2001; Prasad et al. 2003). These de

2001; Prasad et al. 2003). These debates have not been
resolved. Nevertheless, few policy choices are as fundamental
as those that determine how a national economy
should engage—or resist—the forces of economic
globalization.
Despite its centrality to the economic history of the
last third of the twentieth century, we know little about
the conditions that underlie the ebb and flow of liberalization
worldwide. The political economy literature
has typically assumed that the most important political
processes to model are largely internal to each national
polity. Scholars have built theory about the preferences
of domestic actors for liberalization (Frieden
1991; Rogowski 1989), explored the partisan sources of
economic and financial policy (Epstein and Schor 1992;
Simmons 1994), and linked the rent-seeking behavior
of governments to resistance to opening the economy
(Alesina, Grilli, and Milesi-Ferretti 1994; Leblang
1997). These benchmark works tend to play down or
neglect altogether the role of international politics or
broader external social relations. The risk is high that
political economy models of economic liberalization
have been under- or even misspecified.
As we show, evidence indicates that transitions to
economic liberalization cluster in time and space. The
question is,What can account for these tides of foreign
economic policy liberalization and restriction? A crucial
explanation, we believe, lies in policy diffusion,1 in
which the decision to liberalize (or restrict) by some

Results (Thai) 1:

2001 โกอี et al. 2003) ไม่มีการเจรจาดังนี้
แก้ไข อย่างไรก็ตาม ทางเลือกนโยบายบางจะเป็นพื้นฐาน
ที่ว่าวิธีการเศรษฐกิจแห่งชาติ
ควรมีส่วนร่วม — หรือต้านทาน — ของเศรษฐกิจ
โลกาภิวัตน์.
แม้เป็นเอกภาพกับประวัติศาสตร์เศรษฐกิจของ
สามสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบ เรารู้น้อย
เงื่อนไขที่อยู่ภายใต้ความเสื่อมและกระแสเปิดเสรี
ทั่วโลก เศรษฐกิจการเมืองวรรณคดี
ได้ปกติสันนิษฐานที่สำคัญสุดเมือง
กระบวนการแบบมีส่วนใหญ่ภายในแต่ละชาติ
polity นักวิชาการได้สร้างทฤษฎีเกี่ยวกับการกำหนดลักษณะ
ของนักแสดงในประเทศสำหรับการเปิดเสรี (Frieden
1991 Rogowski 1989), สำรวจแหล่งแบ่ง
นโยบายเศรษฐกิจ และการเงิน (สเตียนและ Schor 1992;
ซิมมอนส์ 1994), และการเชื่อมโยงพฤติกรรมการแสวงหาค่าเช่า
ของรัฐบาลเพื่อต่อต้านการเปิดเศรษฐกิจ
(Alesina, Grilli และ Milesi Ferretti 1994 Leblang
1997) งานมาตรฐานเหล่านี้มักจะ เล่นลง หรือ
ละเลยบทบาทของการเมืองระหว่างประเทศทั้งหมด หรือ
ความสัมพันธ์ทางสังคมภายนอกที่กว้างขึ้น ความเสี่ยงมีสูงที่
แบบเศรษฐกิจการเมืองที่เปิดเสรีทางเศรษฐกิจ
ได้รับภายใต้- หรือแม้แต่ misspecified.
เป็นแสดง หลักฐานบ่งชี้ที่เปลี่ยนเพื่อ
คลัสเตอร์เปิดเสรีทางเศรษฐกิจในเวลาและพื้นที่
คำถามคือ อะไรสามารถลงบัญชีเหล่านี้กระแสน้ำของต่างประเทศ
เปิดนโยบายเศรษฐกิจเสรีและข้อจำกัดหรือไม่ สำคัญ
อธิบาย เชื่อ อยู่ในนโยบายแพร่ 1 ใน
ซึ่งการตัดสินใจ การ liberalize (จำกัด) โดยบาง

Results (Thai) 3:

2001 Prasad et al . 2003 ) การอภิปรายเหล่านี้ยังไม่ได้รับ
แก้ไขแล้ว อย่างไรก็ตาม ไม่กี่เป็นทางเลือกนโยบายพื้นฐาน
เป็นผู้กำหนดวิธีการ
เศรษฐกิจแห่งชาติควรต่อสู้หรือขัดขืนแรงของโลกาภิวัตน์ทางเศรษฐกิจ
.
แม้จะมีศูนย์กลางของประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ
ที่สามสุดท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบ เรารู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับ
เงื่อนไขที่อยู่ข้างใต้ ebb และกระแสของการเปิดเสรี
ทั่วโลก การเมืองเศรษฐกิจวรรณคดีมักจะสันนิษฐานว่า

มีกระบวนการทางการเมืองที่สำคัญที่สุดรุ่นเป็นส่วนใหญ่ภายในแต่ละชาติ
รัฐธรรมนูญ . นักวิชาการได้สร้างทฤษฎีเกี่ยวกับการตั้งค่า
ของนักแสดงในประเทศเสรี ( frieden
1991 ; โร 1989 ) สำรวจแหล่งที่มาของพรรค
นโยบายเศรษฐกิจและการเงิน ( Epstein และ ชอร์ 1992 ;
ซิมมอนส์ 1994 ) และเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการแสวงหาค่าเช่า
ของรัฐบาลเพื่อต่อต้านการเปิดเศรษฐกิจ
( alesina บาร์บีคิว และ milesi เฟอเรตติ , 1994 ; leblang
1997 ) งานมาตรฐานเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเล่นลงหรือ
ละเลยทั้งหมด บทบาทของการเมืองระหว่างประเทศหรือความสัมพันธ์ทางสังคม
กว้างภายนอก . มีความเสี่ยงสูงที่
การเมืองเศรษฐกิจแบบเปิดเสรีทางเศรษฐกิจ
ได้รับภายใต้ - หรือแม้แต่ misspecified .
ที่เราแสดง หลักฐานบ่งชี้ว่า การเปิดเสรีทางเศรษฐกิจ

กลุ่มในเวลาและพื้นที่
คำถามคือ อะไรที่สามารถบัญชีสำหรับกระแสของนโยบายเศรษฐกิจและต่างประเทศ
จำกัด ? ที่สําคัญ
คำอธิบาย เราเชื่อว่าอยู่ในการเผยแพร่นโยบาย 1 ใน
ซึ่งการตัดสินใจที่จะเปิดเสรี ( หรือกัด ) โดยบาง