conflict between the managerial and

conflict between the managerial and clinical aspects of their
role. Cosens et al (2000) identify ward ‘opinion leaders’ and
McCormack and Garbett (2003) consider the characteristics
and skills of ‘practice developers,’ who they describe as being
like clinical nurse leaders.
Others have considered the concept of clinical leadership,
with significant contributions from Peach (1995) and
Lett (2002) (both from an Australian perspective), and the
American authors, Dean-Baar (1998), McCormack and
Hopkins (1995), and Rocchiccioli and Tilbury (1998), have
added to the discourse. Berwick (1994) and Wyatt (1995),
writing from a medical perspective and Schneider (1999),
writing from a pharmacological stance, have also contributed.
Malby (1998) makes the point, highlighted by Lett (2002)
that although the term clinical leadership is used in a number
of contexts there is little agreement on the definition.

Results (Thai) 1:

ความขัดแย้งระหว่างด้านบริหารจัดการ และทางคลินิกของพวกเขาบทบาท Cosens et al (2000) ระบุวาร์ด 'ผู้นำความคิด' และกุ๊กแดนมังกรและ Garbett (2003) พิจารณาลักษณะและทักษะของ 'ฝึกนักพัฒนา ที่พวกเขาอธิบายว่า เป็นเช่นผู้นำการพยาบาลทางคลินิกคนอื่น ๆ ได้พิจารณาแนวคิดของผู้นำทางคลินิกการ มีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญจากพีช (1995) และLett (2002) (ทั้งจากมุมมองที่ออสเตรเลีย), และนักเขียนอเมริกัน ดีนไกด์ (1998), กุ๊กแดนมังกร และฮอปกินส์ (1995), และ Rocchiccioli และบริการ Tilbury (1998),ถูกวาท นอร์ทเบอร์วิค (1994) และไวแอตต์ (1995),เขียนจากมุมมองทางการแพทย์และชไนเดอร์ (1999),เขียนจากท่าทางการทางเภสัชวิทยา นอกจากนี้ยังมีส่วนMalby (1998) ทำให้จุด โดย Lett (2002)ที่แม้ว่าความเป็นผู้นำทางคลินิกระยะที่ใช้ในหมายเลขของบริบท ที่มีข้อตกลงเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคำนิยามของ

Results (Thai) 2:

ความขัดแย้งระหว่างด้านการบริหารจัดการและทางคลินิกของ
บทบาท Cosens, et al (2000) ระบุวอร์ด 'ผู้นำทางความคิดและ
McCormack และ Garbett (2003) พิจารณาลักษณะ
และทักษะของนักพัฒนาปฏิบัติ' ที่พวกเขาอธิบายว่าเป็น
เหมือนผู้นำทางการพยาบาลทางคลินิก.
อื่น ๆ ได้มีการพิจารณาแนวคิดของการเป็นผู้นำทางคลินิก
กับ ผลงานที่สำคัญจากพีช (1995) และ
เลทท์ (2002) (ทั้งจากมุมมองของออสเตรเลีย) และ
นักเขียนชาวอเมริกันคณบดี-บาร์ (1998), McCormack และ
ฮอปกินส์ (1995) และ Rocchiccioli และทิลเบรี่ (1998) ได้
เพิ่มให้กับ วาทกรรม เบอร์วิค (1994) และไวแอตต์ (1995),
การเขียนจากมุมมองทางการแพทย์และชไนเดอ (1999),
การเขียนจากท่าทางเภสัชวิทยามีส่วนร่วมยัง.
Malby (1998) ทำให้จุดโดยเน้นเลทท์ (2002)
ว่าถึงแม้ระยะทางคลินิก ผู้นำจะถูกใช้ในหลาย
บริบทมีข้อตกลงเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับความหมาย

Results (Thai) 3:

ความขัดแย้งระหว่างด้านการบริหารและทางคลินิกของพวกเขาบทบาท cosens et al ( 2000 ) ระบุ วอร์ด ความคิดเห็นของผู้นำและดำ และ garbett ( 2003 ) พิจารณาลักษณะและทักษะการปฏิบัติของนักพัฒนาที่พวกเขาอธิบายเป็นชอบหัวหน้าพยาบาลคลินิกคนอื่น ๆมีการพิจารณาแนวคิดของภาวะผู้นำทางคลินิกกับการเขียนสําคัญจากพีช ( 1995 ) และหนังสือ ( 2002 ) ( ทั้งจากมุมมองของออสเตรเลีย ) และนักเขียนอเมริกัน , คณบดีบาร์ ( 1998 ) , ดำ และฮอปกินส์ ( 1995 ) , และ rocchiccioli Santos ( 1998 ) , และเพิ่มวาทกรรม เบอร์วิค ( 2537 ) และ ไวแอท ( 1995 )เขียนจากมุมมองทางการแพทย์และ บริษัท ชไนเดอร์ ( 1999 )เขียนจากจุดยืนทางเภสัชวิทยา , นอกจากนี้ยังสนับสนุน .malby ( 1998 ) ทำให้จุดเน้น โดยจดหมาย ( 2545 )แม้ว่าในระยะทางภาวะผู้นำคือใช้ในหมายเลขของบริบทมีข้อตกลงเล็กน้อยในนิยาม