Kant is gaining popularity in busin

Kant is gaining popularity in business ethics because the categorical imperative rules out actions such as deceptive advertising and exploitative working conditions, both of which treat people merely as means to an end. However, those who apply Kant in this way often hold businesses themselves morally accountable, and this conception of collective responsibility contradicts the kind of moral agency that underlies Kant’s ethics. A business has neither inclinations nor the capacity to reason,so it lacks the conditions necessary for constraint by
the moral law. Instead, corporate policies ought to be understood as analogous to legal constraints. They may encourage or discourage certain actions, but they cannot determine a person’s maxim – which for Kant is the focus of moral judgment. Because there is no collective intention apart from any intentions of the individual agents who act as members of the corporation, an organization itself has no moral obligations. This poses a dilemma:
either apply the categorical imperative to the actions of particular businesspeople and surrender the notion of collective responsibility, or apply a different moral theory
to the actions of businesses themselves. Given the diffusion of responsibility in a bureaucracy, the explanatory usefulness of collective responsibility may force business ethicists to abandon Kant’s moral philosophy.

Results (Thai) 1:

จิตวิทยาได้รับความนิยมในจริยธรรมทางธุรกิจเนื่องจากความจำเป็น categorical กฎออกเช่นการโฆษณาหลอกลวงและถูกแสวงประโยชน์ทำงาน ซึ่งรักษาคนแต่เป็นความสิ้น อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ใช้จิตวิทยาวิธีนี้มักจะถือธุรกิจที่ตัวเองรับผิดชอบศีลธรรม และความคิดนี้ความรับผิดชอบรวมขัดชนิดของตัวแทนทางศีลธรรมที่ underlies ของจิตวิทยาจริยธรรม ธุรกิจมีไม่โคจรรอบหรือจะเหตุผล ดังนั้นมันขาดเงื่อนไขจำเป็นสำหรับข้อจำกัดโดยกฎหมายศีลธรรม แทน นโยบายองค์กรควรจะเข้าใจที่คล้ายกับข้อจำกัดทางกฎหมาย อาจส่งเสริม หรือกีดกันบางอย่าง แต่พวกเขาไม่สามารถระบุผู้แม็ก – จิตวิทยาซึ่งเป็นจุดเน้นของการตัดสินทางศีลธรรม เนื่องจากมีความตั้งใจรวมนอกเหนือจากจุดประสงค์ใด ๆ ของตัวแทนแต่ละที่เป็นสมาชิกของบริษัท องค์กรที่ตัวเองมีภาระไม่มีศีลธรรม คายไม่ออกของโพสนี้:กับการกระทำของนักธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากความจำเป็น categorical และยอมแพ้ความคิดความรับผิดชอบร่วมกัน หรือใช้ทฤษฎีศีลธรรมแตกต่างกันการดำเนินการของธุรกิจตัวเอง รับกระจายความรับผิดชอบในการขจัด ประโยชน์เรื่องความรับผิดชอบรวมอาจบังคับให้ธุรกิจ ethicists จะละทิ้งปรัชญาคุณธรรมของจิตวิทยา

Results (Thai) 2:

คานท์ได้รับความนิยมในการจริยธรรมทางธุรกิจเพราะกฎความจำเป็นเด็ดขาดจากการกระทำดังกล่าวเป็นโฆษณาหลอกลวงและสภาพการทำงานที่ถูกแสวงประโยชน์ซึ่งทั้งสองปฏิบัติต่อคนที่เป็นเพียงหมายถึงการสิ้นสุด อย่างไรก็ตามผู้ที่ใช้คานท์ในลักษณะนี้มักจะถือธุรกิจตัวเองรับผิดชอบทางศีลธรรมและความคิดของความรับผิดชอบร่วมนี้ขัดแย้งกับชนิดของหน่วยงานที่รองรับศีลธรรมจริยธรรมของคานท์ ธุรกิจมีความโน้มเอียงมิได้กำลังการผลิตเพื่อเหตุผลดังนั้นจึงไม่มีเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับข้อ จำกัด
โดยกฎหมายศีลธรรม แต่นโยบายขององค์กรควรจะเข้าใจว่าเป็นคล้ายกับข้อ จำกัด ทางกฎหมาย พวกเขาอาจจะกระตุ้นให้เกิดการกีดกันหรือการกระทำบางอย่าง แต่ไม่สามารถตรวจสอบความจริงของคน - ซึ่งสำหรับคานท์เป็นจุดสำคัญของการตัดสินทางศีลธรรม เพราะไม่มีความตั้งใจที่จะร่วมกันนอกเหนือจากความตั้งใจใด ๆ ของตัวแทนของแต่ละบุคคลที่ทำหน้าที่ในฐานะสมาชิกของ บริษัท ซึ่งเป็นองค์กรที่ตัวเองไม่เคยมีใครภาระหน้าที่ทางศีลธรรม นี้ poses ขึ้นเขียง: ทั้งใช้ความจำเป็นเด็ดขาดการกระทำของนักธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งและยอมความคิดของการรับผิดชอบร่วมกันหรือใช้ทฤษฎีทางศีลธรรมที่แตกต่างกันกับการกระทำของธุรกิจของตัวเอง ได้รับการแพร่กระจายของความรับผิดชอบในระบบราชการที่อธิบายประโยชน์ของความรับผิดชอบร่วมกันอาจบังคับจริยศาสตร์ธุรกิจที่จะละทิ้งปรัชญาของคานท์

Results (Thai) 3:

คานท์ที่ดึงดูดความนิยมในจริยธรรมทางธุรกิจ เพราะแยกแยะขวางออกกฎการกระทำเช่นโฆษณาหลอกลวงและสภาพการทำงานในทั้งสองซึ่งถือว่าคนเป็นเพียงหมายถึงการสิ้นสุด อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ใช้วิธีนี้มักจะถือคานท์ในธุรกิจตัวเอง แท้ๆ รับผิดชอบ และความคิดของความรับผิดชอบร่วมกันขัดแย้งกับชนิดของหน่วยงานที่แผ่นอยู่คานท์เป็นคุณธรรมจริยธรรม ธุรกิจไม่มีความโน้มเอียงหรือความสามารถในการเหตุผล มันขาดเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับข้อจำกัดโดยกฎหมายศีลธรรม แต่นโยบายขององค์กรควรจะเข้าใจเป็นที่สุด ข้อจำกัดทางกฎหมาย พวกเขาอาจจะส่งเสริมหรือกีดกันการกระทำบางอย่าง แต่พวกเขาไม่สามารถหาบุคคล Maxim –ที่คานท์จะเน้นการตัดสินทางศีลธรรม เพราะไม่มีเจตนาใด ๆร่วมกัน นอกเหนือจากความตั้งใจของบุคคล ตัวแทนที่เป็นสมาชิกของ บริษัท เป็นองค์กรที่ตัวเองไม่มีภาระผูกพันทางจริยธรรม นี้ poses ขึ้นเขียง :ให้ใช้เด็ดขาดขวางการกระทำของเฉพาะนักธุรกิจและยอมแพ้ความคิดของความรับผิดชอบร่วมกัน หรือใช้ที่แตกต่างกันทฤษฎีจริยธรรมการกระทำของธุรกิจตัวเอง ได้รับการกระจายความรับผิดชอบในระบบราชการ อธิบายประโยชน์ของความรับผิดชอบโดยรวมอาจจะบังคับ ethicists ธุรกิจที่จะละทิ้งศีลธรรมของคานต์ปรัชญา