Scholars make a reasonable distinct

Scholars make a reasonable distinction between prehistory and history of early writing,[9] but have disagreed concerning when prehistory becomes history and when proto-writing became "true writing". The definition is largely subjective.[10] Writing, in its most general terms, is a method of recording information and is composed of graphemes, which may in turn be composed of glyphs.[11]
The emergence of writing in a given area is usually followed by several centuries of fragmentary inscriptions. Historians mark the "historicity" of a culture by the presence of coherent texts in the culture's writing system(s).[9]
The invention of writing was not a one-time event, but a gradual process initiated by the appearance of symbols, possibly first for cultic purposes.

Results (Thai) 1:

นักวิชาการให้ความเหมาะสมแตกต่างประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์ของการเขียนต้น, [9] แต่ได้เห็นเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เมื่อ ประวัติศาสตร์ และเมื่อโปรโตเขียนกลายเป็น "จริงเขียน" คำนิยามเป็นเรื่องใหญ่ [10] เขียน เงื่อนไขทั่วไปมากที่สุด เป็นวิธีการบันทึกข้อมูล และประกอบด้วย graphemes ซึ่งในกลับอาจจะประกอบด้วยสัญลักษณ์อักขระ [11]การเกิดขึ้นของการเขียนในพื้นที่ที่กำหนดโดยปกติตามหลายศตวรรษของส่วนจารึก นักประวัติศาสตร์ทำเครื่องหมายที่ "historicity" ของวัฒนธรรมด้วยการมีอยู่ของข้อความสอดคล้องในระบบการเขียนของวัฒนธรรม [9]ประดิษฐ์เขียนไม่เป็นเหตุการณ์เพียงครั้งเดียว แต่กระบวนการค่อย ๆ เริ่ม โดยลักษณะของสัญลักษณ์ แรกอาจ cultic ประสงค์

Results (Thai) 2:

นักวิชาการทำให้ความแตกต่างที่เหมาะสมระหว่างประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์ของการเขียนต้น [9] แต่ยังไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เมื่อกลายเป็นประวัติศาสตร์และเมื่อโปรเขียนกลายเป็น "การเขียนที่แท้จริง" ความหมายเป็นอัตนัยส่วนใหญ่. [10] เขียนในแง่ทั่วไปมากที่สุดของมันคือวิธีการของข้อมูลการถ่ายภาพและประกอบด้วยอักษรซึ่งอาจในทางกลับกันจะประกอบด้วยร่ายมนตร์. [11]
การเกิดขึ้นของการเขียนในพื้นที่ที่กำหนดมักจะตามมาด้วยหลายศตวรรษจารึกเป็นชิ้นเป็นอัน ประวัติศาสตร์เครื่องหมาย "หลักฐานในประวัติศาสตร์" ของวัฒนธรรมโดยการปรากฏตัวของข้อความที่สอดคล้องกันในระบบการเขียนวัฒนธรรมของ (s). [9]
การประดิษฐ์ของการเขียนไม่ได้เป็นเหตุการณ์ครั้งเดียว แต่เป็นกระบวนการที่ค่อยๆริเริ่มโดยลักษณะของสัญลักษณ์ที่อาจจะเป็นครั้งแรกสำหรับวัตถุประสงค์เกี่ยวกับศาสนา

Results (Thai) 3:

นักวิชาการให้ความแตกต่างที่เหมาะสมระหว่างประวัติศาสตร์และก่อนประวัติศาสตร์ของการเขียนเร็ว , [ 9 ] แต่ก็ไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับเมื่อครั้งดึกดำบรรพ์จะกลายเป็นประวัติศาสตร์และเมื่อจึงเขียนเป็น " เขียน " จริง ความหมายคือส่วนใหญ่อัตนัย [ 10 ] เขียนโดยทั่วไปมากที่สุดในแง่ของข้อมูลที่บันทึก และเป็นวิธีการที่ประกอบด้วย graphemes ซึ่งในการเปลี่ยนอาจจะประกอบด้วย glyphs . [ 11 ]การเกิดขึ้นของการเขียนในบริเวณดังกล่าวมักจะตามมาด้วยหลายศตวรรษของจารึกครบ . นักประวัติศาสตร์มาร์ค " historicity " ของวัฒนธรรมโดยการปรากฏตัวของข้อความที่สอดคล้องกันในวัฒนธรรมการเขียนระบบ ( s ) [ 9 ]การประดิษฐ์การเขียนไม่ได้เป็นเหตุการณ์เพียงครั้งเดียว แต่ค่อยๆกระบวนการริเริ่มโดยลักษณะของสัญลักษณ์ อาจจะแรกเพื่อวัตถุประสงค์ cultic .