Tabula rasa (Latin: "scraped tablet

Tabula rasa (Latin: "scraped tablet," though often translated "blank slate") is the notion, popularized by John Locke(1693), that the human mind receives knowledge and forms itself based on experience alone, without any pre-existing innate ideas that would serve as a starting point. Tabula rasa thus implies that individual human beings are born "blank" (with no built-in mental content), and that their identity is defined entirely by their experiences and sensory perceptions of the outside world. In general terms, the contention that we start life literally “from scratch” can be said to imply a one-sided emphasis on empiricism over idealism.

Results (Thai) 1:

รสา tabula (ละติน: "ขูดเม็ด แต่มักจะแปล"กระดานชนวนที่ว่างเปล่า") เป็นแนวคิด popularized โดยจอห์น Locke(1693) ว่า จิตใจมนุษย์ได้รับความรู้ และรูปแบบเองตามประสบการณ์เพียงอย่างเดียว ไม่ มีความคิดข้อสอบใด ๆ ที่มีอยู่ก่อนที่จะทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้น รสา tabula จึงหมายถึงว่า มนุษย์แต่ละเกิดมา "ว่างเปล่า" (มีเนื้อหาจิตไม่มีอยู่แล้ว), และตัวกำหนดทั้ง โดยการรับรู้ทางประสาทสัมผัสของโลกภายนอกและประสบการณ์ของพวกเขา โดยทั่วไป สามารถกล่าวเงื่อนไข การโต้เถียงว่า เราเริ่มต้นชีวิตอย่างแท้จริง "ตั้งแต่" แบะท่าเน้น empiricism ด้านเดียวมากกว่า idealism

Results (Thai) 2:

กระดานรสา (ภาษาละติน: "คัดลอกแท็บเล็ต" แต่มักจะแปล "กระดานชนวนว่างเปล่า") เป็นความคิดที่นิยมโดยจอห์นล็อค (1693) ที่จิตใจมนุษย์ได้รับความรู้และรูปแบบของตัวเองขึ้นอยู่กับประสบการณ์เพียงอย่างเดียวโดยไม่ต้องใด ๆ ที่มีอยู่ก่อนโดยธรรมชาติ ความคิดที่จะทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้น กระดานรสาจึงแสดงให้เห็นว่ามนุษย์แต่ละคนจะเกิดมา "ว่าง" (ที่ไม่มีในตัวเนื้อหาจิต) และตัวของพวกเขาจะถูกกำหนดโดยสิ้นเชิงประสบการณ์ของพวกเขาและการรับรู้ทางประสาทสัมผัสของโลกภายนอก ในแง่ทั่วไป, การต่อสู้ที่เราเริ่มต้นชีวิตอย่างแท้จริง "ตั้งแต่เริ่มต้น" อาจกล่าวได้จะบ่งบอกความสำคัญด้านเดียวเกี่ยวกับประสบการณ์นิยมมากกว่าความเพ้อฝัน

Results (Thai) 3:

จิตว่าง ( ภาษาละติน : " ขูดแท็บเล็ต " แต่มักจะแปลว่า " กระดานชนวนที่ว่างเปล่า " ) คือความคิด popularized โดย จอห์น ล็อค ( 1693 ) ที่จิตใจมนุษย์ได้รับความรู้และรูปแบบเองตามประสบการณ์เพียงอย่างเดียว โดยไม่มีพื้นฐานความคิดที่จะใช้เป็นจุดเริ่มต้น จิตว่าง จึงแสดงให้เห็นว่า มนุษย์แต่ละคนเกิด " ช่องว่าง " ( ไม่มีตัวในจิตใจ เนื้อหา )และเอกลักษณ์ของตนเองที่กำหนดไว้ทั้งหมด โดยประสบการณ์และประสาทสัมผัสการรับรู้ของโลกภายนอก ในแง่ทั่วไป การที่เราเริ่มต้นชีวิตอย่างแท้จริง " จากรอยขีดข่วน " สามารถบอกเป็นนัยได้โดยข้างเดียวประจักษนิยมกว่าจิตนิยม .