and, indeed, the total amount owed

and, indeed, the total amount owed by the developing countries rose to a figure of which it is almost impossible to conceive. it rose to USD 1,189 billion. and it rose to that from 1,165 USD the year before. When the debt crisis (as it is often called) really began to overwhelm the poor countries in 1982, the debt owed by those states was a 'mere' 753 billion USD. so, in spite of significant, if not invariable, transfer of wealth from the poor to the rich, their indebtedness was well to the way to doubling and, by the end of 1992, had reached, according to the world bank.

Results (Thai) 1:

และ แน่นอน ยอดค้างชำระ โดยประเทศกำลังพัฒนากุหลาบรูปแบบซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เกือบจะตั้งครรภ์ เรื่องกุหลาบเป็น 1,189 พันล้าน USD และมันกุหลาบที่ 1,165 ดอลลาร์สหรัฐจากปีก่อน เมื่อวิกฤตหนี้ (ตามที่มักจะเรียกว่า) จริง ๆ เริ่มล้นประเทศยากจนในปี 1982 หนี้สินเป็นหนี้รัฐได้เป็น 'เพียง' 753 พันล้านเหรียญ ดังนั้น ทั้ง ที่สำคัญ ถ้าไม่ปรากฏ โอนให้เลือกมากมายจากคนจนกับคนรวย ข้าวแดงแกงร้อนของพวกเขาถูกการจะ และ โดย 1992 มาถึง ตามธนาคารโลก

Results (Thai) 2:

และแน่นอนจำนวนหนี้ที่ค้างชำระโดยประเทศกำลังพัฒนาเพิ่มขึ้นเป็นตัวเลขที่มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะตั้งครรภ์ มันเพิ่มขึ้นเป็น 1,189 ล้านเหรียญสหรัฐ และมันก็ลุกขึ้นไปที่ 1,165 เหรียญสหรัฐจากปีก่อน เมื่อวิกฤตหนี้ (ที่เรียกว่าบ่อย) จริงๆเริ่มที่จะครอบงำประเทศยากจนในปี 1982 หนี้ที่รัฐเหล่านั้นเป็น 'เพียง' 753,000,000,000 เหรียญสหรัฐ ดังนั้นในทั้งๆที่มีความสำคัญถ้าไม่คงที่, การถ่ายโอนความมั่งคั่งจากคนยากจนจะอุดมไปด้วยภาระหนี้ของพวกเขาเป็นอย่างดีกับวิธีการที่จะเป็นสองเท่าและในตอนท้ายของปี 1992 ได้ถึงตามที่ธนาคารโลก

Results (Thai) 3:

และ แน่นอน ยอดหนี้ โดยประเทศกำลังพัฒนาเพิ่มขึ้นรูปซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะตั้งครรภ์ . มันเพิ่มขึ้นเป็น USD ได้พันล้าน และเพิ่มขึ้นจาก USD 1 ปีก่อน เมื่อวิกฤตหนี้ ( มันมักจะเรียกว่า ) เริ่มล้นประเทศยากจนในปี 1982 จริงๆ หนี้ค้างชำระ โดยรัฐนั้นเป็น ' เพียง ' 753 พันล้านเหรียญสหรัฐ ดังนั้น ทั้งๆ ที่สําคัญถ้าไม่คงที่ การถ่ายโอนความมั่งคั่งจากคนจนให้รวย โดยตนเป็นอย่างดีวิธีการมากและโดยการสิ้นสุดของปี 1992 ถึง , ตามที่ธนาคารทั่วโลก .