Language aptitude comprises cogniti

Language aptitude comprises cognitive and perceptual abilities that predispose INDIVIDUALS to learn well or rapidly (Carroll 1981; Doughty et al. 2007) and that can interplay with age by moderating its effects on learning outcomes. ALTHOUGH there is agreement regarding the importance of aptitude, findings have been mixed regarding its role in child second language acquisition (e.g. Abrahamsson and Hyltenstam 2008 vs. DeKeyser 2000). This STUDY set out to investigate whether aptitude played a role in ultimate morphosyntactic attainment by a group of early childhood learners. Participants completed a speeded-response and a non-speeded-response grammaticality judgement TEST (GJT), and the LLAMA aptitude test (Meara 2005). Results showed the presence of an interaction between aptitude, test, and target structure. Aptitude was significantly related to early learners’ attainment in structures involving grammatical agreement on the non-speeded-response GJT. This was interpreted as showing the compensatory role of aptitude in structures for which age effects are the strongest and a relationship between measures of aptitude weighted in favour of explicit cognitive processes and untimed measures that induce learners to approach language analytically.

Results (Thai) 1:

ความสามารถภาษาประกอบด้วยความสามารถในการรับรู้ และ perceptual ที่ predispose บุคคลเรียนดี หรืออย่างรวดเร็ว (คาร์ 1981 Doughty et al. 2007) และที่สามารถ interplay อายุ โดยดูแลผลกระทบของผลการเรียนรู้ มีข้อตกลงเกี่ยวกับความสำคัญของความสามารถ ได้รับการผสมพบเกี่ยวกับบทบาทของเด็กสองภาษาซื้อ (เช่น Abrahamsson และ Hyltenstam ปี 2008 เทียบกับ DeKeyser 2000) ศึกษานี้กำหนดเพื่อตรวจสอบว่า ความสามารถเล่นบทบาทใน morphosyntactic ที่ดีที่สุดโดยตามกลุ่มของผู้เรียนปฐมวัย ผู้เข้าร่วมดำเนินการ speeded-ตอบสนอง และตัดสินใจตอบสนองต่อ speeded ไม่ใช่ grammaticality ทดสอบ (GJT), และทดสอบความสามารถของ LLAMA (Meara 2005) ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นสถานะของการโต้ตอบระหว่างความสามารถ ทดสอบ และโครงสร้างเป้าหมาย ความสามารถได้อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับก่อนเรียนโดยในโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับข้อตกลงทางไวยากรณ์ใน GJT ไม่ใช่ speeded-ตอบ นี้ถูกตีความเป็นการแสดงบทบาทของความสามารถชดเชยในโครงสร้างแข็งแกร่งสำหรับอายุที่ผลและความสัมพันธ์ระหว่างการวัดความสามารถถ่วงน้ำหนักในโปรดปรานของกระบวนการรับรู้ที่ชัดเจนและ untimed มาตรการที่ก่อให้เกิดการเรียนวิธีภาษา analytically

Results (Thai) 2:

ความถนัดทางภาษาประกอบด้วยความสามารถในการคิดและการรับรู้ที่จูงใจบุคคลที่จะเรียนรู้ได้ดีหรืออย่างรวดเร็ว (แครอล 1981; เด็จ et al, 2007.) และที่สามารถมีปฏิสัมพันธ์กับอายุโดยดูแลผลกระทบต่อผลการเรียนรู้ ถึงแม้จะมีข้อตกลงเกี่ยวกับความสำคัญของความถนัดผลการวิจัยได้รับการผสมเกี่ยวกับบทบาทของตัวเองในการเรียนรู้ภาษาที่สองของเด็ก (เช่น Abrahamsson และ Hyltenstam 2008 เทียบกับ DeKeyser 2000) การศึกษาครั้งนี้ได้ออกเดินทางไปตรวจสอบว่าถนัดบทบาทในความสำเร็จที่ดีที่สุด morphosyntactic โดยกลุ่มของผู้เรียนในวัยเด็ก ผู้เข้าร่วมประชุมเสร็จสิ้นการตอบสนองเร็วและไม่เร่งตอบสนองการตัดสินทดสอบ grammaticality (GJT- สนามบิน) และการทดสอบความถนัด LLAMA (Meara 2005) ผลการศึกษาพบการปรากฏตัวของปฏิสัมพันธ์ระหว่างความถนัดทดสอบและโครงสร้างเป้าหมาย ความถนัดเกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญที่จะสำเร็จการเรียนต้นในโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับข้อตกลงเกี่ยวกับไวยากรณ์ที่ไม่เร่งตอบสนอง GJT- สนามบิน นี้ถูกตีความว่าเป็นการแสดงบทบาทของการชดเชยความถนัดในโครงสร้างที่มีผลกระทบอายุมีความแข็งแกร่งและความสัมพันธ์ระหว่างการวัดความถนัดถ่วงน้ำหนักในความโปรดปรานของกระบวนการรับรู้อย่างชัดเจนและมาตรการ untimed ที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ถึงวิธีการวิเคราะห์ภาษา

Results (Thai) 3:

ความถนัดทางภาษา ประกอบด้วย การคิดและการรับรู้ความสามารถที่จูงใจให้บุคคลที่จะเรียนรู้ได้ดี หรืออย่างรวดเร็ว ( คาร์โรลล์ 1981 ; กล้าหาญ et al . 2007 ) และที่สามารถมีอิทธิพลกับอายุ โดยการควบคุมผลกระทบต่อผลการเรียน แม้ว่าจะมีข้อตกลงเกี่ยวกับความสำคัญของความถนัด ค้นพบได้ถูกผสมเกี่ยวกับบทบาทในการพัฒนาทักษะภาษาลูกที่สอง ( เช่นและ abrahamsson hyltenstam 2008 กับ dekeyser 2000 ) การศึกษานี้กำหนดออกเพื่อตรวจสอบว่า ความถนัดมีบทบาทใน morphosyntactic สุดยอดภูมิปัญญา โดยกลุ่มของผู้เรียนปฐมวัย ผู้เข้าร่วมได้รับทราบการตอบสนองที่ไม่สมบูรณ์และการตอบสนองอย่างรวดเร็ว grammaticality ป. ทดสอบ ( gjt ) และลามะความถนัด ( meara 2005 )พบการปรากฏตัวของปฏิสัมพันธ์ระหว่างความถนัด การทดสอบ และโครงสร้างของเป้าหมาย ความถนัดทางการเรียนมีความสัมพันธ์กับผู้เรียนที่สำเร็จในโครงสร้างที่เกี่ยวข้องกับไวยากรณ์ก่อนข้อตกลงไม่ gjt อย่างรวดเร็วการตอบสนองนี้ถูกตีความว่าเป็นการแสดงบทบาทการความถนัดในโครงสร้างซึ่งผลอายุจะแข็งแกร่งและความสัมพันธ์ระหว่างการวัดความถนัดถ่วงน้ำหนักในความโปรดปรานของกระบวนการการคิดอย่างชัดเจนและ untimed มาตรการกระตุ้นให้ผู้เรียนใช้ภาษาวิเคราะห์ .