Some general observations on policy

Some general observations on policy instruments
Although it has not been exhaustive, this review of policy instruments and their respective advantages and disadvantages has highlighted some of more important issue arising from the means for achieving environmental goals. Some common economic evaluation threads are discernible in the examination of the instruments, whether priced or regulatory.
First, a key factor from an economic viewpoint is whether the measures are cost-effective and/or efficient. These criteria will not be rehearsed at this point except to state that although conceptual it is possible to appraise the effect of the instruments, in practice it is extremely difficult, especially with those which are regulatory. In general, economists conclude that price instruments are more cost-effective and efficient.
A second and equally crucial issue is that for nearly all the instruments considered, assumption of an identifiable limit to the marginal social cost (or benefit where grants and subsidies are being offered), which the instrument will prevent being exceeded. Two observation are apposite. The first is the practical difficulty of ascertaining the allowable environmental damage, which is the foundation of the concept of limits to acceptable changes as an environmental target. The second is that the economic optimum, towards which the instrument are meant to guide activity, does not necessarily accord with optimal position propounded by other disciplines, such as ecology; see the relative position regarding the level of activity of the private sector (OP), the economic optimum (OS) and the ecological optimum (OE) in figure 9.4 for example, the European Union Bathing Waters Directive identified standards (environmental indices) which are relevant to human health and consumer satisfaction but which are not relevant to the marine environment and its biodiversity. Regulation may be more arbitrary if it is decided that a reduction in environmental damage is desirable per se without any reference to an economic or any other optimum or assimilative capacity of the environment, as shown in figure 9.4.
Another aspect which emerges is the equity issue; in particular whether the polluter pays principle is actually effective. A further dimension of this issue is the degree of regressiveness (i.e. lower income groups pay proportionately more than higher income groups) of the instruments, irrespective of whether the burden falls on consumers rather than producers. The basis economic concept of elasticity of demand and supply gives insights as to the possible burden, while knowledge of variations in demand elasticity over different incomes offers evidence on the degree of regressiveness of specific instruments. Clearly, the more inelastic demand is for products in relation to supply, the more the burden of an environmental charge or tax fall on the consumer. Priced instruments, especially if they are specific rather than ad valorem, i.e. levied at a flat rate rather than on a percentage basis, in essence being in their effect like indirect taxes, are usually regressive. Their impact can be offset by governments compensating lower-income group, but using revenue from charge and tax from this way may reduce the funds available for environmental improvements where the public sector is responsible for implementing them. Much the same arguments apply to the differential effect on specific firm or industries where the instruments distort the allocation of resources.
Passing reference has been made to the implementation of the instrument but this aspect needs to be spelt out more fully. There are a number of evaluation factors for judging whether instruments are both effective and workable. Effectiveness concerns the achievement of the particular aim or objectives, whereas the extent to which instrument are workable is more a function of cost and feasibility. Costs arise when there is a requirement to administer an instrument. It becomes necessary to ask whether such administration can be undertaken through existing structures-such as the fiscal authorities for the collection of charges, taxes and payment of subsidies or tax relief, the land-use planning system for regulation, and specialist environmental bodies for licence or permit or quotas-as opposed to setting up specific organization and structures.
There may also be a requirement for monitoring activities and enforcing compliance. In addition there are the operating costs incurred by those subject to instrument, especially the ones more firmly set in a market context, for example the transaction cost of securing a tradable permit or quotas. Other factors determining whether particular instruments are feasible or not are the ease or difficulty with which the natural, sources and possible sufferers of environmental problems can be identified, the possibilities of ascertaining and measuring the extent to which their impact has unintended and detrimental effects and how far they are considered acceptable by society in general and the business sector in particular.

Results (Thai) 1:

ข้อสังเกตุบางทั่วไปบนเครื่องมือนโยบาย แม้ว่าจะยังไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ นี้ทบทวนนโยบายเครื่องมือ และผู้เกี่ยวข้อง ดีข้อเสียได้เน้นบางประเด็นสำคัญที่เกิดขึ้นจากวิธีการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อม บางหัวข้อประเมินเศรษฐกิจทั่วไปเป็น discernible ในการตรวจสอบเครื่องมือ ราคา หรือข้อบังคับ แรก ปัจจัยสำคัญจากจุดชมวิวมีทางเศรษฐกิจได้ว่ามาตรการมีประสิทธิภาพ หรือมีประสิทธิภาพ เกณฑ์เหล่านี้จะไม่มี rehearsed จุดนี้ยกเว้นจะระบุว่า แนวคิดเป็นการพิจารณาผลของเครื่องมือ แม้ว่าในทางปฏิบัติ ก็ยากมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่กำกับดูแล ทั่วไป นักเศรษฐศาสตร์สรุปเครื่องมือราคาคุ้มค่า และมีประสิทธิภาพมากขึ้น ประเด็นสอง และเท่าเทียมกันที่สำคัญเป็นที่สำหรับเครื่องมือถือ อัสสัมชัญของวงเงินทุนกำไรสังคม (หรือผลประโยชน์ที่ทุนและเงินอุดหนุนที่ด้าม), การระบุซึ่งเครื่องมือจะป้องกันไม่ให้สูงเกินเกือบทั้งหมด สังเกตที่สองคือ apposite แรกคือ ปฏิบัติยากลำบาก ascertaining อนุญาตสิ่งแวดล้อมความเสียหาย ซึ่งเป็นรากฐานของแนวคิดของขีดจำกัดการยอมรับการเปลี่ยนแปลงเป้าหมายการสิ่งแวดล้อม ที่สองคือ ที่เหมาะสมทางเศรษฐกิจ การเครื่องมือจะหมายถึงนำกิจกรรม ไม่จำเป็นต้องเป็นแอคคอร์ดกับตำแหน่งสูงสุดที่ propounded โดยสาขาอื่น ๆ เช่นนิเวศวิทยา ดูตำแหน่งสัมพันธ์ระดับของกิจกรรมของภาคเอกชน (OP), มีประสิทธิภาพสูงสุดทางเศรษฐกิจ (OS) และระบบนิเวศเหมาะสม (OE) ในรูปที่ 9.4 ตัวอย่าง สหภาพยุโรปอาบน้ำสั่งระบุมาตรฐาน (ดัชนีสิ่งแวดล้อม) ซึ่งมีเกี่ยวข้องพึงพอใจผู้บริโภคและสุขภาพมนุษย์ แต่ที่ไม่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมทางทะเลและความหลากหลายทางชีวภาพของ ข้อบังคับอาจจะกำหนดเพิ่มเติมถ้าจะเป็นตัดสินใจว่า ลดความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมไม่เหมาะต่อ se อ้างอิงใด ๆ ถึงการเศรษฐกิจหรือใด ๆ อื่น ๆ เหมาะสม หรือ assimilative กำลังการผลิตของสิ่งแวดล้อม ดังที่แสดงในรูปที่ 9.4 อื่นที่บ่งบอกคือ ออกหุ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ว่า polluter การชำระเงินหลักได้มีประสิทธิภาพจริง เพิ่มเติมมิติของปัญหานี้คือ ระดับของ regressiveness (เช่นต่ำกว่ารายได้กลุ่มค่าจ้างตามสัดส่วนมากกว่ากลุ่มรายได้สูง) ของเครื่องมือ ไม่ว่าภาระตรงกับผู้บริโภคมากกว่าผู้ผลิต แนวคิดพื้นฐานทางเศรษฐกิจของความยืดหยุ่นของอุปสงค์และอุปทานข้อมูลเชิงลึกให้กับภาระได้ ในขณะที่ความรู้ในความต้องการความยืดหยุ่นมากกว่ารายได้ที่แตกต่างกันมีหลักฐานในระดับของการ regressiveness เครื่องมือเฉพาะ อย่างชัดเจน ความต้องการมากขึ้น inelastic เป็นผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับจัดหา การภาระเพิ่มเติมของการสิ่งแวดล้อมค่าธรรมเนียมหรือภาษีตกหล่นผู้บริโภค ราคาเครื่องมือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าจะเจาะจง มากกว่า ad valorem เช่นเก็บ ในอัตราแบน แทน ตามเปอร์เซ็นต์ นั้งอยู่ในผลที่เกิดขึ้นเช่นภาษีทางอ้อม จะลดค่าลงเรื่อย ๆ มักจะ ผลสามารถตรงข้าม โดยรัฐบาลชดเชยกลุ่มรายได้ต่ำกว่า แต่รายได้จากค่าธรรมเนียมและภาษีจากวิธีนี้อาจลดต้นทุนสำหรับการปรับปรุงสิ่งแวดล้อมที่ภาครัฐรับผิดชอบการใช้งาน มากเดียวอาร์กิวเมนต์กับผลแตกต่างเฉพาะบริษัทหรืออุตสาหกรรมที่เครื่องจะทำการปันส่วนทรัพยากร Passing reference has been made to the implementation of the instrument but this aspect needs to be spelt out more fully. There are a number of evaluation factors for judging whether instruments are both effective and workable. Effectiveness concerns the achievement of the particular aim or objectives, whereas the extent to which instrument are workable is more a function of cost and feasibility. Costs arise when there is a requirement to administer an instrument. It becomes necessary to ask whether such administration can be undertaken through existing structures-such as the fiscal authorities for the collection of charges, taxes and payment of subsidies or tax relief, the land-use planning system for regulation, and specialist environmental bodies for licence or permit or quotas-as opposed to setting up specific organization and structures. There may also be a requirement for monitoring activities and enforcing compliance. In addition there are the operating costs incurred by those subject to instrument, especially the ones more firmly set in a market context, for example the transaction cost of securing a tradable permit or quotas. Other factors determining whether particular instruments are feasible or not are the ease or difficulty with which the natural, sources and possible sufferers of environmental problems can be identified, the possibilities of ascertaining and measuring the extent to which their impact has unintended and detrimental effects and how far they are considered acceptable by society in general and the business sector in particular.

Results (Thai) 2:

บางข้อสังเกตทั่วไปเกี่ยวกับเครื่องมือทางนโยบายที่
แม้ว่ามันจะไม่ได้รับครบถ้วนสมบูรณ์ทบทวนเครื่องมือทางนโยบายและผลประโยชน์ของตนและข้อเสียนี้ได้เน้นบางส่วนของปัญหาที่สำคัญอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นจากวิธีการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อม บางหัวข้อการประเมินผลทางเศรษฐกิจทั่วไปมองเห็นได้ในการตรวจสอบของตราสารไม่ว่าจะเป็นราคาหรือกฎระเบียบ.
แรกเป็นปัจจัยที่สำคัญจากมุมมองทางเศรษฐกิจไม่ว่าจะเป็นมาตรการที่มีค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพและ / หรือมีประสิทธิภาพ เกณฑ์เหล่านี้จะไม่ได้รับการฝึกซ้อมที่จุดนี้ยกเว้นให้กับรัฐว่าถึงแม้ว่าความคิดมันเป็นไปได้ที่จะประเมินผลกระทบของการใช้เครื่องมือในทางปฏิบัติมันเป็นเรื่องยากมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่มีการกำกับดูแล โดยทั่วไปนักเศรษฐศาสตร์สรุปได้ว่าราคาตราสารมีค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพมากขึ้น.
สองและปัญหาที่สำคัญอย่างเท่าเทียมกันเป็นที่สำหรับเกือบทุกเครื่องมือพิจารณาข้อสันนิษฐานของวงเงินที่สามารถระบุตัวกับค่าใช้จ่ายทางสังคมชายขอบ (หรือได้รับประโยชน์ที่เงินอุดหนุนและเงินอุดหนุนที่ถูก เสนอ) ซึ่งตราสารที่จะป้องกันไม่ให้ถูกเกิน สองการสังเกตเป็นเหมาะเจาะ ที่แรกก็คือความยากลำบากในการปฏิบัติของการสืบหาความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมที่อนุญาตซึ่งเป็นรากฐานของแนวคิดของวงเงินที่ได้รับการยอมรับการเปลี่ยนแปลงเป็นเป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อม ประการที่สองคือที่ที่เหมาะสมทางเศรษฐกิจที่มีต่อเครื่องจะหมายถึงการแนะนำกิจกรรมที่ไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกับตำแหน่งที่ดีที่สุด propounded โดยสาขาวิชาอื่น ๆ เช่นระบบนิเวศ; ดูตำแหน่งสัมพัทธ์เกี่ยวกับระดับของกิจกรรมของภาคเอกชน (OP) ที่เหมาะสมทางเศรษฐกิจ (OS) และระบบนิเวศที่เหมาะสม (OE) ในรูปที่ 9.4 ตัวอย่างเช่นสหภาพยุโรปน้ำอาบน้ำ Directive ระบุมาตรฐาน (ดัชนีสิ่งแวดล้อม) ซึ่งเป็น ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพของมนุษย์และความพึงพอใจของผู้บริโภค แต่ที่ไม่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมทางทะเลและความหลากหลายทางชีวภาพ กฎระเบียบอาจจะเป็นพลมากขึ้นหากมีการตัดสินใจว่าการลดลงของความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมเป็นที่พึงปรารถนาต่อโดยไม่มีการอ้างอิงถึงความจุที่เหมาะสมทางเศรษฐกิจหรือเหมือนกันหรืออื่น ๆ ใด ๆ ของสภาพแวดล้อมดังแสดงในรูปที่ 9.4.
ด้านที่โผล่ออกมาก็คือปัญหาส่วนได้เสีย ; โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ว่าจะเป็นผู้ก่อมลพิษหลักการจ่ายที่มีประสิทธิภาพจริง มิติต่อไปของปัญหานี้คือระดับของ regressiveness (เช่นกลุ่มรายได้ต่ำจ่ายตามสัดส่วนมากกว่ากลุ่มรายได้สูงกว่า) ของเครื่องมือโดยไม่คำนึงถึงไม่ว่าจะเป็นภาระตกอยู่กับผู้บริโภคมากกว่าผู้ผลิต แนวคิดพื้นฐานทางเศรษฐกิจของความยืดหยุ่นของอุปสงค์และอุปทานให้ข้อมูลเชิงลึกที่เป็นภาระที่เป็นไปได้ในขณะที่ความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในความต้องการความยืดหยุ่นมากกว่ารายได้ที่แตกต่างกันมีหลักฐานอยู่กับระดับของ regressiveness ของเครื่องมือที่เฉพาะเจาะจง เห็นได้ชัดว่ามีความต้องการไม่ยืดหยุ่นมากขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดหาที่มากกว่าภาระค่าใช้จ่ายด้านสิ่งแวดล้อมหรือลดลงภาษีผู้บริโภค เครื่องมือที่ใช้ในการกำหนดราคาโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขามีความเฉพาะเจาะจงมากกว่า valorem โฆษณาที่เรียกเก็บเช่นในอัตราคงที่มากกว่าบนพื้นฐานเปอร์เซ็นต์ในสาระสำคัญอยู่ในผลของพวกเขาเช่นภาษีทางอ้อมมักจะถอยหลัง ผลกระทบของพวกเขาสามารถได้รับการชดเชยจากรัฐบาลชดเชยกลุ่มรายได้ต่ำ แต่ใช้รายได้จากค่าใช้จ่ายและภาษีจากวิธีนี้อาจจะลดเงินทุนที่มีอยู่สำหรับการปรับปรุงสิ่งแวดล้อมที่ภาครัฐเป็นผู้รับผิดชอบในการดำเนินการกับพวกเขา ขัดแย้งกันมากนำไปใช้กับผลกระทบที่แตกต่างกันเกี่ยวกับ บริษัท ที่เฉพาะเจาะจงหรืออุตสาหกรรมที่เครื่องมือบิดเบือนการจัดสรรทรัพยากร.
ผ่านการอ้างอิงได้รับการสร้างขึ้นมาเพื่อการใช้งานของเครื่องมือ แต่ด้านนี้จะต้องมีการสะกดออกมามากขึ้นอย่างเต็มที่ มีจำนวนของปัจจัยการประเมินผลการตัดสินไม่ว่าจะเป็นเครื่องมือที่มีทั้งประสิทธิภาพและสามารถทำงานได้อยู่ ประสิทธิผลเกี่ยวข้องกับความสำเร็จของจุดมุ่งหมายเฉพาะหรือวัตถุประสงค์ในขณะที่ขอบเขตที่มีเครื่องมือที่สามารถทำงานได้มากขึ้นในการทำงานของค่าใช้จ่ายและความเป็นไปได้ ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นเมื่อมีความต้องการที่จะจัดการกับเครื่องมือ มันจะกลายเป็นสิ่งจำเป็นที่จะถามว่าการบริหารดังกล่าวสามารถดำเนินการผ่านโครงสร้างดังกล่าวที่มีอยู่เป็นเจ้าหน้าที่บัญชีในการจัดเก็บค่าใช้จ่ายภาษีและการชำระเงินของเงินอุดหนุนหรือบรรเทาภาษี, ระบบการวางแผนการใช้ที่ดินสำหรับการควบคุมและหน่วยงานด้านสิ่งแวดล้อมผู้เชี่ยวชาญใบอนุญาต หรืออนุญาตให้โควต้าหรือ-เมื่อเทียบกับการตั้งค่าเฉพาะองค์กรและโครงสร้าง.
นอกจากนี้ยังอาจจะมีความจำเป็นสำหรับการตรวจสอบการจัดกิจกรรมและการบังคับใช้การปฏิบัติตาม นอกจากนี้ยังมีค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานที่เกิดขึ้นโดยอาจมีการเครื่องมือเหล่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ตั้งมั่นมากขึ้นในบริบทของตลาดเช่นค่าใช้จ่ายในการรักษาความปลอดภัยการทำธุรกรรมซื้อขายใบอนุญาตหรือโควต้า ปัจจัยอื่น ๆ ที่กำหนดว่าตราสารโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเป็นไปได้หรือไม่ที่มีความสะดวกหรือความยากลำบากที่ธรรมชาติแหล่งที่มาและผู้ประสบภัยเป็นไปได้ของปัญหาสิ่งแวดล้อมสามารถระบุเป็นไปได้ของการค้นคว้าและการวัดขอบเขตที่ผลกระทบของพวกเขาได้ตั้งใจและผลกระทบที่เป็นอันตรายและวิธีการที่ ห่างไกลพวกเขาจะถือว่าได้รับการยอมรับจากสังคมทั่วไปและภาคธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง

Results (Thai) 3:

ทั่วไปบางชนิดในเครื่องมือนโยบาย
แม้ว่าจะไม่ได้ครบถ้วนสมบูรณ์ ตรวจสอบนี้เครื่องมือนโยบาย และข้อดีข้อเสียของตนและมีการเน้นบางส่วนของที่สำคัญปัญหาที่เกิดขึ้นจากวิธีการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อม บางหัวข้อการประเมินเศรษฐกิจทั่วไปจะมองเห็นได้ในการตรวจสอบเครื่องมือ ไม่ว่าราคาหรือกฎระเบียบ
แรก สำคัญจากมุมมองทางเศรษฐกิจไม่ว่าจะเป็นมาตรการที่มีประสิทธิภาพและ / หรือมีประสิทธิภาพ เกณฑ์เหล่านี้จะไม่ได้ซ้อม ณจุดนี้นอกจากจะระบุว่า แม้ว่าแนวความคิด มันเป็นไปได้ที่จะ ประเมิน ผล ของ เครื่องมือ ในทางปฏิบัติมันยากมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่เป็นกฎระเบียบ โดยทั่วไปนักเศรษฐศาสตร์สรุปว่าเครื่องมือราคาประหยัด และมีประสิทธิภาพมากขึ้น และที่สําคัญอย่างเท่าเทียมกัน
อีก 2 เรื่องคือ ว่า เกือบทุกเครื่องมือที่ถือว่า สมมติฐานของระบุเพื่อจำกัดต้นทุนสังคมชายขอบ ( หรือประโยชน์ที่อุดหนุนและเงินอุดหนุนจะถูกเสนอ ) ซึ่งเครื่องมือที่จะไม่ให้เกิน สองสังเกตจะเหมาะอย่างแรกคือปัญหาในทางปฏิบัติของการสืบหาความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อม ได้ ซึ่งเป็นรากฐานของแนวคิดของขอบเขตการยอมรับเป็นเป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อม สองคือ ว่า เศรษฐกิจที่เหมาะสมต่อที่เครื่องมือจะหมายถึงคู่มือกิจกรรม , ไม่จําเป็นต้องสอดคล้องกับตำแหน่งที่เสนอโดยสาขาวิชาอื่น ๆเช่น นิเวศวิทยาดูตำแหน่งสัมพัทธ์ต่อระดับของกิจกรรมของภาคเอกชน ( op ) , เศรษฐกิจที่เหมาะสม ( OS ) และระบบนิเวศที่เหมาะสม ( OE ) ในรูปที่ 9.4 ตัวอย่าง สั่งน้ำอาบน้ำสหภาพยุโรประบุมาตรฐาน ( ดัชนี ) ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพของมนุษย์และความพึงพอใจของผู้บริโภค แต่ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมทางทะเลและความหลากหลายทางชีวภาพระเบียบอาจจะเปิดมากกว่า ถ้าจะตัดสินใจว่า การลดลงของความเสียหายด้านสิ่งแวดล้อมที่พึงประสงค์ต่อ se โดยไม่มีการอ้างอิงใด ๆ การเศรษฐกิจ หรือศักยภาพใด ๆที่เหมาะสม หรือ แบบอื่น ๆของสิ่งแวดล้อม ดังแสดงในรูปที่ 9.4 .
อีกแง่มุมหนึ่งซึ่งปรากฏเป็นหุ้นที่ออก โดยเฉพาะไม่ว่าจะเป็นมลพิษหลักการจ่ายจริงที่มีประสิทธิภาพมิติต่อไปของปัญหานี้คือ ระดับของ regressiveness ( เช่นรายได้กลุ่มจ่ายกลุ่มรายได้เป็นสัดส่วนที่สูงกว่า ) ของเครื่องมือ ไม่ว่า ภาระตกอยู่กับผู้บริโภคมากกว่าผู้ผลิต แนวคิดพื้นฐานทางเศรษฐกิจของความยืดหยุ่นของอุปสงค์และอุปทานให้ข้อมูลเชิงลึกที่เป็นภาระที่เป็นไปได้ในขณะที่ความรู้ของการเปลี่ยนแปลงในความต้องการความยืดหยุ่นมากกว่ารายได้ที่แตกต่างกันมีหลักฐานในระดับ regressiveness เฉพาะของเครื่องมือ เห็นได้ชัดว่า ความต้องการความยืดหยุ่นมากขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์ในความสัมพันธ์กับอุปทาน เพิ่มภาระค่าใช้จ่ายด้านสิ่งแวดล้อมหรือตกภาษีผู้บริโภค ราคาเครื่องดนตรี , โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาจะเฉพาะเจาะจงมากกว่า Ad Valorem )