Wierenga (ibid.: 845) suggest that

Wierenga (ibid.: 845) suggest that working with small feminist NGOs might bring the
best results. Similarly, Friedman (1992: 139) sees micro-projects as more appropriate
for alternative development initiatives. The author states that the micro-projects are
more sensitive to the local needs and more experimental in their methods (ibid.).
Friedman (ibid.: 140) lists the advantages of micro-projects as follows: financial
assistance goes directly to the poor; they are relatively inexpensive; they are peopleintensive;
face-to-face interaction is an essential component of the micro-projects;
they use more appropriate technology, often as extension of existing practices; they
have flexible management, and changes are possible in the course of
implementation; they are fine-tuned to the local conditions; they are oriented toward
mutual learning between external agents and local actors (transactive planning);
control for negative side effects is relatively easy and quick; they have a short startup
time. Micro-projects at local level carried out by small feminist NGOs or women's
grass-roots organizations seem to be more promising in terms of achieving
empowerment goals. However, also here, there are at least two major problems
which remain unsolved. First, as Wierenga (1994: 845) points out, the scope of

Results (Thai) 1:

Wierenga (ibid.: 845) แนะนำที่ ทำงานกับ feminist เล็ก Ngo อาจนำมาซึ่งการผลลัพธ์ที่ดีที่สุด ในทำนองเดียวกัน ฟรีดแมน (1992:139) เห็นไมโครโครงการตามความเหมาะสมมากขึ้นสำหรับแผนงานพัฒนาทางเลือก ผู้เขียนระบุว่า โครงการไมโครมีความไวต่อความต้องการท้องถิ่น และทดลองเพิ่มเติมในวิธีการของพวกเขา (ibid)ฟรีดแมน (ibid.: 140) แสดงข้อดีของไมโครโครงการเป็นดังนี้: การเงินความช่วยเหลือไปโดยตรงยังยากจน จะแพง จะ peopleintensiveโต้ตอบแบบพบปะเป็นส่วนประกอบสำคัญของไมโครโครงการพวกเขาใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม มักจะเป็นส่วนขยายของแนวทางปฏิบัติที่มีอยู่ พวกเขามีการบริหารที่มีความยืดหยุ่น และการเปลี่ยนแปลงจะเป็นไปได้ใน course ของนำไปใช้ จะปรับแต่งเงื่อนไขท้องถิ่น จะมุ่งเน้นไปทางหน่วยการเรียนรู้ระหว่างตัวแทนภายนอกและนักแสดงท้องถิ่น (transactive การวางแผน);ควบคุมสำหรับผลด้านลบคือค่อนข้างง่าย และรวด เร็ว พวกเขาได้เริ่มต้นสั้น ๆเวลา ไมโครโครงการที่ดำเนินการ โดยเล็ก feminist Ngo หรือสตรีระดับท้องถิ่นองค์กรรากหญ้าที่ดูเหมือนจะ มีแนวโน้มมากขึ้นในการบรรลุเป้าหมายอำนาจเป้าหมาย อย่างไรก็ตาม ยัง ที่นี่มีปัญหาน้อยสองหลักซึ่งยังคงอยู่ยังไม่ได้แก้ไข ครั้งแรก เป็นจุด Wierenga (1994:845) ออก ขอบเขตของ

Results (Thai) 2:

Wierenga (เดียวกัน .: 845)
ชี้ให้เห็นว่าการทำงานร่วมกับองค์กรพัฒนาเอกชนสตรีขนาดเล็กอาจจะนำผลลัพธ์ที่ดีที่สุด ในทำนองเดียวกันฟรีดแมน (1992: 139)
เห็นโครงการขนาดเล็กตามความเหมาะสมมากขึ้นสำหรับการริเริ่มการพัฒนาทางเลือก ผู้เขียนระบุว่าโครงการขนาดเล็กที่มีความไวต่อความต้องการของท้องถิ่นและการทดลองในวิธีการของพวกเขา (อ้างแล้ว).. ฟรีดแมน (เดียวกัน .: 140) แสดงข้อดีของโครงการไมโครดังนี้การเงินความช่วยเหลือไปโดยตรงแก่คนยากจน; พวกเขาจะค่อนข้างแพง; พวกเขาจะ peopleintensive; ใบหน้าเพื่อใบหน้าปฏิสัมพันธ์เป็นองค์ประกอบที่สำคัญของโครงการไมโคร; พวกเขาใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมมากขึ้นมักจะเป็นส่วนขยายของการปฏิบัติที่มีอยู่ พวกเขามีการจัดการที่ยืดหยุ่นและการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ในหลักสูตรของการดำเนินการ; พวกเขาจะปรับให้เข้ากับสภาพท้องถิ่น พวกเขาจะมุ่งเน้นไปยังการเรียนรู้ร่วมกันระหว่างตัวแทนจากภายนอกและนักแสดงท้องถิ่น (การวางแผน Transactive); ควบคุมผลกระทบด้านลบค่อนข้างง่ายและรวดเร็ว; พวกเขามีการเริ่มต้นสั้นเวลา โครงการขนาดเล็กในระดับท้องถิ่นที่ดำเนินการโดยองค์กรพัฒนาเอกชนขนาดเล็กหรือเรียกร้องสิทธิสตรีของผู้หญิงองค์กรรากหญ้าดูเหมือนจะมีแนวโน้มมากขึ้นในแง่ของการบรรลุเป้าหมายการเพิ่มขีดความสามารถ แต่ที่นี่มีอย่างน้อยสองปัญหาที่สำคัญที่ยังคงยังไม่แก้ ขั้นแรกให้เป็น Wierenga (1994: 845) ชี้ให้เห็นขอบเขตของ

Results (Thai) 3:

wierenga ( อ้างแล้ว : 845 ) แนะนำให้ทำงานกับองค์กรขนาดเล็ก อาจทำให้สตรี
ผลที่ดีที่สุด ในทำนองเดียวกัน ฟรีดแมน ( 2535 : 139 ) เห็นโครงการไม่เหมาะสม
สำหรับโครงการพัฒนาทางเลือก ผู้เขียนระบุว่า โครงการไมโคร
มีความไวต่อความต้องการของท้องถิ่นและทดลองมากขึ้นในวิธีการของพวกเขา ( อ้าง ) .
ฟรีดแมน ( อ้างแล้ว : .140 ) รายการข้อดีของโครงการ Micro ดังนี้ : ความช่วยเหลือทางการเงิน
ไปโดยตรงเพื่อคนยากจน พวกเขาจะค่อนข้างแพง มี peopleintensive ;
ปฏิสัมพันธ์แบบตัวต่อตัวเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของโครงการไมโคร ;
พวกเขาใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมมากขึ้นมักจะเป็นส่วนขยายของการปฏิบัติที่มีอยู่ พวกเขา
มีการจัดการที่ยืดหยุ่นและการเปลี่ยนแปลง ที่สุดในหลักสูตรของ
การปฏิบัติงาน มีการปรับจูนกับสภาพท้องถิ่น พวกเขาจะมุ่งเน้นไปสู่การเรียนรู้ร่วมกันระหว่างตัวแทนภายนอก
ท้องถิ่นและนักแสดง ( การวางแผน transactive ) ;
ควบคุมผลกระทบด้านลบค่อนข้างง่ายและรวดเร็ว พวกเขามีเวลาเริ่มต้น
สั้น ไมโครโครงการในระดับท้องถิ่นที่ดำเนินการโดยองค์กรสตรีหรือผู้หญิง
ขนาดเล็กองค์กรรากหญ้าดูเหมือนจะมีแนวโน้มมากขึ้นในแง่ของการบรรลุ
พลัง เป้าหมาย แต่ที่นี่ มีอย่างน้อยสองหลักปัญหา
ซึ่งยังคงเป็นปริศนา อย่างแรก wierenga ( 1994 : 845 ) ชี้ขอบเขตของ