HOME ข่าวล่าสุด, สาระน่ารู้, เรื่อง

HOME ข่าวล่าสุด, สาระน่ารู้, เรื่องน่ารู้ อยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด!! ตัวอย่างสุดยอด ESSAY ที่ทำให้นักศึกษาคนหนึ่งได้เข้าเรียนต่อที่ HARVARD
อยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด!! ตัวอย่างสุดยอด Essay ที่ทำให้นักศึกษาคนหนึ่งได้เข้าเรียนต่อที่ Harvard

September 3, 2014 · by Tawan Prayord ·
4.4k4.4k Facebook5 Twitter0 PinterestLine





สำหรับการสมัครเข้าเรียนต่อหรือขอทุนจากต่างประเทศเรื่องสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่เราจะหนีไม่พ้นเลยนั่นก็คือ การเขียน “Essay” เพื่อเข้าเรียนต่อนั่นเองครับ วันนี้ ScholarShip.in.th จึงนำเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับการเขียนชนิดนี้มาฝากกันครับ



ถึงว่า Essay จะเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งในการสมัครเท่านั้น แต่ก็ถือได้ว่าเป็นตัวชี้ชะตาว่าจะได้เข้าเรียนหรือได้รับทุนกันเลยทีเดียว จะสมหวังผิดหวัง จีบติดจีบไม่ติด ก็เรียกได้ว่าวัดกันที่ตรงนี้เลยล่ะ



เพราะการเขียนเอสเสคือการที่เราได้โชว์ไอเดีย แรงบันดาลใจ และเป้าหมายในอนาคตของเราให้กับทางมหาวิทยาลัยได้ทราบนั่นเอง ซึ่งก็มีความสำคัญไม้แพ้คะแนน หรือ CV กันเลยล่ะ



harvard-business-school-15



สำหรับในปีที่แล้ว Harvard Business School (HBS) ก็ได้มีการให้ผู้สมัครเข้าศึกษาต่อ ได้แสดงความคิดผ่านการเขียนเอสเส ภายใต้คำถามที่ว่า…



“You’re applying to Harvard Business School. We can see your resume, school transcripts, extra-curricular activities, awards, post-MBA career goals, test scores and what your recommenders have to say about you. What else would you like us to know as we consider your candidacy? (No word limit)”



harvard-business-school-graduates-7



ทีนี้ The Harbus หนังสือพิมพ์นักศึกษาของ HBS ได้นำเอสเสชิ้นนึงของนักศึกษาที่เรียกได้ว่าเป็นมาสเตอร์พีซเลยล่ะ มาเผยแพร่ อีกทั้งยังเป้นเอสเสที่ทำให้นักศึกษาคนนี้ได้เข้าเรียนกันอีกด้วย ซึ่งงานชิ้นนี้มีชื่อว่า “The Giver” มาชมกันเลย



What else would I like you to know?

I am who I am today mostly because of my brother [name]. [name] was born when I was four years old, and he had an extremely rare birth defect called Robert’s Syndrome. At the time, he was one of a handful in the world to have it. He was born without arms, couldn’t walk or talk, and had many other severe physical and mental defects. It was a complete shock to my parents. He was only expected to live for a day or two, but after a few weeks in the hospital he was healthy enough to come home with us. I was too young to really understand what was going on; I was just excited to have a brother.



[name] was a full-time job for us. For his entire life he was incapable of doing anything for himself. My parents and I didn’t have much, but we did have an amazing family and group of friends to support us. We couldn’t have taken care of [name] without all of them, and seeing this level of sacrifice from so many people had a huge impact on me. No one ever complained. No one ever hesitated. We just did what we had to, and I saw first-hand at a young age how important it is to work together and help those around you. And our family (extended included), became so much closer because of how we came together for [name], and that closeness still holds today.



[name] ended up living for about four years, and I’m so grateful for the lessons I learned from him. My generosity, kindness, team work, and independence, come directly from him being in my life. And learning to deal with that level of stress and responsibility made me a much, much stronger person than I would have been without.



So my family and I have carried [name]‘s memory with us since he passed in the form of giving to others. About ten years ago, we started a charity called [institution], whose purpose is to supply beds and bedding to children in our area who are without. The thought was that [name] spent most of his life in bed, and if we hadn’t had a decent one for him his life would have been so uncomfortable. As of this year, we have supplied almost [number] kids with mattresses, blankets, and stuffed animals, and each year we are able to help more and more children.



This mentality of service has been a big part of my life since we started [institution], and as I got older I wanted to start branching out to new service opportunities. And let me tell you, [city] has been a great place to start. This city has made a serious impression on me. Anyone who’s from here either loves it or hates it, but either way, [city] is the kind of place that defines a person. [city] is the underdog, full of unrealized potential. Living in a place like this has opened my eyes to the heartache of missed opportunities (not even mentioning our sports teams…), and it’s because of this that I’ve become so involved in the community. I’ve been able to work with so many very smart, driven people, and together we’ve done a lot to make a positive impact. My work with the [institution] has allowed me to help raise over [number] for small, local NFPs, and my work with the [institution] has complemented that with a more hands-on, service based focus. And being a Big Brother through [institution] has allowed me to make a lasting, consistent impact in a more focused way.



All of these, together with working for a commercial bank, have given me a very satisfying life balance. I’m able to do so many things, and able to make a tangible impact in each of them. But sometimes I do so much that I don’t take the time to stop and look around – to process what’s happening. This was missing in my life. I know that the path I’d been taking was the right one for me, I’d just never truly felt ready to move on to the next phase.



This changed this past summer when I did my first [event]. If you’re not familiar with this, it’s a [number] mile swim followed by a [number] mile bike and then a [number] mile run. Still seems nuts to me. I’d never done a triathlon of any kind before I signed up for this, but was so overwhelmed by watching my friend compete in the same one the year before. I’ll never forget the moment: I was watching a quadriplegic go up the final – and largest – hill in his wheelchair, sweating, grunting, and crying. And finishing. I’m pretty sure everyone watching that was crying; it was one of the most moving things I’d ever seen. So I signed up.



Training for this requires a serious amount of time, most of which you’re alone with your thoughts (no music allowed during the race, so you train without). Eight hours biking, five running, and two swimming, each week for seven months, is so mentally taxing, and your mind goes to some new places. I started reflecting a lot, and really began to understand the choices I’ve made and the impact they’ve had. I thought a lot about where I was in life, why I was there, and what I would have done differently along the way. I thought about what I wanted for my future, not just career-wise, but in order to be happy. And it’s not so much that my views changed from this experience, but I feel like I’ve gained a new level of clarity. I’m much more confident in my life goals, and can pursue them with pride and conviction.



I’m now ready to move on to the next phase of my life, and am very excited to do so.

Results (Thai) 1:

บ้านข่าวล่าสุด สาระน่ารู้ เรื่องน่ารู้อยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด!! ที่ทำให้นักศึกษาคนหนึ่งได้เข้าเรียนต่อที่ตัวอย่างสุดยอดเรียงฮาร์วาร์ดอยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด!! ตัวอย่างสุดยอดเรียงความที่ทำให้นักศึกษาคนหนึ่งได้เข้าเรียนต่อที่ฮาร์วาร์ด3 กันยายน 2014 · โดย Tawan Prayord ·4.4k4.4k Facebook5 Twitter0 PinterestLine สำหรับการสมัครเข้าเรียนต่อหรือขอทุนจากต่างประเทศเรื่องสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่เราจะหนีไม่พ้นเลยนั่นก็คือการเขียน "เรียงความ" เพื่อเข้าเรียนต่อนั่นเองครับวันนี้ ScholarShip.in.th จึงนำเรื่องราวดี ๆ เกี่ยวกับการเขียนชนิดนี้มาฝากกันครับ ถึงว่าเรียงจะเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งในการสมัครเท่านั้นแต่ก็ถือได้ว่าเป็นตัวชี้ชะตาว่าจะได้เข้าเรียนหรือได้รับทุนกันเลยทีเดียวจะสมหวังผิดหวังจีบติดจีบไม่ติดก็เรียกได้ว่าวัดกันที่ตรงนี้เลยล่ะ เพราะการเขียนเอสเสคือการที่เราได้โชว์ไอเดียแรงบันดาลใจและเป้าหมายในอนาคตของเราให้กับทางมหาวิทยาลัยได้ทราบนั่นเองซึ่งก็มีความสำคัญไม้แพ้คะแนนหรือ CV กันเลยล่ะ ฮาร์วาร์ด-ธุรกิจ-โรงเรียน-15 สำหรับในปีที่แล้วโรงเรียนธุรกิจฮาร์วาร์ด (HBS) ก็ได้มีการให้ผู้สมัครเข้าศึกษาต่อได้แสดงความคิดผ่านการเขียนเอสเสภายใต้คำถามที่ว่า... "คุณกำลังใช้โรงเรียนธุรกิจฮาร์วาร์ด เราสามารถดูของคุณประวัติการทำงาน ใบแสดงผลการเรียน กิจกรรมเสริมหลักสูตร รางวัล MBA ลงอาชีพ เป้าหมาย ทดสอบคะแนนและ recommenders ของคุณที่มีการพูดเกี่ยวกับคุณ อะไรไหมเช่นเราทราบว่าขณะที่เราพิจารณา candidacy ของคุณ (ไม่มีคำจำกัด)" ฮาร์วาร์ด-ธุรกิจ-โรงเรียน-บัณฑิต-7 ทีนี้ Harbus หนังสือพิมพ์นักศึกษาของ HBS ได้นำเอสเสชิ้นนึงของนักศึกษาที่เรียกได้ว่าเป็นมาสเตอร์พีซเลยล่ะมาเผยแพร่อีกทั้งยังเป้นเอสเสที่ทำให้นักศึกษาคนนี้ได้เข้าเรียนกันอีกด้วยซึ่งงานชิ้นนี้มีชื่อว่า "Giver" มาชมกันเลย อะไรฉันอยากให้คุณรู้หรือไม่I am who I am today mostly because of my brother [name]. [name] was born when I was four years old, and he had an extremely rare birth defect called Robert’s Syndrome. At the time, he was one of a handful in the world to have it. He was born without arms, couldn’t walk or talk, and had many other severe physical and mental defects. It was a complete shock to my parents. He was only expected to live for a day or two, but after a few weeks in the hospital he was healthy enough to come home with us. I was too young to really understand what was going on; I was just excited to have a brother. [name] was a full-time job for us. For his entire life he was incapable of doing anything for himself. My parents and I didn’t have much, but we did have an amazing family and group of friends to support us. We couldn’t have taken care of [name] without all of them, and seeing this level of sacrifice from so many people had a huge impact on me. No one ever complained. No one ever hesitated. We just did what we had to, and I saw first-hand at a young age how important it is to work together and help those around you. And our family (extended included), became so much closer because of how we came together for [name], and that closeness still holds today. [name] ended up living for about four years, and I’m so grateful for the lessons I learned from him. My generosity, kindness, team work, and independence, come directly from him being in my life. And learning to deal with that level of stress and responsibility made me a much, much stronger person than I would have been without. So my family and I have carried [name]‘s memory with us since he passed in the form of giving to others. About ten years ago, we started a charity called [institution], whose purpose is to supply beds and bedding to children in our area who are without. The thought was that [name] spent most of his life in bed, and if we hadn’t had a decent one for him his life would have been so uncomfortable. As of this year, we have supplied almost [number] kids with mattresses, blankets, and stuffed animals, and each year we are able to help more and more children. This mentality of service has been a big part of my life since we started [institution], and as I got older I wanted to start branching out to new service opportunities. And let me tell you, [city] has been a great place to start. This city has made a serious impression on me. Anyone who’s from here either loves it or hates it, but either way, [city] is the kind of place that defines a person. [city] is the underdog, full of unrealized potential. Living in a place like this has opened my eyes to the heartache of missed opportunities (not even mentioning our sports teams…), and it’s because of this that I’ve become so involved in the community. I’ve been able to work with so many very smart, driven people, and together we’ve done a lot to make a positive impact. My work with the [institution] has allowed me to help raise over [number] for small, local NFPs, and my work with the [institution] has complemented that with a more hands-on, service based focus. And being a Big Brother through [institution] has allowed me to make a lasting, consistent impact in a more focused way. All of these, together with working for a commercial bank, have given me a very satisfying life balance. I’m able to do so many things, and able to make a tangible impact in each of them. But sometimes I do so much that I don’t take the time to stop and look around – to process what’s happening. This was missing in my life. I know that the path I’d been taking was the right one for me, I’d just never truly felt ready to move on to the next phase. This changed this past summer when I did my first [event]. If you’re not familiar with this, it’s a [number] mile swim followed by a [number] mile bike and then a [number] mile run. Still seems nuts to me. I’d never done a triathlon of any kind before I signed up for this, but was so overwhelmed by watching my friend compete in the same one the year before. I’ll never forget the moment: I was watching a quadriplegic go up the final – and largest – hill in his wheelchair, sweating, grunting, and crying. And finishing. I’m pretty sure everyone watching that was crying; it was one of the most moving things I’d ever seen. So I signed up. Training for this requires a serious amount of time, most of which you’re alone with your thoughts (no music allowed during the race, so you train without). Eight hours biking, five running, and two swimming, each week for seven months, is so mentally taxing, and your mind goes to some new places. I started reflecting a lot, and really began to understand the choices I’ve made and the impact they’ve had. I thought a lot about where I was in life, why I was there, and what I would have done differently along the way. I thought about what I wanted for my future, not just career-wise, but in order to be happy. And it’s not so much that my views changed from this experience, but I feel like I’ve gained a new level of clarity. I’m much more confident in my life goals, and can pursue them with pride and conviction. I’m now ready to move on to the next phase of my life, and am very excited to do so.

Results (Thai) 2:

หน้าแรกข่าวล่าสุด, สาระน่ารู้, เรื่องน่ารู้อยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด !! ตัวอย่างสุดยอดเรียงความ HARVARD
อยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด !! ตัวอย่างสุดยอดเรียงความ ฮาร์วาร์3 กันยายน 2014 ·โดยตะวัน Prayord · 4.4k4.4k Facebook5 Twitter0 การเขียน "เรียงความ" เพื่อเข้าเรียนต่อนั่นเองครับวันนี้ ScholarShip.in.th จึงนำเรื่องราวดีๆ เรียงความ จะสมหวังผิดหวังจีบติดจีบไม่ติด แรงบันดาลใจ ซึ่งก็มีความสำคัญไม้แพ้คะแนนหรือ CV โรงเรียนธุรกิจฮาร์วาร์ (HBS) ก็ได้มีการให้ผู้สมัครเข้าศึกษาต่อได้แสดงความคิดผ่านการเขียนเอสเสภายใต้คำถามที่ว่า ... "คุณกำลังใช้กับโรงเรียนธุรกิจฮาร์วาร์ เราสามารถดูประวัติส่วนตัวของคุณยีนโรงเรียนกิจกรรมนอกหลักสูตรรางวัลโพสต์ MBA เป้าหมายการทำงานของคะแนนการทดสอบและสิ่งที่ Recommenders ของคุณได้กล่าวเกี่ยวกับคุณ อะไรที่คุณต้องการให้เรารู้ว่าเป็นเราจะพิจารณาผู้สมัครรับเลือกตั้งหรือไม่? (ไม่ จำกัด คำ) "ฮาร์วาร์ธุรกิจโรงเรียนผู้สำเร็จการศึกษา-7 ทีนี้ Harbus หนังสือพิมพ์นักศึกษาของ HBS มาเผยแพร่ ซึ่งงานชิ้นนี้มีชื่อว่า "ผู้ให้" มาชมกันเลยอะไรที่ฉันอยากให้คุณรู้หรือไม่? ฉันว่าฉันเป็นใครในวันนี้ส่วนใหญ่เป็นเพราะพี่ชายของฉัน [ชื่อ] [ชื่อ] เกิดเมื่อผมอายุเพียงสี่ขวบและเขามีข้อบกพร่องที่เกิดที่หายากมากที่เรียกว่าโรเบิร์ตซินโดรม ในขณะที่เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนในโลกที่จะมีมัน เขาเป็นคนที่เกิดมาไม่มีแขนไม่สามารถเดินหรือพูดคุยและมีอื่น ๆ อีกมากมายที่รุนแรงข้อบกพร่องทางร่างกายและจิตใจ มันเป็นช็อตที่สมบูรณ์ให้กับพ่อแม่ของฉัน เขาได้รับการคาดหวังเดียวที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อวันหรือสองวัน แต่หลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาในโรงพยาบาลเขาก็แข็งแรงพอที่จะมาที่บ้านกับเรา ฉันยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจจริงๆสิ่งที่เกิดขึ้น; ผมก็ตื่นเต้นที่จะมีพี่ชาย. [ชื่อ] เป็นงานเต็มเวลาสำหรับเรา สำหรับตลอดชีวิตของเขาเขาก็ไม่สามารถทำอะไรให้กับตัวเอง พ่อแม่ของฉันและฉันไม่ได้มีมาก แต่เราไม่ได้มีครอบครัวที่น่าตื่นตาตื่นใจและกลุ่มเพื่อนที่จะสนับสนุนเรา เราอาจจะไม่ได้รับการดูแล [ชื่อ] โดยไม่ต้องทั้งหมดของพวกเขาและเห็นระดับของการเสียสละจากผู้คนจำนวนมากมีผลกระทบอย่างมากกับฉัน ไม่มีใครเคยบ่น ไม่มีใครเคยลังเล เราก็ทำในสิ่งที่เราต้องและฉันเห็นมือแรกในวัยหนุ่มสาววิธีการที่สำคัญก็คือการทำงานร่วมกันและช่วยให้ผู้ที่อยู่รอบตัวคุณ และครอบครัวของเรา (รวมถึงการขยาย) กลายเป็นมากใกล้ชิดเนื่องจากวิธีการที่เรามาร่วมกันเพื่อ [ชื่อ] และความใกล้ชิดที่ยังคงถือหุ้นในวันนี้. [ชื่อ] จบลงด้วยการมีชีวิตอยู่ประมาณสี่ปีที่ผ่านมาและฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับบทเรียน ผมได้เรียนรู้จากเขา ความเอื้ออาทรของฉันความเมตตาการทำงานเป็นทีมและความเป็นอิสระมาโดยตรงจากเขาเป็นในชีวิตของฉัน และการเรียนรู้ที่จะจัดการกับระดับความเครียดและความรับผิดชอบที่ทำให้ฉันมากคนมากดีกว่าฉันจะได้รับโดยไม่ต้อง. ดังนั้นครอบครัวของฉันและฉันได้ดำเนินการ [ชื่อ] ของหน่วยความจำกับเราตั้งแต่ที่เขาเดินผ่านในรูปแบบของการให้ไปที่ คนอื่น ๆ ประมาณสิบปีที่ผ่านมาเราเริ่มต้นการกุศลที่เรียกว่า [สถาบัน] ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดหาเตียงและเครื่องนอนให้กับเด็กในพื้นที่ของเราที่จะไม่มี ความคิดคือการที่ [ชื่อ] ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของเขาอยู่บนเตียงและถ้าเราไม่ได้มีอย่างใดอย่างหนึ่งที่ดีสำหรับเขาชีวิตของเขาจะได้รับอึดอัด ขณะที่ในปีนี้เราได้จัดจำหน่ายเกือบ [หมายเลข] เด็กที่มีที่นอนผ้าห่มและตุ๊กตาสัตว์และในแต่ละปีเราสามารถที่จะช่วยให้เด็กมากขึ้น. ความคิดของบริการนี้ได้รับส่วนใหญ่ของชีวิตของฉันตั้งแต่เราเริ่มต้น [สถาบัน] และในขณะที่ผมได้รับเก่าที่ฉันต้องการที่จะเริ่มต้นการแยกออกไปโอกาสบริการใหม่ และให้ฉันบอกคุณ [เมือง] ได้รับสถานที่ที่ดีที่จะเริ่มต้น เมืองนี้ได้สร้างความประทับใจอย่างจริงจังกับฉัน ทุกคนที่ไปจากที่นี่ไม่ว่าจะรักหรือเกลียดมัน แต่อย่างใด [เมือง] เป็นชนิดของสถานที่ที่กำหนดบุคคล [เมือง] เป็นเบี้ยล่างที่เต็มไปด้วยศักยภาพที่ยังไม่เกิด ที่อาศัยอยู่ในสถานที่เช่นนี้ได้เปิดตาของฉันไปความโศกเศร้าของพลาดโอกาส (ไม่ได้กล่าวถึงทีมกีฬาของเรา ... ) และมันเป็นเพราะเหตุนี้ที่ฉันได้กลายเป็นส่วนร่วมในชุมชน ฉันได้รับสามารถที่จะทำงานกับจำนวนมากดังนั้นสมาร์ทมากคนขับรถและร่วมกันเราได้ทำมากที่จะทำให้ผลกระทบเชิงบวก การทำงานของฉันกับ [สถาบัน] ได้รับอนุญาตให้ฉันไปช่วยเพิ่มมากกว่า [หมายเลข] สำหรับขนาดเล็ก NFPs ท้องถิ่นและการทำงานของฉันกับ [สถาบัน] ได้ครบครันที่มีมากขึ้นบนมือมุ่งเน้นบริการตาม และเป็นพี่ใหญ่ผ่าน [สถาบัน] ได้อนุญาตให้ฉันเพื่อให้ติดทนผลกระทบที่สอดคล้องกันในทางที่มุ่งเน้นมากขึ้น. ทั้งหมดเหล่านี้ร่วมกับการทำงานให้กับธนาคารพาณิชย์มีให้ฉันมีความสมดุลในชีวิตที่น่าพอใจมาก ฉันสามารถที่จะทำหลายสิ่งหลายอย่างและสามารถที่จะสร้างผลกระทบที่มีตัวตนในแต่ละของพวกเขา แต่บางครั้งผมไม่มากเพื่อที่ฉันจะได้ใช้เวลาที่จะหยุดและมองไปรอบ ๆ - การประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้น นี้ที่ขาดหายไปในชีวิตของฉัน ฉันรู้ว่าเส้นทางที่ฉันได้รับการเป็นหนึ่งที่เหมาะสมสำหรับฉันฉันก็ไม่เคยรู้สึกอย่างแท้จริงพร้อมที่จะย้ายไปยังขั้นตอนต่อไป. นี้มีการเปลี่ยนแปลงนี้ในช่วงฤดูเมื่อฉันไม่ [เหตุการณ์] ครั้งแรกของฉัน หากคุณไม่คุ้นเคยกับการนี้จะเป็น [หมายเลข] ไมล์ว่ายน้ำตามด้วย [หมายเลข] จักรยานไมล์แล้ว [หมายเลข] ไมล์วิ่ง ยังดูเหมือนว่าถั่วกับผม ผมไม่เคยทำไตรกีฬาใด ๆ ก่อนที่จะลงทะเบียนสำหรับการนี้ แต่เพื่อให้ถูกครอบงำโดยการเฝ้าดูเพื่อนของฉันในการแข่งขันในหนึ่งเดียวกันของปีก่อน ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลา: ผมดูอัมพาตไปถึงขั้นสุดท้าย - และใหญ่ที่สุด - เนินเขาที่อยู่ในรถเข็น, เหงื่อออกของเขาคำรามและร้องไห้ และการตกแต่ง ผมค่อนข้างมั่นใจว่าทุกคนดูที่ร้องไห้; มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่เคลื่อนไหวมากที่สุดที่ผมเคยเห็น ดังนั้นผมจึงลงทะเบียน. การฝึกอบรมนี้ต้องใช้จำนวนเงินที่ร้ายแรงของเวลาส่วนใหญ่ที่คุณอยู่คนเดียวกับความคิดของคุณ (เพลงไม่ได้รับอนุญาตในระหว่างการแข่งขันเพื่อให้คุณโดยไม่ต้องฝึกอบรม) แปดชั่วโมงขี่จักรยาน, วิ่งห้าและสองว่ายน้ำในแต่ละสัปดาห์เป็นเวลาเจ็ดเดือนเพื่อให้จิตใจเดินทางโดยรถแท็กซี่และจิตใจของคุณไปที่บางสถานที่ใหม่ ๆ ผมเริ่มสะท้อนให้เห็นถึงจำนวนมากและจริงๆเริ่มที่จะเข้าใจตัวเลือกที่ผมได้ทำและผลกระทบที่พวกเขาเคยมี ฉันคิดว่ามากเกี่ยวกับการที่ผมอยู่ในชีวิตว่าทำไมผมมีและสิ่งที่ผมจะทำแตกต่างกันไปพร้อมกัน ฉันคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องการสำหรับอนาคตของฉันไม่ได้เป็นเพียงอาชีพที่ชาญฉลาด แต่ในการที่จะมีความสุข และก็ไม่ได้มากว่ามุมมองของฉันเปลี่ยนจากประสบการณ์นี้ แต่ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้รับในระดับใหม่ของความชัดเจน ผมมั่นใจมากขึ้นในการเป้าหมายในชีวิตของฉันและสามารถติดตามพวกเขาด้วยความภาคภูมิใจและความเชื่อมั่น. ฉันตอนนี้พร้อมที่จะย้ายไปยังขั้นตอนต่อไปในชีวิตของฉันและฉันตื่นเต้นมากที่จะทำเช่นนั้น

Results (Thai) 3:

บ้านข่าวล่าสุดสาระน่ารู้เรื่องน่ารู้อยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด , , ! ! ตัวอย่างสุดยอดเรียงความที่ทำให้นักศึกษาคนหนึ่งได้เข้าเรียนต่อที่ฮาร์วาร์ด
อยากเรียนต่อหรือขอทุนห้ามพลาด ! !ตัวอย่างสุดยอดเรียงความที่ทำให้นักศึกษาคนหนึ่งได้เข้าเรียนต่อที่ฮาร์วาร์ด

ที่ 3 กันยายน 2014 ด้วยโดยตะวัน prayord ด้วย
4.4k4.4k facebook5 twitter0 pinterestline





สำหรับการสมัครเข้าเรียนต่อหรือขอทุนจากต่างประเทศเรื่องสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่เราจะหนีไม่พ้นเลยนั่นก็คือการเขียน " เรียงความ " เพื่อเข้าเรียนต่อนั่นเองครับวันนี้ scholarship.in .th จึงนำเรื่องราวดีๆเกี่ยวกับการเขียนชนิดนี้มาฝากกันครับ



ถึงว่าเรียงความจะเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งในการสมัครเท่านั้นแต่ก็ถือได้ว่าเป็นตัวชี้ชะตาว่าจะได้เข้าเรียนหรือได้รับทุนกันเลยทีเดียวจะสมหวังผิดหวังจีบติดจีบไม่ติดก็เรียกได้ว่าวัดกันที่ตรงนี้เลยล่ะ



เพราะการเขียนเอสเสคือการที่เราได้โชว์ไอเดียแรงบันดาลใจและเป้าหมายในอนาคตของเราให้กับทางมหาวิทยาลัยได้ทราบนั่นเองซึ่งก็มีความสำคัญไม้แพ้คะแนนค็อค CV กันเลยล่ะ







harvard-business-school-15โรงเรียนธุรกิจฮาร์วาร์ดสำหรับในปีที่แล้ว ( HBS ) ก็ได้มีการให้ผู้สมัครเข้าศึกษาต่อได้แสดงความคิดผ่านการเขียนเอสเสภายใต้คำถามที่ว่า . . . . . . .



" คุณกำลังสมัครโรงเรียนธุรกิจฮาร์วาร์ด . เราสามารถดูประวัติของคุณ , บันทึก , โรงเรียนเสริมหลักสูตร กิจกรรม รางวัล โพสต์ MBA อาชีพเป้าหมายคะแนนการทดสอบและสิ่งที่ recommenders ของคุณจะพูดเกี่ยวกับคุณ อะไรที่คุณจะต้องการให้เรารู้ว่าที่เราพิจารณาการสมัครของคุณ ( ไม่จำกัดคำ ) "







harvard-business-school-graduates-7ทีนี้ HBS หนังสือพิมพ์นักศึกษาของ harbus ได้นำเอสเสชิ้นนึงของนักศึกษาที่เรียกได้ว่าเป็นมาสเตอร์พีซเลยล่ะมาเผยแพร่อีกทั้งยังเป้นเอสเสที่ทำให้นักศึกษาคนนี้ได้เข้าเรียนกันอีกด้วยซึ่งงานชิ้นนี้มีชื่อว่า”มาชมกันเลย