมที่มีอยู่อื่น ๆ

Results (Thai) 3:

การอภิปราย
การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของพฤติกรรมกล้าแสดงออก กับความพึงพอใจในการสื่อสารของพยาบาลต่อ
. พบว่า มีความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างขนาดใหญ่
พฤติกรรมกล้าแสดงออกและความพึงพอใจของการสื่อสารระหว่างบุคคลและการสื่อสารที่ดี กล้าแสดงออก ไม่ใช่พยาบาลมีความพอใจ

นี้สอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่รายงานว่าบุคคล
ความพึงพอใจในการสื่อสารผลพฤติกรรมกล้าแสดงออก . เรติ klisiari & Alexia gaki ( 2012 ) ได้รายงานว่า มีการสื่อสารที่ดี มีความพึงพอใจกับ
มืออาชีพด้านการดูแลสุขภาพผู้มีอิทธิพลและได้รับอิทธิพลมาจากความสัมพันธ์ของเขา

กับคนไข้ไซแอมเมียน Hasan al ( 2014 ) ประเมินบุคคล ทักษะการสื่อสารระหว่างศูนย์การดูแลสุขภาพพนักงานและพบว่า
ประชาสัมพันธ์ทักษะ การฟัง การให้รางวัลและการลงโทษในขอบเขตที่ดีและทักษะอื่น ๆ
อยู่ในขอบเขตโดยเฉลี่ย โรสลินดา et al ( 2014 ) พบว่านักเรียนจำนวนหน่วยกู้ชีพของพวกเขา
ทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลสูง นอกเหนือจากพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับการกล้าแสดงออก และทักษะการฟัง .
abdollah et al ( 2012 ) รายงานว่า โปรแกรมฝึกทักษะการสื่อสารระหว่างบุคคลเพิ่มขึ้น
ความพึงพอใจในงานพยาบาลงาน เยน รุ หลิน et al ( 2547 ) ศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกการกล้าแสดงออก
พยาบาลและพฤติกรรมการกล้าแสดงออกของนักศึกษาแพทย์ การเห็นคุณค่าในตนเองและความพึงพอใจในการสื่อสาร
บุคคล และพบว่า การกล้าแสดงออกและการสื่อสาร ความพึงพอใจของกลุ่มทดลองเพิ่มขึ้น
ทางการพยาบาลและนักศึกษาแพทย์ หลังจากการฝึกการกล้าแสดงออก .
เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมกล้าแสดงออก และมนุษยสัมพันธ์
ความพึงพอใจในการสื่อสารอาจจะกล้าแสดงออก คน มีแนวโน้มที่จะ ประสบการณ์ ระดับที่สูงขึ้นของจิต
ดีและระดับต่ำของการขาดดุลทางอารมณ์ กล้าแสดงออก บุคคลสามารถที่จะรักษาสภาพจิตใจบวก
เนื่องจากความสามารถของตนได้อย่างมีประสิทธิภาพจัดการกับสถานการณ์ของพวกเขาและความสามารถในการบอกว่า ' ไม่ ' จะไม่ทำงาน ( เจมี่ et al
1998 )