Integrated weed management (IWM) ca

Integrated weed management (IWM) can be defined as a holistic approach to weed management that integrates different methods of weed control to provide the crop with an advantage over weeds. It is practiced globally at varying levels of adoption from farm to farm. IWM has the potential to restrict weed populations to manageable levels, reduce the environmental impact of individual weed management practices, increase cropping system sustainability, and reduce selection pressure for weed resistance to herbicides. There is some debate as to whether simple herbicidal weed control programs have now shifted to more diverse IWM cropping systems. Given the rapid evolution and spread of herbicide-resistant weeds and their negative consequences, one might predict that IWM research would currently be a prominent activity among weed scientists. Here we examine the level of research activity dedicated to weed control techniques and the assemblage of IWM techniques in cropping systems as evidenced by scientific paper publications from 1995 to June 1, 2012. Authors from the United States have published more weed and IWM-related articles than authors from any other country. When IWM articles were weighted as a proportion of country population, arable land, or crop production, authors from Switzerland, the Netherlands, New Zealand, Australia, and Canada were most prominent. Considerable evidence exists that research on nonherbicidal weed management strategies as well as strategies that integrate other weed management systems with herbicide use has increased. However, articles published on chemical control still eclipse any other weed management method. The latter emphasis continues to retard the development of weed science as a balanced discipline.

Results (Thai) 1:

การจัดการวัชพืชรวม (IWM) สามารถกำหนดเป็นแนวทางแบบองค์รวมการจัดการวัชพืชที่รวมวิธีการควบคุมวัชพืชให้พืชมีประโยชน์กว่าวัชพืชต่าง ๆ มันมีประสบการณ์ทั่วโลกที่ยอมรับในระดับที่แตกต่างจากฟาร์มฟาร์ม IWM มีศักยภาพในการจำกัดวัชพืชประชากรระดับจัดการ ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของแนวทางการจัดการวัชพืชแต่ละ เพิ่มความยั่งยืนระบบครอบ และลดแรงกดดันเลือกที่ทนทานต่อสารเคมีกำจัดวัชพืชวัชพืช มีการอภิปรายบางเป็นว่าโปรแกรมควบคุมวัชพืชอย่าง herbicidal ตอนนี้เริ่มไปครอบระบบ IWM มีความหลากหลายมากขึ้น ได้รับการวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วและแพร่กระจายของวัชพืชที่ทนทานต่อสารกำจัดวัชพืชและผลลบของพวกเขา หนึ่งอาจทายว่า IWM วิจัยในปัจจุบันจะเป็นกิจกรรมที่โดดเด่นในหมู่นักวิทยาศาสตร์วัชพืช ที่นี่เราตรวจระดับของกิจกรรมวิจัยเฉพาะก่นเทคนิคควบคุมและผสมผสานของเทคนิค IWM ระบบครอบเห็นได้โดยทางวิทยาศาสตร์กระดาษสิ่งพิมพ์จาก 1995 ถึง 1 มิ.ย. 2555 ผู้เขียนจากสหรัฐอเมริกาได้ประกาศเพิ่มเติมวัชพืชและบทความที่เกี่ยวข้อง IWM กว่าผู้เขียนจากประเทศอื่น ๆ เมื่อบทความ IWM ถ่วงน้ำหนักตามสัดส่วนของประชากรประเทศ เพาะปลูกที่ดิน หรือผลิตพืช เขียน จากประเทศสวิสเซอร์แลนด์ เนเธอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย แคนาดาถูกที่สุด งานวิจัยที่มีหลักฐานพอสมควรในกลยุทธ์การจัดการวัชพืช nonherbicidal กลยุทธ์ที่รวมระบบการจัดการวัชพืชอื่น ๆ กับสารกำจัดวัชพืช ใช้ได้เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม บทความที่เผยแพร่สารเคมีควบคุมยังคงคราสวัชพืชจัดการวิธีการอื่นใด เน้นหลังยังถ่วงการพัฒนาของวิทยาศาสตร์วัชพืชเป็นวินัยที่สมดุล

Results (Thai) 2:

การจัดการวัชพืชแบบบูรณาการ (IWM) สามารถกำหนดเป็นแนวทางแบบองค์รวมเพื่อการจัดการวัชพืชที่บูรณาการวิธีการที่แตกต่างกันของการควบคุมวัชพืชเพื่อให้พืชที่มีประโยชน์มากกว่าวัชพืช มันคือประสบการณ์ทั่วโลกที่แตกต่างกันระดับของการยอมรับจากฟาร์มที่ฟาร์ม IWM มีศักยภาพที่จะ จำกัด ประชากรวัชพืชให้อยู่ในระดับที่จัดการได้ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการบริหารจัดการของแต่ละบุคคลวัชพืชเพิ่มความยั่งยืนของระบบการปลูกและลดความดันเลือกสำหรับความต้านทานสารเคมีกำจัดวัชพืชวัชพืชไป มีการอภิปรายเป็นไปได้ว่าโปรแกรมควบคุมวัชพืชสารกำจัดวัชพืชที่เรียบง่ายมีการเปลี่ยนตอนนี้เพื่อความหลากหลายมากขึ้น IWM ระบบการปลูกพืชคือ ได้รับการวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วและการแพร่กระจายของวัชพืชทนสารกำจัดวัชพืชและผลกระทบเชิงลบของพวกเขาหนึ่งอาจคาดการณ์ได้ว่าการวิจัย IWM ปัจจุบันจะเป็นกิจกรรมที่โดดเด่นในหมู่นักวิทยาศาสตร์วัชพืช ที่นี่เราตรวจสอบระดับของกิจกรรมการวิจัยที่ทุ่มเทให้กับเทคนิคการควบคุมวัชพืชและการชุมนุมของเทคนิค IWM ในระบบการปลูกพืชที่เป็นหลักฐานทางวิทยาศาสตร์สิ่งพิมพ์กระดาษ 1995-1 มิถุนายน 2012 ผู้เขียนจากประเทศสหรัฐอเมริกามีการเผยแพร่วัชพืชมากขึ้นและบทความที่เกี่ยวข้องกับ IWM กว่าผู้เขียนจากประเทศอื่น ๆ เมื่อบทความ IWM ถูกถ่วงน้ำหนักเป็นสัดส่วนของประชากรของประเทศ, ที่ดินทำกินหรือการผลิตพืชเขียนจากวิตเซอร์แลนด์, เนเธอร์แลนด์, นิวซีแลนด์, ออสเตรเลีย, และแคนาดาเป็นที่โดดเด่นที่สุด หลักฐานที่มีอยู่ว่างานวิจัยเกี่ยวกับกลยุทธ์การจัดการวัชพืช nonherbicidal เช่นเดียวกับกลยุทธ์ที่บูรณาการระบบการจัดการวัชพืชอื่น ๆ ที่มีใช้สารกำจัดวัชพืชได้เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตามบทความที่ตีพิมพ์ในการควบคุมสารเคมีที่ยังคงคราสวิธีจัดการวัชพืชอื่น ๆ เน้นหลังยังคงชะลอการพัฒนาของวิทยาศาสตร์วัชพืชเป็นวินัยที่สมดุล

Results (Thai) 3:

การจัดการวัชพืชแบบผสมผสาน ( IWM ) สามารถกำหนดเป็นองค์รวมที่บูรณาการวิธีการที่แตกต่างกันในการจัดการวัชพืชการควบคุมวัชพืชเพื่อให้พืชที่มีประโยชน์มากกว่าวัชพืช มันเป็นท่าทั่วโลกในระดับที่แตกต่างกันของการยอมรับจากฟาร์มฟาร์ม IWM มีศักยภาพที่จะ จำกัด จำนวนประชากรวัชพืชระดับจัดการลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของวิธีการจัดการวัชพืชแต่ละเพิ่มความยั่งยืนของระบบการปลูกพืช และลดการเลือกแรงดันวัชพืชต้านทานสารกำจัดวัชพืช . มีการอภิปรายเป็นไปได้ว่าโปรแกรมควบคุมวัชพืชได้ง่ายเมื่อได้เปลี่ยนระบบการปลูกพืชที่หลากหลายมากขึ้น IWM .ได้รับอย่างรวดเร็ว วิวัฒนาการ และการแพร่กระจายของวัชพืชที่ทนสารกำจัดวัชพืชและผลกระทบเชิงลบของพวกเขา หนึ่งอาจคาดเดาได้ว่างานวิจัย IWM ขณะนี้จะเป็นกิจกรรมที่โดดเด่นในหมู่นักวิทยาศาสตร์วัชพืชที่นี่เราตรวจสอบระดับของกิจกรรมการวิจัยโดยเฉพาะวัชพืช เทคนิคการควบคุมและการรวมกลุ่มของเทคนิค IWM ในระบบการปลูกพืชเป็น evidenced โดยสิ่งพิมพ์กระดาษทางวิทยาศาสตร์จาก 2538 ถึงมิถุนายน 1 , 2012 นักเขียนจากสหรัฐอเมริกา ได้ตีพิมพ์บทความที่เกี่ยวข้องกว่าวัชพืชและ IWM ผู้สร้างจากประเทศอื่นเมื่อบทความ IWM เป็นแผ่นดินหนักเป็นสัดส่วนของประชากร ประเทศที่เหมาะแก่การเพาะปลูกหรือการผลิตพืช ผู้เขียน จากสวิตเซอร์แลนด์ , เนเธอร์แลนด์ , นิวซีแลนด์ , ออสเตรเลีย , แคนาดาและโดดเด่นที่สุด หลักฐานสำคัญอยู่ที่วิจัยเกี่ยวกับกลยุทธ์การจัดการวัชพืช nonherbicidal เช่นเดียวกับกลยุทธ์ที่บูรณาการระบบการจัดการวัชพืชอื่น ๆที่มีการใช้สารเคมีเพิ่มขึ้นอย่างไรก็ตาม บทความที่ตีพิมพ์ในการควบคุมสารเคมียังคราสวิธีการจัดการวัชพืชอื่น ๆ เน้นหลังยังคงชะลอการพัฒนาของวัชพืชเป็นวินัยที่สมดุล